Ένα Σαββατοκύριακο στην Κρήτη για τα 100 χρόνια του ΟΦΗ

Ο ΟΦΗ κλείνει έναν αιώνα ζωής και στην Κρήτη αυτό γιορτάστηκε με τον καλύτερο τρόπο. Το Sportal βρέθηκε στο Ηράκλειο και βίωσε από κοντά μία λαμπρή εκδήλωση.

Ελευθέριος Βενιζέλος, Σάββατο 22 Νοεμβρίου, ώρα 11:00 το πρωί. Η πτήση με προορισμό το Ηράκλειο της Κρήτης αναχώρησε και σε αυτή βρισκόταν το Sportal, προκειμένου να δηλώσει το «παρών» στην εκδήλωση για τα 100 χρόνια του ΟΦΗ.

Με μία βαλίτσα και μία τσάντα κατεβήκαμε από το αεροσκάφος και κατευθυνθήκαμε στη στάση όπου το λεωφορείο νούμερο 6 εκκινούσε για το ξενοδοχείο. Μέσα σε αυτό ένας ηλικιωμένος μιλούσε στο τηλέφωνο για την αγαπημένη του ομάδα (μεταξύ μας όχι μόνο για αυτό), τον ΟΦΗ. Λίγο αργότερα φτάσαμε στο δωμάτιο αλλά δεδομένων των ομορφιών που κρύβει η Κρήτη, δεν μπορούσαμε να μείνουμε εκεί.

Η πρώτη μας επίσκεψη ήταν στα Ενετικά Τείχη του Ηρακλείου και στον δρόμο μας προς αυτά έβλεπες διάσπαρτα γκράφιτι με θέμα - τι άλλο; - τον ΟΦΗ. Από εκεί επόμενος σταθμός μας δεν θα μπορούσε να μην είναι το ιστορικό γήπεδο της ομάδας, το Γεντί Κουλέ. Δεδομένου ότι ήταν Σάββατο μεσημέρι, κόσμος δεν κυκλοφορούσε πολύς. Παρόλα αυτά, τριγύρω από το «Θ. Βαρδινογιάννης» αισθανόσουν μία φασαρία, σαν να έσκαγαν οι ήχοι από την υπέροχη ατμόσφαιρα που δημιουργούσαν ενίοτε οι Ομιλήτες.

Από εκεί, αφού συνομιλήσαμε με κάποιους ευγενέστατους ανθρώπους που εργάζονταν για την ομάδα, φύγαμε για μεσημεριανό. Πήραμε το λεωφορείο νούμερο ένα με κατεύθυνση την Κρήνη Μοροζίνη. Εκεί, λίγα στενά παρά δίπλα βρήκαμε ένα ταβερνάκι και κάτσαμε να απολαύσουμε το πεντανόστιμο τοπικό φαγητό. Η συζήτηση με τον σερβιτόρο είχε ως εξής: «Τι ομάδα είστε» τον ρωτήσαμε, «τι άλλο, ΟΦΗ, στην Κρήτη είμαστε» μας απάντησε.

Μετά το φαγητό είχε και σουβενίρ (περίπου γιατί τα τοπικά κρασιά τελικά δεν έμπαιναν στην χειραποσκευή). Στο εν λόγω κατάστημα μας εξυπηρέτησε μία ευγενέστατη κυρία, Ιταλίδα που έμενε στην Κρήτη και που υποστήριζε του ΟΦΗ. «Εμάς μας αρέσουν οι ομάδες που έχουν κόσμο» μας είπε αφού αρχίσαμε να συζητούμε για το ποδόσφαιρο. Μας έκανε και ένα δώρο και για αυτό την ευχαριστούμε πολύ.

Μία εκδήλωση όπως άρμοζε στον ΟΦΗ

Επιστροφή στο ξενοδοχείο, λίγη χαλάρωση και επόμενη στάση, το Πολιτιστικό Κέντρο Ηρακλείου. Ένα μέρος το οποίο είχε αρχίσει να γεμίζει με εμβληματικές προσωπικότητες από την ιστορία του ΟΦΗ, με αφορμή την εκδήλωση για τα 100 χρόνια του κλαμπ. Δύο τρόπαια κοσμούσαν το λόμπι έξω από την αίθουσα. Το Κύπελλο Ελλάδας από το 1987 και το Βαλκανικό Κύπελλο από το 1989.

Ώρα 20:30 (περίπου), μπήκαμε στην αίθουσα και η εκδήλωση άρχισε και μας άφησε άφωνους. Από το δρώμενο για την ίδρυση της ομάδας στην βράβευση όλων των ιστορικών προσώπων. Από τον χαβαλέ μεταξύ Βέρα και Ίσις στα δάκρυα της Κατερίνας Τραβαγιάκη για τον Ευγένιο Γκέραρντ. Από τις αναμνήσεις από το «Γεντί Κουλέ» στην προαναγγελία μίας νέας έδρας για τον σύλλογο. Οι στιγμές ήταν αμέτρητες και τα 100 χρόνια του ΟΦΗ γιορτάστηκαν με τον καλύτερο τρόπο.

Μετά το φινάλε της εκδήλωσης, κανένας δεν έφυγε. Αρκετοί έμειναν στο λόμπι έξω από την αίθουσα και συζητούσαν μεταξύ τους. Ο Νίκος Μαχλάς με τον Ηλία Πουρσανίδη και τον Βασίλη Λαμπρόπουλο, οι Ίσις, Βέρα, Σηφάκης κλπ μεταξύ τους, o Μιχάλης Μπούσης με τους παίκτες της ομάδας τους. Όλοι τους με χαμόγελα στα πρόσωπά. Όσο βράδιαζε, το Πολιτιστικό Κέντρο άδειαζε και έτσι φύγαμε για το ξενοδοχείο.

Κρατικός Αερολιμένας Ηρακλείου «Νίκος Καζαντζάκης», Κυριακή 23 Νοεμβρίου, ώρα 10:30. Στη χειραποσκευή είχαμε ένα τρίποδο, μικρόφωνα καθώς και μία συσκευή η οποία εμπεριείχε ένα αρχείο με συνεντεύξεις και πλάνα από την Κρήτη.

Για κακή - καλή μας τύχη, η υπάλληλος του αεροδρομίου μη γνωρίζοντας τι είναι το εν λόγω τρίποδο, μας είπε να την ακολουθήσουμε στον έλεγχο ασφαλείας και έτσι προσπεράσαμε όλη την ουρά. «Με αυτό ήρθα πάντως» τους είπα και αφού συμφωνήσαμε ότι δεν αποτελεί κίνδυνο όλα καλά. Πήραμε το λεωφορείο, μπήκαμε στο αεροπλάνο και με τέλειο καιρό γυρίσαμε στην Αθήνα, γεμάτοι αναμνήσεις...