Ισραήλ: Σκληρή ομάδα με διακριτούς ρόλους

Η Ελλάδα θα πρέπει να δώσει ιδιαίτερη προσοχή στην αναμέτρηση με το Ισραήλ, γιατί είναι μία ομάδα με συμπαγές σύνολο και κίνητρο

Η Ελλάδα νίκησε την Ισπανία, καπάρωσε την πρώτη θέση στον όμιλο της, έστειλε την πρωταθλήτρια Ευρώπης στο «σπίτι» της και πάει στην Ρίγα για να διεκδικήσει το πολυπόθητο μετάλλιο. Η πρώτη θέση του ομίλου μας έβαλε σε ένα μονοπάτι βατό μέχρι την τετράδα. Σαφώς, οι αντίπαλοι είναι ικανότατοι, αλλά δεν είναι φόβητρα.

Η Εθνική ομάδα θα αντιμετωπίσει το Ισραήλ στην φάση των «16» και αν καταφέρει να προκριθεί θα συναντήσει το νικητή του ζευγαριού Λετονία – Λιθουανία, στα προημιτελικά. Ας μην προτρέχουμε όμως, η πρώτη μάχη, στην τελική φάση της διοργάνωσης, θα είναι απέναντι στην μαχητική ομάδα του Ισραήλ.

Οι Ισραηλινοί έχουν χτίσει ένα γερό σύνολο με ξεκάθαρους ρόλους. Το Ισραήλ σε όλες τις στατιστικές κατηγορίες της διοργάνωσης βρίσκεται στην μέση και αυτό που χαρακτηρίζει την ομάδα είναι το run ‘n gun παιχνίδι τους.

Το στοιχείο που θα βάλει, όμως, τις βάσεις για να επικρατήσει η Ελλάδα θα είναι το αμυντικό ριμπάουντ. Η «γαλανόλευκη» ζορίστηκε πολύ σε αυτό τον τομέα, στην φάση των ομίλων, καθώς επέτρεπε στον αντίπαλο να πάρει 14,8 επιθετικά ριμπάουντ (2η χειρότερη επίδοση). Το Ισραήλ στην επιθυμία του να ανεβάσει τις κατοχές του, επιζητά να ανανεώνει τις επιθέσεις του και μέχρι στιγμής κατεβάζει 12,8 επιθετικά ριμπάουντ (8η θέση στην σχετική λίστα). Τα λάθη, επίσης, θα είναι ένας κομβικός παράγοντας του αγώνα. Η Ελλάδα δεν κάνει πολλά λάθη (12,4 – 7η καλύτερη επίδοση) στο τουρνουά, αλλά θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτική και να διατηρήσει τα λιγοστά λάθη, γιατί το Ισραήλ πιέζει τον αντίπαλο και τον αναγκάζει σε 14 λάθη ανά αγώνα, ώστε να αυξήσει τις κατοχές και να βρει εύκολα καλάθια στον αιφνιδιασμό.

Το δίπολο του Αβντίγια – Σόρκιν καθορίζει κατά πολύ μεγάλο βαθμό την επίθεση της ομάδας τους. Οι δύο τους εκτελούν τις περισσότερες επιθέσεις της ομάδας, o πρώτος έχει 24,4 πόντους και 7,6 ριμπάουντ, ενώ ο δεύτερος 16,8 πόντους με 6 ριμπάουντ ανά αγώνα και είναι οι μοναδικοί που παίζουν πάνω από 30 λεπτά στον αγώνα. Ο ενορχηστρωτής της ομάδας είναι ο Γιαμ Μάνταρ. Ο γκαρντ της Χάποελ Τελ Αβίβ, κάνει εξαιρετικό τουρνουά, αριθμεί 10,2 πόντους και 6,6 ασίστ, όπου προέρχονται και 15,8 πόντοι για την ομάδα του. Το Ισραήλ βασίζει πολλά και στον Τομέρ Γκινάτ, ο οποίος είναι η «κόλλα» της ομάδας, σκοράρει 10,4 πόντους, κατεβάζει 7,8 ριμπάουντ, μοιράζει 3,8 ασίστ και είναι εξαιρετικός αμυντικός.

Ο τεχνικός του Ισραήλ, Αριέλ Μπειτ-Χαλάμι, βρίσκει και από τον πάγκο ποιοτικές λύσεις. Ο Καντίν Κάρρινγκτον, ως 6ος παίκτης, βοηθάει την ομάδα στο σκοράρισμα με 7,2 πόντους, ενώ οι Μπαρ Τιμόρ και Γιοβέλ Ζούσμαν προσφέρουν ποιοτικά λεπτά επιθετικά και αμυντικά, ώστε να μην πέφτει ο ρυθμός και η αποτελεσματικότητα της ομάδας.

Επομένως, συμπεραίνουμε ότι το Ισραήλ είναι μία σκλήρη ομάδα με ξεκάθαρους ρόλους και στις δύο πλευρές του παρκέ, ενώ ταυτόχρονα έχουν και ισχυρό κίνητρο αφού έχουν να περάσουν στα προημιτελικά από το 2003.