O Διαμαντόπουλος μας... γύρισε στην Ελλάδα

Προκρίσεις, ταξίδια, παιχνίδια στο εξωτερικό, κληρώσεις, προοπτική του «σεντονιού»... Όλα εξαφανίστηκαν σε μία στιγμή, αφού ο Διαμαντόπουλος φρόντισε να μας επαναφέρει απότομα στην ελληνική πραγματικότητα. Και να θυμηθούμε τι συμβαίνει στο... ωραίο μας ποδόσφαιρο.

Δεκαέξι μέρες παραμονής στο Μπαντ Έρλαχ της Αυστρίας, για την προετοιμασία του Παναθηναϊκού. Προπονήσεις, φιλικά, συνεντεύξεις, μία ωραία ποδοσφαιρική ρουτίνα στο εξωτερικό. Μετά ταξίδι στο Κόζιτσε της Σλοβακίας, για το πρώτο ματς του Β’ Προκριματικού Γύρου του Champions League με τη Ντνίπρο. Διπλό του Παναθηναϊκού με 3-1 και εξασφάλιση της πρόκρισης με το 2-2 στη ρεβάνς του «Απόστολος Νικολαΐδης». Μετά, ξανά στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας, νίκη με 1-0 επί της Μαρσέιγ και… «ρε, λες να τους αποκλείσουμε και να γίνει το θαύμα;». Έγινε, έστω και με τη βοήθεια της τύχης, παρά την ήττα με 2-1 στον κανονική διάρκεια, οι παίκτες του Γιοβάνοβιτς προκρίθηκαν στη διαδικασία των πέναλτι.

Ο Παναθηναϊκός έχει σίγουρη τη συμμετοχή στους ομίλους του Europa League και ψάχνει την υπέρβαση με την πρόκριση στους ομίλους του Champions League. Για να κουνήσει… ξανά το «σεντόνι», να θυμηθεί τις Glory Days του. Νέο ταξίδι στην Πορτογαλία, καλή εμφάνιση ως ίσος προς ίσον με έναν πιο έμπειρο αντίπαλο, ήττα με 2-1 από τη Μπράγκα, που όμως διατηρεί άσβεστες τις πιθανότητες ανατροπής στην Αθήνα. Ένα ΟΑΚΑ που θα γεμίσει ασφυκτικά, με το sold-out να μην έχει επιτευχθεί λόγω μερικών πολύ ακριβών εισιτηρίων.

Αναμονή για την Τρίτη, όταν ο Παναθηναϊκός θα υποδεχτεί τη Μπράγκα στο «Σπύρος Λούης». Μία γλυκιά προσμονή, που μας φέρνει μνήμες στους λίγο μεγαλύτερους και δημιουργεί νέα συναισθήματα στους μικρότερους. Αυτούς οι οποίοι έχουν βιώσει μόνο την κακή πλευρά του ποδοσφαιρικού Παναθηναϊκού από το 2010 και μετά. 

Βέβαια, στο ενδιάμεσο η ομάδα είχε υποχρεώση για τη Super League. Ο Παναθηναϊκός υποδέχτηκε το βράδυ του Σαββάτου τον ΝΠΣ Βόλο στο «Απόστολος Νικολαΐδης». Ένα ματς διαδικαστικό, ίσως και στα όρια της αγγαρείας, με όλους να σκέφτονται την Τρίτη. Παρόλα αυτά, οι παίκτες του Ιβάν έπραξαν το καθήκον τους, το «καθάρισαν» από νωρίς και μας ώθησαν στη σκέψη της Τρίτης.

Αμ, δε… Όλη αυτή η… αστερόσκονη του Champions League, τα ευρωπαϊκά ρούχα, η κοσμοπολίτικη αύρα, έσβησαν αυτοστιγμή από τις ενέργειες του Διαμαντόπουλου. Στο 56ο λεπτό, όταν σε ένα ματς που δεν συνέτρεχε κανένας λόγος να λειτουργήσει έτσι, ο Αρκάς ρέφερι μας υπενθύμισε τι σημαίνει διαιτησία στο ελληνικό ποδόσφαιρο.

Όχι, το πρόβλημα δεν είναι το εσφαλμένο φάουλ που υπέδειξε στον Σένκεφελντ. Ούτε καν η κίτρινη κάρτα στον Ολλανδό. Καθ’ όλα αναίτια. Αυτά συμβαίνουν και στα… καλύτερα σπίτια. Ασχέτως αν έχουμε μάθει πως στην Ελλάδα τίποτα δεν είναι τυχαίο.

Το πραγματικό πρόβλημα ήταν το «μετά». Η κόκκινη κάρτα που πήγε να δείξει ο Διαμαντόπουλος στον Γιοβάνοβιτς, αλλά που την έδειξε στον Γιάννη Παπαδημητρίου. Η κόκκινη στην κόκκινη στον Σπύρο Βλάχο. Η παράσταση που προκάλεσε την οργή της διοίκησης του Παναθηναϊκού και του Γιάννη Αλαφούζου. Μία κατάσταση που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί από τον Διαμαντόπουλο με μερικές παρατηρήσεις.

Ο Διαμαντόπουλος ήρθε να μας επαναφέρει στην πραγματικότητα, να μας προσγειώσει στο περιβάλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου. Καλοκαίρι ήταν και πάει, ημερολογιακά τελειώνει σε λίγες μέρες, οπότε έπρεπε να το συνειδητοποιήσουμε με ένα γερό σοκ. Γενικότερα, το Σάββατο ήταν διδακτικό για το τι θα επακολουθήσει με τους Έλληνες διαιτητές, στα ντέρμπι και στα λιγότερο σημαντικά παιχνίδια. Οπλιστείτε με υπομονή, έχουμε να δούμε… καρδιές πρωταθλητή που θα χτιστούν με φαλτσοσφυρίγματα στη διάρκεια του χειμώνα.