Τα φτερά του Καλοσκάμη, είναι για πολύ μεγάλα ύψη

Ο Κώστας Τσίλης προσπερνάει το ντεμπούτο του Ζοάο Μάριο στην ενδεκάδα, τον μπουρλιοτέρη διαιτητή, για να βάλει στο τραπέζι μόνο το πρότζεκτ Καλοσκάμη

Ντεμπούτο στην ενδεκάδα της ΑΕΚ έκανε στο ματς με τον Παναιτωλικό, ένας παίκτης σαν τον Ζοάο Μάριο. Θεωρητικά θα έπρεπε να ξεκινήσω το κείμενο απ’ αυτό. Επίσης σ’ ένα ματς που ήταν ήρεμο, όμορφο ποδοσφαιρικά, με μπάλα που δεν έκαιγε, εμφανίστηκε ένας διαιτητής έτοιμος να το μπουρλωτιάσει. Μεγάλος πειρασμός να ξεκινήσω το κείμενο και απ’ αυτό, κυρίως διότι προέκυψε τρεις μέρες μετά το «πνίξιμο» της καθαρής κόκκινης σε μαρκάρισμα πάνω στον Γιόβιτς.

Όμως θεωρώ πως θα ήταν ποδοσφαιρικά επιεικώς άδικο, να πιάσω το νήμα αυτού του ματς της ΑΕΚ, με οτιδήποτε άλλο εκτός από τον Καλοσκάμη. Και όχι μόνο διότι ο 20χρόνος ήταν μακράν ο καλύτερος του γηπέδου. Ούτε μόνο διότι το πρώτο του γκολ με την φανέλα της ΑΕΚ, είναι μια ζωγραφιά. Ούτε καν όχι μόνο επειδή όλο αυτό ο Καλοσκάμης το πέτυχε λιγότερο από τρεις μήνες, από τότε που έσπασε την κλείδα του στην προετοιμασία στην Ολλανδία.

Ο Καλοσκάμης δικαιούται να πάρει πάνω του όλα τα φώτα, διότι πραγματικά είναι αυτό που περιέγραψε ο Νίκολιτς. «Μεγάλο πρότζεκτ για το μέλλον της ΑΕΚ». Και ξέρετε, αυτό δεν είναι ένα συμπέρασμα που έβγαλε ο Σέρβος προπονητής μετά απ’ όσα είδε από τον 20χρονο στο ματς με τον Παναιτωλικό. Δεν είναι άλλωστε απ’ αυτούς ο Νίκολιτς, που θα παρασυρθεί από τον ενθουσιασμό από ένα παιχνίδι.

Για την περίπτωση Καλοσκάμη και τι μπορεί να δώσει στην ΑΕΚ, ο Σέρβος μιλούσε ήδη από τις πρώτες μέρες της μεταγραφής του και πριν ακόμα καν ξεκινήσει η καλοκαιρινή προετοιμασία στην Ολλανδία. Και μέχρι να έρθει εκείνη η καταραμένη στιγμή, στην έξτρα προπόνηση στο προτελευταίο φιλικό, θυμίζω πως ο Νίκολιτς τον Καλοσκάμη τον ξεκινούσε βασικό σχεδόν σ’ όλα τα φιλικά. Τον δούλευε πολύ και επισταμένα και του έδειχνε πως τον πίστευε πολύ.

Το είχα γράψει και όταν ολοκληρώθηκε η δουλειά των 17 ημερών στο Μπουργκ και νομίζω πως τώρα έχει ακόμα μεγαλύτερη βάση για να το επαναλάβω. Αν ο Καλοσκάμης δεν είχε σπάσει την κλείδα του στις αρχές του Ιούλη, μπορεί ήδη τώρα να είχε πάρει φανέλα βασικού στο σπίτι του. Είναι τέτοια τα ταβάνια του και είναι και τέτοια η πίστη που έχουν όλοι μέσα στην ΑΕΚ στις δυνατότητές του.

Το ερώτημα που κάποιος μπορεί να θέσει, είναι σε ποια θέση θα μπορούσε να είχε πάρει φανέλα βασικού στο σπίτι του. Σ’ αυτό δεν υπάρχει ακόμα και ίσως να μην υπάρξει ποτέ απάντηση. Διότι ο Νίκολιτς ήδη έχει δοκιμάσει/εμπιστευτεί τον Καλοσκάμη, συνολικά σε πέντε διαφορετικούς ρόλους μέσα στο γήπεδο. Σ’ ολους ανταποκρίθηκε και κυρίως σ’ όλους έδειξε στον προπονητή, πως μπορεί να τον υπολογίζει.

