Ο Χολμς ντύθηκε Σέρλοκ, ο Ναν... Δρ. Γουότσον και το μυστήριο λύθηκε!

Το deadly-duo Ναν και Χολμς έδωσε στον Παναθηναϊκό ό,τι χρειαζόταν κόντρα στη Βιλερμπάν, ωστόσο στο ερχόμενο ματς με την Εφές υπάρχουν ακόμα πράγματα που οι πράσινοι πρέπει επειγόντως να κοιτάξουν.

Ανάμεικτα είναι τα συναισθήματα που αφήνει στον Παναθηναϊκό η νίκη κόντρα στη Βιλερμπάν. Και εξηγούμεθα:

Αρχικά, δεν θα μπορούσαμε να ξεκινήσουμε με κάτι άλλο πέραν της κυριαρχικής εμφάνισης του Χολμς! Το λέγαμε από τις ημέρες που «έπαιζε» ακόμα για τον Παναθηναϊκό το καλοκαίρι, πως ο Αμερικανός δεν είναι απλά ένας κομμένος από το NBA. Είχε 10 γεμάτα χρόνια καριέρας στον μαγικό κόσμο και ιδίως με τη φανέλα των Κινγκς είχε καταθέσει τα διαπιστευτήριά του εδώ και πολλά χρόνια, για όσους... καμμένους ξενυχτούσαμε για να βλέπουμε NBA, αλλά και να παίζουμε 2K -μεγάλο πουλέν εκεί ο Χολμς.

Οι 24 πόντοι και τα 10 ριμπάουντ του, ανήμερα των γενεθλίων του, ήταν το καλύτερο δώρο για τον Παναθηναϊκό σε ένα ματς που ζορίστηκε αρκετά, είναι η αλήθεια. Ενώ πολλές φορές πήγε να χτίσει προβάδισμα ασφαλείας και να ξεφύγει φτάνοντας ακόμα και στο +15, η Βιλερμπάν με κύριο κλειδί τα τρίποντα (15/32, 47%) έμενε πάντα στο παιχνίδι. Μάλιστα, στο τέλος πήγε να σοκάρει και τους πράσινους, με τον αειθαλή Ντε Κολό (είχε 18 πόντους) να κάνει το 84-81 με 1:16' για τη λήξη.

Ο Χολμς ωστόσο ήταν και πάλι εκεί, για να βάλει το γκολ φάουλ μετά το επιθετικό ριμπάουντ (είχε 7 τέτοια) και να πανηγυρίσει κυριολεκτικά μαζί με τον κόσμο του Παναθηναϊκού. Αυτά είναι... πολύ καλό να γίνονται. Αν συνεχίσει έτσι, παθιασμένος και σεληνιασμένος, ο Χολμς δεν θα αργήσει να γίνει κι εκείνος ένας Λεσόρ. Μοιάζουν, κιόλας, σε αρκετά σημεία στο παιχνίδι τους οι δύο σέντερ έχοντας μάλιστα και πάνω κάτω το ίδιο ύψος. Που να επιστρέψει κιόλας ο Γάλλος...

Καταλαβαίνουμε λοιπόν, πως ο Χολμς δεν έκανε απλά μία πολύ καλή εμφάνιση στα γενέθλιά του. Βοήθησε ενεργά τον Παναθηναϊκό και τον... ξελάσπωσε σε πολλές περιπτώσεις, εκμεταλλευόμενος μάλιστα και τις αδυναμίες στο ζωγραφιστό των Γάλλων. Τη χρειαζόταν πολύ αυτήν την εμφάνιση για να... ξεκολλήσει και να ξεμουδιάσει. Ίσως και μετά από το ματς αυτό, να είδε πώς... λειτουργεί και πώς γίνεται το πράγμα εδώ στην Ευρώπη, αφού ακόμα βρίσκεται στην περίοδο προσαρμογής.

Κι όσο τα ματς αυξάνονται και οι προπονήσεις μειώνονται, τα πράγματα γίνονται περίεργα για τους παίκτες, ιδίως εκείνους που δεν έχουν ευρωπαϊκή εμπειρία. Ναι, στο NBA το ίδιο και ακόμα πιο απαιτητικό πρόγραμμα έχουν, όμως είναι άλλο το μπάσκετ και άλλα τα ματς εκεί. Εκεί, μία ήττα στη regular season δεν αλλάζει πολλά, εδώ κάθε ματς είναι αντιμετωπίζεται με την ίδια σοβαρότητα. Δεν υπάρχει ούτε load management, ούτε τίποτα. Απλά δεν λειτουργεί έτσι. Το πρώτο βήμα για τον Χολμς έγινε, όπως και την Κυριακή για τον Σορτς.

