Τζάστιν Γκρέι: «Να βάλουμε τη Μύκονο στον χάρτη του ελληνικού μπάσκετ»!

Ο Τζάστιν Γκρέι αναφέρθηκε στους στόχους που έχει φορώντας τη φανέλα της Μυκόνου.

Ο Τζάστιν Γκρέι παραχώρησε την πρώτη του μεγάλη συνέντευξη ως παίκτης της Μυκόνου, μιλώντας για τον ρόλο του στην ομάδα του Βαγγέλη Ζιάγκου και εξηγώντας την απόφασή του να συνεχίσει την καριέρα του στο νησί των ανέμων.

•Η Μύκονος είναι για τους περισσότερους ένας τόπος διακοπών. Εσύ την επέλεξες για να παίξεις μπάσκετ και να βοηθήσεις να χτιστεί κάτι από την αρχή. Πόσο σε ιντριγκάρει αυτή η απόφαση;

«Απόλυτα. Για να είμαι ειλικρινής, όταν έλαβα το τηλεφώνημα και έμαθα ότι η Μύκονος ενδιαφέρεται, ενθουσιάστηκα αμέσως. Ήταν πάντα στη λίστα με τους προορισμούς που ήθελα να επισκεφτώ κάποια στιγμή στη ζωή μου. Είχα από μικρός ένα ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την Ελλάδα, κυρίως μέσα από την ελληνική μυθολογία, ήταν μάθημα στο σχολείο και με είχε συνεπάρει. Από τότε, είχα πει στον εαυτό μου ότι μια μέρα θα ερχόμουν να δω από κοντά τα μέρη αυτά. Δεν περίμενα ποτέ ότι θα ερχόταν η στιγμή να ζήσω αυτή την εμπειρία μέσα από το μπάσκετ. Είναι μια τέλεια συγκυρία. Από τη μία, βρίσκομαι σε έναν ονειρικό τόπο, και από την άλλη, συμμετέχω σε κάτι ξεχωριστό: στην προσπάθεια να βάλουμε τη Μύκονο στον χάρτη του ελληνικού μπάσκετ. Το γεγονός ότι πρόκειται για ένα νησί που δεν έχει παράδοση στο άθλημα με κάνει να θέλω να αλλάξω αυτή την εικόνα. Να φέρουμε μια νέα πνοή, ένα νέο "κύμα", και να καθιερώσουμε τη Μύκονο ως μια δυνατή παρουσία στην πρώτη κατηγορία του ελληνικού πρωταθλήματος. Για μένα, είναι μια εμπειρία που έχει νόημα και προοπτική».

•Πόσο διαφορετικό είναι για σένα το να ενταχθείς σε μια ομάδα που «χτίζεται» από το μηδέν, σε σύγκριση με μια ήδη καλοδομημένη ομάδα; Ποια είναι η πραγματική πρόκληση για σένα σε αυτή την κατάσταση;

«Για να είμαι ειλικρινής, δεν το βλέπω σαν κάτι ιδιαίτερα διαφορετικό. Στο παρελθόν, έχω αγωνιστεί σε ομάδες με εξαιρετικούς παίκτες, πραγματικά σπουδαία ταλέντα και σπουδαίους συμπαίκτες. Απλώς, καμιά φορά δεν υπήρχαν οι κατάλληλες συνθήκες ή η ομάδα δεν ήταν σε καλή κατάσταση. Αλλά οι παίκτες ήταν φοβεροί και αρκετοί από αυτούς έχουν ήδη αρχίσει να ξεχωρίζουν ή να κάνουν σημαντικά βήματα στην καριέρα τους στην Ευρώπη. Οπότε, προσωπικά, ανυπομονώ να παίξω και πάλι με πιο έμπειρους παίκτες, γιατί κι εγώ πλέον φτάνω τα 30, έχω οικογένεια και αρχίζω να μπαίνω περισσότερο στον ρόλο του ώριμου, του πατρικού τύπου μέσα στην ομάδα. Από την άλλη, όμως, πάντα σεβόμουν την επαγγελματικότητα, πάντα σεβόμουν το ταλέντο και, κυρίως, εκτιμώ τους αυθεντικούς ανθρώπους. Ήμουν πάντα ομαδικός. Αυτό δεν αλλάζει. Νιώθω ότι μπορώ να προσαρμοστώ και να ανταποκριθώ σε οποιαδήποτε κατάσταση, ανεξάρτητα από το ποιοι είναι γύρω μου. Δεν βλέπω πραγματική "πρόκληση" εδώ. Είμαι εδώ για να βοηθήσω. Είμαι εδώ για να κάνω ό,τι χρειάζεται η ομάδα για να κερδίζει. Αυτός είναι ο τρόπος που βλέπω το μπάσκετ από τότε που ξεκίνησα να παίζω. Ποτέ δεν ήμουν εγωιστής. Πάντα έπαιζα με την καρδιά μου, για τους συμπαίκτες μου».

