Όσο περνάει ο καιρός, ο Άρης γίνεται χειρότερος

Όσο περνάει ο καιρός, ο Άρης γίνεται χειρότερος

Αν το να μένεις στάσιμος και να μη δείχνεις βελτίωση είναι πρόβλημα, το να γίνεσαι χειρότερος -όπως κάνει ο Άρης- τι είναι; Γράφει ο Βασίλης Πολυχρονόπουλος.

Πραγματικά ίσως φανεί αντιεπαγγελματικό αυτό, αλλά αυτή τη στιγμή που γράφω αυτό το κείμενο δεν υπάρχει η παραμικρή όρεξη να σχολιάσω και να αναλύσω το οτιδήποτε. Προφανώς όχι επειδή είναι ένα ακόμα δύσκολο κυριακάτικο βράδυ, μετά από μία ακόμη ήττα και λοιπά και λοιπά, αλλά γιατί είναι κουραστικό αυτό που μας αναγκάζει να κάνουμε ο Άρης. Δηλαδή να λέμε τα ίδια και τα ίδια... μίζερα κάθε φορά.

Να πούμε πάλι για τα λάθη που έγιναν το καλοκαίρι στην προετοιμασία και τον σχεδιασμό, να πούμε για τα πολλά και συνεχόμενα προβλήματα τραυματισμών που δεν αφήνουν την ομάδα να αναπνεύσει, να πούμε για τη λάθος νοοτροπία που έχει το σύνολο του Μανόλο Χιμένεθ, να πούμε για τα δίκια και τα άδικα που έχει ο Ισπανός τεχνικός, να πούμε για τους παίκτες με τα μεγάλα συμβόλαια που είναι κατώτεροι των περιστάσεων και των προσδοκιών και γενικότερα, να πούμε ό,τι λέμε κάθε Σ/Κ εδώ και τόσες εβδομάδες

Πως να μη σε κουράσει αυτή η άρρωστη κατάσταση που βρίσκεται ο Άρης και δεν λέει με τίποτα να βγει από αυτή; Ένας συνάδελφος κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου ρώτησε τον Μανόλο Χιμένεθ για το πως θα μπορέσουν να αλλάξουν τα πράγματα και ουσιαστικά ο Ισπανός τεχνικός δεν έδωσε κάποια συγκεκριμένη απάντηση, κάτι που εμένα προσωπικά μου δείχνει πως δεν βλέπει... φως στο τούνελ. «Βλέποντας και κάνοντας» και «πάμε κι όπου βγει» ήταν το ύφος της απάντησης του 61χρονου προπονητή ή τουλάχιστον έτσι το κατάλαβα εγώ.

Το θέμα είναι πως δεν υπάρχει κάτι θετικό, ώστε να πιαστείς από αυτό και να μπορείς να αισιοδοξείς έστω και λίγο εν όψει της συνέχειας. Εκτός αν μπούμε στη διαδικασία να πούμε πως ο Άρης άντεξε για 70 λεπτά στη Νέα Φιλαδέλφεια και παραλίγο να φύγει με ένα θετικό αποτέλεσμα. Όπως και στο Φάληρο παραλίγο να πραγματοποιήσει μία μεγάλη επιστροφή. Ναι, αλλά πρώτον, κοροϊδεύουμε τους εαυτούς μας έτσι, γιατί ο μόνος λόγος που η ομάδα ήταν κοντά στο θετικό αποτέλεσμα -τουλάχιστον στη Νέα Φιλαδέλφεια- ήταν καθαρά η απίστευτη αστοχία του αντιπάλου και δεύτερον, όπως και να 'χει, δεν ήρθαν τα θετικά αποτελέσματα.

Για την ακρίβεια, εδώ και επτά αγωνιστικές ο Άρης μετράει μόνο αρνητικά αποτελέσματα και σε μία χρονιά που μπήκε με τον στόχο να τερματίσει στην πρώτη τετράδα και να πάρει το Κύπελλο, έχουμε φτάσει στο σημείο να «τρέμουμε» τι θα γίνει σήμερα στο Βόλος - Λεβαδειακός, καθώς όποια από τις δύο ομάδες νικήσει θα φύγει στο +8! Και αν δεν νικήσει καμία, αμφότερες στο +6. Ποια τετράδα λοιπόν; Όπως είχα γράψει και μετά το ματς με τον Αστέρα AKTOR, όλα δείχνουν ότι οι «κιτρινόμαυροι» θα... ματώσουν ακόμα και για την πέμπτη θέση. Μιλάμε για παράνοια!

Και στο τέλος της ημέρας, άντε να κάνω στην άκρη τα αποτελέσματα (κάτι που δεν μπορεί να γίνει στο ποδόσφαιρο, αλλά λέμε τώρα) και να σταθώ αποκλειστικά στην εικόνα της ομάδας. Ναι, τι; Η εικόνα είναι ακόμα πιο άσχημη από τα αποτελέσματα. Ο Άρης δεν είναι ότι μένει στάσιμος και δεν παρουσιάζει βελτίωση, αλλά όσο περνάει ο καιρός γίνεται χειρότερος. Κανένα πλάνο, παίκτες που μοιάζουν χαμένοι στο διάστημα, ελάχιστες σταθερές και όσον αφορά αυτό που είπε ο Χιμένεθ για τους ποδοσφαιριστές του πως δίνουν το 100%, ας μου επιτρέψει ο Ισπανός να διαφωνήσω. Ελάχιστοι το κάνουν.

Ο Άρης μοιάζει ανήμπορος να βγάλει την παραμικρή αντίδραση και με το πρόγραμμα που έχει μπροστά του και τα δεδομένα όπως έχουν διαμορφωθεί, τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Εγώ είμαι αυτός που έγραψα ότι στους Θεσσαλονικείς φαίνεται να αρέσουν τα δύσκολα, καθώς στα ντέρμπι παρουσιάζουν ένα καλύτερο πρόσωπο σε σχέση με τα (θεωρητικά) εύκολα ματς, αλλά σιγά-σιγά χάνεται και αυτό. Αλήθεια δεν ξέρω τι... ξημερώνει για αυτή την ομάδα. Αν υπάρχει κάποιος που να πιστεύει πως μπορεί να στρώσει η κατάσταση, μακάρι να βάλει σε όλους εμάς τους... απαισιόδοξους τα γυαλιά.

ΥΓ. Αυτό που συμβαίνει με τον Αλφαρελά δεν έχει προηγούμενο. Τραυματίστηκε σοβαρά μόλις στην πρώτη του προπόνηση με τη φανέλα του Άρη, επέστρεψε μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα και τώρα το απόλυτο σοκ στη Νέα Φιλαδέλφεια. Μακάρι να κάνουμε όλοι λάθος, αλλά δυστυχώς μοιάζει απίθανο να μην είναι ένας σοβαρός τραυματισμός που θα τον αφήσει για καιρό εκτός.

ΥΓ2. Πιστεύω πως δικαιώθηκε ο Χιμένεθ, που επέλεξε τον Παναγίδη αντί του Μορουτσάν για το αρχικό σχήμα. Θεωρώ πως ο νεαρός Έλληνας άσος ήταν από τους ελάχιστους διακριθέντες του Άρη. Η μπάλα δεν του έκανε το χατίρι στη φάση με το δοκάρι, όπου η εκτέλεση του ήταν φοβερή, αλλά γενικότερα έκανε μία αρκετά καλή εμφάνιση. Έτσι, για να πούμε και κάτι καλό...