Ο Γιώργος Λιάβας συνεχίζει πλέον στη Ρίο Άβε αλλά είναι τέτοιο το «δέσιμό» του με τον Παναιτωλικό που θα βρίσκεται πάντα στην καρδιά όλων στο Αγρίνιο. Πώς ξεκίνησε, ο πανηγυρισμός του, η «περιπέτεια» του 2021 και το 204 που πέρασε στην ιστορία
Λένε πως από το σπίτι σου δεν φεύγεις ποτέ, απλά κάποιες στιγμές καλείσαι να ανοίξεις τα φτερά σου και να δοκιμάσεις την τύχη σου κάπου αλλού... Να το ζήσεις βρε αδερφέ, να αποκομίσεις νέες εμπειρίες και να διευρύνεις τους ορίζοντές σου, σε όλους τους τομείς.
Ανεξαρτήτως με τι διαπραγματεύεσαι ή ασχολείσαι...
Κάτι ανάλογο ισχύει και για τον Γιώργο Λιάβα, που εδώ και μερικές ώρες δεν φορά πλέον τη φανέλα του Παναιτωλικού αλλά εκείνη της Ρίο Αβε. Ο «κάπτεν» δεν είναι πια εδώ, αλλά προβάλει μαθηματικά βέβαιο πως οι δρόμοι των δύο πλευρών θα συναντηθούν ξανά, αφού ο ομφάλιος λώρος που τους ενώνει φαντάζει αδιανόητο να κοπεί.
Ο Λιάβας δεν ήταν απλά ακόμη ένας παίκτης του Παναιτωλικού, αλλά σε μεγάλο βαθμό αντιπροσώπευε όλα όσα σημαίνει ο οργανισμός.
Γέννημα-θρέμμα του νομού, μεγάλωσε στο Αρχοντοχώρι Ξηρομέρου και πολύ μικρός έπαιζε ακόμη και τερματοφύλακας. Όταν ήταν 7 ετών γράφτηκε στην ακαδημία «Ελπίδες Αγρινίου» και στα 14 του βρέθηκε στις ακαδημίες του Παναιτωλικού. Αυτό ήταν. Το ποτάμι... δεν γυρνούσε πια πίσω.
Μέχρι που φτάσαμε στις 25 Αυγούστου του 2018, όπου ο Τραϊνός Δέλλας τον ξεκίνησε βασικό στην πρεμιέρα της τότε σεζόν, σε μία αναμέτρηση κόντρα στον Ατρόμητο.
Τα «καναρίνια» έχασαν 2-1, όμως αν γυρίσουμε τον χρόνο πίσω θα δούμε πως το συγκεκριμένο παιχνίδι ήταν ένας... θρίαμβός τους, αφού «κέρδισαν» τον μελλοντικό τους ηγέτη. Τότε έγινε δε ο δεύτερος νεαρότερος παίκτης που έπαιξε με τον Παναιτωλικό στα «σαλόνια», πίσω μόνο από τον Πέτρο Μίχο. Για την ιστορία μόλις λίγες ημέρες πριν, στις 14 Αυγούστου, υπέγραψε το πρώτο του επαγγελματικό συμβόλαιο, από όπου και η παρακάτω φωτογραφία.

Επειδή μάλιστα πήγαινε ακόμη σχολείο οι συμμαθητές του τον αποκαλούσαν χαϊδευτικά ο «Διάσημος» και τίποτα, λογικό γαρ, δεν ήταν πια το ίδιο. Αλλωστε και εκείνος μεγάλωσε απότομα όταν το 2015 ο πατέρας του έφυγε από τη ζωή. «Χαλύβδωσε» και έκτοτε όπου και αν βαδίζει τον έχει νοερά πάντα στο πλευρό του. «Μy legacy is my father», είναι το μοτό του.
Κολλητός με τον Μάκη Μπακαδήμα από τα τσικό, ο... μύθος λέει πως με τον «Νταβίντ Λουίζ» - έτσι αποκαλούσαν τον πρώτο ελέω κόμμωσης - «έλιωναν» στο FIFA όταν ήταν μαζί στις αποστολές και ο καιρός... περνούσε.
Όχι μόνο μονιμοποιούνταν στο αρχικό σχήμα της ομάδας, αλλά αναγορεύονταν σε «κολώνα» της.
Ο πιτσιρικας που θαύμαζε τον Ινιέστα, όταν έπαιζε μπακ έβλεπε τον Βασίλη Τοροσίδη και στο ξερό του Ξηρομέρου πήρε ακόμη και... μαθήματα από τον Κώστα Κατσουράνη για το πώς θα εκτελεί πέναλτι (σ.σ. ο τελευταίος βρέθηκε εκείνα τα χρόνια στο χωριό του και όταν είδε τα παιδιά να παίζουν «κόλλησε» μαζί τους και ο πρωταθλητής του 2004 τους έδειξε πως ο ποδοσφαιριστής μπορεί και πρέπει να αποτελεί πρότυπο), άρχισε να χαράζει τη δική του πορεία.
Με πρώτο κύριο σταθμό και για όσους θυμούνται το ιστορικό 2-0 της Νέας Σμύρνης όπου και ήταν αρχηγός. «Γουστάρω να φοράω το περιβραχιόνιο», θα πει τότε με πλήρη αίσθηση της ευθύνης! Το ένιωθε...