•Θα έλεγες ότι η απόφασή σου να υπογράψεις στη Μύκονο αποτελεί περισσότερο ψήφο εμπιστοσύνης στο πρότζεκτ της ομάδας ή μια προσωπική επένδυση για να αφήσεις το αποτύπωμά σου σε κάτι καινούργιο;

«Θα έλεγα περισσότερο το πρώτο. Είναι σίγουρα μια ψήφος εμπιστοσύνης στο πρότζεκτ της Μυκόνου. Μου αρέσει πολύ το ρόστερ που έχουν "χτίσει", ανυπομονώ να μπω στο γήπεδο με αυτά τα παιδιά, να δουλέψουμε μαζί, να μάθουμε ο ένας από τον άλλον και, φυσικά, να κερδίσουμε αγώνες. Αυτός είναι πάντα ο στόχος στο τέλος της ημέρας. Φυσικά υπάρχει και το προσωπικό στοιχείο. Όταν συμμετέχεις σε κάτι, θες να αφήσεις το στίγμα σου. Πας με καθαρή πρόθεση, με διάθεση να δώσεις τον καλύτερό σου εαυτό, να τα δώσεις όλα όσο εκπροσωπείς έναν σύλλογο με σεβασμό και φιλοδοξία. Οπότε, ναι, είναι και τα δύο: από τη μία στηρίζω απόλυτα αυτό που προσπαθεί να χτίσει η Μύκονος, κι από την άλλη θέλω κι εγώ να συνεισφέρω ουσιαστικά, να γράψω τη δική μου ιστορία μέσα σε αυτό το ταξίδι».

•Επιστρέφεις στην Ελλάδα, μια χώρα που ήδη γνωρίζεις. Τι κράτησες από την προηγούμενη εμπειρία σου στο Λαύριο; Νιώθεις ίσως πως έχεις αφήσει κάτι ανολοκλήρωτο εδώ;

«Επιστρέφω σε μια χώρα που μου άφησε πολύ όμορφες εντυπώσεις. Από την εμπειρία μου στο Λαύριο, αυτό που μου έμεινε ήταν η χαλαρή, σχεδόν... νησιώτικη ατμόσφαιρα. Έμενα σε σπίτι δίπλα στη θάλασσα, και για μένα, που είμαι από τη Φλόριντα, αυτό ήταν κάτι πολύ οικείο και ευχάριστο. Ήταν μια ήσυχη πόλη, με όμορφο κόσμο, φιλικούς ανθρώπους, πραγματικά υπέροχο κλίμα. Επίσης, η Αθήνα ήταν πολύ κοντά, μόλις μισή ώρα με το αυτοκίνητο, οπότε μπορούσες εύκολα να πας για μια βόλτα, για ψώνια, για μια ταινία. Όσο για το αν άφησα κάτι ανολοκλήρωτο... Δεν θα το έλεγα έτσι. Έκανα ό,τι μπορούσα στο Λαύριο, έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό και η ομάδα αυτή μου άνοιξε την πόρτα για να συνεχίσω στην καριέρα μου, πρώτα στη Γερμανία και μετά στην Ιταλία. Πάντα θα είμαι ευγνώμων στο Λαύριο γι’ αυτό. Αν μπορώ να πω ότι κάτι "μένει", είναι η αγάπη μου για το ελληνικό πρωτάθλημα. Μου αρέσει η ανταγωνιστικότητά του, μου ταιριάζει το στυλ του, και χαίρομαι που έχω ξανά την ευκαιρία να παίξω εδώ και να αγωνιστώ στο υψηλότερο επίπεδο».

