Ο Άρης αρχίζει να εθίζεται στη νίκη!

Η δουλειά στο Αγρίνιο ολοκληρώθηκε με 100% επιτυχία, το 3/3 -και μάλιστα εκτός έδρας- έγινε στην εποχή Χιμένεθ και το πιο σημαντικό: Ο Άρης σιγά-σιγά αποκτά νοοτροπία νικητή. Γράφει ο Βασίλης Πολυχρονόπουλος.

Όταν ήταν πλέον ειλημμένη η απόφαση για την απομάκρυνση του Μαρίνου Ουζουνίδη και παράλληλα ο Άρης είχε συμφωνήσει με τον Μανόλο Χιμένεθ για να πάρει τη θέση του Έλληνα τεχνικού ένα από τα πρώτα πράγματα που έγραψα ήταν πως ο Ισπανός θα μπει στα... βαθιά με το καλημέρα. Είχα δει το πρόγραμμα με τα τρία συνεχόμενα εκτός έδρας παιχνίδια σε πρωτάθλημα και Κύπελλο, ξέραμε πως ο 61χρονος προπονητής δεν θα προλάβαινε να δουλέψει ούτε καν μία εβδομάδα με τη νέα του ομάδα και σκέφτηκα πως είμαστε... δύσκολα.

Βέβαια, είχα την πίστη στο... ηλεκτροσόκ του νέου προπονητή, γνώριζα και από το παρελθόν του Μανόλο Χιμένεθ πως είναι ένας προπονητής, που συνηθίζει να ξεκινάει με θετικά αποτελέσματα σε όποια ομάδα δουλεύει, οπότε είχα μία κάποια αισιοδοξία, αλλά θα είμαι ψεύτης αν πω ότι περίμενα αυτό το 3/3, το οποίο έχουμε βρεθεί να πανηγυρίζουμε σήμερα. Κι όμως έγινε! Μετά το «διπλό» στο Περιστέρι -και μάλιστα με ανατροπή-, μετά την «απόδραση» από το Αγρίνιο στο Κύπελλο με εκτεταμένο ροτέισον κόντρα στον Παναιτωλικό ήρθε και η εκτός έδρας νίκη επί της Κηφισιάς.

Όσον αφορά τα του παιχνιδιού, ο Άρης για ακόμη μία φορά είχε τον πρώτο λόγο, την κατοχή της μπάλας, αλλά αντιμετώπισε μεγάλο πρόβλημα στο κομμάτι της δημιουργίας. Οι «κιτρινόμαυροι» δεν μπορούσαν να βρουν διαδρόμους απέναντι στην καλά οργανωμένη άμυνα της ομάδας των βορείων προαστίων, ενώ είχαν και θέματα στα μετόπισθεν, κυρίως με τον Τεττέη, για τον οποίο δυσκολευόντουσαν να βρουν το... φάρμακο. Η πεντακάθαρη κόκκινη κάρτα στον Χουχούμη έδωσε σημαντικό αβαντάζ στους Θεσσαλονικείς, αλλά το πρόβλημα για τον Χιμένεθ ήταν πως δεν είχε πολλούς διαθέσιμους επιθετικούς να βάλει μέσα με τους Δώνη, Καντεβέρε, Αλφαρελά, Πέρεθ και Γένσεν να είναι στα... πιτς.

Ο Άρης ενώ είχε ένα ολόκληρο ημίχρονο μπροστά του με αριθμητικό πλεονέκτημα κόντρα σε μία υποδεέστερη ομάδα δεν πήγαινε με ηρεμία να «χτίσει» τις επιθέσεις του. Οι ενέργειες των ποδοσφαιριστών του ήταν πολύ βιαστικές και γενικότερα υπήρχε μία νευρικότητα και καθόλου καθαρό μυαλό. Σε βαθμό, που παρότι υπήρχε έντονη πίεση και η ομάδα είχε... κατασκηνώσει στην αντίπαλη περιοχή, δεν σε έκανε να νιώθεις ότι το γκολ έρχεται. Ωστόσο, ευτυχώς ήρθε. Στο 87ο λεπτό μετά από ένα κακό σουτ του Τεχέρο η μπάλα έφτασε στα πόδια του Μισεχουί, που είχε περάσει ως αλλαγή στο ματς και ήταν στο σωστό σημείο την κατάλληλη στιγμή για να πλασάρει ιδανικά και να χαρίστει τη νίκη στους «κιτρινόμαυρους».

