Σε κανέναν από τους τελευταίους τρεις αγώνες δεν είχαμε περισσότερα από 30 προσπεράσματα. Είναι καθαρά θέμα αεροδυναμικής ή μήπως η Pirelli μπορεί να βοηθήσει την κατάσταση;
Οι πρώτοι πέντε γύροι του ιταλικού Grand Prix ήταν φρενήρεις. Είχαμε δυνατές μάχες και προσπεράσματα για τις πρώτες θέσεις της κατάταξης.
Έπειτα, όμως, η κατάσταση… ηρέμησε. Και η ηρεμία αυτή δεν θα διαταρασσόταν ιδιαίτερα μέχρι και την καρό σημαία της Σιγκαπούρης, τρεις εβδομάδες αργότερα! Αγωνία και εντάσεις υπήρξαν, σίγουρα. Προσπεράσματα, όμως, όχι. Τουλάχιστον όχι για τις πρώτες θέσεις. Εξάλλου εκεί επικεντρώνεται ο σκηνοθέτης στο μεγαλύτερο μέρος των αγώνων.
Τα πράγματα εκτός πρώτης δεκάδας ήταν πιο αμφίρροπα. Η συντριπτική πλειοψηφία των προσπερασμάτων ήταν για τις θέσεις 12 έως 20. Πράγμα που δείχνει ότι τα προσπεράσματα είναι εφικτά. Γιατί, όμως, είναι τόσο σπάνια σε ότι αφορά τις θέσεις στην κορυφή; Ιδίως με την βοήθεια του DRS και με τους κανονισμούς του 2022 οι οποίοι δημιουργήθηκαν ώστε να διευκολύνουν τις ένας προς έναν μονομαχίες;
Σίγουρα μέρος της ευθύνης βαραίνει τον αεροδυναμικό σχεδιασμό. Έπειτα από 4 χρόνια, οι σχεδιαστές βρήκαν τρόπους να κατευθύνουν τον ακάθαρτο αέρα μακριά από το μονοθέσιο. Αυτό αυξάνει τις επιδόσεις για το μονοθέσιο που προπορεύεται. Δυσκολεύει, όμως, ιδιαίτερα την προσέγγισή του από εκείνο που ακολουθεί. Ακόμη και εάν το δεύτερο είναι ταχύτερο.
Σε αυτό προστίθεται ένα δεύτερο μειονέκτημα αεροδυναμικής φύσεως. Οι σχεδιαστές έχουν καταφέρει να βελτιστοποιήσουν σημαντικά την παραγωγή κάθετης δύναμης από το πάτωμα. Αυτό σημαίνει ότι οι πτέρυγες αποκτούν όλο και μικρότερη σημασία. Και κατά συνέπεια το DRS -που ενεργοποιεί το άνοιγμα της πίσω πτέρυγας- γίνεται λιγότερο αποτελεσματικό.
Τα ελαστικά
Θα έχετε παρατηρήσει ότι τα περισσότερα προσπεράσματα συμβαίνουν όταν υπάρχει μεγάλη διαφορά ζωής ελαστικών μεταξύ δύο μονοθέσιων. Αυτά τα προσπεράσματα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν αυθεντικά, καθώς δύο τέτοια μονοθέσια δεν έχουν επί της ουσίας πραγματική κόντρα μεταξύ τους.
Αλλά υπάρχει και μία άλλη παράμετρος που έχει να κάνει με τα ελαστικά. Οι περισσότερες πίστες έχουν πρόσφατα ασφαλτοστρωθεί. Πράγμα που μειώνει δραματικά την φθορά των ελαστικών. Η Pirelli προσπαθεί να το αντιμετωπίσει αυτό φέρνοντας όλο και πιο μαλακές γόμες στους αγώνες. Ωστόσο οι ομάδες είναι πια αρκετά έμπειρες στο θέμα των ελαστικών και ξέρουν πώς να εκμαιεύουν την μία στάση ανά αγώνα.
Και εκεί ακριβώς βρίσκεται το πρόβλημα. Οι ομάδες στην πρώτη γραμμή προτιμούν να μειώσουν το ρίσκο και να επιλέξουν ένα μόνο pit stop. Μόνο πιο πίσω τολμούν να δοκιμάσουν εναλλακτικές στρατηγικές, προκειμένου ίσως να κερδίσουν βαθμούς από μια δύσκολη κατάσταση. Επομένως, υπάρχουν μεγαλύτερες διαφορές στη φθορά ή στην επιλογή ελαστικών στο δεύτερο μισό του αγώνα, και ως εκ τούτου περισσότερη δράση.
Από την άλλοι οι πρωτοπόροι γίνονται όλο και περισσότερο διαχειριστές ελαστικών. Αναμφίβολα αυτό έχει την τέχνη του. Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι οι οδηγοί οδηγούν αρκετά κάτω από το όριο. Κατά συνέπεια δεν κάνουν πολλά λάθη και λείπει το στοιχείο της ανατροπής.
Οι νέοι κανονισμοί
Ότι και αν υποστηρίζουν πολλοί, η Pirelli παρέχει πολύ υψηλής ποιότητας ελαστικά, σύμφωνα με τα χαρακτηριστικά που ζητάει η F1. Κατά συνέπεια οι Ιταλοί δεν μπορούν να κάνουν και πολλά για να αυξηθούν τα προσπεράσματα από την στιγμή που οι ιθύνοντες του σπορ δεν παρεμβαίνουν.
Οι αλλαγές των κανονισμών για το 2026 έχουν διαφημιστεί πολύ. Με το Override mode ο οδηγός θα μπορεί να ζητήσει επιπλέον ηλεκτρική ισχύ, ενώ και οι πτέρυγες θα ανοίγουν ελεύθερα στις ευθείες. Στην θεωρία οι παραπάνω αλλαγές θα πρέπει να προσφέρουν περισσότερες ευκαιρίες για προσπεράσματα. Το τι θα συμβεί στην πραγματικότητα, όμως, είναι μια άλλη ιστορία.
Πηγή: www.newsauto.gr