Ο Νίκολιτς φτιάχνει ΑΕΚ που θα παίρνει αυτό που θέλει και περιμένει αυτούς που θέλει

Ο Κώστας Τσίλης γράφει κυρίως για την σημασία του τρόπου που η ΑΕΚ πήρε αυτή την πρόκριση επί της Χάποελ και γι αυτό που ο Νίκολιτς περιμένει για να φτάσει εκεί που θέλει

Στις 31 του Ιούλη και μόλις 38 μέρες μετά την πρώτη προπόνηση στην προετοιμασία για τη νέα σεζόν, με καινούργιο προπονητή, έβγαλε το πρώτο μεγάλο «θέλω» αλλά και «πρέπει» της φετινής σεζόν. Το έκανε απέναντι σε μια ομάδα που δεδομένα ήταν ποδοσφαιρικά κωλοπετσωμένη και που αν έβρισκε μπροστά της ποδοσφαιρική αφέλεια, θα έκανε σίγουρα την ζημιά.

Όμως η ΑΕΚ την εγκλώβισε. Ποδοσφαιρικά την παγίδευσε. Σχεδόν με τα όπλα τα δικά της έπαιξε την Χάποελ η ΑΕΚ και στα δυο παιχνίδια. Μόνο που η διαφορά ποιότητας ήταν τεράστια. Κυρίως ωστόσο την τακτική της αξιοποίησε η ΑΕΚ και όχι την ποιότητα της. Διότι σε δυο παιχνίδια, σε Νέα Φιλαδέλφεια και Ντέμπρετσεν, η ΑΕΚ έφτιαξε πολλές και κλασικές ευκαιρίες, αλλά μόνο μια φορά βρήκε δίχτυα. Μη αποδεκτό για την ποιότητά της. Και αν το συνεχίσει και στις επόμενες ευρωπαϊκές μάχες, κάποια στιγμή μπορεί και να το πληρώσει.

Όμως σε δυο παιχνίδια, η ΑΕΚ έφαγε συνολικά δυο αξιόλογες φάσεις από την Χάποελ. Στην Αθήνα ένα σουτ που απέκρουσε ο Στρακόσια. Και στο Ντέμπρετσεν μια κεφαλιά που πήγε στο δοκάρι. Μέχρι εκεί οι απειλές. Από εκεί και πέρα κάτι σκοτωμένα σουτ και κάτι πεθαμένες σέντρες. Όχι διότι η Χάποελ δεν μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο, αλλά διότι τακτικά ο Νίκολιτς πήγε και τα δυο ματς ακριβώς εκεί που τα ήθελε η ΑΕΚ. Κυρίως το έκανε στην ρεβάνς στην Ουγγαρία.

Καθαρά τακτικά, η ΑΕΚ απόψε έκανε καλύτερο παιχνίδι σε σχέση με τη Νέα Φιλαδέλφεια. Και ας μην κέρδισε το ματς. Αυτό είχε να κάνει και με τον πολύ καλό τερματοφύλακα της Χάποελ και με το γεγονός πως πλέον ο Πιερό έχει κατρακυλήσει τόσο πολύ σε αυτοπεποίθηση, που αν κερδίσει τον πρώτο αριθμό του τζόκερ, θα του πέσει το δελτίο από την τσέπη. Όμως πέραν από τις χαμένες ευκαιρίες, η ΑΕΚ και σε τακτική και σε νοοτροπία, το πήγε εξαιρετικά το παιχνίδι.

Ανασταλτικά είχε έναν Μουκουντι που καθάριζε τα πάντα, είχε εξαιρετικούς τους δυο ακραίους μπακ της, είχε και πολύ συνεπείς τακτικά και τους δυο εσωτερικούς χαφ της. Και έναν Μάνταλο να κάνει την δουλειά του κόφτη σχεδόν υποδειγματικά ως προς το αμυντικό κομμάτι. Μόνο από λάθος ή βιαστικές επιλογές μύρισε κίνδυνος για την ΑΕΚ, αλλά είχε πολύ γρήγορες ανασταλτικές αντιδράσεις και αυτός ο κίνδυνος δεν έγινε ποτέ πραγματικός.

