Η διοίκηση του Ολυμπιακού έχει απόλυτη εμπιστοσύνη στον Γιώργο Μπαρτζώκα. Ο Έλληνας τεχνικός θα είναι εκείνος που θα καθορίσει ο ίδιος το μέλλον του στον πάγκο της ομάδας, όταν ολοκληρωθεί η φετινή αγωνιστική περίοδος. Γράφει ο Νότης Ψιλόπουλος.
Ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν είναι απλώς ένας επιτυχημένος προπονητής. Είναι μια εμβληματική μορφή του σύγχρονου ευρωπαϊκού μπάσκετ, ένας κόουτς που έχει αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα του, τόσο στην ελληνική πραγματικότητα όσο και στην ευρωπαϊκή σκηνή. Έχει αναδειχθεί τρεις φορές κορυφαίος προπονητής της EuroLeague (2013, 2022, 2023), καθοδηγώντας ομάδες που συνδύασαν τα αποτελέσματα με το ελκυστικό μπάσκετ υψηλού επιπέδου. Παράλληλα, έχει αναδείξει και εξελίξει αθλητές που στη συνέχεια διέγραψαν εντυπωσιακές πορείες, ενώ πολλές φορές «ανακάλυψε» παίκτες-διαμαντάκια που εξελίχθηκαν σε πρωταγωνιστές.
Από το 2020, όταν επέστρεψε στον Ολυμπιακό, έχτισε μία ομάδα με ξεκάθαρη αγωνιστική ταυτότητα, συνοχή, χημεία και διακριτούς ρόλους. Μια ομάδα που στηρίχθηκε στο ομαδικό πνεύμα και την μπασκετική νοοτροπία. Η πορεία κορυφώθηκε το 2023, με την κατάκτηση του νταμπλ στην Ελλάδα και την παρουσία στον τελικό της EuroLeague, που χάθηκε κυριολεκτικά στο τελευταίο σουτ. Σε αυτά τα χρόνια, οι «ερυθρόλευκοι» συμμετείχαν σε τέσσερα διαδοχικά Final Four – κάτι που λίγες ομάδες στην Ευρώπη μπορούν να επιδείξουν και αποδεικνύει ότι ο Ολυμπιακός έχει εγκαθιδρυθεί στην ελίτ του ευρωπαϊκού μπάσκετ.
,fit(:160))
13:21 - 27.05.2025
Μονακό: Θέλει Μιλουτίνοφ και περιμένει στη... γωνία
Ο Νίκολα Μιλουτίνοφ μένει ελεύθερος το καλοκαίρι, ο Ολυμπιακός θέλει να τον κρατήσει και η Μονακό περιμένει στη... γωνία.
Αναμφίβολα, υπήρξαν και στιγμές που η ομάδα δεν ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις. Στους δύο πιο πρόσφατους ημιτελικούς σε Βερολίνο και Άμπου Ντάμπι, ο Ολυμπιακός παρουσιάστηκε κατώτερος των περιστάσεων: ανέτοιμος, αγχωμένος, μακριά από τον χαρακτήρα που τον καθιέρωσε. Αυτά τα γεγονότα δεν μπορούν να αγνοηθούν. Ωστόσο, η κριτική οφείλει να γίνεται με επιχειρήματα και με γνώμονα τη συνολική εικόνα. Δεν υπέγραψε κανείς συμβόλαιο με την επιτυχία – αλλά το ελάχιστο που έχει κερδίσει ο Γιώργος Μπαρτζώκας είναι ο απόλυτος σεβασμός.
Ο προπονητής, όπως και οι παίκτες, φέρουν ευθύνη για την εικόνα της ομάδας στο Final Four. Όμως είναι άδικο, και πέρα από κάθε λογική, να αγνοείται η συνολική πορεία της ομάδας κατά τη διάρκεια της σεζόν, η οποία – για μεγάλα διαστήματα – ήταν εξαιρετική. Ασφαλώς, αν η χρονιά ολοκληρωθεί χωρίς κανέναν εγχώριο τίτλο, θα πρόκειται για μια απογοητευτική εξέλιξη. Από την άλλη, η ενδεχόμενη κατάκτηση του πρωταθλήματος με μειονέκτημα έδρας μπορεί να δώσει μία γλυκιά επίγευση, δίνοντας πίστωση σε μια ομάδα που έμεινε όρθια απέναντι σε πολλές δυσκολίες.
