Η ευκαιρία του Παναθηναϊκού να.. ρεφάρει και να κλείσει ιδανικά τη χρονιά

Οι τελικοί με τον Ολυμπιακό είναι μία πρώτης τάξεως ευκαιρία για τον Παναθηναϊκό, προκειμένου να κλείσει τη χρονιά με θετικό πρόσημο, αλλά και για να δημιουργήσει τους καλύτερους οιωνούς για την επόμενη.

Μπορεί ο Παναθηναϊκός να γύρισε με δύο ήττες και άδεια χέρια από το Άμπου Ντάμπι, ωστόσο έχει την ευκαιρία να... ρεφάρει και να κλείσει την κακή παρένθεση στους ερχόμενους τελικούς της Stoiximan GBL. Οι πράσινοι υποδέχονται τον Ολυμπιακό στο ΟΑΚΑ το βράδυ της Παρασκευής (27/5, 21:00) για τον πρώτο αγώνα της σειράς, λίγες μέρες μετά και τον μεταξύ τους μικρό τελικό, όπου οι ερυθρόλευκοι επικράτησαν με το 97-93 και κατέλαβαν την τρίτη θέση της Euroleague.

Η παρουσία του Λεσόρ και η ανάγκη συνέπειας των ψηλών

Αρχικά, από ό,τι φαίνεται ο Ματίας Λεσόρ έχει μπει σε αγωνιστικό ρυθμό, αγωνιζόμενος κατά μέσο όρο 16 λεπτά στο φετινό Final Four (15 με τη Φενέρ και 17 με τον Ολυμπιακό). Ο Γάλλος δεν διστάζει να μπαίνει στις φάσεις και ιδίως στον μικρό τελικό τον είδαμε να παίρνει περισσότερες πρωτοβουλίες, αλλά και μπάλες στα χέρια, ενώ στον ημιτελικό βοηθούσε περισσότερο στην off-ball κυκλοφορία της ομάδας στην επίθεση και στο να «γεμίζει» το ζωγραφιστό στην άμυνα.

Η παρουσία του Λεσόρ δίνει έναν άλλον αέρα στον Παναθηναϊκό, τόσο παικτικά όσο και ψυχολογικά, αφού μην ξεχνάμε πως είναι ο ορισμός του glue-guy. Αν και εφόσον ο Γιουρτσεβέν παίξει όπως και στο τελευταίο ματς, τότε οι πράσινοι θα έχουν ένα συμπαγές δίδυμο σέντερ που θα μπορούν να εναλλάσσονται και να δίνουν ανάσες ο ένας στον άλλον, μαζί και με τον Γουένιεν Γκέιμπριελ. Αυτό όμως που θέλει ο Αταμάν από τα πεντάρια του, είναι μεγαλύτερη συνέπεια.

Γιουρτσεβέν και Γκέιμπριελ είχαν τα καλά τους και τα κακά του ματς φέτος, με τον δεύτερο να είναι συγκριτικά πιο σταθερός στην απόδοσή του, έχοντας ξεκάθαρο ρόλο να βοηθάει περισσότερο αμυντικά και η επιθετική του απειλεί να περνάει σε δεύτερη μοίρα. Ο Τούρκος ωστόσο επιθετικά είναι καλύτερος από ό,τι αμυντικά, για αυτό και όταν έχει ένα μέτριο παιχνίδι μπροστά, του στερέι πολλά και πίσω. Όταν π.χ. βάζεις 23, όπως στο τελευταίο ματς, σε... παίρνει να δεχθείς ένα καλάθι παραπάνω. Όταν όμως έχεις δύο πόντους, τότε τα πράγματα δυσκολεύουν.

Αυτή τη σιγουριά ο Αταμάν μπορεί να τη βρει με την παρουσία του Λεσόρ, ο οποίος όσα περισσότερα λεπτά παίρνει, τόσο πιο γρήγορα θα γίνει εκείνος που ήταν πριν τις 19 Δεκεμβρίου. Ωστόσο, δεν είναι μάλλον φρόνιμο ακόμα να περάσει 25+ λεπτά στο γήπεδο, όπως πέρσι. Για αυτό και το ροτέισον των ψηλών θα είναι ένα βασικό κομμάτι στο οποίο θα συγκεντρωθεί ο Αταμάν, με τη δικλείδα του Μήτογλου στο «5» να συνεχίζει να υφίσταται, ως μαξιλαράκι ασφαλείας.

Κι αυτό γιατί αν οι πράσινοι μπλοκάρουν τους Φαλ, Μιλουτίνοφ, Ράιτμ θα έχουν και περισσότερες ελπίδες να χαλάσουν το παιχνίδι του Ολυμπιακού. Φυσικά, αν «τραβήξει» και ο Χουάντσο, με τις εξαιρετικές του τοποθετήσεις σε άμυνα κι επίθεση, μπορεί να δυσκολέψει τον Βεζένκοφ στο προσωπικό μαρκάρισμα, μιας και ο Βούλγαρος δεν είναι πιο γρήγορος από τον ίδιο. Πάντως, είναι βέβαιο πως αν οι ψηλοί του Αταμάν είναι σε καλή βραδιά, θα κάνουν πολύ πιο εύκολη και τη... ζωή των κοντών τους.