•Αν συγκρίνεις τον παίκτη που ήσουν τότε με αυτόν που είσαι σήμερα, τι έχει αλλάξει στο παιχνίδι σου και στη νοοτροπία σου, ειδικά μετά τις εμπειρίες σου σε Γερμανία και Ιταλία;

«Δεν έχει αλλάξει κάτι δραματικά στο παιχνίδι μου, πέρα από το ότι έχω δουλέψει και έχω βελτιώσει ακόμα περισσότερο όλα αυτά που κάνω καλά, και ακόμα περισσότερο τα αδύνατά μου σημεία. Το παιχνίδι μου έχει σίγουρα εξελιχθεί, αλλά κυρίως έχω μάθει να προσαρμόζομαι. Να είμαι ο παίκτης που ανταποκρίνεται σε κάθε κατάσταση, σε κάθε ανάγκη της ομάδας. Ο παίκτης που ενώνει, ο "glue guy". Αυτός που θα κάνει όλα τα μικρά, αλλά σημαντικά: σκριν, τάιμινγκ για τα ριμπάουντ, βουτιές για τις χαμένες μπάλες, κλεψίματα, τάπες, καλές άμυνες, σκληρές φάσεις. Αν πρέπει να σουτάρω τρίποντα, θα το κάνω. Αν πρέπει να παίξω κοψίματα ή να ανοίξω χώρους, είμαι εκεί. Νιώθω ότι μπορώ να είμαι αποτελεσματικός και να συνεισφέρω, όποιος κι αν είναι ο ρόλος μου. Η νοοτροπία μου δεν έχει αλλάξει ποτέ. Λατρεύω να κάνω τα "μικρά πράγματα". Λατρεύω να θυσιάζομαι για τους συμπαίκτες μου. Ήμουν, είμαι και θα είμαι πάντα ομαδικός. Και ξέρεις τι είναι το ωραίο; Όταν θυσιάζεσαι για την ομάδα και κάνεις αυτό που σου αναλογεί, κι αυτό μπορεί να αλλάζει από χρονιά σε χρονιά αλλά εσύ προσαρμόζεσαι, αποδίδεις, ξεχωρίζεις. Αυτό είναι κάτι που πιστεύω ότι μπορώ να το κάνω και το έχω αποδείξει σε όλη μου την πορεία. Ανυπομονώ να το συνεχίσω και στη Μύκονο».

•Σε αυτό το στάδιο της καριέρας σου, πού θα έλεγες ότι βρίσκεσαι; Στο peak σου ή σε ένα στάδιο ωριμότητας που σε κάνει πιο αποτελεσματικό και ουσιαστικό στο παιχνίδι σου;

«Ναι, νιώθω ότι βρίσκομαι στην κορύφωσή μου. Είμαι στην καλύτερη φυσική κατάσταση που έχω υπάρξει ποτέ, το σώμα μου είναι δυνατό, είμαι σε εξαιρετική φόρμα και αισθάνομαι υπέροχα. Πραγματικά, νιώθω καλύτερα από ποτέ. Δεν θα το έλεγα απλώς στάδιο ωριμότητας, αν και, ναι, έχω δύο παιδιά και σίγουρα υπάρχει μια ωριμότητα στη ζωή μου. Αλλά μπασκετικά, νιώθω στην κορυφή μου. Και πιστεύω ότι αυτό με κάνει πιο αποτελεσματικό, πιο επιδραστικό μέσα στο παιχνίδι. Είμαι εκεί που πρέπει, και είμαι έτοιμος να το δείξω».

