Σεργκέι Ρεμπρόφ: Ο θρύλος που έγινε προπονητής κι έχει το «know how» στις κρίσιμες στιγμές

Το όνομα του Σεργκέι Ρεμπρόφ παίζει έντονα στο ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού για αντί-Βιτόρια. Ποιος είναι, όμως, ο Ουκρανός προπονητής;

Ο Παναθηναϊκός έχει στο στόχαστρο του τον θρύλο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου και τεχνικό της Εθνικής ομάδας της Ουκρανίας, Σεργκέι Ρεμπρόφ, για αντικαταστάτη του Ρουί Βιτόρια.

Από το 2023 ο 51χρονος τεχνικός βρίσκεται στον πάγκο της Εθνικής της πατρίδας του, έχοντας διατελέσει και Αντιπρόεδρος στην Ομοσπονδία της. Έχει κατακτήσει Πρωταθλήματα στην Ουκρανία, στην Ουγγαρία και στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα. Στο παρελθόν είχε ακουστεί για την ΑΕΚ όταν τεχνικός διευθυντής της Ένωσης ήταν ο Γιάννης Παπαδημητρίου, ενώ μετά την Αλ Αΐν των ΗΑΕ, μάλιστα, δεν έχει προπονήσει ξανά άλλο σύλλογο.

Πάμε να δούμε αναλυτικά ποιος είναι ο Ρεμπρόφ, του οποίου το όνομα «παίζει» έντονα για τον πάγκο του Τριφυλλιού...

Από το γήπεδο στον πάγκο - Η εξέλιξη ενός θρύλου

Ο Σεργκέι Ρεμπρόφ δεν είναι απλώς ένας προπονητής. Είναι ένας θρύλος του ουκρανικού ποδοσφαίρου που κατάφερε να μεταβεί με επιτυχία από τη σφαίρα του γηπέδου σε αυτήν του πάγκου, γράφοντας μια νέα σελίδα στην καριέρα του. Η φήμη του χτίστηκε αρχικά ως ένας εκ των κορυφαίων επιθετικών της δεκαετίας του '90, σχηματίζοντας μαζί με τον Αντρέι Σεβτσένκο ένα από τα πιο παραγωγικά επιθετικά δίδυμα στην ευρωπαϊκή σκηνή, το οποίο οδήγησε την Ντιναμό Κιέβου σε εγχώριες και ευρωπαϊκές διακρίσεις. Κατά τη διάρκεια της αγωνιστικής του καριέρας, υπήρξε ο πρώτος σκόρερ του ουκρανικού πρωταθλήματος και συν-κορυφαίος σκόρερ του Champions League τη σεζόν 1999-2000.

Ωστόσο, η μετάβαση στην Αγγλία, όπου μεταγράφηκε στην Τότεναμ αντί ποσού 11 εκατομμυρίων λιρών, δεν απέδωσε τα αναμενόμενα. Η καριέρα του στην Premier League χαρακτηρίστηκε από την αδυναμία προσαρμογής και την έλλειψη εμπιστοσύνης από τους προπονητές, σηματοδοτώντας μια περίοδο «σκοταδιού» που τον οδήγησε σε δανεισμούς και τελικά σε πρόωρη επιστροφή στην Ουκρανία. Αυτή η εμπειρία, γεμάτη ανατροπές και απογοητεύσεις ως παίκτης, τον προετοίμασε για μια νέα πορεία, αυτή του προπονητή, στην οποία βρήκε μια δεύτερη «κατοικία» στο ποδόσφαιρο. Ξεκίνησε από τις ακαδημίες και τη θέση του βοηθού προπονητή στην αγαπημένη του Ντιναμό Κιέβου, με την οποία είχε κατακτήσει εννέα πρωταθλήματα και επτά κύπελλα ως παίκτης.

