«Αβραμίδη γλίτσα, γεμίσαμε σάλια!»

Με αφορμή ένα από τα πολλά, το μοναδικό επιθετικό, σχόλια στη συνέντευξη του Νίκου Παππά στο κανάλι του sportal.gr στο Υoutube ελάτε να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα γύρω από τις υποχρεώσεις των δημοσιογράφων σε αυτού του είδους τις περιστάσεις αλλά και τη νοοτροπία με την οποία κάνουμε τη δουλειά μας, τουλάχιστον σε αυτό εδώ το site!

Εντυπωσιακή η ανταπόκρισή σας, όπως ακριβώς στο πρώτο έτσι και στο δεύτερο επεισόδιο στη «Βόλτα με τον Μπουτς» του sportal.gr, καταλαβαίνετε προφανώς πόσο πολύ χαιρόμαστε γι΄ αυτό, τίποτε και ποτέ δε θεωρείται, δεν πρέπει να θεωρείται δεδομένο!

Με τη λογική της δημιουργίας όσο το δυνατόν πιο χαλαρής, ζεστής και παρεϊστικής ατμόσφαιρας σε αυτές τις συνεντεύξεις καταλήξαμε στο format, τι πιο βοηθητικό αλήθεια προς αυτή την κατεύθυνση από την παρουσία του τετράποδου "κολλητού" μου, των τετράποδων φίλων μας βάζοντας στο κάδρο και τους ίδιους τους καλεσμένους ! Και με βάση το "γκελ" των δύο αυτών πρώτων προσπαθειών μας μπορούμε με σχετική ασφάλεια να ομολογήσουμε πως αισθανόμαστε ήδη αν όχι δικαιωμένοι σίγουρα σε καλό δρόμο!

Σε καλό δρόμο αλλά και πάντα προβληματισμένοι, ουσιαστικά αφορμή για αυτό εδώ το κείμενο στάθηκε ένα σχόλιο στο κανάλι του sportal.gr στο Υoutube, το μοναδικό σχόλιο με αρνητική χροιά από τα αρκετά που συνόδευσαν το "ανέβασμα" του βίντεο της κουβέντας μας με τον Νίκο Παππά!

Δεν έχει και πολύ μεγάλο νόημα η, για μια ακόμη φορά, αναπαραγωγή του, το διαβάσατε ήδη καθώς παίζει το ρόλο του τίτλου του κομματιού, βοηθάει για να ανοίξει η συζήτηση! Συζήτηση με θέμα το τι ακριβώς περιμένει αλήθεια το ευρύ κοινό από μία συνέντευξη, ποιες είναι τελικά οι «υποχρεώσεις» του δημοσιογράφου σε κάθε τέτοια περίπτωση!

Και όπου τέτοια περίπτωση, η «ανάκριση» ενός αθλητή, εν προκειμένω πολύ υψηλού επιπέδου όπως ο Παππάς ή και στην πρώτη μας απόπειρα ο Μακίσικ, προφανώς και, θέλω να ελπίζω, όλοι μας το καταλαβαίνουμε ότι η προσέγγιση αλλά και η θεματική δεν μπορεί να είναι ίδια με την περίπτωση συνέντευξης, π.χ., κάποιου πολιτικού προσώπου!

Οι επαγγελματίες μπασκετμπολίστες, ποδοσφαιριστές, βολεϊμπολίστες, προπονητές, όλοι όσοι ανήκουν, τέλος πάντως στην οικογένεια του αθλητισμού ναι μεν είναι εξόχως προβεβλημένοι, δημοφιλείς ή και «μισητοί» κάποιες φορές αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι υπεύθυνοι, άρα και υπόλογοι, για τις ζωές μας!

