20 τελικές, 8 στον στόχο, 1 γκολ σε 180 λεπτά. Τελεία και παύλα...

Ο Λάμπρος Γκαραγκάνης γράφει για τον αποκλεισμό του Παναθηναϊκού από τη Ρέιντζερς στο Champions League, τα αίτια που έφεραν το Τριφύλλι σε αυτήν την κατάσταση και την πρώτη διαχείριση αποτυχίας της σεζόν.

Το καλό στο πρώτο ηχηρό ράπισμα της σεζόν για τους Πράσινους είναι ότι δομικά δεν απειλείται η προσπάθεια, η οποία εκκίνησε στα μέσα Ιουνίου ενόψει των υποχρεώσεων για την τρέχουσα αγωνιστική περίοδο. Ο προπονητής δεν ευθύνεται για τίποτα. Ευτυχώς δεν θα «κρεμαστεί στα μανταλάκια» όπως προκάτοχοί του επιλεκτικά και ανάλογα με συμπάθειες/αντιπάθειες. Από τους ποδοσφαιριστές και τις τελικές αποφάσεις τους στα δύο 90λεπτα με τη Ρέιντζερς, ευθύνες διατυπώνονται και επιρρίπτονται μόνο για τον Φώτη Ιωαννίδη, που έχει βρεθεί στο στόχαστρο της αντικειμενικότητας και των social media ως ο αποκλειστικός υπεύθυνος.

Φυσικά, μέσα στο κάδρο μπαίνει και η διοίκηση, διότι, ως γνωστόν, ο Γιάννης Αλαφούζος έστελνε τις μπάλες στα δοκάρια και επάνω στον εξαιρετικό γκολκίπερ Μπάτλαντ. Υπό αυτό το πλαίσιο κριτικής, σαθρό μέχρι το μεδούλι όπως συνήθως στον Παναθηναϊκό, έχουν βρεθεί τα εξιλαστήρια θύματα, η ομάδα προσπάθησε, δεν έγινε και κάτι και η ζωή προχωράει... Από την άλλη, υφίσταται και η πραγματικότητα, η οποία είναι αμείλικτη. Επιβάλλεται ο οργανισμός να την αντιμετωπίσει κατάματα, διότι, πλέον, τα «μαξιλαράκια» για συμμετοχή στην Ευρώπη τον χειμώνα λιγόστεψαν. Στο Europa League υπάρχει εμπρός ή η ομαδάρα Σαχτάρ Ντόνετσκ (το πιθανότερο) ή η πανάκριβη Μπεσίκτας (λιγότερο πιθανό).

Με τα αγωνιστικά δεδομένα των δύο παιχνιδιών με τη Ρέιντζερς, ο Παναθηναϊκός θα μπει στο ζευγάρι του γ’ προκριματικού του Europa League ως αουτσάιντερ. Και σε περίπτωση νέας αποτυχίας, τα playoffs του Conference League θα γίνουν δύο ακόμα «τελικοί» καλοκαιριάτικα, με τεράστιο αγωνιστικό και οικονομικό αντίκτυπο. Προφανώς, αν περνούσαν οι Πράσινοι δεν θα έφτιαχνε όλο το πλαίσιο της σεζόν. Προφανώς, τώρα δεν καταστρέφονται. Όμως, η λίστα αξιολόγησης συν και πλην πρέπει να είναι πιο ακριβής από ποτέ, για να μπορέσει η ομάδα τον Αύγουστο να βελτιώσει τις αδυναμίες και την αποτελεσματικότητά της.

Δούλεψε καλά, δεν είχε αποτέλεσμα

Ουδείς μπορεί να παραγνωρίσει το γεγονός ότι στα δύο πρώτα ημίχρονα, σε «Άιμπροξ» και ΟΑΚΑ, ο Παναθηναϊκός ήταν ανώτερος τής Ρέιντζερς. Δημιούργησε τεράστιες ευκαιρίες, με τους Τζούριτσιτς, Πελίστρι, Πάλμερ - Μπράουν και Ιωαννίδη να ξοδεύουν στιγμές οι οποίες σε τέτοιες σειρές αγώνων κοστίζουν. Και κοστίζουν πολύ. Σε δύο αγώνες, οι Πράσινοι είχαν 20 τελικές προσπάθειες, οι 8 στον στόχο και 1 γκολ. Με τον αντίπαλο γκολκίπερ Μπάτλαντ να αναγορεύεται δικαίως σε MVP.