Μάλιστα η πορεία του δεν ανακόπηκε ούτε όταν το 2021 η ατυχία του χτύπησε δις την πόρτα, αφού ήταν μία χρονιά που υπέστη back to back ρήξη χιαστού. Πρώτα στην αρχή της χρονιάς σε έναν αγώνα στην Τούμπα και ύστερα, τον Αύγουστο, όταν και είχε πια επιστρέψει, σε μία προπόνηση λίγο πριν την έναρξη της τότε σεζόν.
Όμως δεν τα παράτησε. Γύρισε δυνατός και στις 15 Μαϊου του 2022 στη Νίκαια, σε μία αναμέτρηση για τα Play Out σηκώθηκε το καρτελάκι με το 54.
Ηταν η στιγμή της μεγάλης επιστροφής και μάλιστα έχοντας τον λατρεμένο του πατέρα πάντα δίπλα, αφού πάντα φέρει αυτόν τον αριθμό στη μνήμη του καθώς είναι η ηλικία που έφυγε τόσο ξαφνικά από τη ζωή.
Ευρύτερα είναι πολύ δεμένος με τη φαμίλια του και στις επικαλαμίδες του έχει φωτογραφίες που δείχνουν τη μητέρα του, τις αδερφές του και την ανιψιά του. Όλοι μαζί πέρασαν δύσκολα, αλλά επειδή είχαν ο ένας τον άλλον, κατάφεραν να υπερκεράσουν κάθε εμπόδιο που τους παρουσιάστηκε.

Πλέον εκτός από σωματικά ήταν και εύλογα και πνευματικά πανίσχυρος και για αυτό άλλωστε τα τελευταία χρόνια έχει «υιοθετήσει» ένα ιδιαίτερο στυλ πανηγυρισμού.
Κάθε φορά λοιπόν που σκοράρει δείχνει προς το μυαλό του και με αυτόν τον τρόπο θέλει να αποτυπώσει τη σημασία του να είναι κάποιος και ψυχικά καλά. Σα να λέει... Να εδώ είναι το μυαλό σου. Μην το βασανίζεις...

Τις επόμενες σεζόν «εκτόξευσε» τις μετοχές του, ενώ έδειχνε σε θέση να βοηθήσει σε πολλές θέσεις αφού τον βλέπαμε «6αρο-8άρι», δεξί μπακ (κάποιες φορές και αριστερό) και στόπερ. Αυτόματα επιβεβαίωνε το «Φαντομάς» που του είχαν κολλήσει οι συμπαίκτες του στα αποδυτήρια, αφού υπήρχαν στιγμές που ήταν... παντού στο γήπεδο.
Σταδιακά όμως ξεδίπλωνε και τις ηγετικές του αρετές. Εβγαινε συνεχώς μπροστά, δεν «μασούσε» και υπενθύμιζε σε όλους που έπαιζαν.
Κάπως έτσι φτάσαμε τον Απρίλιο του 2024, όπου η «Δαμόκλειος Σπάθη» του υποβιβασμού πλανιόνταν πάνω από το Αγρίνιο. Η ομάδα κινδύνευε με υποβιβασμό και μετά την εντός έδρας ήττα από τον Βόλο για τα Play Out, όλα έμοιαζαν «μαύρα».
Τι έκανε όμως εκείνος;
Το ίδιο βράδυ ανανέωσε το συμβόλαιό του και είπε ουσιαστικά ξεκάθαρα. «Δεν θα πέσουμε και εγώ θα είμαι εδώ»! Οπερ και εγένετο τελικά και οι δηλώσεις του μετά το ιστορικό πια ματς της Καισαριανής και το 1-0 επί της Κηφισιάς όπου αποκαλείται και δικαίως «Ο θρίαμβος στα νταμάρια», ήταν αυτό που λέμε... λόγια καρδιάς. Ηταν ο Παναιτωλικός...
Τώρα ήρθε η στιγμή του αποχαιρετισμού και έκανε την υπόσχεσή του πράξη.
Το καλοκαίρι του 2024 και ανεξαρτήτως αν τα «καναρίνια» έμεναν ή όχι στη Super League θα μπορούσε να φύγει ως ελεύθερος, αλλά εκείνος το τόνιζε παντού. «Να κερδίσει χρήματα και η ομάδα». Το είπε και το έκανε...Μάλιστα κατά μία πηγή το ποσό που «έφερε» ήταν αρκετά μεγάλο, τηρουμένων όλων των αναλογιών, που αντικατοπτρίζει και την αξία του και τον οργανισμό ως selling club...Όμως σε αυτές τις περιπτώσεις εκτιμήσεις δεν μπορούν να γίνουν, αλλά ήταν κοντά στα «θέλω» του Παναιτωλικού και το ταλέντο του ποδοσφαιριστή... Οχι επταψήφιο, απλά... πολύ εξαψήφιο νούμερο...
Πλέον ενόψει της νέας του ζωής στην Πορτογαλία ίσως και να έχει πάρει συμβουλές από τον κολλητό του Νίκο Βέργο για το που να πάει στην Ιβηρική.
Ο Γιώργος Λιάβας δεν φορά πια τη φανέλα με τον Τίτορμο στο στήθος, αλλά είναι βέβαιο πως τον έχει στην καρδιά του...