Euroleague Last Dances: Οι τέσσερις βετεράνοι του '86 που αντέχουν ακόμα τα πόδια τους

Τέσσερις παίκτες γεννημένοι το 1986 συνεχίζουν να ιδρώνουν τις φανέλες και φέτος αυτοί θα είναι οι γηραιότεροι των γηπέδων της Εuroleague. Mετά φυσικά τον μόνο ενεργό 85άρη, Ρούντι Φερνάντεθ. Από τον Μάρκο Μπελινέλι, μέχρι τον… βενιαμίν Κάιλ Χάινς, μεσολαβούν ο Σέρχι Ροντρίγκεθ και ο Μπράιαντ Ντάνστον.

Ο Πάου Γκασόλ στα 40 του έγινε ο γηραιότερος παίκτης που αγωνίστηκε σε Final Four της Euroleague. Αυτό συνέβη το 2021,  τότε που η Μπαρτσελόνα έχασε στον τελικό από την Αναντολού Εφές. Ήταν η πρώτη κατάκτηση του Αταμάν με την ομάδα της Κωνσταντινούπολη, έπειτα από τη σεζόν που η διοργάνωση είχε ακυρωθεί λόγω της Πανδημίας. 

Οπότε ο Πάου, αν και έχει δύο δαχτυλίδια πρωταθλητή στο ΝΒΑ και τα δύο με τους Λος Άντζελες Λέικερς στο πλευρό του Κόμπι Μπράιαντ, ολοκλήρωσε την καριέρα του χωρίς να έχει βρεθεί στην κορυφή της Ευρώπης με τον μοναδικό σύλλογο που εκπροσώπησε σε αυτήν. Βέβαια δεν είχε πολλές ευκαιρίες για να το κάνει, αφού μετανάστευσε νωρίς στις ΗΠΑ και εργάστηκε εκεί από το 2001 έως το 2019. Εν τέλει αγωνίστηκε μόλις… τρεισήμισι σεζόν στην καριέρα με την Μπαρτσελόνα. Τρεις στο ξεκίνημα αυτής (1998-2001) και μισί είκοσι χρόνια αργότερα. 

Πάντως, σαραντάρης φέτος στην Euroleague δεν υπάρχει, ούτε κάποιος που μπαίνει άμεσα στα δεύτερα… άντα. Ο 38χρονος, Ρούντι Φερνάντεθ τηε Ρεάλ Μαδρίτης είναι ο μεγαλύτερος όλων και ο μόνος που έχει γεννηθεί το 1985 είναι εκτός συναγωνισμού και μία περίπτωση που αποτελεί κεφάλαιο από μόνος του. Υπάρχουν όμως, τέσσερις ξεχωριστές περιπτώσεις παικτών που γεννήθηκαν το 1986 και συνεχίζουν το έργο τους. 

Ένας από αυτούς δεν έχει κατακτήσει ποτέ το τρόπαιο και είναι ο μεγαλύτερος όλων. Το θέμα είναι ότι έχει συμβιβαστεί πως πλέον δεν… προλαβαίνει, ενώ η ομάδα του θεωρητικά δεν έχει καμία πιθανότητα να βρεθεί ούτε καν στις τελευταίες τέσσερις που θα κοντραριστούν στο Final Four του Βερολίνου. Εκεί όπου έχει προγραμματιστεί να γίνει φέτος η τελική φάση των «τεσσάρων» τον Μάιο του 2024. 

Ο γερο-Μάρκο ζει, ζει και βασιλεύει

Όταν θα ξεκινήσει η Euroleague και η ομάδα του, η Βίρτους, στις 5 Οκτωβρίου θα υποδεχθεί την Ζαλγκίρις Κάουνας, ο Μάρκο Μπελινέλι θα είναι 37 ετών, έξι μηνών και 13 ημερών. Διότι, έχει γεννηθεί στις 25 Μαρτίου του 1986. 

Ο Ιταλός σουτέρ ξεκίνησε την καριέρα του από την ομάδα της Μπολόνια και εκεί θα την τελειώσει. Όπως και ο Γκασόλ, που έπαιξε μόνο στη Βαρκελώνη όσο ήταν στην Ευρώπη, έτσι κι ο Μπελινέλι αγωνίστηκε μόνο στην συγκεκριμένη πόλη του ιταλικού βορρά. 

Τα πιο παραγωγικά αθλητικά του χρόνια τα πέρασε (κι αυτός) στο ΝΒΑ. Εκεί αγωνίστηκε με εννέα διαφορετικές ομάδες από το 2007 έως το 2020. Τότε ήταν που γύρισε πίσω  στη Βίρτους και μάλιστα την επόμενη σεζόν κατέκτησε το Eurocup και η ομάδα επέστρεψε στα μεγάλα διασυλλογικά σαλόνια του ευρωπαϊκού μπάσκετ. 

Δεν έχει καταφέρει να στεφθεί πρωταθλητής Ευρώπης με τον αγαπημένο του σύλλογο, αλλά στο ΝΒΑ έχει έναν τίτλο. Αυτόν του 2014, με τους Σαν Αντόνιο Σπερς. Θα ήθελε να αυξήσει τις κατακτήσεις του με μία Euroleague, αλλά πλέον έχει και ο ίδιος αντιληφθεί πως δεν έχει ρεαλιστικές πιθανότητες για να τα καταφέρει. 

