Ερέρα στο Sportal: «Ο Ηρακλής είναι οικογένεια, θα έδινα τα πάντα για ένα λεπτό ακόμα στο Καυτανζόγλειο»

Ερέρα στο Sportal: «Ο Ηρακλής είναι οικογένεια, θα έδινα τα πάντα για ένα λεπτό ακόμα στο Καυτανζόγλειο»

Χρήστος Τζώλος • 17:00 - 26.12.2025

Ο Εστεμπάν Ερέρα μιλά στο Sportal για τη ζωή μετά το ποδόσφαιρο, τον Ηρακλή, τη σχέση με τον κόσμο και την επιθυμία να δει τον σύλλογο ξανά εκεί που ανήκει.

Ο Εστεμπάν Ερέρα μπορεί να έχει αποσυρθεί από την ενεργό δράση, όμως η σχέση του με το ποδόσφαιρο και τον Ηρακλή παραμένει ζωντανή. Ο πρώην ποδοσφαιριστής του Γηραιού μίλησε στο Sportal για τη ζωή του σήμερα, την απόφαση να αποσυρθεί από το ποδόσφαιρο, τις έντονες αναμνήσεις από τη Θεσσαλονίκη και τον ιδιαίτερο δεσμό που δημιούργησε με τον κόσμο του συλλόγου.

Ο άλλοτε Αργεντινός στράικερ του club αποσύρθηκε από την ενεργό δράση από το 2015, πλέον είναι 44 ετών, όμως το ποδόσφαιρο παραμένει στην καθημερινότητά του. Αγωνίστηκε στον Γηραιό από το καλοκαίρι του 2005 έως και το καλοκαίρι του 2007, αγαπήθηκε από τους φιλάθλους και σημείωσε κρίσιμα και σημαντικά τέρματα.

Το κοντέρ του... έγραψε 11 γκολ και 7 ασίστ σε 64 εμφανίσεις, ενώ εν συνεχεία παρέμεινε στη χώρα μας, όπου και φόρεσε τις φανέλες των Βέροια (24 εμφανίσεις) και ΟΦΗ (9 εμφανίσεις).

Πού βρίσκουμε τον Εστεμπάν Ερέρα αυτή την περίοδο;

«Ζω στην Ισπανία, στη Μάλαγα, τα τελευταία τέσσερα χρόνια».

Πώς ήταν η μετάβαση από την ενεργό δράση στη ζωή μετά το ποδόσφαιρο;

«Η μετάβαση ήταν γρήγορη. Ήξερα ότι είχε έρθει η στιγμή. Έξι μήνες νωρίτερα, μόλις στα 32, είχα πάρει την απόφαση. Ίσως αν κοιτάξω πίσω να μπορούσα να παίξω λίγο ακόμη, αλλά δεν είναι κάτι που με απασχολεί πλέον».

Είναι ακόμη το ποδόσφαιρο μέρος της ζωής σου;

«Το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός παραμένουν κομμάτι της καθημερινότητάς μου. Δουλεύω με πολλούς παίκτες, προσπαθώντας να τους συμβουλεύω για το μέλλον τους. Μου αρέσει πολύ και ο ρόλος του προπονητή. Έχω μάθει από πολλούς καλούς, όμως ο αγαπημένος μου χωρίς αμφιβολία είναι ο Σάββας Κωφίδης. Έκανε το δύσκολο να φαίνεται απλό. Είναι παράδειγμα και θρύλος του συλλόγου».

Πώς βλέπεις συνολικά την καριέρα σου σήμερα;

«Έχω πετύχει πολλούς από τους στόχους μου και είμαι ευγνώμων που υπήρξα επαγγελματίας ποδοσφαιριστής. Το ποδόσφαιρο μου έδωσε την ευκαιρία να ταξιδέψω, να γνωρίσω ανθρώπους και διαφορετικές κουλτούρες. Όλα αυτά σε βοηθούν να εξελιχθείς όχι μόνο ως παίκτης, αλλά και ως άνθρωπος».

Πώς προέκυψε η μεταγραφή σου στην Ελλάδα και τον Ηρακλή;

«Όλα έγιναν πολύ γρήγορα. Μόλις ο μάνατζέρ μου ανέφερε την προοπτική, δεν το σκέφτηκα ούτε δευτερόλεπτο. Η Ελλάδα μόλις είχε κατακτήσει το Euro 2004, κάτι που αποτέλεσε επιπλέον κίνητρο. Μαζί με τον σύλλογο και την πόλη, ήταν η καλύτερη απόφαση της καριέρας μου. Ο Ηρακλής άφησε τεράστιο αποτύπωμα στην καρδιά μου. Θα έδινα τα πάντα για να παίξω ακόμη ένα λεπτό στο Καυτανζόγλειο».

«Ο Ηρακλής είναι οικογένεια, πάθος και αντοχή»

Πώς θα περιέγραφες τον Ηρακλή ως σύλλογο;

«Ο Ηρακλής είναι οικογένεια. Είναι προσπάθεια, πάθος και αντοχή. Είναι κάτι ξεχωριστό και δύσκολο να το περιγράψεις με λόγια. Πρέπει να το ζήσεις».

Πώς ήταν η καθημερινότητα και η προσαρμογή σου στον σύλλογο εκείνη την περίοδο;

«Η προσαρμογή μου ήταν εξαιρετική. Αγάπησα την πόλη, τον σύλλογο, το γήπεδο και το προπονητικό κέντρο. Η γλώσσα ήταν το πιο δύσκολο κομμάτι, όμως από την πρώτη στιγμή όλοι με βοήθησαν. Υπήρχε ένα πολύ ανθρώπινο γκρουπ παικτών που με σεβάστηκε από την αρχή».

Υπάρχει μία στιγμή που ξεχωρίζεις από την παρουσία σου στον Ηρακλή;

«Στο εντός έδρας παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό. Ο κόσμος φώναζε το όνομά μου, ακόμη κι όταν έχασα μια μεγάλη ευκαιρία. Λίγα λεπτά αργότερα σκόραρα με κεφαλιά το νικητήριο γκολ. Ήταν μία από τις πιο όμορφες στιγμές της καριέρας μου».

«Ο Ηρακλής να επιστρέψει εκεί που ανήκει»

Υπάρχει κάποιος αγώνας που σου έχει μείνει περισσότερο χαραγμένος στο μυαλό;

«Είναι δύσκολο να διαλέξω έναν. Με τον Κωφίδη προπονητή ήμασταν μια ομάδα που όχι μόνο κέρδιζε, αλλά έπαιζε και πολύ καλό ποδόσφαιρο. Ήμασταν η καλύτερη ομάδα της κατηγορίας».

Ένα μήνυμα προς τον κόσμο του Ηρακλή;

«Η σύνδεση με τον κόσμο υπήρχε από το πρώτο μου παιχνίδι. Ήθελα να δείξω ότι παίζω για τον Ηρακλή και ότι δίνω τα πάντα. Οι φίλαθλοι το αναγνώρισαν και αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο για έναν ποδοσφαιριστή. Εύχομαι ο Ηρακλής να επιστρέψει εκεί που ανήκει, στην κορυφή του ελληνικού ποδοσφαίρου».