Ο Νίκολιτς όντως δεν αγχώνεται για τον φορ

Ο Κώστας Τσίλης γράφει πρωτίστως για τον Καλοσκάμη, αλλά και για όσα δεν αγχώνουν καθόλου και όσα αγχώνουν πολύ τον Νίκολιτς, μετά από 15 μέρες δουλειάς στην προετοιμασία της ΑΕΚ

Θα το ξεκινήσω από τον Καλοσκάμη. Καταρχάς το ξέρει πως έχει τους πάντες δίπλα του. Αλλά τους πάντες. Το ποδόσφαιρο έχει μέσα και τους τραυματισμούς. Όταν ένα σπάσιμο στην κλείδα έρχεται μέσα στο παιχνίδι, το λες ατυχία. Όταν έρχεται σε φιλικό προετοιμασίας, το λες ατυχία αλλά σε υπερθετικό βαθμό. Όταν όμως έρχεται στην έξτρα προπόνηση που κάνεις, μετά το φιλικό προετοιμασίας, το λες ήταν για να γίνει. Και ίσως αυτό να δώσει και έξτρα δύναμη. Όπως και το γεγονός πως κάτι ανάλογο είχε πάθει ο τεράστιος Σαβέβσκι και επέστρεψε δριμύτερος.

Προφανώς ο Νίκολιτς πάγωσε μ’ αυτό που έγινε. Θα πάγωνε σ’ όποιον παίκτη του και αν γινόταν. Απλώς τώρα έχει έναν λόγο παραπάνω να είναι ανήσυχος, διότι έστω και αν δεν τον ξεκίνησε στο χθεσινό φιλικό, τον Καλοσκάμη τον έβλεπε για βασικό ο Νίκολιτς. Αυτό έδειξε από την πρώτη μέρα που ξεκίνησε η δουλειά εδώ στο Μπουργκ. Ίσως να μην το έβαλε χθες για να τον «τσιτώσει» και λίγο λόγω ηλικίας. Ίσως διότι ήθελε να δοκιμάσει κάτι άλλο. Πάντως επειδή τον πιστεύει πολύ και επειδή έβλεπε τι μπορεί να κάνει, φουλ για βασικό τον πήγαινε.

Επομένως τώρα του προκύπτει και ένα άγχος, για την επιλογή που θα κάνει στους εσωτερικούς χαφ του ρόμβου. Για αρχή στα πρώτα δυο ευρωπαϊκά ματς, που δύσκολα θα έχει τον Πινέδα. Για την μια θέση ήμουν βέβαιος πως προορίζει τον Καλοσκάμη. Για την δεύτερη δεν μπορώ να πιστέψω πως προορίζει τον Περέιρα. Σε μια ομάδα που ο Νίκολιτς θέλει να την φτιάξει με εντάσεις και έχει παίκτες για να τις βγάλουν αυτές τις εντάσεις, δεν νομίζω πως ταιριάζει ο Αργεντινός, που δεν έχει εικόνα διαφορετική σε σχέση με την περυσινή σεζόν.

Τώρα που δεν υπάρχει Καλοσκάμης, ο Νίκολιτς θα πρέπει να βρει δυο εσωτερικούς μέσους για τα δυο πρώτα ευρωπαϊκά ματς. Δεν είναι και μικρό άγχος. Αν υποθέσουμε πως ο ένας είναι ο Λιούμπιτσιτς, τον άλλο θα τον ψάξει πιθανότατα είτε στον Γκάτσινοβιτς, είτε σε κάποια άλλη επιλογή που δεν έχει δοκιμάσει μέχρι τώρα. Πάντως δεν είναι παράλογο να αγχώνεται γι αυτό το κομμάτι. Όπως επίσης είναι πολύ ξεκάθαρο πως ο Νίκολιτς αγχώνεται για την θέση στην βάση του ρόμβου.

Δεν κάνει καλή προετοιμασία ο Σιμάνσκι. Κάνει καλή προετοιμασία ο Γιόνσον και τον γουστάρει ο Νίκολιτς. Θα ήθελε όμως ένα ακόμα πιο μπαλάτο εξάρι, που να μπορεί να είναι και λίγο πιο αμυντικογενές οχτάρι. Για να καλύψει όλους τους συνδυασμούς. Νομίζω αυτό ψάχνει στην αγορά, αλλά δεν είναι ούτε εύκολο να το βρει, ούτε πολύ περισσότερο εύκολο να το πάρει. Μπαλάτος κόφτης, δεν είναι μια εύκολη ιστορία. Αλλά ιδανικά για τον ρόμβο, αυτό θα ήθελε ο Νίκολιτς και γι αυτό δοκίμασε στην θέση και τον Μάνταλο.

