Ο Παναγιώτης Ραμαντάνης γράφει για την ήττα του Ολυμπιακού από τη Βαλένθια, την εικόνα της ομάδας τις τελευταίες εβδομάδες, την κακή αμυντική αντιμετώπιση, αλλά και τη ψυχολογία που... καταστρέφεται σε ορισμένα διαστήματα.
Τα παιχνίδια στη Euroleague την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο, δεν είναι εύκολη υπόθεση. Μία ματιά να ρίξει κανείς στη βαθμολογία θα το καταλάβει πόσο απαιτητικά είναι τα πράγματα, ωστόσο ο Ολυμπιακός σαν οργανισμός, έχει ψηλά τον πήχη και η εικόνα του τις τελευταίες βδομάδες δεν είναι η επιθυμητή. Τρίτη διαδοχική ήττα στη διοργάνωση, κάτι το οποίο μόνο πονοκέφαλο μπορεί να προσφέρει, πόσο μάλλον όταν συνδυάζεται με κακές εμφανίσεις.
Η Βαλένθια είναι μία ομάδα που έχει εντυπωσιάσει με την παρουσία της μέχρι στιγμής. Μόνο τυχαίο δεν είναι το γεγονός ότι έκανε δύο διπλά στην Ελλάδα και μετά από 16 αγωνιστικές βρίσκεται στη δεύτερη θέση. Ένα σύνολο αθλητικό, με πληθώρα παικτών που μπορεί να σκοράρει και πραγματικά ο αντίπαλος δεν ξέρει από... που θα του έρθει.
Ο Ολυμπιακός που είχε τον κόσμο στο πλευρό του, είχε προβάδισμα 10 πόντων με το που τελείωσε το τρίτο δεκάλεπτο, το οποίο δεν μπόρεσε να διαχειριστεί. Στην τέταρτη περίοδο, ήρθε η καταστροφή. Ένα απόλυτο black out, τόσο στην άμυνα, όσο και στην επίθεση. Με επιμέρους σκορ 32-16 (double score) η ισπανική ομάδα, έφτασε στο διπλό στο Φάληρο. Μετά από αυτό το ματς, ένα πράγμα που περιτριγύριζε το κεφάλι των φίλων του Ολυμπιακού είναι «τι ακριβώς έγινε τώρα;».
Ο ορισμός του black out. Λάθος αποφάσεις στην επίθεση, κακά σουτ και μεγάλη απροσεξία στην άμυνα. Ένα στοιχείο που έχει μαλλιάσει η γλώσσα μου, να λέω ότι η ομάδα πρέπει να βελτιώσει. Σε καμία περίπτωση δεν θυμίζει τον Ολυμπιακό των προηγούμενων χρόνων. Σαν να βλέπουμε κάτι τελείως διαφορετικό. Το θέμα δεν είναι απαραίτητα ατομικό, αλλά ομαδικό. Πάντα το σύνολο ήταν αυτό που έκανε τη διαφορά και στις καλές σεζόν της ομάδας και τις μεγάλες βραδιές, έβλεπες μία συλλογική προσπάθεια και μία ομάδα που αλληλοκαλυπτόταν και βρισκόταν με κλειστά τα μάτια.
23:59 - 16.12.2025
Κατηφόρα για τον Ολυμπιακό
Τρίτη σερί ήττα για τον Ολυμπιακό, ο οποίος διανύει μίνι αγωνιστική κρίση, έχοντας χάσει την ταυτότητα του στην άμυνα - Γράφει ο Νότης Ψιλόπουλος.
Εκεί κρούει το καμπανάκι κινδύνου στους Πειραιώτες. Ο Ολυμπιακός βρίσκει ορισμένα εξαιρετικά διαστήματα στα ματς (όπως στο Βελιγράδι, αλλά και στο τρίτο δεκάλεπτο με τη Βαλένθια), αλλά μετά ξαφνιάζει τόσο τον κόσμο του, όσο και τον ίδιο του τον εαυτό, Δεν υπάρχει χημεία; Δύσκολο να το πιστέψω. Δεν υπάρχει όρεξη; Επίσης δύσκολο. Είναι λες και με το που δεν βγαίνουν ορισμένες επιθετικές αποφάσεις, παθαίνει «ηλεκτροσόκ» και βγάζει όλα του τα προβλήματα στην άμυνα.
Ο Ουόκαπ ήταν πάρα πολύ καλός, ο Μιλουτίνοφ ξανά εξαιρετικός, ενώ ο Βεζένκοφ έφτασε τους 24 πόντους (8 ριμπάουντ, 3 ασίστ). Και όμως, αυτό δεν αρκούσε για την επιστροφή στα θετικά αποτελέσματα. Οι άνθρωποι της ομάδας, έχουν πολύ δουλειά να κάνουν και αυτοί ξέρουν πως να στρώσουν την κατάσταση, όμως είναι λογικό να υπάρχει προβληματισμός στον κόσμο.
Τίποτα δεν έχει χαθεί και εννοείται κανείς δεν πρέπει να τα «βάψει» μαύρα, ωστόσο η εικόνα του Ολυμπιακού δεν είναι η επιθυμητή. Περιμένουμε την επιστροφή των ΜακΚίσικ - Γουόρντ, την ενσωμάτωση του Μόρις, αλλά από κει και πέρα, πρέπει να βρει η ομάδα και πάλι αυτή τη... φλόγα που την χαρακτηρίζει τα τελευταία χρόνια.
Το να παίζεις soft ή να μην έχεις καθαρό μυαλό για μεγάλο διάστημα σε αγώνα τέτοιο επιπέδου, θα σε τιμωρήσει. Αυτό είναι δεδομένο.