Η Εθνική πρέπει να μελετήσει τα λάθη της προκειμένου να βρεθεί στην elite

Η Ελλάδα ολοκλήρωσε το ταξίδι της στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου, χωρίς να καταφέρει να πάρει το εισιτήριο για το μεγάλο ποδοσφαιρικό ραντεβού του καλοκαιριού. Το Sportal αναλύει όσα κρατάει και όσα αφήνει πίσω της η Εθνική Ομάδα για το μέλλον.

Η Ελλάδα ολοκλήρωσε τις υποχρεώσεις της στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου 2026, χωρίς να καταφέρει ξανά να πάρει το εισιτήριο για την τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης. Το Sportal ξεχωρίζει τα θετικά, που κρατάει και τα αρνητικά, που θέλει να ξεχάσει, η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. 

Η Ελλάδα δεν κατάφερε να πάρει τη νίκη κόντρα στη Λευκορωσία και ολοκλήρωσε με… πίκρα τις υποχρεώσεις της στα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Ακόμη μία τελική φάση μεγάλης διοργάνωσης που η γαλανόλευκη δεν θα βρεθεί και στο τέλος αυτό είναι που μένει, αναμφίβολα, παρά το μέλλον αυτής της νεανικής ομάδας. 

Πάμε όμως να δούμε αναλυτικά αυτά που κρατάει η Εθνική Ομάδα, ενόψει των μελλοντικών υποχρεώσεών της, αλλά και όσα πρέπει να αφήσει πίσω της, προκειμένου να επιστρέψει σε κάποιο μεγάλο ποδοσφαιρικό ραντεβού. 

Αυτά που θέλει άμεσα να ξεχάσει

Θα ήταν λάθος αν δεν ξεκινούσαμε από τα κομμάτια που χρήζουν βελτίωσης, προκειμένου η Ελλάδα να καταφέρει να παρουσιαστεί πιο έτοιμη, απ’ ότι στα προκριματικά του Μουντιάλ. 

Παρά το εντυπωσιακό της ξεκίνημα κόντρα στη Λευκορωσία (05/09, 5-1) και την εμφατική της νίκη, η Εθνική έδειξε να έχει αρκετά προβλήματα κόντρα στη Δανία. Στο πρώτο παιχνίδι των δύο ομάδα, στο Γ. Καραϊσκάκης, η γαλανόλευκη έδειξε πως είναι ευάλωτη κόντρα σε ομάδες που ασκούν ασφυκτικό πρέσινγκ στον άξονα, από όπου και προήλθαν τα γκολ των Δανών. 

Ο Χόιλουντ και η παρέα του από το ξεκίνημα της αναμέτρησης έδειξαν πως θέλουν αν είναι το αφεντικό του ομίλου και ας μην πήραν, εν τέλη, την πρωτιά του, όπως αποδείχθηκε στο τέλος. Ωστόσο, η Δανία φρόντισε να κάνει την Ελλάδα να υποφέρει μέσα στην έδρα της και εκμεταλλευόμενη τα συνεχόμενα λάθη, έφτασε στο 3-0 στο Φάληρο. 

Ενδεικτικό στατιστικό της αναμέτρησης, αλλά και της υπεροχής της Δανίας, είναι το γεγονός πως οι διεθνείς μας πραγματοποιήσαν μόλις τέσσερα σουτ στην αναμέτρηση, με το ένα να είναι στον στόχο.

Το πικρό βράδυ στη Γλασκώβη και η κατάρρευση στην Κοπεγχάγη

Η Ελλάδα έχασε, ουσιαστικά, το εισιτήριο της πρόκρισης στην αναμέτρηση της Γλασκώβης κόντρα στη Σκωτία, στις 9 Οκτωβρίου. Η ομάδα του Ιβάν Γιοβάνοβιτς, ενώ είχε την υπεροχή, δεν κατάφερε να τελειώσει το παιχνίδι.