Και κάπως έτσι, μία πολύ δύσκολη εβδομάδα, που παράλληλα είναι και η πρώτη (με αγωνιστική δράση) του Μανόλο Χιμένεθ στον κιτρινόμαυρο πάγκο κλείνει με τον πλέον ιδανικό τρόπο. Τρεις συνεχόμενες εκτός έδρας νίκες, που συγχωρέστε με, αλλά δεν γνωρίζω καν από πότε έχει να πετύχει μία τέτοια επίδοση η ομάδα της Θεσσαλονίκης. Το κέρδος φυσικά είναι τεράστιο. Πέρα από τα πολύτιμα «τρίποντα» σε πρωτάθλημα και Κύπελλο, είναι και το ψυχολογικό κομμάτι. Αυτές οι νίκες φέρνουν μεγάλη ηρεμία στον κιτρινόμαυρο οργανισμό και διώχνουν λίγο τα σύννεφα, που είχαν δημιουργηθεί με το κάκιστο ξεκίνημα στη σεζόν. Επίσης, βοηθούν τον Μανόλο Χιμένεθ να πατήσει ακόμα πιο γερά στα πόδια του και να συνεχίσει τη δουλειά του.

Προφανώς είναι πολύ νωρίς και δεν χωράνε τυμπανοκρουσίες και πανηγύρια. Έχουμε ακόμα μπόλικο δρόμο μπροστά μας. Αλλά δεν γίνεται να μη χαρούμε κιόλας, που επιτέλους βλέπουμε από την ομάδα να παίζει ορθολογικό ποδόσφαιρο, να δίνουν όλοι το 100%, το κλίμα να έχει αλλάξει ριζικά (αυτό βγάζει μάτι) και κυρίως να έρχονται τα αποτελέσματα με κάθε τρόπο. Με ανατροπή; Με μισό-μηδέν; Με γκολ στις καθυστερήσεις ή έστω λίγο πριν το φινάλε; Δεν έχει σημασία. Σημασία έχει ο Άρης να κερδίζει. Και εγώ αυτό που κρατάω μετά από αυτό το 3/3 είναι πως η ομάδα αρχίζει να «χτίζει» νοοτροπία νικητή και αυτό είναι πιο σημαντικό απ' όλα. Και από τους βαθμούς και απ' όλα. Υπάρχει μεγάλη ευκαιρία το σερί να διευρυνθεί, καθώς την ερχόμενη εβδομάδα είναι τα παιχνίδια με Μαρκό και Πανσερραϊκό στο Χαριλάου. Χαμηλά την μπάλα, όπως την κρατά και ο Χιμένεθ στις δηλώσεις του και προχωράμε...

ΥΓ. Δεν γίνεται να μην αναφερθώ και στα δύο πέναλτι που «έπνιξε» τόσο ο διαιτητής Μελέτης Γιουματζίδης όσο και ο Στέφανος Κουμπαράκης που ήταν στο VAR. Ένα στο πρώτο ημίχρονο στον Μορόν και ένα με το χέρι του Αντονίσε στο δεύτερο μέρος. Να λέμε πάλι καλά που δόθηκε η κόκκινη κάρτα στον Χουχούμη για το πολύ σκληρό μαρκάρισμα στον Μορόν και που ακυρώθηκε το γκολ της Κηφισιάς με το πεντακάθαρο χέρι του Τεττέη; Μάλλον πρέπει να πούμε και ευχαριστώ, ναι...