Αλλά αυτή την φορά, ήταν πολύ καλά διαβασμένη τακτικά η ΑΕΚ και στο δημιουργικό κομμάτι. Σε αντίθεση με το πρώτο ημίχρονο του πρώτου ματς στη Νέα Φιλαδέλφεια, στην ρεβάνς η ομάδα του Νίκολιτς είχε καλή κυκλοφορία της μπάλας και έλεγχο του ρυθμού από την αρχή. Και δεν το έχασε επί της ουσίας σε κανένα σημείο του ματς. Βοήθησε και το γεγονός πως ο Πινέδα από το κακό πρώτο ματς στη Φιλαδέλφεια, αυτή την φορά ήταν πολύ κοντά στον κανονικό Πινέδα. Και ο κανονικός Πινέδα κάνει την διαφορά. Βοήθησε και το πολύ έξυπνο παιχνίδι του Περέιρα, η προσαρμογή και η προσφορά του Μάνταλου σε θέση έξι.

Η μεγάλη εικόνα της ΑΕΚ

Παρόλα αυτά η γενική εικόνα της ΑΕΚ είναι αυτή που μετράει περισσότερο. Μια ΑΕΚ που ήταν πολύ βελτιωμένη τακτικά σε σχέση με το πρώτο ματς, όπως το είχε ζητήσει ο Νίκολιτς. Και μια ΑΕΚ που μπήκε στο γήπεδο και έδειχνε πως έχει τον τρόπο να πάρει αυτό που θέλει. Το περνούσε και ως μήνυμα στον αντίπαλο. Αυτό επί της ουσίας θέλει να φτιάξει ο Νίκολιτς. Μια ομάδα που θα μπαίνει σε κάθε ματς και θα έχει τον τρόπο για να παίρνει αυτό που θέλει. Και προφανώς ακόμα έχει δουλειά μπροστά της για να φτάσει σ’ αυτό. Ξεκάθαρα όμως έχει μπει σ’ αυτόν τον δρόμο και το φανερώνει όχι μόνο το γεγονός πως προκρίθηκε επί της Χάποελ, αλλά ο τρόπος που το έκανε.

Φυσικά και ο Νίκολιτς για να φτάσει να φτιάξει την ΑΕΚ που θα μπαίνει στο γήπεδο και θα παίρνει σταθερά και με συνέπεια αυτό που θέλει, θα πρέπει να έχει και τους παίκτες που θέλει. Τακτικά στο μοντέλο που θέλει να εφαρμόσει ο Σέρβος, κάνει τεράστια διαφορά ένα μπαλάτο αμυντικό χαφ στην βάση του ρόμβου. Φάνηκε απ’ αυτά που έδωσε ο Μάνταλος παίζοντας σ’ αυτή την θέση, ειδικά στο ματς της Ουγγαρίας. Βεβαίως ο Πέτρος δεν γίνεται πρακτικά να είναι η πρώτη επιλογή για την θέση. Και ο Μαρίν που ήδη ήρθε και μπήκε φουριόζος, μ’ αυτά τα που έδειξε στην πρώτη του συμμετοχή, μπορεί να δώσει πολλά με την ποιότητα και τις εντάσεις στο παιχνίδι του και στην κορυφή του ρόμβου και στα πλάγια του ρόμβου, αλλά δύσκολα στην βάση του. Επομένως για την ΑΕΚ που θέλει να φτιάξει ο Νίκολιτς, επείγει η μεταγραφή μπαλάτου εξαριού.

