Φρίντεκ: «Ο ‘δολοφόνος’ Μορόν και η φωτογραφία με τον κόσμο του Άρη που χαζεύουμε»

Ο Μάρτιν Φρίντεκ μίλησε για την παρουσία του στον Άρη και στάθηκε στις εκδηλώσεις των φίλων της ομάδας

Για την παρουσία του στον Άρη μίλησε ο Μάρτιν Φρίντεκ σε ΜΜΕ της χώρας του. Όπου στάθηκε στη ζωή στη Θεσσαλονίκη, την πορεία των «κίτρινων» αλλά και τον κόσμο της ομάδας. Όπου αποκάλυψε πως μία φωτογραφία από το «φλεγόμενο» «Κλεάνθης Βικελίδης» κοσμεί τα αποδυτήρια και προκαλεί μεγάλη εντύπωση στους παίκτες.

Αναλυτικά τα όσα είπε

Για τη συνεργασία του με τον Μανόλο Χιμένεθ: «Κοίτα δεν τον καταλαβαίνω τον Χιμένεθ. Είπε ότι μιλάει μόνο ισπανικά (γέλια). Προφανώς και κάνω πλάκα. Εντάξει μιλάει στα ισπανικά, αλλά έχουμε ανθρώπους που μας μεταφράζουν. Όσο για το αν είναι αυστηρός; Είναι ΟΚ. Γενικά πάντως, είχα τρεις προπονητές μέσα σε αυτόν τον χρόνο, οπότε νομίζω ότι είναι αρκετά».

Για το ότι η ομάδα πηγαίνει σε ξενοδοχείο πριν από τα ματς, κάτι που μάλλον δεν γίνεται στην Τσεχία: «Με όλους τους προπονητές συμβαίνει αυτό. Θέλουν να έχουν την ομάδα μαζί πριν από τους αγώνες. Δεν γνωρίζω αν γίνεται αυτό επειδή φοβούνται μήπως κάποιοι παίκτες βγουν έξω ή θέλουν να μας έχουν υπό επιτήρηση. Περισσότερο να είμαστε μαζί ως ομάδα».

Για την παρουσία ξένων στην ομάδα: «Πέρσι στην ομάδα ήταν κυρίως Ισπανοί που βρίσκονταν εδώ. Φέτος τα πράγματα άλλαξαν λίγο. Δεν είναι τόσοι πολλοί όσο πέρσι»

Για την προτίμηση του Άρη σε Ισπανούς: «Έχουμε πολλά παιδιά που έχουν περάσει από την Ρεάλ Μαδρίτης και την Μπαρτσελόνα ή από κάποιες άλλες μεγάλες ακαδημίες της Ισπανίας. Πέρσι μάλιστα είχαμε εδώ τον Μάρτιν Μοντόγια που κατέκτησε το Champions League με την Μπαρτσελόνα. Έπαιξε εδώ σε μας. Επίσης, ο επιθετικός μας, ο Λόρεν Μορόν, βγήκε δύο φορές πρώτος σκόρερ μας στο πρωτάθλημα. Παίζει εξαιρετικά μέσα στην περιοχή κι όχι μόνο. Είναι ο μεγαλύτερος… δολοφόνος που έχω δει στην καριέρα μου. Επίσης μπορεί να κρατήσει με άνεση την μπάλα. Μου αρέσει πολύ ως ποδοσφαιριστής. Είναι φανταστικός. Ακόμη, μέχρι πέρσι είχαμε στην ομάδα έναν ακόμη Ισπανό, τον Μάνου Γκαρσία. Τώρα είναι στις ΗΠΑ. Είχε περάσει και από την Μάντσεστερ Σίτι. Γενικά τα παιδιά εδώ έχουν πολλή ποιότητα. Εξεπλάγην όταν πρωτοήρθα στην ομάδα. Πραγματικά έπαθα πλάκα από το επίπεδο των παικτών που υπάρχουν εδώ. Βέβαια, γενικά στο ελληνικό ποδόσφαιρο, δύσκολα θα βρείτε την… προθυμία για βοήθειες στην άμυνα, όπως, για παράδειγμα στις ομάδες στην Τσεχία».