Τα θεμέλια: Η αναγέννηση της Ντιναμό Κιέβου (2014-2017)

Η προπονητική καριέρα του Σεργκέι Ρεμπρόφ ξεκίνησε ουσιαστικά στην Ντιναμό Κιέβου, όπου είχε μια περίοδο μαθητείας ως βοηθός προπονητή από τον Δεκέμβριο του 2010 μέχρι τον Απρίλιο του 2014. Στις 17 Απριλίου 2014, ανέλαβε ως υπηρεσιακός προπονητής της ομάδας, σε μια περίοδο που ο σύλλογος αναζητούσε την ταυτότητά του. Η άμεση επιτυχία του, με την κατάκτηση του Κυπέλλου Ουκρανίας, έπεισε τη διοίκηση για την αξία του, με αποτέλεσμα να ονομαστεί μόνιμος προπονητής στις 19 Μαΐου 2014.

Η θητεία του στην Ντιναμό Κιέβου, η οποία διήρκεσε μέχρι τις 31 Μαΐου 2017, θεωρείται μια περίοδος αναγέννησης για τον σύλλογο. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, η ομάδα επέστρεψε στην κορυφή του ουκρανικού ποδοσφαίρου, κατακτώντας δύο διαδοχικά πρωταθλήματα (2014-15, 2015-16), δύο Κύπελλα Ουκρανίας (2013-14, 2014-15) και ένα Σούπερ Καπ Ουκρανίας (2016-17). Η επιτυχία αυτή ήταν αποτέλεσμα της προσπάθειάς του να δημιουργήσει ένα σύνολο που δεν βασιζόταν σε μεμονωμένους σταρ, αλλά στη συλλογική δουλειά και την τακτική συνέπεια, όπως φαίνεται και από τις δηλώσεις του.

Εκτός από τις εγχώριες διακρίσεις, ο Ρεμπρόφ οδήγησε τη Ντιναμό σε αξιοσημείωτες ευρωπαϊκές πορείες που είχαν να συμβούν για χρόνια. Τη σεζόν 2014-15, η ομάδα έφτασε στους προημιτελικούς του Europa League, με μια από τις πιο αξιομνημόνευτες στιγμές να είναι η εμφατική νίκη με 5-2 επί της Έβερτον. Την επόμενη χρονιά, 2015-16, κατόρθωσε να προκριθεί στους «16» του Champions League, ένα επίτευγμα που ο σύλλογος είχε να δει για πάνω από 15 χρόνια. Αυτές οι ευρωπαϊκές επιτυχίες απέδειξαν ότι ο Ρεμπρόφ δεν ήταν απλώς ένας προπονητής για την εγχώρια σκηνή, αλλά ένας ηγέτης ικανός να επαναφέρει έναν ιστορικό σύλλογο στο προσκήνιο του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου.

Η περιπλάνηση και η μεγάλη επιτυχία στη Φερεντσβάρος

Η αποχώρησή του από τη Ντιναμό Κιέβου, μετά τη λήξη του συμβολαίου του στις 31 Μαΐου 2017 , οδήγησε τον Σεργκέι Ρεμπρόφ σε ένα νέο κεφάλαιο της καριέρας του. Στα τέλη Ιουνίου 2017, ανέλαβε τη σαουδαραβική Αλ-Αχλί. Ωστόσο, η θητεία του εκεί ήταν βραχύβια και δύσκολη. Απολύθηκε μετά από μόλις μία σεζόν, καθώς απέτυχε να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Η περίοδος αυτή σημαδεύτηκε επίσης από τη δημόσια διαμάχη του με τον επιθετικό της ομάδας, Ομάρ Αλ-Σόμα, γεγονός που αναδεικνύει τις προκλήσεις της διαχείρισης μεγάλων προσωπικοτήτων σε ένα διαφορετικό πολιτισμικό περιβάλλον.

Αντί να απογοητευθεί από την πρώτη του αποτυχία εκτός Ουκρανίας, ο Ρεμπρόφ την αντιμετώπισε ως ένα χρήσιμο μάθημα προσαρμογής. Η αναγέννηση της καριέρας του ήρθε στην Ουγγαρία, όπου ανέλαβε τη Φερεντσβάρος στις 22 Αυγούστου 2018. Εκεί, ο Ουκρανός τεχνικός καθιέρωσε την ομάδα ως την απόλυτη δύναμη του ουγγρικού ποδοσφαίρου, κατακτώντας τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα (2018-19, 2019-20, 2020-21).