Άρεσε η πίεση ψηλά, τα κλεψίματα, η δημιουργία φάσεων, η ετοιμότητα καλοκαιριάτικα, ακόμα και η φυσική κατάσταση που επέτρεψε στο Τριφύλλι για τα 2/3 των παιχνιδιών να παρουσιάζεται ως μία φρέσκια, δυνατή και κυριαρχική ομάδα. Στον αντίποδα, η δουλειά αυτή δεν είχε αποτέλεσμα. Και, όπως το βιώνει ο καθένας από εμάς, δίχως αποτέλεσμα δεν υπάρχει ανταμοιβή και πρόοδος. Μπορούν όλα τούτα να χρεωθούν στην ατυχία. Στην αστοχία. Στην αναποτελεσματικότητα. Αυτό που λείπει και καλείται να βελτιώσει ο Ρουί Βιτόρια είναι το πνεύμα νικητή...

Σε τέτοιο επίπεδο, κάθε ολίσθημα κοστίζει. Κάθε λάθος απόφαση μετράει διπλά. Ο Παναθηναϊκός είναι ίδιος με πέρυσι, με αλλαγές σε πρόσωπα που έγιναν έως τώρα στις μεταγραφές. Δίχως τον ποδοσφαιριστή που, όταν όλα χάθηκαν, κράτησε την ομάδα όρθια και την οδήγησε με ασφάλεια στον minimum στόχο της δεύτερης θέσης στο Πρωτάθλημα. Ο Αζεντίν Ουναΐ δεν είναι εδώ, αλλά δεν είναι εδώ ούτε ο αντικαταστάτης του. Παίκτης που θα έχει τα ίδια, απρόβλεπτα και μοναδικά, στοιχεία, ώστε να «ξεκλειδώσει» τις προσπάθειες των υπολοίπων.

Άρα, ο Παναθηναϊκός κατέβηκε να παίξει τους αγώνες με τη Ρέιντζερς πιο αδύναμος από πέρυσι. Καλύτερα δουλεμένος από τον προπονητή του, αλλά με υποδεέστερα ατομικά στοιχεία, τα οποία θα μπορούσαν να του κάνουν τη διαφορά. Επιβάλλεται, όμως, πλέον η στροφή στο Europa League και τη δύσκολη αποστολή που θα προκύψει. Σε δύο ματς, όντας καλύτερος, δεν κέρδισε τη Ρέιντζερς (0-1-1). Με τέτοια αναποτελεσματικότητα, οι πιθανότητες με τους «δαίμονες» της Σαχτάρ του Αρντά Τουράν, που λογίζονται ως φαβορί πρόκρισης κόντρα στους Τούρκους, οι πιθανότητες είναι 1%.

Η πρώτη αποτυχία της σεζόν είναι εδώ και χτύπησε ήδη την πόρτα... Η διαχείρισή της αποτελεί το δυσκολότερο task, που έχει εμπρός του ο Ρουί Βιτόρια, καλοκαιριάτικα. Ούτε να μετατραπεί ο οργανισμός σε ένα ράκος θα οδηγήσει πουθενά, ούτε να πει, από την άλλη, «δεν έγινε τίποτα, προχωράμε». Πέρα από το ενισχυτικό κομμάτι στις προσθήκες (δεξιός μπακ, επιτελικός μέσος, αριστερός εξτρέμ, επιθετικός γκολτζής), το οποίο επιβάλλεται, ο Πορτογάλος κόουτς καλείται, μετά από δέκα μήνες στην ομάδα, να δημιουργήσει ένα κυνικό σύνολο νικητών. Τελεία και παύλα...