•Τι σημαίνει πραγματικά για εσένα το να συνεισφέρεις σε μια ομάδα; Έχει να κάνει με αριθμούς; Με ηγεσία; Ή με τον τρόπο που δίνεσαι καθημερινά στην προπόνηση;

«Η συνεισφορά σε μια ομάδα μπορεί να σημαίνει πολλά διαφορετικά πράγματα. Για μένα, έχει να κάνει με το να μπορείς να κάνεις αυτό που χρειάζεται η ομάδα, να το αγκαλιάζεις, να το υποστηρίζεις και να το εκτελείς στο υψηλότερο επίπεδο που μπορείς. Είτε αυτό σημαίνει να βάζεις σκριν, είτε να παίζεις "τρελή" άμυνα πάνω στην μπάλα, να παίρνεις ριμπάουντ, να εκτελείς plays ένας με έναν, να τελειώνεις alley-oop φάσεις, ό,τι κι αν είναι ο ρόλος σου, το θέμα είναι να το κάνεις καλά. Γι’ αυτό άλλωστε σε φέρνει μια ομάδα: για να κάνεις αυτό που χρειάζεται, με συνέπεια και πάθος. Για μένα είναι απλό: το να δίνεις αυτό που χρειάζεται η ομάδα, αυτό είναι πραγματική συνεισφορά. Και αυτό, φυσικά, σημαίνει να είσαι ανιδιοτελής. Πιστεύω ότι πλέον είμαι σε ένα σημείο στην καριέρα μου όπου καταλαβαίνω απόλυτα πως οι μεγάλες ομάδες χτίζονται πάνω στην ανιδιοτέλεια. Όταν όλοι παίζουν όχι μόνο για τον εαυτό τους, αλλά ο ένας για τον άλλον, τότε πραγματικά λάμπουν όλοι. Και έτσι παίζεται το σωστό μπάσκετ.

•Ποιοι πιστεύεις ότι πρέπει να είναι οι ρεαλιστικοί στόχοι της Μυκόνου για τη φετινή σεζόν; Και ποιοι είναι οι προσωπικοί σου στόχοι;

«Δεν θέλω να μιλάω για στόχους και μπλέξω! (γέλια) Πιστεύω ότι έχουμε το ταλέντο για να ανταγωνιστούμε οποιονδήποτε στη λίγκα. Το θέμα είναι να δέσουμε ως ομάδα, να χτίσουμε χημεία, και να δούμε που βρισκόμαστε μετά την προετοιμασία. Από εκεί και πέρα, να δίνουμε κάθε μέρα τον καλύτερό μας εαυτό, να είμαστε σε καλή φυσική κατάσταση, να παίζουμε ανιδιοτελώς, ο ένας για τον άλλον, με σωστό μπάσκετ, και να κερδίσουμε όσο το δυνατόν περισσότερα παιχνίδια. Τώρα, όσον αφορά τους προσωπικούς μου στόχους… Θέλω να είμαι σταθερός σε όλη τη διάρκεια της χρονιάς. Να μείνω υγιής, να προσέχω τη διατροφή μου, τον ύπνο μου, την αποκατάστασή μου. Να είμαι συνεπής σε όλους τους τομείς, στην πίστη μου, στην οικογένειά μου, στα παιδιά μου, στη σύζυγό μου. Αυτά είναι πλέον τα πιο σημαντικά για μένα. Είμαι σε μια φάση στη ζωή μου που αυτό είναι που αναζητώ από τη σεζόν. Και νιώθω ότι η Μύκονος μπορεί να είναι το τέλειο μέρος γι’ αυτό. Είμαι πολύ του σπιτιού, αγαπώ τον χρόνο με την οικογένεια και τους κοντινούς μου ανθρώπους. Ανυπομονώ να κάνω νέους φίλους στη Μύκονο και να δω τα παιδιά μου να μεγαλώνουν για έναν ακόμη χρόνο σε ένα μέρος που όλοι λένε πως είναι το πιο όμορφο στην Ελλάδα. Οπότε ναι, είμαι ενθουσιασμένος. Πραγματικά ενθουσιασμένος».