Ποιός Τζουντ; O Μαρκ Μπέλιγχαμ που λίγοι γνωρίζουν

Δεν θα μπορούσε να μείνει για καιρό κρυφό πως ο μπαμπάς Μπέλιγχαμ αποτελούσε φόβο και τρόμο για τις άμυνες σε ολόκληρο το Warwickshire μεταξύ 1994 και 2017

Δεν είναι λίγες οι φορές που η λαϊκή έκφραση «το μήλο κάτω απ' τη μηλιά» έχει βρει την εφαρμογή της στο χώρο του αθλητισμού. Έτσι και στην περίπτωση του νεαρού αδιαμφισβήτητα ταλαντούχου και πολλά υποσχόμενου Τζουντ Μπέλιγχαμ, που ήταν από τους κορυφαίους των «λιονταριών» στο Παγκόσμιο κύπελλο που-για την Αγγλία-ολοκληρώθηκε. 

Γεννηθείς το 2003 στα West Midlands, ο νεαρός παίκτης έχει προλάβει να αφήσει τις καλύτερες εντυπώσεις τόσο με την Μπορούσια Ντόρτμουντ όσο και με το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της χώρας του. Με μια σύντομη έρευνα, βρίσκει κανείς πως ο μπαμπάς του ήταν αστυνομικός. Οπότε για ποιό «μήλο» κάτω από ποιά «μηλιά» συζητάμε; 

Την απορία ήρθαν να μας λύσουν δημοσιεύματα από τον αγγλικό τοπικό τύπο, αναδεικνύοντας πως ο Μαρκ Μπέλιχγαμ ήταν ένας από τους πλέον prolific (σ.σ. εξαιρετικά παραγωγικός) strikers  που έχει δει η ευρύτερη περιοχή της κεντρικής Αγγλίας. Όχι, μην αρχίσετε να ξεσκονίζετε τα αρχεία της Premier League, μιας και μιλάμε για ένα πολύ πιο «ρομαντικό» ποδόσφαιρο, αυτό που αγαπήσαμε λίγο πολύ όλοι ως παιδιά και που όλο και περισσότερο λέμε πως χάνεται με το πέρασμα του χρόνου. 

Κι αν τα ονόματα των Leamington, Nuneaton, Bedworth united και Southam united δεν σας λένε πολλά, δεν πειράζει. Αρκεί να ρωτήσει κανείς τους τότε αμυντικούς και τερματοφύλακες των υπόλοιπων ομάδων για το τι αντιμετώπιζαν κόντρα στον χαρισματικό Μαρκ. Τα νούμερα που ήρθαν στη δημοσιότητα κυριολεκτικά τρομάζουν, έστω και σε αυτό το επίπεδο, με ένα σύνολο κοντά στα 700 γκολ (!) στην καριέρα του. Αποκορύφωμα η χρονιά 2008-2009, όπου σημείωσε 48, ολογράφως σαράντα οκτώ τέρματα με τη φανέλα της Leamington, εξασφαλίζοντας την άνοδό της στην Southern Premier κατηγορία. 

Ο τότε προπονητής του στο εν λόγω κλαμπ, Τζέισον Κέιντεν, θυμάται: «Βραδινά παιχνίδια, το σφύριγμα της λήξης έβρισκε τον Μαρκ να τρέχει στα αποδυτήρια, ένα ντουζ και γρήγορα στο υπηρεσιακό του όχημα για να ξεκινήσει τη νυχτερινή του βάρδια στις 10. Το να καταφέρνει να ισορροπεί μεταξύ δουλειάς, οικογένειας, και παράλληλα να κάνει ό, τι έκανε στο γήπεδο, πραγματικά, μόνο το σεβασμό μου έχει, ως άνθρωπος». 

Έτσι γίνεται σαφές ότι το γονίδιο «πέρασε» στον μικρό Τζουντ, ο οποίος μπορεί να μην είναι επιθετικός όπως ακριβώς ο πατέρας του, αλλά και στο χώρο του κέντρου που τον βλέπουμε, την σχέση του με το γκολ δε την λες και κακή. Αλλά είπαμε, «είχε να πάρει» το παιδί.