Τάιλερ Ντόρσεϊ, ο X-Factor του Ολυμπιακού στους τελικούς

Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ εξελίχθηκε σε παίκτη-πρωταγωνιστή για τον Ολυμπιακό στους τελικούς, έκανε το βήμα μπροστά και οδήγησε την ομάδα του στην κατάκτηση του πρωταθλήματος.

Στους φετινούς τελικούς της GBL, ο Ολυμπιακός είχε αρκετούς πρωταγωνιστές — όμως ένας παίκτης ξεχώρισε για τον καταλυτικό ρόλο που έπαιξε τη στιγμή που η σεζόν έμπαινε στην υπόθεση πρωτάθλημα. Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ έκανε το βήμα μπροστά, πήρε την ομάδα στις πλάτες του σε αρκετές στιγμές της σειράς κόντρα στον Παναθηναϊκό και απέδειξε γιατί αποκτήθηκε για τα δύσκολα: έγινε ο μεγάλος X-Factor του Ολυμπιακού στον δρόμο προς τον τίτλο, έστω και αν χρειάστηκε να κάνει τα καλύτερά του παιχνίδια στο τέλος της σεζόν.

Το περασμένο καλοκαίρι, οι Πειραιώτες δεν επένδυσαν μόνο στα μεγάλα ονόματα όπως οι Σάσα Βεζένκοφ και Εβάν Φουρνιέ. Έδωσαν ένα από τα πιο "βαριά" συμβόλαια του ρόστερ —1.500.000 ευρώ— στον Τάιλερ Ντόρσεϊ, επαναφέροντάς τον στο μεγάλο λιμάνι για τον ρόλο του βασικού σουτέρ και εκτελεστή στην περιφέρεια στη θέση «2». Ο Γιώργος Μπαρτζώκας πόνταρε ξανά στο ένστικτο του ομογενούς γκαρντ, με τον οποίο είχε συνεργαστεί με επιτυχία τη σεζόν 2021-22. Επιπλέον, το ελληνικό διαβατήριο του αθλητή αποτελούσε σημαντικό πλεονέκτημα στο ροτέισον.

Ωστόσο, η σεζόν δεν κύλησε όπως αναμενόταν. Η άφιξη του Εβάν Φουρνιέ, που αγωνίστηκε κυρίως στο «2», περιόρισε τον ρόλο του Ντόρσεϊ. Ο χρόνος συμμετοχής του μειώθηκε, πέρασε στον πάγκο, το αγωνιστικό του τέμπο χάθηκε και μαζί του η αυτοπεποίθηση και η συγκέντρωση — κυρίως στην άμυνα. Από βασικός, κατέληξε να είναι ο 12ος παίκτης, χωρίς λεπτό συμμετοχής σε καθοριστικά ματς όπως στα playoffs με τη Ρεάλ, αλλά και στο Final Four στο Άμπου Ντάμπι. Η απογοήτευση ήταν έκδηλη και, ενδεχομένως, ο ίδιος (από ένα σημείο και μετά) να έχασε το κίνητρό του.

Η αλήθεια είναι πως ο Ολυμπιακός θα μπορούσε να τον αξιοποιήσει καλύτερα κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Ναι, ο Τάιλερ Ντόρσεϊ πήρε κάποιες ευκαιρίες —αλλά όχι με διάρκεια. Πρόκειται για έναν παίκτη που χρειάζεται ρυθμό, συνεχόμενα λεπτά και εμπιστοσύνη για να αποδώσει. Είναι παίκτης ψυχολογίας. Αν δεν αισθάνεται σημαντικός, δύσκολα αποδίδει στα επίπεδα που μπορεί. Και παρότι υπήρξαν στιγμές που αδίκησε τον εαυτό του, άλλο τόσο ισχύει ότι δεν του δόθηκε το περιθώριο να βρει τον εαυτό του μέσα στη σεζόν. Όταν είσαι μονίμως στο «μπες-βγες» και παίζεις κυρίως πεντάλεπτα-εξάλεπτα (βλέποντας και αρκετά ματς αποκλειστικά από τον πάγκο), είναι δύσκολο να αποδώσεις σύμφωνα με τις δυνατότητές σου. Ο Ντόρσεϊ είναι παίκτης που θέλει ενεργό χρόνο για να βρει ρυθμό και να παίξει σύμφωνα με τις δυνατότητές του.

Όλα όμως άλλαξαν στους τελικούς. Η απουσία του Νάιτζελ Ουίλιαμς-Γκος άνοιξε τον δρόμο και ο Γιώργος Μπαρτζώκας αποφάσισε να εμπιστευτεί ξανά τον Τάιλερ Ντόρσεϊ. Του έδωσε χώρο, μπάλες, ελευθερία κινήσεων και, κυρίως, ρόλο. Ο παίκτης ανταπέδωσε με τον καλύτερο τρόπο. Από εκεί που είχε μέσο όρο 6.3 πόντους σε Ελλάδα και Ευρώπη, στους τελικούς «εκτοξεύτηκε» στους 15.3 πόντους, με εντυπωσιακό ποσοστό ευστοχίας (46.1%) στα τρίποντα. Πήρε πρωτοβουλίες, έδειξε αγωνιστικό θράσος και έκανε το βήμα μπροστά στους τελικούς, δείχνοντας το εκτελεστικό του ένστικτο.

Τα νούμερα, όμως, λένε μόνο τη μισή ιστορία. Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ σκόραρε 16 πόντους στο Game 2 στο ΣΕΦ για την ισοφάριση, 13 στο καθοριστικό break στο ΟΑΚΑ και κορυφώθηκε με 17 πόντους (σε 20 λεπτά) στο Game 4, όπου ο Ολυμπιακός σφράγισε τον τίτλο. Είχε 3/5 δίποντα, 3/5 τρίποντα και 3 ασίστ στο ματς που έκρινε το πρωτάθλημα. Έβαλε μεγάλα σουτ σε καίρια σημεία είτε μετά από ντρίμπλα, είτε και ως ελεύθερος. Δημιούργησε ρήγματα στον αντίπαλο, κινήθηκε εξαιρετικά σε καταστάσεις «ένας εναντίον ενός», μοίρασε πάσες «πάρε-βάλε» και ήταν μονίμως μια επιθετική απειλή που δεν μπόρεσε ποτέ να ελέγξει η άμυνα του Παναθηναϊκού. Έπαιξε μπάσκετ με τεράστια αυτοπεποίθηση.

Ο Τάιλερ Ντόρσεϊ απέδειξε πως, ακόμα και σε μια χρονιά με πολλά σκαμπανεβάσματα και δυσκολίες, η κλάση και η αποφασιστικότητα μετρούν τη στιγμή που όλα κρίνονται. Ήταν ο παίκτης που άλλαξε τις ισορροπίες σε αυτή τη σειρά αγώνων κόντρα στον Παναθηναϊκό. Ο παίκτης που "ξύπνησε" όταν τον χρειάστηκαν περισσότερο οι συμπαίκτες του στον Ολυμπιακό. Ο απόλυτος X-Factor των τελικών.