Ο Ιτούδης ρίχνει τα ζάρια στην Euroleague και συστήνεται ξανά

Ο Ιτούδης ρίχνει τα ζάρια στην Euroleague και συστήνεται ξανά

Νικόλ Πλουμιστού 08:57 - 30.09.2025 / Ανανεώθηκε: 11:40 - 30.09.2025

Ο έμπειρος Έλληνας τεχνικός επιστρέφει στην κορυφαία ευρωπαϊκή σκηνή, αυτή τη φορά στο τιμόνι της πρωτοεμφανιζόμενης Χάποελ Τελ Αβίβ, σε ένα πρότζεκτ με ρίσκο αλλά και μεγάλες προσδοκίες.

Ο Δημήτρης Ιτούδης δεν είναι ξένος στη Euroleague.

Έχει ζήσει τις πιο απαιτητικές στιγμές της Euroleague. Με δύο ευρωπαϊκά τρόπαια στον πάγκο της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, ένα πέρασμα από τη Φενέρμπαχτσε και φυσικά τη μακρά θητεία στο πλευρό του Ζέλικο Ομπράντοβιτς στον Παναθηναϊκό, ο Ιτούδης δεν έχει τίποτα να αποδείξει.

Κι όμως, η επιλογή του να ηγηθεί της Χάποελ Τελ Αβίβ αποδεικνύει πως ακόμα και οι πιο «γεμάτοι» προπονητές έχουν ανάγκη από νέο κίνητρο, από μια πρόκληση που δεν βασίζεται μόνο σε ρόστερ, αλλά σε όραμα.

Όμως, το φετινό του βήμα είναι διαφορετικό. Η απόφασή του να αναλάβει τη νεοσύστατη Χάποελ Τελ Αβίβ — μια ομάδα που κάνει πρεμιέρα στην Euroleague — φέρει τον χαρακτήρα στοιχήματος.

Η Χάποελ Τελ Αβίβ, δεν πρόκειται για έναν παραδοσιακό «γίγαντα» της διοργάνωσης. Πρόκειται για ένα νέο πρότζεκτ, φιλόδοξο μεν, αλλά γεμάτο άγνωστες παραμέτρους.

Κι όμως, ο Ιτούδης δέχτηκε την πρόκληση - πρόσκληση.

Σε μια εποχή που θα μπορούσε να επιλέξει ασφάλεια, προτίμησε το ρίσκο. Ρίχνει, λοιπόν, τα ζάρια — και η μπασκετική Ευρώπη παρακολουθεί.

Το ρίσκο και η πραγματικότητα της Euroleague

Η Euroleague δεν συγχωρεί. Δεν είναι εύκολο περιβάλλον για «πρωτάρηδες», και ο Ιτούδης το γνωρίζει καλύτερα από τον καθένα. Η Χάποελ θα βρεθεί αντιμέτωπη με ιστορικούς συλλόγους, με πολύ πιο βαθιά ρόστερ και εμπειρία.

Το ερώτημα είναι: Πόσο ανταγωνιστική μπορεί να γίνει μια ομάδα που ακόμα «χτίζεται»;

Ο Ιτούδης καλείται όχι μόνο να ενώσει ένα νέο σύνολο παικτών, αλλά και να το κάνει να αντέξει σε έναν μαραθώνιο 34 αγωνιστικών — και μάλιστα με υψηλότατες απαιτήσεις τακτικής και πνευματικής ετοιμότητας.

Τι σημαίνει για τον ίδιο τον Ιτούδη

Για πολλούς, ο Ιτούδης δεν είχε ανάγκη να μπει σε αυτό το project.

Όμως ίσως ακριβώς επειδή δεν είχε ανάγκη, το έκανε.

Είναι η ανάγκη του δημιουργού να χτίσει κάτι από το μηδέν. Να βάλει την προσωπική του σφραγίδα. Και παρά το ρίσκο, αυτή η σεζόν μπορεί να αποδειχθεί μεταβατική αλλά και καθοριστική για τον ίδιο. Αν πετύχει, θα έχει αποδείξει ότι δεν είναι απλώς ένας καλός «προπονητής έτοιμων ομάδων», αλλά και αρχιτέκτονας νέων προσπαθειών. Αν αποτύχει — θα το κάνει με τους δικούς του όρους.

Η Ευρώπη παρακολουθεί

Το στοίχημα του Ιτούδη είναι και προσωπικό και αγωνιστικό. Είναι η ιστορία ενός καταξιωμένου προπονητή που δεν φοβάται να εκτεθεί. Που διαλέγει να ξαναμπεί στην αρένα — όχι από θέση ισχύος, αλλά με διάθεση να δημιουργήσει.

Η Euroleague είναι έτοιμη για ακόμα μια συναρπαστική σεζόν. Και κάπου στο Τελ Αβίβ, ένας Έλληνας προπονητής ρίχνει τα ζάρια του — και ίσως, στο τέλος, να χαμογελάσει πρώτος.