Το «γιατί» του Νίκολιτς, είναι η μεγαλύτερη ελπίδα για την ΑΕΚ

Ο Κώστας Τσίλης βάζει στο τραπέζι αυτά που είπε ο Νίκολιτς στην πρώτη του συνέντευξη Τύπου ως προπονητής της ΑΕΚ και γράφει για την βασική απάντηση που αποτελεί μια πολύ καλή αφετηρία

Στα μάτια τα δικά μου, η πραγματικότητα στη οποία βρίσκεται αυτή την στιγμή η ΑΕΚ, δεν διαφέρει και πολύ απ’ αυτή του καλοκαιριού του 2022. Μια ομάδα που έχει βρει από μια σεζόν που όχι μόνο ήταν πλήρως αποτυχημένη, αλλά κατέληξε να είναι και επώδυνη. Κάτι που φυσικά της έχει ανοίξει βαθιές πληγές και η μόνη ελπίδα για να μπορέσει να τις επουλώσει και να προχωρήσει μπροστά, είναι να «κουμπώσει» και να πετύχει ο νέος προπονητής.

Δεν είναι μόνο το παράδειγμα του καλοκαιριού του 2022 και όσων ακολούθησαν. Τόσο στην ΑΕΚ όσο και γενικώς, όλη η πορεία, η ανταγωνιστικότητα και η επιτυχία, περνούν μέσα απ’ αυτά που θα κάνει και που θα πετύχει ο προπονητής. Δείτε τι τράβηξε ο Ολυμπιακός μέχρι να φτάσει στον Μεντιλίμπαρ. Δείτε τι τραβάει ακόμα ο Παναθηναϊκός, που δεν έχει βρει τίποτα συμβατό μετά τον Γιοβάνοβιτς. Όσες επενδύσεις σε παίκτες και αν κάνει.

Η μεγαλύτερη ελπίδα λοιπόν που έχει η ΑΕΚ προκειμένου να ισιώσει μετά απ’ όσα έγιναν πέρυσι και να επιστρέψει στην ανταγωνιστικότητα και εντός και εκτός συνόρων, είναι να "κουμπώσει» καλά και να πετύχει ο Νίκολιτς. Αυτό κανείς δεν μπορεί ούτε να το προεξοφλήσει, ούτε να το προβλέψει. Όλα όσα θα συμβούν μέσα στις τέσσερις γραμμές του γηπέδου, θα είναι ο μοναδικός κριτής.

Πάντα στο ποδόσφαιρο όμως, έχει τεράστια σημασία η απάντηση στο ερώτημα, γιατί ένας προπονητής αποφασίζει να αναλάβει μια ομάδα ή γιατί ένας ποδοσφαιριστής λέει το «ναι» για να πάει σε μια ομάδα. Για παράδειγμα είναι πολλοί που απόρησαν για το γεγονός πως ενώ τον Καλοσκάμη τον ήθελε ο νταμπλούχος Ολυμπιακός που θα παίξει στο Τσάμπιονς Λιγκ, προτίμησε την ΑΕΚ. Και έβαζαν χίλια διαφορετικά σενάρια με το μυαλό τους.

Μίλησε ο Καλοσκάμης στην εφημερίδα «Δικέφαλος» και εξήγησε το γιατί του. «Μ’ έπεισε ο κύριος Νίκολιτς» είπε. Πολύ προφανώς, αυτό που του παρουσίασε ο προπονητής της ΑΕΚ ως εμπιστοσύνη και ως επόμενη μέρα για την καριέρα του, ήταν πολύ πιο συμβατό σ’ αυτό που ο ίδιος ήθελε, σε σχέση μ’ αυτό που του είχε παρουσιάσει ο προπονητής του Ολυμπιακού. Και νομίζω αυτό το «γιατί» του Καλοσκάμη, έλυσε όλες τις απορίες.

Επίσης η ΑΕΚ όσο ήταν στην αγορά για προπονητή, κοίταξε και την περίπτωση του Μπενίτεθ. Ποιο θα ήταν το «γιατί» του Ισπανού, αν έλεγε (που θα έλεγε αν η ΑΕΚ αποφάσιζε να το προχωρήσει), έρχομαι και αναλαμβάνω. Μα στα 65 του χρόνια και έχοντας κατακτήσει από πρωταθλήματα μέχρι και Τσάμπιονς Λιγκ με κορυφαία ευρωπαϊκά κλαμπ, θα ήταν μόνο το παχυλό συμβόλαιο. Ίσως και η υψηλή αποζημίωση σε περίπτωση απόλυσης. Τίποτε άλλο και πολύ προφανώς είναι ένα «γιατί», που εξηγεί και το «γιατί» η ΑΕΚ δεν το προχώρησε.