Η μεγάλη χαμένη ευκαιρία του Παυλίδη στο 8ο λεπτό, ίσως να είναι και η φάση που θα άλλαζε όλη την πορεία της Εθνικής, αν ο επιθετικός της Μπενφίκα είχε στείλει τη μπάλα στα δίχτυα. Όμως, με τα αν η ιστορία δεν γράφεται και οι προκρίσεις δεν παίρνονται. Μπορεί οι 48 πάσες που άλλαξαν οι διεθνείς μας να έφεραν το γκολ του Τσιμίκα στο 62ο λεπτό στο Χάμπντεν Παρκ, όμως η συνέχεια ήταν απογοητευτική.

Οι Σκωτσέζοι μέσα σε λίγα λεπτά και μέσα από τα λάθη της ελληνικής άμυνας σε δύο στατικές φάσης γύρισαν το παιχνίδι και το έφεραν στα μέτρα τους, με αποτέλεσμα να στερήσουν τη νίκη στην Ελλάδα και να την στείλουν στο καναβάτσο.

Το παιχνίδι που ακολούθησε στις 12 Οκτωβρίου στην Κοπεγχάγη ήταν εκείνο που θα έκρινε και τη συνέχεια για το σύνολο του Γιοβάνοβιτς. Ένα λάθος του Ζαφείρη, κόντρα στη ροή του αγώνα, στο 21ο λεπτό, χάρισε στον Χόιλουντ ακόμη ένα τέρμα με τη φανέλα της Δανίας και άρχισε να γράφει την... καταδίκη της γαλανόλευκης.

Στη συνέχεια ήρθε το 2-0 με τον Άντερσεν να «πετάει» και ένα λεπτό μετά, το πολυεργαλείο που φέρει το όνομα του Μίκελ Ντάμσγκααρντ έκανε το 3-0. Η Δανία μπορεί να δέχθηκε γκολ στο 63′ και να αγχώθηκε λίγο, αλλά στην πραγματικότητα όποτε ήθελε ανέβαζε την απόδοση της μέσα στο γήπεδο. Μέσα σε δύο παιχνίδια έδειξε στην Ελλάδα πως πρέπει να προσεγγίζει τα παιχνίδια τόσο στο κομμάτι της ενέργειας, όσο και σε αυτό της νοοτροπίας. Και δυστυχώς, ακόμη απέχουμε αρκετά από αυτό.

Μέχρι και στο παιχνίδι κόντρα στη Σκωτία, στο Γ. Καραϊσκάκης (15/11), η Ελλάδα ήταν εκπληκτική για 63 λεπτά και μετά... εξαφανίστηκε. Οι Σκωτσέζοι αύξησαν την πίεση τους και χωρίς να το καταλάβουν οι διεθνείς μας, τους είδαν να κάνουν το 3-2 και να πλησιάζουν στην ισοφάριση.

Σε αυτή την αναμέτρηση η γαλανόλευκη έδειξε ξανά τους λόγους που δεν άξιζε να πάει στο Παγκόσμιο Κύπελλο, αφού η έλλειψη ωριμότητας και πνευματικής διαχείρησης είναι το νούμερο ένα θέμα που πρέπει να λύσει άμεσα η Ελλάδα. Σε μία ομάδα με τον μέσο όρο ηλικίας να είναι τόσο χαμηλός και τις παραστάσεις ελάχιστες, είναι λογικό να υπάρχουν απότομα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση και κυρίως στην ψυχολογία. Αυτό, όμως, είναι ένα κομμάτι στο οποίο θα δουλέψει αρκετά ο Ιβάν Γιοβάνοβιτς στο προσεχές μέλλον, με τους ποδοσφαιριστές του, όπως επίσης και η αμυντική της λειτουργία, αφού στα προκριματικά είχαμε παθητικό 12 τερμάτων, σε έξι αναμετρήσεις.

Τα θετικά και οι «ματιές» στο μέλλον

Φυσικά, πρέπει να είμαστε δίκαιοι με την Εθνική μας. Υπήρξαν πολλά θετικά στοιχεία, που αξίζει να αναφερθούμε και που δείχνουν το μέλλον των διεθνών μας. Η ενέργεια που βγάζει η Ελλάδα στις αναμετρήσεις της είναι εντυπωσιακή.