Παρά τη γκρίνια που έχει αρχίσει να κυκλοφορεί στο ευρύτερο περιβάλλον του συλλόγου, σχετικά με το αν έχει «κλείσει ο κύκλος» του Γιώργου Μπαρτζώκα, ένα πράγμα είναι ξεκάθαρο: οι αδελφοί Αγγελόπουλοι έχουν πλήρη εμπιστοσύνη στο πρόσωπό του. Το συμβόλαιό του ισχύει και για την επόμενη αγωνιστική περίοδο, και η πρόθεσή τους είναι να συνεχίσουν μαζί του, ανεξαρτήτως του τρόπου που θα τελειώσει η φετινή σεζόν. Η εκτίμηση και ο σεβασμός τους προς το έργο και την προσωπικότητα του Έλληνα προπονητή είναι δεδομένα και σταθερά.
Μόνο αν το επιλέξει ο ίδιος με αίσθημα ευθύνης
Κρατήστε το εξής: το ενδεχόμενο αποχώρησης του Γιώργου Μπαρτζώκα από τον πάγκο του Ολυμπιακού υπάρχει μόνο στην περίπτωση που το επιλέξει ο ίδιος. Είτε επειδή νιώσει πως δεν μπορεί πλέον να εμπνεύσει τους παίκτες του, είτε επειδή ο ίδιος αντιληφθεί πως ο κύκλος του στην ομάδα έχει κλείσει. Αν κάτι τέτοιο συμβεί, θα είναι μία απόφαση που θα παρθεί με απόλυτο αίσθημα ευθύνης και αυτογνωσίας – όπως ακριβώς συνέβη και το 2014, όταν αποχώρησε χωρίς να του ζητηθεί. Όπως είχε πει τότε, «υπάρχουν στιγμές στη ζωή που οφείλεις να γίνεσαι εσύ η αλλαγή που θέλεις να δεις».
Ο σεβασμός στο πρόσωπό του είναι το ελάχιστο που του αναλογεί. Κριτική ναι – αλλά με σύνεση, μέτρο και γνώση. Ο Γιώργος Μπαρτζώκας δεν είναι απλώς ένας προπονητής. Είναι ο αρχιτέκτονας μίας εποχής που έφερε τον Ολυμπιακό ξανά στην κορυφή. Και αν έρθει η στιγμή της αποχώρησης, θα έρθει μόνο με τους δικούς του όρους.
Και αν κάτι αξίζει να κρατήσει κανείς από τις πιο πρόσφατες δηλώσεις του, είναι πως ο ίδιος δεν είναι αφελής, ούτε πρωτόπειρος. Έχει συνείδηση του πλαισίου μέσα στο οποίο κρίνεται, αλλά δεν σκοπεύει να παρεκκλίνει από τις αξίες και την ευθύνη του: «Ξέρετε, δεν είμαι κανένας πρωτόπειρος στην ελληνική κοινωνία. Έχω ξαναζήσει αυτά τα δεδομένα. Δεν είμαι εγώ για να κρίνω… Το πώς αντιμετωπίζω αυτή την κατάσταση σε προσωπικό και οικογενειακό επίπεδο είναι δικό μου θέμα και έχω γίνει σκληρόπετσος με τα χρόνια.
Εμένα με επηρεάζει από καθόλου έως πάρα πολύ λίγο. Ξέρω καλά πώς λειτουργεί το σύστημα, πώς λειτουργεί η κοινωνία μας, πώς με τα social media κάθε άνθρωπος που δεν έχει καταφέρει τίποτα στη ζωή του μπορεί να καταβαραθρώνει καριέρες πάρα πολύ άνετα και ανώνυμα. Έτσι είναι το φάσμα όλης της κοινωνικής ζωής – όχι μόνο στον αθλητισμό, είναι στην επιστήμη, στις τέχνες κ.τ.λ. Ο καθένας μπορεί να κρίνει τον άλλον ανώνυμα. Πρέπει να προσαρμοστούμε στην εποχή».
Αυτή είναι η φωνή ενός ανθρώπου που έχει περάσει μέσα από επιτυχίες, αποτυχίες, αποδοκιμασίες και δικαίωση. Και αυτός ακριβώς είναι ο λόγος που έχει κερδίσει το δικαίωμα να αποφασίσει ο ίδιος, πότε θα κλείσει ο κύκλος του.