Ακόμα και σ’ αυτό το παιχνίδι με τον Παναιτωλικό, που θεωρητικά ο Καλοσκάμης είχε έναν ρόλο ελεύθερο πίσω και πολλές φορές δίπλα στον φορ, δεν ήταν λίγες οι φάσεις που βρέθηκε στο αριστερό άκρο της επίθεσης. Κυρίως για να καλύψει τις κινήσεις που συχνά έκανε ο Ζοάο Μάριο προς τον άξονα. Και αυτή την κάλυψη ο Καλοσκάμης την έκανε με απόλυτη συνέπεια. Κάτι που δείχνει, εκτός όλων των άλλων και πόσο πολύ έχει προοδεύσει και στο τακτικό κομμάτι.

Επειδή κάποιοι θα βιαστούν να το επισημάνουν, προφανώς από ένα ματς κανείς ποδοσφαιριστής, όσα καλά πράγματα και εάν κάνει στο γήπεδο, δεν μπορεί να δείξει που θα φτάσει. Αυτό χρειάζεται να το αποδείξει μέσα στον χρόνο. Και σίγουρα κανείς δεν φορτώνει τίποτα, ούτε στα πόδια, ούτε στην πλάτη του Καλοσκάμη. Όμως γυρίζοντας από τον σοβαρό καλοκαιρινό τραυματισμό, δείχνει να έχει πιάσει το πράγμα από εκεί που το άφησε. Από εκεί δηλαδή, που ήδη είχε κερδίσει την εμπιστοσύνη του Νίκολιτς.

Το παλικάρι έχει φτερά που είναι για ψηλά. Και αυτό που έγινε στο ματς με τον Παναιτωλικό, είναι πως άρχισε αυτά τα φτερά να τα ανοίγει. Φυσικά έχει ακόμα πολλή διαδρομή μπροστά του και μπόλικη… πτήση. Πολλά να κάνει και πολλά να μάθει. Ένα απ’ αυτά, για παράδειγμα, είναι σε φάσεις όπως αυτή που βρέθηκε την προηγούμενη Κυριακή στην Λάρισα, εκτός από άψογο κατέβασμα, πρέπει να στείλει και την μπάλα δίχτυα και όχι άουτ.

Όμως ένα είναι απολύτως ξεκάθαρο όσον αφορά τον Καλοσκάμη. Πως όσο προχωρά η σεζόν, δεν θα είναι απλώς βασικό κομμάτι της αγωνιστικής εξίσωσης του Νίκολιτς. Νομίζω αυτό είναι κάτι που ήδη έχει κατακτήσει. Όλο και περισσότερο θα παίρνει θέση βασικού και κυρίως όλο και περισσότερο θα γίνει επιδραστικός στο παιχνίδι και στα αποτελέσματα που θα παίρνει η ΑΕΚ. Άλλωστε ο Νίκολιτς, σχεδόν το έχει προαναγγείλει. Και αυτό είναι ένα κέρδος από το ματς με τον Παναιτωλικό, ως συμπέρασμα, ακόμα πολυτιμότερο και από τη νίκη.

Και κάτι τελευταίο. Ο Γιόβιτς έχασε προφανώς την ευκαιρία της χρονιάς, ήδη από τα τέλη του Σεπτέμβρη. Είναι πολύ πιεσμένος και φαίνεται. Ναι, μπορεί να νιώθει πίεση, ακόμα και ένας ποδοσφαιριστής που έχει παίξει σε Αίντραχτ, Φιορεντίνα, Ρεάλ και Μίλαν. Έτσι είναι με τους σέντερ φορ όταν δεν σκοράρουν. Όμως η αντίδραση του κόσμου, με το ηχηρό σύνθημα με το όνομα του Γιόβιτς σ’ αυτή την χαμένη ευκαιρία, σίγουρα θα τον βοηθήσει. Βεβαίως ακόμα περισσότερο, θα τον βοηθήσει να βρει αυτό το γκολ που χρειάζεται, όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.