Από το παιχνίδι κόντρα στη Λευκορωσία στην πρεμιέρα, μέχρι αυτό κόντρα στη Σκωτία την προ τελευταία αγωνιστική, η γαλανόλευκη έτρεξε αρκετά στο γήπεδο. Ειδικά, ποδοσφαιριστές, όπως ο Χρήστος Τζόλης ή ο Χρήστος Ζαφείρης, έκαναν πολλά χιλιόμετρα.

Η Ελλάδα δεν είναι, πλέον, μία ομάδα με αμυντικά χαρακτηριστικά, που προσπαθεί να πάρει παιχνίδια στη μία φάση. Η Εθνική παίζει επιθετικό ποδόσφαιρο, με πρέσινγκ και με διάθεση να επιβάλλει τον ρυθμό του παιχνιδιού της, στους αντιπάλους της.

Υπήρξαν αναμετρήσεις στις οποίες οι τελικές της ήταν εξωπραγματικές. Στην πρεμιέρα κόντρα στη Λευκορωσία, Ελλάδα είχε 30 τελικές. Ωστόσο, άξιο αναφοράς είναι ο αριθμός των τελικών προσπαθειών της, στις δύο κρίσιμες ήττες της, σε Γλασκώβη και Κοπεγχάγη. Συνολικά, στα δύο παιχνίδια, η Εθνική σημείωσε 30 τελικές, σκοράροντας βέβαια μόλις δύο γκολ.

Το νέο αίμα που έρχεται

Η Ελλάδα πέρα από τα μαθήματα που πήρε μέσα από αυτή την προκριματική φάση, κέρδισε και νέα πρόσωπα, που θα μας απασχολήσουν στο προσεχές μέλλον.

Ξεκίνησε με τον Χρήστο Ζαφείρη και τον Κωνσταντίνο Καρέτσα και πλέον συνεχίστηκε με τους Ανδρέα Τεττέη, Μπάμπη Κωστούλα και Νεκτάριο Τριάντη. Η Εθνική δείχνει πως αλλάζει ταυτότητα σε μία καλή χρονική περίοδο, παρά τον αποκλεισμό.

Και τι εννοούμε με αυτό. Τόσο τα νέα πρόσωπα που είδαμε, όσο και αυτά, που δεδομένα, θα έρθουν, από την θαυματουργή Εθνική Ελπίδων, δείχνουν να θέλουν να δουλέψουν και να εξελιχθούν, στα χέρια του Ιβάν Γιοβάνοβιτς. Και ο ομοσπονδιακός μας τεχνικός το θέλει αυτό και μάλιστα πολύ.

Είναι, λοιπόν, σχεδόν βέβαιο, πως από τα φιλικά που θα έρθουν, μέχρι τα επόμενα επίσημα παιχνίδια της Ελλάδας, θα δούμε κάποιες αλλαγές στις κλήσεις της γαλανόλευκης, κυρίως για να δοκιμαστούν πρόσωπα, που μέχρι τώρα δεν έχουμε δει.

Το πρόβλημα, που θα προκύψει, είναι πως πλέον η Εθνική θα έχει αρκετούς ταλαντούχους ποδοσφαιριστές και ο Σέρβος τεχνικός αρκετούς... πονοκεφάλους. Αλλά αυτό είναι δική του δουλειά. Το μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι κοντά και αυτή η γενιά ποδοσφαιριστών μπορεί να πάει στην τελική φάση μίας μεγάλης διοργάνωσης.

Αρκεί, αρχικά, να στηριχθεί από τον κόσμο και στη συνέχεια να πιστέψουν οι διεθνείς μας πως μπορούν να το πετύχουν. Τόδε έργον αέξεται, ω επιμίμνω. Η δουλειά που θα προχωρήσει, είναι εκείνη στην οποία θα επιμείνεις, έλεγε ο Όμηρος στην Οδύσσεια και κάτι ήξερε.

Η ποιότητα υπάρχει, το ταλέντο επίσης. Το μόνο που λείπει είναι η ωριμότητα σε αυτή τη νεανική παρέα που έχει δημιουργηθεί. Η υπομονή είναι... αρετή.