Θα είναι άδικο να υπάρχει η προσδοκία βέβαια να είναι κάθε ματς έτσι, αλλά και παράλογο. Θα... μαλλιάσει η γλώσσα μας, αλλά μην ξεχνάμε πως παίκτες όπως ο Ναν, ο Χουάντσο, ο Όσμαν επίσης χρειάστηκαν χρόνο να πάρουν μπρος. Καθένας ήθελε διαφορετική χρονική διάρκεια, αλλά στο τέλος το επιθυμητό αποτέλεσμα ήρθε και έτσι και οι τρεις αποτελούν αναπόσπαστα κομμάτια της ομάδας. Και μιας και πιάσαμε τον Ναν, είναι απίστευτο το γεγονός πως οι 26 πόντοι, τα 5 ριμπάουντ και οι 6 ασίστ του πέρασαν στα... ψιλά, λες και είναι άλλη μια Τετάρτη (πλέον Πέμπτη).

Μόνο δεδομένα ωστόσο δεν θα επρέπε να θεωρούνται αυτά που κάνει. Γιατί μετά, θα έχει κατά μέσο όρο 15 πόντους, 3 ριμπάουντ και 4 ασίστ σε σειρά playoffs -όπως είχε με την Εφές στα 5 ματς- και θα λέμε ότι «παίζει μέτρια και τον έχουν κλείσει» (sic). Κακομαθαίνουμε με αυτές τις εμφανίσεις του και σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να αψηφώνται, σαν να όφειλε να έχει τέτοια νούμερα. Για αυτό και θα πάρει πολλά credits για τη νίκη αυτή, γιατί όπως και ο Χολμς, έτσι κι ο Ναν ήταν εκεί για να ξεκολλήσει την ομάδα όταν υπήρχε η ανάγκη να συμβεί αυτό.

Και μιας και είπαμε για Εφές... Οι πράσινοι αντιμετωπίζουν την ομάδα του Ιγκόρ Κοκόσκοφ και την παλιά αγάπη του Έργκιν Αταμάν στην Πόλη σε λίγες ώρες (17/10, 20:30). Κι εδώ εμπίμπτει η ισχυρισμός περί ανάμεικτων συναισθημάτων στην αρχή του παρόντος κειμένου. Γιατί, αν ο Παναθηναϊκός δυσκολεύτηκε τόσο με τη Βιλερμπάν στην έδρα του, τότε στην έδρα της Εφές με το γεμάτο ρόστερ, που προέρχεται από νίκη επί του Ολυμπιακού στο ΣΕΦ (εκεί που ο Παναθηναϊκός έχασε για όσους κέρδισε η Εφές, δηλαδή 4 πόντους, πριν λίγες ημέρες), τι θα κάνει;

Τα παραπάνω σημεία δείχνουν πως ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να θεωρείται φαβορί στην αναμέτρηση αυτή, ωστόσο οι παίκτες έχουν κοντή μνήμη. Το γραφικό «κοιτάμε κάθε ματς ξεχωριστά», πλέον ισχύει και μάλιστα δεν μπορεί να γίνει αλλιώς. Είναι τόσο μεγάλος ο όγκος δουλειάς για τους παίκτες, που το παιχνίδι είναι απλά άλλο ένα κομμάτι της διαδικασίας και ουσιαστικά η... προπόνηση των παικτών, αφού χρόνος για ομαδικές προπονήσεις σε μεγάλη συχνότητα δεν υπάρχει. Πάντως, υπάρχουν ανορθογραφίες που οι πράσινοι πρέπει επειγόντως να λύσουν.

Γιατί, αν δεν το κάνουν, η τρελή περιφερειακή γραμμή της Εφές θα τις τιμωρήσει. Και ναι, μιλάμε για την άμυνα, γιατί ο Παναθηναϊκός μπορεί να έφαγε 15 τρίποντα από τη Βιλερμπάν -άρα και να θεωρείται ότι οι Γάλλοι ήταν απλά σε καλό βράδυ- όμως τα περισσότερα από αυτά ήταν... αρκετά ελεύθερα. Η άμυνα στο ζωγραφιστό μπορούμε να πούμε πως έδειξε ψήγματα βελτίωσης, μιας και η κύρια απειλή ήταν απ' έξω, για αυτό και κρίνεται ως επιτακτική η ανάγκη για βελτίωση και της περιφερειακής άμυνας.

Αναμφίβολα ωστόσο, ήταν ένα ματς που ο Παναθηναϊκός έχει να πάρει και τα αρνητικά και τα θετικά και να τα βάλει για τα καλά στην εξίσωση, ελπίζοντας να βγάλει στο τέλος πρόσημο... θετικό!