Για τον πώς του αρέσει να παίζει: «Ανεξάρτητα με το ποιον έχουμε αντίπαλο προτιμάω να μη κρατάω πολύ την μπάλα. Έχω να αντιμετωπίσω κυρίως ψηλούς παίκτες. Εντάξει, στην έδρα μας όταν παίζουμε είναι λίγο πιο ισορροπημένα τα πράγματα. Έχουμε ωραία ατμόσφαιρα στο γήπεδο, καυτή».

Για το τι ήταν το πρώτο πράγμα που του έκανε εντύπωση στην Ελλάδα: «Καταρχάς, αυτό που μου έκανε εντύπωση όταν πρωτοήρθα είναι πως στα ντέρμπι δεν επιτρέπεται να πάνε στο γήπεδο, οπαδοί των φιλοξενούμενων ομάδων. Είναι πολύ περίεργο. Για παράδειγμα παίξαμε με τον Ολυμπιακό στην έδρα μας και κερδίσαμε με γκολ στο τέλος κι έγινε χαμός στο γήπεδο. Πήγαμε σε εκείνο του Ολυμπιακού, πετύχαμε γκολ και υπήρχε απόλυτη σιγή. Δηλαδή αν έπεφτε βελόνα θα την άκουγες. Πραγματικά περίεργες καταστάσεις για ντέρμπι. Η ατμόσφαιρα πάντως δεν μπορεί να συγκριθεί με καμία. Είναι τόσο φανατικοί, τόσο τρελοί».

Για το αν η περσινή 5η θέση αντικατοπτρίζει την πραγματική εικόνα: «Κοίταξε απέναντι στις ομάδες που τερμάτισαν πιο πάνω από εμάς, κάναμε καλά παιχνίδια. Αυτά τα ματς μπορούμε να τα διαχειριστούμε. Είχαμε όμως άλλους αγώνες που χάσαμε βαθμούς, απέναντι σε ομάδες, θεωρητικά χαμηλότερης δυναμικότητας. Δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται στο κίνητρο ή αν υποτιμήσαμε τον αντίπαλο, αλλά είχαμε πρόβλημα να χειριστούμε τέτοια παιχνίδια. Οι αγώνες αυτοί είναι πιο δύσκολοι από τα ντέρμπι».

Για το γήπεδο του Άρη: «Στην αρχή όταν είδα το γήπεδο από έξω δεν μου έκανε καλή εντύπωση γιατί μου φάνηκε παλιό. Τότε ήρθε ο Μπράμπετς και μου είπε: ‘Φίλε αυτό που θα ζήσεις εδώ μέσα, δεν το έχεις ζήσει πουθενά’. Μου φάνηκε περίεργο. Όταν μπήκα μέσα, τελείως διαφορετική εικόνα. Από μέσα είναι πανέμορφο και περιποιημένο. Οι κερκίδες είναι κοντά στον αγωνιστικό χώρο, οπότε δημιουργείται καταπληκτική ατμόσφαιρα. Ιδιαίτερα στα ντέρμπι. Οπότε… υποχρεωτικά τρέχεις, νιώθεις μια ανατριχίλα όταν φωνάζουν όλοι. Είναι υπέροχοι. Πιο παλιά ήταν ακόμη πιο εντυπωσιακή η ατμόσφαιρα, όταν επέτρεπαν πυροτεχνήματα γιατί τώρα απαγορεύεται. Έχουμε μια φωτογραφία στο γυμναστήριο από παλαιότερο ματς και καθόμαστε και την χαζεύουμε».

Για τη ζωή στη Θεσσαλονίκη: «Η θάλασσα είναι τόσο κοντά μας. Στην πραγματικότητα από το σπίτι μου, αν θέλουμε ή αν χρειαζόμαστε θάλασσα, η πιο κοντινή είναι 15-20 λεπτά».