Η νύχτα που, αν προσέξει, του αλλάζει τη σεζόν

Ο Λάμπρος Γκαραγκάνης γράφει από τη Βέρνη για το επιβλητικό 1-4 του Τριφυλλιού επί της Γιουνγκ Μπόις και το πώς μπορεί να βάλει σε μία σειρά την ομάδα, στον δρόμο προς την επίτευξη των στόχων της.

Αποστολή Sportal στη Βέρνη: Λάμπρος Γκαραγκάνης

Μία ομάδα που άγεται και φέρεται από το αποτέλεσμα, δεν γίνεται να μπορεί να συμπεράνει αν ό,τι έγινε στην Ελβετία είναι ένα «πυροτέχνημα» ή δύναται να αποτελέσει μία μόνιμη κατάσταση αν δεν αλλάξουν οι συνθήκες και τα δεδομένα. Δεν λαμβάνονται στρατηγικές αποφάσεις στο Τριφύλλι και όταν αυτό συμβαίνει, με την πρώτη στραβή όλα αλλάζουν. Έτσι έκλεισε, για παράδειγμα, η πόρτα στα 33 εκατομμύρια ευρώ της Σαουθάμπτον, για να γίνει ο Φώτης Ιωαννίδης franchise player της ομάδας, και ένα χρόνο μετά ο Έλληνας επιθετικός έφυγε, με λιγότερα χρήματα, για τη Σπόρτινγκ. Τη στιγμή που ο προηγούμενος προπονητής, Ρουί Βιτόρια, τον μετέτρεψε σε ρεπατζή του Σφιντέρσκι.

Η συζήτηση αρχίζει έτσι – και όχι με ύμνους για τον Ζαρουρί, τον Σιώπη, τον Ρενάτο Σάντσες, τον Κώτσιρα και τα άλλα παιδιά – διότι ήδη αυξάνει με γεωμετρική πρόοδο το «ρεύμα» παραμονής του Χρήστου Κόντη ως μόνιμος τεχνικός πλέον. Προφανώς και κρίνεται πρώιμη μία τέτοια συζήτηση, αλλά είναι τόσο μεγάλο το αποτέλεσμα στην πρεμιέρα της League Phase του Europa League, τόσο καλή η διαχείριση του Έλληνα κόουτς, που δεν γίνεται να μην σε βάζει σε σκέψεις τι είναι σωστό και τι λάθος; Μην πούμε ότι με νίκη στο Αγρίνιο, επί του Παναιτωλικού, η απόφαση παραμονής του αποτελεί μονόδρομο, αλλά μετά ξέρετε πολύ καλά τι θα ακολουθήσει: Το «μόλις έστρωσε την ομάδα τον διώχνουν»…

Με οκτώ αλλαγές παρουσίασε ομοιογένεια

Για τον Παναθηναϊκό το κέρδος είναι η μεγάλη νίκη που αλλάζει την ψυχολογία, οι τρεις βαθμοί, η υπενθύμιση του ευρωπαϊκού status… Συν ότι οι ποδοσφαιριστές του ούτε κόπωση έβγαλαν αυτή τη φορά, σωματική/ψυχολογική, ούτε κατέρρευσαν. Και ας ήταν ένας μικρός εφιάλτης, βγαλμένος από το πρόσφατο παρελθόν, το μισό κομμάτι του πρώτου ημιχρόνου μετά το 0-3.

Ο Χρήστος Κόντης κατάφερε να παρουσιάσει ένα σύνολο με συνοχή, με προσήλωση στον στόχο, αποφασισμένο για επανεκκίνηση. Η αποτελεσματικότητα έφτασε σε υψηλά επίπεδα, με παίκτες – πρωταγωνιστές και game changers. Χωρίς καμία διάκριση για κανέναν, οι εμφανίσεις masterpiece των Γιάννη Κώτσιρα, Μανώλη Σιώπη και Ανάς Ζαρουρί ήταν μη αναμενόμενες. Η επιστροφή του αρχηγικού Μπακασέτα σε elite εμφανίσεις με τον Παναθηναϊκό, θείο δώρο. Ο απίθανος και αλάνθαστος Ρενάτο Σάντσες, που ανασταλτικά δεν είναι ο παλιός Ρενάτο, αλλά με την μπάλα στα πόδια «κεντάει».

Ναι, ok, ελέγχεται για τη στάση του στο γκολ των Ελβετών, όπως και ο Λαφόν, αλλά το ένα, μεμονωμένο, σφάλμα δεν κρίνει το σύνολο. Ο Κόντης έδωσε ψυχραιμία και με τις αλλαγές του από τον πάγκο, κάνοντας μία διαχείριση ορθή και λογική δίχως άλματα με «βαφτίσια» παικτών σε διαφορετικές θέσεις, που βλέπαμε. Τώρα, το αν κέρδισε ο Παναθηναϊκός πέρα από τρεις βαθμούς στη League Phase και… προπονητή, είναι κάτι που θα φανεί στο άμεσο μέλλον.

Κάθε παιχνίδι «τελικός», το Αγρίνιο κρίνει πολλά

Στον Παναθηναϊκό που πορεύεται ημέρα με την ημέρα, η όλη μεγάλη εικόνα καθορίζεται από το αποτέλεσμα. Σήμερα όλα είναι κομπλέ, αν η ομάδα δεν κερδίσει στο Αγρίνιο και, πιθανότατα, χάσει το Πρωτάθλημα από την 5η αγωνιστική τα πάντα, ξανά, θα γίνουν μαύρα. Eδώ, μέσα στη μιζέρια και την ηττοπάθεια, προέκυψε μία ευκαιρία για τους Πράσινους. Μία ευκαιρία που οι ίδιοι δημιούργησαν από τη μία, οι ίδιοι πρέπει να την αξιοποιήσουν από την άλλη.

Να κεφαλαιοποιήσουν ό,τι έγινε και να προσπαθήσουν να «χτίσουν» επάνω σε αυτό στο υπόλοιπο της σεζόν. Το αν μπορεί να συμβεί, ουδείς τον γνωρίζει. Δεδομένα, αν ληφθούν, πλέον, οι σωστές αποφάσεις, η νύχτα στη Βέρνη δεν είναι απίθανο να μνημονεύεται ως αυτή που γύρισε τον διακόπτη στη χρονιά και έφερε ξανά το Τριφύλλι μέσα στους στόχους του. Ο μεγάλος, βέβαια, παίζεται και στο Αγρίνιο και στο αποτέλεσμα με τον Παναιτωλικό, την επόμενη Κυριακή, θα κριθούν πολλά για πολλούς.