Η κορυφαία στιγμή της θητείας του στη Φερεντσβάρος και ίσως της μέχρι τότε προπονητικής του καριέρας, ήταν το ιστορικό επίτευγμα της πρόκρισης στους ομίλους του Champions League τη σεζόν 2020-21. Ήταν η πρώτη φορά που ο σύλλογος κατάφερε κάτι τέτοιο μετά από 25 χρόνια. Η πορεία της ομάδας στα προκριματικά ήταν αξιοθαύμαστη, καθώς απέκλεισε διαδοχικά τις Τζουργκάρντεν, Σέλτικ, Ντιναμό Ζάγκρεμπ και Μόλντε. Αυτό το κατόρθωμα, πέρα από την κατάκτηση τίτλων, απέδειξε την ικανότητα του Ρεμπρόφ να πετυχαίνει ιστορικά επιτεύγματα, εδραιώνοντας τη φήμη του ως προπονητής που μπορεί να χτίσει και να οδηγήσει ομάδες σε πρωτοφανείς επιτυχίες.

Το κορυφαίο στοίχημα: Η Εθνική Ομάδα της Ουκρανίας

Η πιο σημαντική και συναισθηματικά φορτισμένη στιγμή στην καριέρα του Σεργκέι Ρεμπρόφ ήρθε στις 7 Ιουνίου 2023, όταν ανέλαβε τα ηνία της εθνικής ομάδας της Ουκρανίας. Η ανάληψη του ρόλου δεν ήταν απλώς μια επαγγελματική απόφαση, αλλά μια πράξη βαθιάς πατριωτικής δέσμευσης, καθώς συνέβη εν μέσω του συνεχιζόμενου πολέμου. Ο ίδιος ο προπονητής είχε δηλώσει ότι η παρουσία της ομάδας σε μεγάλες διοργανώσεις είναι «πολύ σημαντική για την Ουκρανία» προκειμένου να «δείξουν το πνεύμα» ενός έθνους που μάχεται. Η αποχώρησή του από την Αλ-Αΐν για να αναλάβει το βαρύ αυτό καθήκον, αποτέλεσε μια ισχυρή δήλωση αφοσίωσης και εθνικής υπερηφάνειας.

Υπό την ηγεσία του, η Ουκρανία κατάφερε να προκριθεί στην τελική φάση του UEFA Euro 2024. Ωστόσο, η πορεία της ομάδας στο τουρνουά ήταν γεμάτη προκλήσεις. Η ήττα με 3-0 από τη Ρουμανία στην πρεμιέρα ήταν ιδιαίτερα απογοητευτική, με τον ίδιο τον Ρεμπρόφ να παραδέχεται ότι ήταν «δύσκολο να εξηγήσει» τι ακριβώς συνέβη στην αναμέτρηση. Παρά την εντυπωσιακή αντίδραση στους επόμενους αγώνες, η ομάδα δεν κατάφερε να προχωρήσει.

Οι εμφανίσεις στο Euro 2024 έφεραν στο προσκήνιο ορισμένες δύσκολες στατιστικές για τον Ουκρανό τεχνικό. Με βάση τα δεδομένα, ο Ρεμπρόφ έχει το χαμηλότερο ποσοστό νικών (42.9%) μεταξύ των προπονητών της εθνικής ομάδας που έχουν καθοδηγήσει πάνω από 20 παιχνίδια.

Η προπονητική φιλοσοφία: Η κληρονομιά του Λομπανόφσκι

Η προπονητική φιλοσοφία του Σεργκέι Ρεμπρόφ είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τον μέντορά του, τον αείμνηστο Βαλέρι Λομπανόφσκι. Ως παίκτης, ο Ρεμπρόφ υπήρξε μέρος της ομάδας της Ντιναμό Κιέβου που ο Λομπανόφσκι μετέτρεψε σε μια υπολογίσιμη δύναμη της Ευρώπης στα τέλη της δεκαετίας του '90. Ο Λομπανόφσκι ήταν ένας πρωτοπόρος που εισήγαγε μια «επιστημονική και αναλυτική» προσέγγιση στο ποδόσφαιρο, δίνοντας μεγάλη έμφαση στη φυσική κατάσταση, τη διατροφή και την τακτική συνέπεια.

