Το μεγάλο ροτέισον οδηγεί τον Ολυμπιακό στο τρόπαιο

Ο Ολυμπιακός ποντάρει στο βάθος του ρόστερ του, και το μεγάλο ροτέισον είναι ένα από τα ισχυρότερα όπλα του στην προσπάθεια κατάκτησης της EuroLeague. Γράφει ο Νότης Ψιλόπουλος.

Συχνά λέγεται πως, όσο πλησιάζουμε στο φινάλε της σεζόν, οι προπονητές συνηθίζουν να μικραίνουν το ροτέισον, στηριζόμενοι κυρίως σε 7-8 παίκτες, με τους υπόλοιπους να προσφέρουν κυρίως ανάσες. Δεν είναι ψέμα — το έχουμε δει από κορυφαίους προπονητές καθώς μπαίνουμε από τα playoffs και μετά. Όμως, σε αυτόν τον Ολυμπιακό, κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Το είδαμε ξεκάθαρα στη σειρά απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης, και αναμένεται να συνεχιστεί στο Final Four του Άμπου Ντάμπι.

Κατά τη διάρκεια της φετινής σεζόν, ο Ολυμπιακός αντιμετώπισε ουκ ολίγες απουσίες. Έφτασε να παίζει με τον Άλεκ Πίτερς ως σέντερ και τον Σακίλ ΜακΚίσικ σε ρόλο πλέι-μέικερ, εξαιτίας των συχνών τραυματισμών. Παρ' όλα αυτά, οι «ερυθρόλευκοι» κατάφεραν να τερματίσουν πρώτοι στην κανονική περίοδο, αποκλείοντας και στη συνέχεια την σκληροτράχηλη και πάντα επικίνδυνη Ρεάλ Μαδρίτης με 3-1 νίκες.

Είχαμε επισημάνει αρκετές φορές πως ο πραγματικός Ολυμπιακός θα εμφανιστεί όταν είναι πλήρης, υγιής και ετοιμοπόλεμος — με τον Γιώργο Μπαρτζώκα να έχει όλα του τα «όπλα» διαθέσιμα. Οι Πειραιώτες θυμίζουν παζλ: αν λείπει ένα κομμάτι, διαταράσσεται η συνοχή και η χημεία. Αν όμως είναι όλοι «παρών», τότε η ομάδα παίζει όχι μόνο θελκτικό μπάσκετ, αλλά γίνεται σχεδόν ασταμάτητη.

Κατά τη διάρκεια των playoffs, ο Γιώργος Μπαρτζώκας «χτύπησε» τη Ρεάλ Μαδρίτης αξιοποιώντας στο έπακρο το βάθος του πάγκου. Σε όλη τη σειρά χρησιμοποίησε και τους 12 παίκτες του, με ενεργή συνεισφορά από τους 10-11. Ο Ολυμπιακός στα δύο πρώτα παιχνίδια έμοιαζε... με Λερναία Ύδρα: έκοβες έναν και εμφανίζονταν δύο. Το μεγάλο ροτέισον, οι διαφορετικοί πρωταγωνιστές, αλλά και οι πολλές λύσεις, ήταν το αβαντάζ του.

Ο Σάσα Βεζένκοφ έκανε ηγετικές εμφανίσεις και ήταν ο μεγάλος MVP της σειράς των playoffs (19 πόντοι, 60.6% δίποντα, 33.3% τρίποντα, 80% βολές, 7.0 ριμπάουντ, 3.0 ασίστ, 1.2 κλεψίματα), ο Νίκολα Μιλουτίνοφ κυριάρχησε απόλυτα κοντά στο καλάθι κερδίζοντας τις μάχες από τον Έντι Ταβάρες, ενώ ο Εβάν Φουρνιέ, παρότι άστοχος σε στιγμές, έδωσε επιθετική ώθηση στον Ολυμπιακό, κάνοντας τη διαφορά στο τέταρτο ματς της σειράς (23 πόντοι) που εξασφαλίστηκε η πρόκριση για το Final Four. Οι Λούκα Βιλντόζα και Τόμας Ουόκαπ μοίραζαν ασίστ με συνέπεια, ο Κώστας Παπανικολάου έκανε τα πάντα στο παρκέ σε άμυνα και επίθεση, ενώ ο Νάιτζελ Ουίλιαμς-Γκος έδειξε ωριμότητα στο οργανωτικό σκέλος, βάζοντας μεγάλα σουτ όταν χρειάστηκε.

Ο Άλεκ Πίτερς πλέον παίζει ακόμα και στο «3», αναδεικνύοντας το εκτελεστικό του ένστικτο, ο Μουσταφά Φαλ βγάζει (και πάλι) σκληράδα στην άμυνα, ενώ ο Σέιμπεν Λι εξελίσσεται σε μεταγραφή... λαβράκι, δείχνοντας έτοιμος για το υψηλότερο επίπεδο. Ο Σακίλ ΜακΚίσικ συνεχίζει να μπαίνει με τρομερή ενέργεια, ενώ ο Γιαννούλης Λαρεντζάκης αποτελεί πάντα μια εναλλακτική που μπορεί να γυρίσει το μομέντουμ. Ο Μόουζες Ράιτ περιμένει στη... γωνία, έτοιμος να «δαγκώσει» όποιον βρεθεί απέναντί του.

Η EuroLeague συχνά κρίνεται στις λεπτομέρειες. Το μεγάλο ροτέισον δεν είναι απλώς επιλογή — είναι στρατηγικό πλεονέκτημα. Και ο Ολυμπιακός το έχει. Στο αγωνιστικό κομμάτι, οι «ερυθρόλευκοι» ήταν για ακόμα μία χρονιά η ομάδα που σημείωνε τους περισσότερους πόντους με κίνηση μακριά από την μπάλα (κοψίματα στο καλάθι), παραμένοντας πιστοί στη φιλοσοφία του παιχνιδιού τους. Η προσθήκη-επιστροφή του Σάσα Βεζένκοφ έπαιξε καθοριστικό ρόλο σε αυτή την πτυχή, καθώς προσφέρει αδιάκοπη κίνηση και σωστές αποστάσεις. Παράλληλα, οι «ερυθρόλευκοι» παρέμειναν η κορυφαία ομάδα στη δημιουργία σουτ σε κατάσταση Catch and Shoot (σουτ από στάση), ενώ ήταν τρίτοι σε πόντους ανά κατοχή από τέτοιες φάσεις (1.2 ανά κατοχή).

Την ίδια στιγμή, η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα ήταν η 5η καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης σε πόντους από λάθη αντιπάλου (11.8 ανά αγώνα), στοιχείο που επιβεβαιώνει τη σημασία της άμυνας στον τρόπο παιχνιδιού του. Το μήνυμα είναι σαφές: ακόμη κι αν δεν έχει τις περσινές, εντυπωσιακές επιδόσεις του στα ανασταλτικά του καθήκοντα, ο Ολυμπιακός εξακολουθεί να είναι μια ομάδα που στηρίζεται στην αμυντική συνέπεια.