Αποβάλλοντας την πίεση

Ο Ολυμπιακός έβγαλε μία διπλή αγωνιστική, ξεχειλίζοντας από νευρικότητα και πίεση, την οποία και καλείται να αποβάλλει - Γράφει ο Νότης Ψιλόπουλος.

Το μόνο που μπορεί να κρατήσει ο Ολυμπιακός από την επικράτηση απέναντι στη Χάποελ Τελ Αβίβ είναι η ίδια η νίκη. Το παιχνίδι θύμιζε μπάσκετ μιας άλλης εποχής, γεμάτο δυνατές μονομαχίες, φθορά και άμυνες. Κακό θέαμα, χαμηλή ποιότητα, με τις δύο ομάδες να είναι απελπιστικά άστοχες. Δύο εξαιρετικές άμυνες του Τόμας Ουόκαπ στα τελευταία λεπτά και μία μαεστρική ασίστ του Εβάν Φουρνιέ στον Νίκολα Μιλουτίνοφ —που σκόραρε το καθοριστικό καλάθι— αρκούσαν για να γείρουν την πλάστιγγα υπέρ των «ερυθρολεύκων».

Ο Ολυμπιακός μπήκε σε αυτή τη διπλή αγωνιστική με τεράστια και αδικαιολόγητη πίεση, παρά το γεγονός ότι αγωνιζόταν στο ΣΕΦ. Έδειξε νευρικότητα σχεδόν σε κάθε κατοχή. Κακές αποφάσεις, βιαστικές επιθέσεις, χαμηλά ποσοστά ευστοχίας από την περιφέρεια — και στα δύο ματς. Είχε 7/31 τρίποντα (22.6%) απέναντι στη Χάποελ και μόλις 4/22 (18.2%) κόντρα στη Μονακό. Με αυτά τα νούμερα, δεν μπορείς να πας μακριά στη EuroLeague.

Η εικόνα πολλών παικτών φανερώνει άγχος και κλονισμένη αυτοπεποίθηση. Είναι μόλις αρχές Νοεμβρίου, όμως το μήνυμα είναι σαφές: χρειάζεται επανεκκίνηση. Ο Ολυμπιακός πρέπει να επιστρέψει στις εργοστασιακές του ρυθμίσεις. Χρειάζεται υπομονή από όλους και κυρίως η ομάδα να επιστρέψει στις βασικέ της αρχές. Η ομάδα του Γιώργου Μπαρτζώκα έκανε το χειρότερό της παιχνίδι για φέτος, ασχέτως αν στο τέλος κατόρθωσε να κερδίσει το ματς.

Δεν κυκλοφορεί σωστά την μπάλα, δεν έχει την απαραίτητη κίνηση μακριά από αυτήν, δεν υπάρχει ρυθμός στην εκτέλεση. Ο αριθμός των ασίστ έχει πέσει, όπως και έχει αυξηθεί το νούμερο των λαθών. Ο Σάσα Βεζένκοφ δεν βρίσκει ακόμη την ευκολία στο σκοράρισμα, οι αντίπαλοι έχουν βρει τρόπο να τον βγάζουν από την βολή του, ενώ ο Εβάν Φουρνιέ έκανε δύο σερί απογοητευτικές εμφανίσεις. Ο Άλεκ Πίτερς ψάχνει τα πατήματά του, ο Τόμας Ουόκαπ δεν απειλεί επιθετικά, ενώ ο Τάισον Γουόρντ ύστερα από ένα εντυπωσιακό ξεκίνημα, μέσα στη βδομάδα κινήθηκε σε... ρηχά νερά, έχοντας 0/5 σουτ απέναντι στη Χάποελ. Και ο Φρανκ Νιλικίνα; Απογοητευτικός. Δεν γίνεται ο οργανωτής σου να τελειώνει παιχνίδι με 0 ασίστ και 4 λάθη.

Νίκες και ήττες θα έρθουν – η EuroLeague είναι μαραθώνιος. Αυτό που χρειάζεται είναι διαχείριση συναισθημάτων: ούτε υπέρμετρος ενθουσιασμός μετά από κάθε νίκη, ούτε πανικός μετά από κάθε ήττα.

Το σίγουρο όμως είναι πως στα δύο τελευταία εντός έδρας παιχνίδια, ο Ολυμπιακός δεν έπαιξε σύμφωνα με τις δυνατότητές του. Δεν κυριάρχησε, δεν επέβαλε ρυθμό, δεν έδειξε σε κανένα σημείο την υπεροχή του. Δεν τρόμαξε κανέναν αντίπαλο. Δεν ένιωσε ο εαυτός του στο παρκέ σε κανένα σημείο. Αντίθετα, τόσο η Χάποελ όσο και η Μονακό τον περιόρισαν, τον έβγαλαν από τις σταθερές του και έκοψαν τις βασικές πηγές δημιουργίας του. Και αυτό είναι ένα καμπανάκι για τη συνέχεια της σεζόν.