Μία από τις βασικές αρχές της φιλοσοφίας του Λομπανόφσκι ήταν το «ολοκληρωτικό ποδόσφαιρο» και η έννοια της «έξυπνης καθολικότητας». Σύμφωνα με αυτήν, κάθε παίκτης θα πρέπει να είναι σε θέση να εκτελέσει διάφορους ρόλους στο γήπεδο, ανάλογα με τις ανάγκες του παιχνιδιού, χωρίς να περιορίζεται σε μία μόνο θέση. Ο ίδιος ο Ρεμπρόφ ήταν ένα παράδειγμα αυτής της φιλοσοφίας, καθώς ως επιθετικός είχε το ρόλο να συμμετέχει ενεργά και στην άμυνα, ασκώντας ασφυκτικό πρέσινγκ στην πρώτη γραμμή.

Αυτή η εμπειρία διαμόρφωσε βαθιά την προπονητική προσέγγιση του Ρεμπρόφ. Ενώ η προτιμώμενη διάταξή του είναι το 4-3-3, οι τακτικές του ιδέες πηγάζουν από την ίδια φιλοσοφία του Λομπανόφσκι, εστιάζοντας στη συλλογική προσπάθεια και τη «τακτική επίγνωση» των παικτών. Παρόλο που έχει δεχτεί κριτική για την υπερβολική αμυντική του προσέγγιση σε κάποιους αγώνες, όπως φάνηκε και στο Euro 2024 με την εθνική Ουκρανίας, ο ίδιος εξήγησε ότι ο σκοπός είναι η ισορροπία.

Ο προπονητής της προσαρμογής και της αντοχής

Η προπονητική καριέρα του Σεργκέι Ρεμπρόφ αποτελεί μια σύνθετη αφήγηση επιτυχιών, προκλήσεων και βαθιάς εξέλιξης. Από την επιτυχημένη αναγέννηση της Ντιναμό Κιέβου και την κατάκτηση του νταμπλ, στις δοκιμασίες της Αλ-Αχλί, την απόλυτη κυριαρχία στην Ουγγαρία με τη Φερεντσβάρος και την ιστορική πρόκριση στους ομίλους του Champions League, η πορεία του αποδεικνύει την ικανότητά του να πετυχαίνει σε διαφορετικά περιβάλλοντα και να αναλαμβάνει ομάδες σε κρίσιμες στιγμές.

Ο Ρεμπρόφ δεν καθορίζεται μόνο από τους τίτλους του, αλλά από την ικανότητά του να διαχειρίζεται τις αποτυχίες, να επανέρχεται δριμύτερος και, κυρίως, να αναλαμβάνει το βαρύ συναισθηματικό και συμβολικό φορτίο της εθνικής του ομάδας εν μέσω του πολέμου. Η απόφασή του να αφήσει μια επιτυχημένη καριέρα σε συλλογικό επίπεδο για να καθοδηγήσει την Ουκρανία αποτελεί το πιο τρανό παράδειγμα της ανθεκτικότητας και του πνεύματος που τον διακατέχει. Πέρα από τακτικές και σχηματισμούς, ο Σεργκέι Ρεμπρόφ έχει καταστεί ένας ηγέτης που είναι πλέον συνώνυμος με την αντοχή και την εθνική υπερηφάνεια της χώρας του.

Οι τίτλοι του Ρεμπρόφ

2 Πρωταθλήματα Ουκρανίας

2 Κύπελλα Ουκρανίας

1 Σούπερ Καπ Ουκρανίας

3 Πρωταθλήματα Ουγγαρίας

1 Πρωτάθλημα ΗΑΕ

1 Κύπελλο ΗΑΕ