Πάμε τώρα και στον Νίκολιτς. Στην παρουσίαση του, το ανέλυσε πολύ ειλικρινά το δικό του «γιατί». Ο Νίκολιτς είπε πως όταν τον πλησίασε η ΑΕΚ, είχε δουλειά και μάλιστα καλή δουλειά. Ουδέν πιο αληθές. Μια χαρά ήταν στην ΤΣΣΚΑ, κύπελλο πήρε και του ετοίμαζαν και ένα νέο ακόμα καλύτερο συμβόλαιο. Όμως για έναν προπονητή που δεν διστάζει να παραδεχθεί πως «λατρεύω το ποδόσφαιρο, αλλά πιο πολύ λατρεύω τις νίκες», αυτά που του έβαλε η ΑΕΚ μπροστά για να τα κερδίσει, τον «έφτιαξαν» περισσότερο.

Διότι όταν ο Νίκολιτς λέει πως λατρεύω τις νίκες, δεν εννοεί μόνο στα παιχνίδια, αλλά και σε προκρίσεις στην Ευρώπη, όπως και σε τίτλους. Αυτό ήταν είναι το «γιατί» του Νίκολιτς. Το «γιατί» αποφάσισε να αφήσει την ΤΣΣΚΑ και να πάρει την δουλειά στην ΑΕΚ, ξέροντας πως προέρχεται από μια αποτυχημένη σεζόν που θα την κουβαλάει ως βάρος στα πόδια της και έχοντας μπροστά το ζόρικο εγχείρημα της ανάγκης τριών συνεχόμενων ευρωπαϊκών προκρίσεων μέσα σ’ έναν μήνα.

Όμως ο Νίκολιτς, όταν του τέθηκε στη συνέντευξη Τύπου η περυσινή στραβή και ανάποδη σεζόν της ΑΕΚ, απάντησε βάζοντας την λέξη «κίνητρο». Πολλές φορές έβαλε λέξη «κίνητρο» δίπλα στην δουλειά που ανέλαβε να κάνει στην ΑΕΚ και την υποχρέωση επιστροφής στην ανταγωνιστικότητα τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ευρώπη. Το «γιατί» του Νίκολιτς είναι το κίνητρο, είναι η λατρεία να κερδίζει πράγματα. Είναι η «πείνα», για επιτυχίες. Λέξη που επίσης χρησιμοποίησε περισσότερες από μια φορές.

Αυτό το «γιατί» του Νίκολιτς, είναι και η μεγαλύτερη ελπίδα στην ΑΕΚ να μπορέσει να ισιώσει και να μπει ξανά στον δρόμο πρωτίστως της κανονικότητας. Διότι δεν είναι κανονικότητα για την ΑΕΚ, ειδικά της εποχής της Νέας Φιλαδέλφειας, ούτε οι συνεχόμενες ήττες, ούτε οι αποκλεισμοί καλοκαιριάτικα από την Ευρώπη. Πρώτα θα έρθει η κανονικότητα και η ανταγωνιστικότητα και μετά ξανά οι τίτλοι. Άλλωστε και ο Νίκολιτς δεν είπε κουβέντα για πρωταθλήματα και κύπελλα, αλλά μίλησε για ομάδα που θα πεθαίνει στο γήπεδο, που θα παλεύει σαν άγριο ζώο και ο κόσμος καταρχάς θα την γουστάρει και δεν θα ντρέπεται.

Ο Σέρβος στην πρώτη του συνέντευξη Τύπου, το «γιατί» του, το έβγαλε μπροστά. Το ανέλυσε μάλιστα. Και αυτό δίνει στην ΑΕΚ την μεγαλύτερη ελπίδα, πως μπορεί να της κουμπώσει ο προπονητής και να της δώσει αυτό που έχει ανάγκη. Άλλωστε είναι πολύ ξεκάθαρο, πως όσο η ΑΕΚ έχει ανάγκη να πετύχει με τον Νίκολιτς, άλλο τόσο ο Νίκολιτς έχει ανάγκη να πετύχει με την ΑΕΚ. Και για έναν προπονητή που σ’ όλη την καριέρα του, έχει μάθει να πετυχαίνει αυτό που έχει ανάγκη, έχει την σημασία του. Φυσικά τίποτα δεν είναι γραμμικό, ούτε πολύ περισσότερο τίποτα δεν έρχεται επειδή διψάς για να το έχεις. Αλλά αυτή η δίψα και αυτό το «γιατί» του Νίκολιτς, είναι μια πολύ καλή αφετηρία.