Επίσης ο Νίκολιτς ξεκίνησε το παιχνίδι στην Ουγγαρία, βάζοντας τον Γκατσίνοβιτς δίπλα στον Ζίνι στην επίθεση. Παρόλο που είχε στον πάγκο και τον Μαρσιάλ και τον Πιερό. Και τον έναν δεν τον έβαλε ούτε λεπτό. Τον Πιερό τον έριξε στο ματς, αλλά πήρε μόνο μαχητικότητα και κερδισμένα λεπτά στο τέλος, ενώ αυτό που θέλει είναι γκολ. Τόσο στην φάση του δοκαριού, όσο και γενικώς. Επομένως καθαρά αγωνιστικά, ακόμα και αν η ΑΕΚ και ο Νίκολιτς έχουν αποφασίσει πως θα δώσουν μάχη μέχρι τέλους για τον Ντέσερς (και ποτέ δεν λες πως κάνουν άσχημα για έναν φορ 29 γκολ), ένας ακόμα αποτελεσματικός φορ είναι μια πολύ άμεση ανάγκη. Το έδειξε άλλωστε ο Νίκολιτς, το είπε και μετά το ματς.

Ακόμα και για τα ακραία μπακ, η ρεβάνς με την Χάποελ έβγαλε συζήτηση. Ο Πήλιος ήταν άριστος στα αμυντικά του καθήκοντα. Αν όμως δεν είχε τόσο κακές αποφάσεις και εκτελέσεις στην τελική του επιθετική προσπάθεια, η ΑΕΚ σίγουρα θα είχε φτιάξει ακόμα περισσότερες ευκαιρίες. Όπως σημαίνει πως γι αυτό που θέλει να κάνει ο Νίκολιτς, στην πραγματικότητα προσδοκά στην αγωνιστική ετοιμότητα του Πένραϊς. Περίπου τα ίδια ισχύουν και για την θέση του δεξιού μπακ, παρότι αυτή την φορά ο Ρότα δεν έκανε τόσο κακό ματς επιθετικά. Ωστόσο εκεί δεν υπάρχει αντίστοιχος Πένραϊς.

Εξυπακούεται πως όλα αυτά είναι ζητήματα για τα οποία ο Νίκολιτς ξέρει τι χρειάζεται. Όπως ξέρει και πως δεν πρόκειται να γίνουν αύριο το πρωί. Το σημαντικό είναι πως ο Σέρβος τεχνικός αφήνει στον Ριμπάλτα τον χρόνο για να τα κάνει, δουλεύοντας παράλληλα προκειμένου η ΑΕΚ να μπορεί μέσα στο γήπεδο, να τον κερδίσει αυτόν τον χρόνο. Το έκανε με την Χάποελ και τώρα θα προσπαθήσει να το κάνει και με τον Άρη Λεμεσού, που όποιος νομίζει πως είναι εύκολος αντίπαλος κοιμάται όρθιος και πληρώνει ξενοδοχείο. Δεν ξέρω αν θα έχει μπει στην αγωνιστική εξίσωση μεταγραφή φορ μέχρι τότε, παρόλο που η ΑΕΚ θα το προσπαθήσει και το τρέχει. Δεν το ξέρω, αλλά μου μοιάζει σχεδόν απίθανο να έχει έρθει ο Μόρο.

Σίγουρα όμως μέχρι και τα ματς με τον Άρη Λεμεσού, η ΑΕΚ θα είναι ακόμα πιο δουλεμένη και μαθημένη στην τακτική λειτουργία του μοντέλου του προπονητή. Σίγουρα θα είναι πολύ πιο έτοιμος ο Μαρίν, που ήδη έκανε πολύ καλό ματς όταν μπήκε. Σίγουρα θα είναι ακόμα πιο πολύ έτοιμος ο Πινέδα που ήδη ήταν πολύ κοντά στον καλό του εαυτό. Σίγουρα θα είναι πιο προσαρμοσμένος ο Πένραϊς. Και σίγουρα η ΑΕΚ, θα πάει για δυο ακόμα «τελικούς» αρχές και μέσα Αυγούστου. Μέχρι και τους επόμενους, πάλι μέσα στον μήνα. Όχι απλή συνθήκη. Αλλά η πρόκριση επί της Χάποελ, με τον τρόπο που ήρθε, άφησε την αισιοδοξία πως η ΑΕΚ του Νίκολιτς, μπορεί να την διαχειριστεί και αυτήν. Έστω και αν ακόμα δεν είναι η ΑΕΚ του Νίκολιτς.