Δεν παίρνουν αποφάσεις που επηρεάζουν την οικογένειά μας, την καθημερινότητά μας, την εργασία μας, την τσέπη μας, το μέλλον το δικό μας και των παιδιών μας! Για όλα τα παραπάνω προφανώς και δεν υφίσταται, με κανέναν τρόπο δεν προκύπτει για τον όποιο εκπρόσωπο του Τύπου βρίσκεται απέναντί τους, κανενός είδους υποχρέωση να είναι σκληρός απέναντί τους!

Δεν έχει στ΄αλήθεια κανένα απολύτως νόημα να «στριμώξεις», όπως συνηθίζουμε να λέμε τον οποιονδήποτε Μακίσικ, Παππά, Μπαρτζώκα, Αλμέιδα, Μίτσελ, βάλτε όποιο όνομα θέλετε να ακολουθήσει! Δεν έχεις, ως δημοσιογράφος, κανενός είδους ιερό καθήκον να θέσεις τα δύσκολα, ποια είναι άραγε αυτά, τα ενοχλητικά, τα προβοκατόρικα ερωτήματα εκτός από πολύ συγκεκριμένες περιπτώσεις που έχουν προκύψει ζητήματα προς...διαλεύκανση!

Αυτό που εγώ καταλαβαίνω ότι οφείλει κάποιος στον ίδιο του τον εαυτό, στο κοινό που με οποιονδήποτε τρόπο παρακολουθεί και, προφανώς, στον ίδιο τον καλεσμένο, είναι πρώτα και πάνω απ' όλα να είναι ευγενής! «Η ευγένεια υποχρεώνει» λένε οι φίλοι μας οι Γάλλοι και δίκιο έχουν, τόσα χρόνια στο χώρο δεν έχω βρει καλύτερο τρόπο για να βοηθήσεις τον φιλοξενούμενό σου, τέτοιος είναι, να χαλαρώσει και να ανοιχτεί!

Αυτό άλλωστε είναι, τουλάχιστον στα δικά μου μάτια, το ζητούμενο! Να διαμορφωθεί ένα τέτοιου είδους κλίμα που θα διώξει από το μυαλό του συνεντευξιαζόμενου οποιαδήποτε αναστολή, δεύτερη σκέψη, οποιονδήποτε δισταγμό! Εκείνος ή εκείνη είναι το θέμα, τη δική του ή τη δική της άποψη, τη δική του ή τη δική της αλήθεια, προσωπικότητα, συναισθηματική κατάσταση καλούμαστε εμείς να αναδείξουμε!

Τον Μακίσικ, τον Παππά όλους όσους θα ακολουθήσουν περιμένει να «καταναλώσει», να γνωρίσει, να καταλάβει το κοινό, οτιδήποτε κάνουμε, από την πλευρά μας, για να διευκολύνουμε αυτήν ακριβώς τη διαδικασία είναι καλώς καμωμένο! Στο τέλος της ημέρας αν η απάντηση στα ερωτήματα, «είπε κάτι ενδιαφέρον;», «μίλησε χωρίς φίλτρα και αυτολογοκρισία;», «αποκάλυψε πράγματα για την πορεία του ή τα μελλοντικά του σχέδια;», «πήρε θέση για τεκταινόμενα που απασχολούν την κοινή γνώμη;» είναι θετική...job done!

Είτε λοιπόν αρέσει είτε όχι, δικαίωμα του καθενός να έχει την άποψή του, δικαίωμα δικό μας να ακολουθούμε αυτό που μας λένε οι αρχές μας, οι αξίες μας, το φτωχό μας το μυαλό και η επαγγελματική μας δεοντολογία, έτσι θα πορευτούμε! Με ευγένεια, ευπρέπεια, θερμό καλωσόρισμα και ξεπροβόδισμα σε κάθε καλεσμένο μας, χαλαρή και, θέλουμε να πιστεύουμε, ενδιαφέρουσα κουβέντα! Και να θέλαμε να κάνουμε αλλιώς να ξέρετε...δεν αφήνει ο Μπουτς!