Ο Γιώργος Βόβορας συνεργάστηκε με τον Ιωάννη Παπαπέτρου και αναφέρθηκε στην αγωνιστική του αξία, αλλά και στον χαρακτήρα του.
Για το αν αποτελεί έκπληξη για τον ίδιον η απόσυρση του Ιωάννη Παπαπέτρου σε τέτοια ηλικία: «Ήταν μια πολύ μεγάλη έκπληξη για όλο το μπασκετικό στερέωμα. Σίγουρα μπορεί οι στενοί του άνθρωποι να είχαν κάποιες συνομιλίες μαζί του, αλλά για έναν παίκτη με αυτήν την καριέρα, στα 31 του, παρ’ ότι τα τελευταία χρόνια είχε κάποιους τραυματισμούς, είναι μια τεράστια και πολύ δύσκολη απόφαση, την οποία σίγουρα τη σκέφτηκε πάρα πολύ. Έβαλε κάτω όλες τις παραμέτρους και πήρε μια απόφαση που θεωρεί ότι είναι η σωστή για τη ζωή του, την καριέρα του και για την υγεία του πάνω απ’ όλα. Το ελληνικό αλλά και το ευρωπαϊκό μπάσκετ χάνουν έναν παίκτη σε μια ηλικία 31 ετών ο οποίος είχε πολλά να δώσει ακόμα. Το ελληνικό μπάσκετ δεν έχει την πολυτέλεια να χάνει παίκτες του επιπέδου του Ιωάννη και είναι σίγουρα στενάχωρη για το μπάσκετ μια τέτοια απόφαση».
Για τον Ιωάννη Παπαπέτρου: «Εγώ μπορώ να πάω και πολύ πίσω. Όταν ήταν 14 χρονών είχαμε κάνει μια μεταβατική στον Ηλυσιακό, δουλέψαμε πάρα πολύ και έβλεπες από τότε πόσο αγαπάει το άθλημα. Αυτό το έβλεπες από πάρα πολύ μικρή ηλικία. Ήταν ένα παιδί που είχε στόχο να κάνει πρωταθλητισμό. Αυτό προερχόταν απ’ την αγάπη που του είχε προσφέρει η οικογένειά του. Έβλεπες ένα παιδί που εξελισσόταν. Ήταν ένα πολύ ψηλό παιδί από πολύ μικρή ηλικία, με μεγάλο ταλέντο στην πνευματική του ικανότητα, να “διαβάζει” το παιχνίδι, να σκέφτεται. Αυτό σίγουρα εξελίχθηκε ανά τα χρόνια. Τον βοήθησε πάρα πολύ το κομμάτι των ΗΠΑ, όπου άλλαξε το σώμα του. Ήταν ένας παίκτης που έκανε τη δύσκολη μετάβαση απ’ τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό, έκανε μια μεγάλη διαδρομή και στις δύο μεγάλες ομάδες και στην Εθνική και όλοι οι άνθρωποι που συνεργάστηκαν μαζί του έχουν να πουν μόνο καλά λόγια, είτε αθλητικά είτε και εκτός μπάσκετ. Είχε μεγάλη αφοσίωση στο μπάσκετ. Αυτό είναι το παράδειγμα για τα νέα παιδιά, πώς κατόρθωσε ένας παίκτης με την αφοσίωση και την επιθυμία να παίξει μπάσκετ να “χτίσει” την καριέρα του και να κάνει πράγματα που για πολλούς παίκτες είναι όνειρο ζωής».
Για την αφοσίωση του Ιωάννη Παπαπέτρου: «Αυτό είναι απ’ τα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει κάθε επαγγελματίας παίκτης. Μπορεί να ερχόταν και μία-μιάμιση ώρα πριν την προπόνηση να ετοιμάσει το σώμα του, να δουλέψει στο 100%, να κάτσει και μετά άλλη μία ώρα. Ο στόχος του ήταν το μπάσκετ και η προπόνησή του δε διαρκούσε μόνο το δίωρο της ομαδικής προπόνησης. Είναι απ’ τους λίγους παίκτες που έχω δει να προσέχει τόσο πολύ το σώμα του, αλλά είχε την ατυχία τα τελευταία χρόνια να έχει προβλήματα με τα γόνατα. Ένας πολύ γυμνασμένος παίκτης, με πολλές ώρες δουλειάς στο γυμναστήριο, αλλά δυστυχώς αυτό δεν απομακρύνει την ατυχία που μπορεί να έχει ένας αθλητής σε αυτό το επίπεδο. Αυτό είναι ένα ακόμα “καμπανάκι” για τους αθλητές, το πόσο σημαντικό είναι να δουλεύουν το σώμα τους, αλλά και το πώς τα φέρνει η αθλητική ζωή σε έναν παίκτη».
Για το πώς διαχειρίστηκε τη μετάβαση από τον Ολυμπιακό στον Παναθηναϊκό: «Είναι ένας παίκτης που σκεφτόταν τα πάντα για τη ζωή και την καριέρα του και ό,τι έκανε το έκανε όταν ήταν σίγουρος στο 100%. Ήταν πάρα πολύ συνεσταλμένος, με ξεκάθαρη άποψη σχετικά με τον λόγο που αποφάσισε να κάνει αυτήν την αλλαγή. Δεν ήταν μια συναισθηματική ή οικονομική απόφαση. Ήταν μια απόφαση που τη θεώρησε σωστή για το μπασκετικό του μέλλον. Ήρθε απόλυτα συγκεντρωμένος και πεπεισμένος ότι είναι η σωστή επιλογή. Είχαμε μια πολύ καλή ομάδα με τον κόουτς Πασκουάλ τότε και τον πρώτο χρόνο δούλεψε πάρα πολύ ώστε να μπορέσει να μπει σε ένα καινούργιο περιβάλλον και να κάνει ευκολότερη αυτήν την μετάβαση. Ήρθε και έμεινε ως αρχηγός δύο δύσκολα χρόνια. Ο Παναθηναϊκός των εσόδων-εξόδων δε μπορούσε να είναι αυτός που ονειρεύεται ο κόσμος της ομάδας. Ακόμη και τότε είχε αρκετές προτάσεις, ακόμη και σκέψεις για να πάει στο ΝΒΑ, αλλά έμενε εκεί, στήριξε και προσπάθησε να κάνει πράγματα και ως αρχηγός να μπορέσει να βοηθήσει να υπάρχει ηρεμία στα αποδυτήρια, μιας και τότε ήταν δύσκολο για τον Παναθηναϊκό να είναι στις τοπ ομάδες της Ευρωλίγκας. Αυτή η προσπάθεια που έκανε είναι ίσης αξίας ακόμη και με ό,τι κατόρθωσε την περσινή χρονιά. Όλοι θυμόμαστε τι έγινε στη σειρά με τη Μακάμπι, πόσο σημαντικός ήταν ο ρόλος του».