Αγωνιστικά πάντως, με το… καυτό μακρινό του σουτ συνεχίζει να πληγώνει τις αντίπαλες άμυνες. Πέρσι, είχε 8,3 πόντους με 40% στα τρίποντα, αλλά η Βίρτους -όπως και πέρσι, έτσι και φέτος- δεν είναι σε θέση να σκέφτεται την πρώτη θέση. Κάποτε το έκανε, αλλά έχουν περάσει 22 χρόνια από την τελευταία της κατάκτηση (2001) και 25 από την πρώτη της (1998). 

Μπράιαντ Ντάνστον: Ο δεύτερος βετεράνος βρίσκεται κι αυτός στη Μπολόνια

Ένας νέος συμπαίκτης του Μάρκο Μπελινέλι, είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος των 86άρηδων. Πρόκειται για τον Μπράιαν Ντάνστον, έναν επίσης γεννημένο το 1986 (στις 28 Μαΐου) που είναι σχεδόν δύο μήνες μικρότερος από τον Ιταλό, αλλά έχουν μία βασική διαφορά  μεταξύ τους. Αν και Αμερικάνος ο Ντάνστον δεν έχει αγωνιστεί ποτέ στον ΝΒΑ, αλλά ξέρει τι σημαίνει να πιάνεις στα χέρια σου το τρόπαιο της Euroleague (σε αντίθεση με τον Ιταλό) και να το σηκώνεις ψηλά για να μοιραστείς τη χαρά με τους συμπαίκτες και τους φιλάθλους. 

Αυτή την εμπειρία της έχει ζήσει δύο φορές στη ζωή του και τις δύο με την Αναντολού Εφές. Δηλαδή, το 2021 και το 2022. 

Ο πρώην παίκτης του Άρη (2010-11) και του Ολυμπιακού (2013-15), ένας από τους καλύτερους αμυντικούς στα νιάτα του και πλέον ένας βετεράνος πολυτελείας ξεκινά από την δεύτερη θέση των ηλικιωμένων, πιθανότατα στην τελευταία του σεζόν στα γήπεδα του μπάσκετ. 

Η συλλογή του Σέρχι Ροντρίγκεθ

Έχει κατακτήσει τα πάντα από νωρίς: Μουντομπάσκετ (2006), Πανευρωπαϊκό (2015), Ολυμπιακά μετάλλια (ασημένιο το 2012, χάλκινο το 2016) με την εθνική Ισπανίας και σκοπεύει να συνεχίσει τη συλλογή επιτυχιών όσο μπορεί κι όσο αντέχει. 

Ο Σέρχι Ροντρίγκεθ έχει κατανοήσει πως δεν θα είναι δραστήριος για πολλά χρόνια ακόμα. Άλλωστε, έχει αποφασίσει να παίξει σίγουρα στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2024 στο Παρίσι και έπειτα μπορεί να κάτσει κάτω και να σκεφτεί το μέλλον του με ψυχραιμία και με λογική.

Στα 37 του, γεννημένος στις 12 Ιουνίου (1986), παραμένει στη Ρεάλ Μαδρίτης και με τον ρόλο του βετεράνου και του καθοδηγητή θα προσπαθήσει να βοηθήσει τη Βασίλισσα να επαναλάβει την περσινή της διαδρομή μέχρι την κορυφή. Στον τελικό του Κάουνας, με τη νίκη επί του Ολυμπιακού, ο Ισπανός γκαρντ κατέκτησε για τρίτη φορά στην καριέρα του την Euroleague, καθώς είχαν προηγηθεί οι τίτλοι του 2015 και του 2018. Όλοι τους με τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης. 

Ο Κάιλ Χάινς και το ανεξίτηλο σημάδι του 

Ο τεταρτος και τελευταίος 86άρης, ο πιο μικρός της μεγάλης παρέας, είναι ο Κάιλ Χάινς, γεννημένος στις 2 Σεπτεμβρίου. Ένας Αμερικανός που άφησε το στίγμα του στο ευρωπαϊκό μπάσκετ. 

Ήρθε στη Γηραιά Ήπειρο για πρώτη φορά το 2008 για την ιταλική Βερόλι, έπαιξε στη Γερμανία και με τη Μπάμπεργκ του άνοιξε ο ορίζοντας της Euroleague. O Oλυμπιακός, όμως το 2011, του έδωσε τη δυνατότητα να αναπτύξει τις δεξιότητές του ως παίκτης. Τότε ήταν που μπήκε στον μυαλό του και ιδέα να γίνει πρωταθλητής. Με τους «ερυθρόλευκους» του Πειραιά σήκωσε το τρόπαιο για πρώτη φορά το 2012 και την επόμενη χρονιά το επανέλαβε. Μετά έφυγε για την Ρωσία και από το 2013 έως το 2020 κατέκτησε τον τίτλο άλλες δύο φορές με την ΤΣΣΚΑ Μόσχας: Μία το 2016 και άλλη μία το 2019. 

Από το 2020 κατοικεί στο Μιλάνο, παίζει για την ομάδα του Τζόρτζιο Αρμάνι, το καλοκαίρι ανανέωσε για μία ακόμα σεζόν το συμβόλαιό του και δεν μπορεί να κρύψει την επιθυμία του για μία πέμπτη και τελευταία κατάκτηση.