Σίγουρα επίσης, ο προπονητής έβγαλε μπόλικο από το άγχος του για το αριστερό άκρο της άμυνας, αλλά του έμεινε για το δεξί άκρο. Για δεύτερο συνεχόμενο φιλικό, ο Νίκολιτς είχε πολλά παράπονα από τον τρόπο παιχνιδιού του Ρότα. Και δεν υπάρχει λόγω τραυματισμού και όχι μόνο, Οντουμπάτζο στον ορίζοντα. Άρα, σίγουρα μου μοιάζει πως το άγχος του προπονητή από την αριστερή πλευρά της άμυνας, πήρε μετάθεση στην δεξιά. Διότι η ΑΕΚ πρέπει να βρει παίκτη στην αγορά. Και ούτε και αυτό είναι απλό και κυρίως δεν έχει σύντομες διαδικασίες.

Για το μόνο που όντως δεν φαίνεται να αγχώνεται ο Νίκολιτς, είναι για την θέση του σέντερ φορ. Αφενός διότι έχει καταλάβει πως μέσα από μπόλικα παιχνίδια τακτικής και τσαλιμάκια ένθεν και ένθεν, η μεταγραφή του Ντέσερς το πιθανότερο είναι πως τελικά θα γίνει. Και αυτός είναι ο παίκτης που ήθελε από την αρχή. Εξ ου και η ΑΕΚ δεν βγήκε ποτέ από την υπόθεση του Νιγηριανού, ακόμα και όταν οι Σκωτσέζοι έκαναν τους αμετακίνητους ως προς τις απαιτήσεις τους, ακόμα και όταν άφηναν να εννοηθεί πως θα μας τον δώκουν μεν, αλλά μετά τα ευρωπαϊκά προκριματικά. Ποτέ δεν ξέρεις τι σου ξημερώνει σε τέτοιες περιπτώσεις βέβαια και σίγουρο είναι μόνο ότι υπογράφεται. Αλλά νομίζω πως η μεταγραφή στο τέλος θα γίνει και ο Νίκολιτς κάπως έτσι φαίνεται πως το έχει στο μυαλό του.

Αφετέρου δεν αγχώνεται διότι οι επιλογές που έχει για το δίδυμο της επίθεσης, είναι ήδη αρκετές και τις περισσότερες απ’ αυτές τις γουστάρει πολύ. Για παράδειγμα, μετά το χθεσινό φιλικό χαρακτήρισε καταπληκτικό τον Ζίνι και είπε πως αν συνεχίσει έτσι, θα είναι η χρονιά του. Μπορεί εύκολα να καταλάβει κανείς απ’ αυτό, τις απαιτήσεις, αλλά και τις προσδοκίες που έχει ο Νίκολιτς από τον Ζίνι. Που για να ξέρουμε και τι λέμε, σε σχέση μ’ αυτό που είχα δει πέρυσι τέτοια εποχή στην προετοιμασία εδώ στην Ολλανδία, αυτό που βλέπω φέτος είναι ένας εντελώς άλλος ποδοσφαιριστής. Και σε σωματοδωμή και σε ταχυδύναμη και σε αγγίγματα στην μπάλα αλλά και κινήσεις χωρίς την μπάλα.

Όντως λοιπόν για την θέση του φορ ο Νίκολιτς δεν φαίνεται να ανησυχεί. Και παρεμπιπτόντως, αυτό το… άλλο που δοκίμασε στο φιλικό χθες, εκτός από το 4-4-2 με ρόμβο, ήταν ένα πολύ κλασικό 4-4-2. F…ing four – four – two που λένε και τα Αγγλάκια. Το έχει ξανακάνει σε προπονήσεις και το έχει στο μυαλό του. Άρα θα το δούμε αρκετά. Με τους δεύτερους επιθετικούς να μην είναι απαραίτητα φορά. Αλλά μπορεί και να είναι. Ήδη έχει επιλογές που πιστεύει πολύ και περιμένει και τον Ντέσερς. Για τα φορ δεν αγχώνεται ο Νίκολιτς. Για κάποιες άλλες θέσεις, αρκετά.