Καν'το όπως ο Γιαννάκης...

Το Ευρωμπάσκετ είναι προ των πυλών και 24 ομάδες μαζί με τους προπονητές τους, θα μπουν στην αφετηρία για το τρόπαιο ή ένα μετάλλιο

Το να κατακτήσεις ένα μετάλλιο στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα είναι πολύ δύσκολο. Ο ανταγωνισμός σε κάθε διοργάνωση είναι τεράστιος. Όμως ο αθλητισμός είναι γεμάτος ιστορίες ομάδων ή ανθρώπων που κυνηγούν την κορυφή.

Έτσι και φέτος είναι αρκετοί αυτοί που θέλουν να πετύχουν κάτι σπουδαίο με την φανέλα της Εθνικής τους ομάδας.

Σπουδαίοι παίκτες και εξίσου σπουδαίοι προπονητές έχουν κατακτήσει μετάλλια στο Ευρωμπάσκετ. Υπάρχει όμως ΕΝΑΣ που το έχει καταφέρει και με τις δύο ιδιότητες.

Παναγιώτης Γιαννάκης

Ο Παναγιώτης Γιαννάκης είναι ο μόνος που έχει καταφέρει αυτό το μοναδικό επίτευγμα. Ο «δράκος» του ελληνικού μπάσκετ, μαζί με τους Νίκο Γκάλη, Φάνη Χριστοδούλου, Παναγιώτη Φασούλα και τους υπόλοιπους αθλητές της Εθνικής, έφτασαν στην κορυφή της Ευρώπης το 1987 και έβαλαν την Ελλάδα στο μπασκετικό χάρτη. 18 χρόνια μετά, οδήγησε την «Επίσημη αγαπημένη» ξανά στην κατάκτηση του τροπαίου. Συγχρόνως, αποτέλεσε και τον μέντορα των παιδιών που έπαιζαν στην Εθνική, όπως οι Βασίλης Σπανούλης, Δημήτρης Διαμαντίδης, Θοδωρής Παπαλουκάς και πολλών άλλων σπουδαίων αθλητών.

Με αυτό το δεδομένο, ως αφορμή, υπάρχουν τέσσερις περιπτώσεις προπονητών στο φετινό τουρνουά που θέλουν να επαναλάβουν το συγκεκριμένο επίτευγμα. Οι Βασίλης Σπανούλης, Φρεντερίκ Φωτού, Άλεξ Μουμπρού, Ρίμας Κουρτινάιτις γνωρίζουν το συναίσθημα να κατακτάς μετάλλιο με το εθνόσημο ως παίκτες. Φέτος θα έχουν την ευκαιρία να το διεκδικήσουν και ως προπονητές.

Ας δούμε την κάθε περίπτωση ξεχωριστά:

Βασίλης Σπανούλης

Ο Βασίλης Σπανούλης για δεύτερο σερί καλοκαίρι θα είναι στο πάγκο της Εθνικής. Ο Λαρισαίος τεχνικός, ως παίκτης ήξερε καλά να σηκώνει τρόπαια, σε συλλογικό και εθνικό επίπεδο. Με την «γαλανόλευκη» φανέλα, κατέκτησε το χρυσό το 2005 και το χάλκινο το 2009, το οποίο παραμένει και το τελευταίο μετάλλιο της Ελλάδας. Το 2005 δεν ήταν βασικό κομμάτι του ροτέισον, αλλά το 2009 ήταν ο απόλυτος ηγέτης της ομάδας, τελειώνοντας το τουρνουά με μέσους όρους, 14 πόντους και 4 ασίστ. Οι εμφανίσεις του τον έβαλαν και στην καλύτερα πεντάδα του τουρνουά.

Άλεξ Μουμπρού

Ο Άλεξ Μουμπρου ανήκε, ως παίκτης, στην «χρυσή» γενιά των Ισπανών που σάρωσαν τα πάντα, κατέκτησε αργυρό μετάλλιο το 2007, χρυσό το 2009 και χάλκινο το 2013. Ένας παίκτης σκληρός, έξυπνος, πολύ καλός αμυντικός και με πολύ καλό σουτ από την γωνία για να ανοίγει το γήπεδο. Ως προπονητής θέλει να ενώσει την εμπειρία και την προσωπικότητα του με την πολύ ταλαντούχα φουρνιά παικτών που διαθέτει η Γερμανία.

Ρίμας Κουρτινάιτις

Ο Ρίμας Κουρτινάιτις θα κάθεται στο πάγκο της Λιθουανίας στο Ευρωμπάσκετ. Στην καριέρα του εντός του παρκέ, ήταν διάσημος για το φοβερό σουτ που είχε. Σε εθνικό επίπεδο έχει κατακτήσει το ασημένιο μετάλλιο, το 1995, με την «Λιέτουβα», ενώ ήταν μέλος και της Σοβιετικής ομάδας που κατέκτησε το χρυσό το 1985 και το χάλκινο το 1989. Η φετινή εκδοχή της Λιθουανίας δεν γεμίζει το μάτι, αλλά ποιος μπορεί να τους ξεγράψει.

Φρεντερίκ Φοτoύ

Ο Φρεντερίκ Φοτού, ίσως να είναι ο λιγότερο γνωστός της λίστας, παρόλα αυτά έχει φτάσει στην κατάκτηση ενός μεταλλίου. Το 2005 κατέκτησε το χάλκινο μετάλλιο με την Γαλλία. Στη διοργάνωση χρησιμοποιήθηκε ελάχιστα. Διαδέχθηκε τον Βενσάν Κόλε στον πάγκο των «τρικολόρ», μετά από 15 χρόνια. Στο επερχόμενο Ευρωμπάσκετ, η Γαλλία έχει πολλές ηχηρές απουσίες, αλλά η ομάδα παραμένει ποιοτική και συνδυάζει αθλητικότητα, μέγεθος και εμπειρία.