Η κομβική περιφέρεια που θα δώσει το... σύνθημα

Στο κομμάτι της περιφέρειας λοιπόν και πιο συγκεκριμένα στο ασόδυο, οι Ναν, Γκραντ, Σλούκας είναι αναμενόμενο να τραβήξουν το κουπί. Είναι παίκτες που έχουν σώσει τον Παναθηναϊκό πολλάκις, η ποιότητά τους δεν αμφισβητείται και μπορούν στα δύσκολα να εμφανιστούν. Αυτό μπορεί να μη συνέβη στο Final Four, όμως αυτή είναι και η... άγρια ομορφιά αυτών των events.

Ο παράγοντας «Τσεντί Οσμάν» μπορεί να λύσει τα χέρια των πράσινων επιθετικά. Ο Τούρκος έχει ξεδιπλωθεί για τα καλά και δείχνει πως στο ανοικτό γήπεδο δεν έχει αντίπαλο. Μία καλή άμυνα συνήθως μεταφράζεται σε καλάθι στο transition και οι πράσινοι πρέπει να εκμεταλλευτούν το ατού του. Ίσως ο ίδιος είναι ο πλέον σταθερότερος παίκτης του ρόστερ, αφού σε κάθε ματς βγάζει μία εκρηκτική ενέργεια.

Άμυνα ήμισυ (και παραπάνω) παντός

Αλλά για να γίνουν αυτά, το βάρος πρέπει να πέσει στην άμυνα. Όχι συγκεκριμένα σε έναν - δύο (Φουρνιέ - Βεζένκοφ εν προκειμένω), αλλά στη γενικότερη λειτουργεία της μηχανής του Ολυμπιακού. Οι ερυθρόλευκοι βγάζουν πολλές φάσεις από την κυκλοφορία της μπάλας, έχουν το σουτ και παιρνούν την μπάλα ως σκαλοπάτι από μέσα. Αν οι ψηλοί λοιπόν δυσκολέψουν να φτάσει η μπάλα εκεί -ιδίως στον point-center Φαλ- τότε θα γίνει και πιο δύσκολο το κομμάτι των κοντών, είναι αλληλένδετα αυτά.

Ένα λεπτό βέβαια ζήτημα είναι τα μαρκαρίσματα των Βεζένκοφ και Πίτερς, αφού μιλάμε μεν για φόργουορντ, αλλά και ταυτόχρονα για παίκτες που αρέσκονται πολύ στο να παίζουν κι έξω. Οι περίστροφες των πράσινων πρέπει να δουλευτούν αρκετά για να μην βρεθούν εκτεθειμένοι και αντίστοιχα να μην βρεθούν σουτ πίσω από τα 6,75 για τον Ολυμπιακό. Το βάρος ωστόσο δεν πρέπει να πέσει μόνο εκεί, αφού οι περισσότεροι παίκτες του Ολυμπιακού είναι ικανοί σουτέρ.

Το boost του Σορτς και η ανάγκη για άλλο ένα

Σε γενικές γραμμές, είναι ευκαιρία για τον Παναθηναϊκό να κάνει ό,τι δεν έκανε στο Άμπου Ντάμπι. Να μπει από την αρχή δυνατά, να θέσει τον δικό του ρυθμό και να μην κυνηγάει -αφού και στα δύο ματς βρέθηκε μπροστά στο σκορ για μόλις λίγα λεπτά- και να βγάζει περισσότερη ενέργεια μπροστά. Είναι καλή ευκαιρία για το «ρεφάρισμα» που λέγαμε και παραπάνω, εν μέσω μάλιστα και μιας ιδιαίτερης περιόδου, αφού ο Τι Τζέι Σορτς βρίσκεται προ των πυλών.

Οι φίλοι των πράσινων πήραν ένα κάποιο ψυχολογικό boost μετά από αυτά τα νέα, αφού δεν μιλάμε για μία μεταγραφή από δεύτερο και τρίτο ράφι. Είναι αυτό που λέμε... αεροδρομίο. Ήταν ένας από τους τρεις φιναλίστ για το MVP, έκανε πράματα και θάματα με την Παρί και αν κοιτάξουμε γρήγορα και στις προηγούμενες σεζόν του, δεν μιλάμε για ένα one season wonder. Είναι ένας παίκτης που μπορεί και να σκοράρει και να πασάρει. Σίγουρα δεν είναι ο καλύτερος αμυντικός, αλλά δεν έιναι ότι έλειπε κιόλας από τους πράσινους ένας lock-down defender.

Όμως, το πραγματικό boost θα δοθεί με το ωραίο μπάσκετ, τα αποτελέσματα και τις κατακτήσεις. Ένα double εγχώριο είναι ικανό να κλείσει την χρονιά με θετικό πρόσημο για τον Παναθηναϊκό. Δεν τελείωσαν όλα μετά το Final Four, δεν υπάρχει λόγος για καταστροφολογία. Όλα γίνονται μέσα στο γήπεδο και αν το τριφύλλι προσέξει τα παραπάνω, τότε είναι απόλυτα ικανό να κλείσει την κακή παρένθεση του Άμπου Ντάμπι.