Παγκόσμιο Ρεκόρ: Ο Red Bull αθλητής του σκι, Andrzej Bargiel, κατεβαίνει από την κορυφή του Έβερεστ χωρίς συμπληρωματικό οξυγόνο (vid)

Παγκόσμιο Ρεκόρ: Ο Red Bull αθλητής του σκι, Andrzej Bargiel, κατεβαίνει από την κορυφή του Έβερεστ χωρίς συμπληρωματικό οξυγόνο (vid)

Sportal newsroom 15:36 - 26.09.2025 / Ανανεώθηκε: 15:37 - 26.09.2025

Η ομάδα του Red Bull ανέβασε τον πήχη κυριολεκτικά στο πιο ψηλό σημείο του πλανήτη καταρρίπτοντας ένα ακόμα παγκόσμιο ρεκόρ.

Κατμαντού, Νεπάλ25 Σεπτεμβρίου 2025 – Ο Red Bull αθλητής, Andrzej Bargiel, έγραψε ιστορία, καθώς έγινε ο πρώτος άνθρωπος που ανέβηκε το Όρος Έβερεστ (8.849 μέτρα) χωρίς συμπληρωματικό οξυγόνο και ολοκλήρωσε πλήρη κατάβαση με σκι μέχρι το Base Camp.

Μετά από σχεδόν 16 ώρες ανάβασης από το Camp IV στη «ζώνη θανάτου» του βουνού, πάνω από τα 8.000 μέτρα, στις 22 Σεπτεμβρίου φόρεσε τα σκι του στην κορυφή και άρχισε την κατάβαση μέσω του South Col. Έφτασε μέχρι το Camp II πριν νυχτώσει, γεγονός που καθιστούσε την ασφαλή πλοήγηση αδύνατη, και έτσι διανυκτέρευσε εκεί. Το επόμενο πρωί συνέχισε, διασχίζοντας τον επικίνδυνο Khumbu Icefall, πριν φτάσει με ασφάλεια στο Base Camp του Έβερεστ.

Ο Bargiel είναι ήδη γνωστός ως ο μοναδικός αθλητής που έχει κατέβει με σκι από τις κορυφές όλων των οκτάχιλων του Καρακορούμ, συμπεριλαμβανομένης της πρώτης και μοναδικής πλήρους κατάβασης με σκι από το Κ2 (2018), χωρίς τη χρήση πρόσθετου οξυγόνου. Τώρα, γίνεται ο πρώτος στην ιστορία που καταφέρνει ρεκόρ και στο υψηλότερο βουνό του κόσμου.

Όπως ανέφερε ο ίδιος: «Είναι ένα από τα πιο σημαντικά ορόσημα στην καριέρα μου ως αθλητής. Το να κατεβώ το Έβερεστ με σκι, χωρίς οξυγόνο, ήταν ένα όνειρο που με συνόδευε για χρόνια. Ήξερα ότι οι δύσκολες φθινοπωρινές συνθήκες και η πλοήγηση στον παγετώνα Khumbu θα ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που θα έπρεπε να αντιμετωπίσω.»

Η διαδρομή αναλυτικά

Από το Base Camp έως το Camp IV

  • 19 Σεπτεμβρίου, 04:30: Ο Bargiel ξεκινά από το Base Camp και ακολουθεί πρωτόκολλο εγκλιματισμού, κάνοντας επαναλαμβανόμενες αναβάσεις και καταβάσεις μεταξύ των Camp I, II, III.

  • Στις 21 Σεπτεμβρίου, φτάνει στο Camp IV (7.900 μ.), στο South Col έτοιμος για την τελική ανάβαση.

Τελική Ανάβαση

  • 21 Σεπτεμβρίου, 23:24: Αναχώρηση από το Camp IV.

  • Η βαριά φρέσκια χιονόπτωση καθυστερεί την πρόοδο.

  • 22 Σεπτεμβρίου, 15:00: Φτάνει στην κορυφή, ύστερα από 16 ώρες στη ζώνη θανάτου, χωρίς οξυγόνο.

Κατάβαση με Σκι (Κορυφή→ Camp II)

  • 15:17: Ξεκινά την κατάβαση.

  • 15:35: Κατεβαίνει από το Hillary Step.

  • 17:20: Περνά αριστερά από το Geneva Spur και συνεχίζει προς Camp II.

  • 20:30: Φτάνει στο Camp II (6.400 μ.) στο σκοτάδι και σταματά για διανυκτέρευση.

Κατάβαση με Σκι (Camp II → Base Camp)

  • 23 Σεπτεμβρίου, 07:00: Συνεχίζει την κατάβαση περνώντας το Camp I και τις πλαγιές του Nuptse.

  • Περνά στο επικίνδυνο Khumbu Icefall, χωρίς σχοινιά ή σταθερές γραμμές, καθοδηγούμενος από drone που χειριζόταν ο αδελφός του.

  • 08:45: Φτάνει στο Base Camp, ολοκληρώνοντας την πρώτη στην ιστορία πλήρη κατάβαση με σκι από την κορυφή του Έβερεστ χωρίς συμπληρωματικό οξυγόνο.

Η Φυσιολογία της Ζώνης Θανάτου

Στο υψόμετρο της κορυφής του Έβερεστ -περίπου όσο το ύψος πτήσης ενός επιβατικού αεροπλάνου- η μειωμένη ατμοσφαιρική πίεση σημαίνει ότι οι ορειβάτες αναπνέουν μόλις το ένα τρίτο του οξυγόνου που είναι διαθέσιμο στο επίπεδο της θάλασσας.

Τη δεκαετία του 1960, ιατρικές μελέτες υποστήριζαν ότι σε τέτοιο υψόμετρο, το ανθρώπινο σώμα θα μπορούσε να επιβιώσει μόνο σε κατάσταση απόλυτης ανάπαυσης. Οποιαδήποτε προσπάθεια αναρρίχησης χωρίς φιάλες οξυγόνου ήταν σχεδόν βέβαιο ότι θα οδηγούσε σε θάνατο ή μόνιμες βλάβες. Για χρόνια, οι ειδικοί θεωρούσαν κάτι τέτοιο πέρα από τα όρια της ανθρώπινης φυσιολογίας.

Αυτή η πεποίθηση καταρρίφθηκε το 1978, όταν οι Reinhold Messner και Peter Habeler έφτασαν στην κορυφή του Έβερεστ χωρίς οξυγόνο, αποδεικνύοντας ότι αυτό που θεωρούνταν αδύνατο, ήταν τελικά εφικτό. Η δοκιμασία τους ανέδειξε πόσο στενά είναι τα περιθώρια επιβίωσης στη «ζώνη θανάτου» και γιατί τέτοια κατορθώματα θεωρούνταν για δεκαετίες απλησίαστα.

Η σημασία πίσω από αυτή την κατάκτηση

Πάνω από 6.000 άνθρωποι συνολικά στην ιστορία έχουν ανέβει στο Έβερεστ, όμως λιγότεροι από 200 το έχουν καταφέρει χωρίς συμπληρωματικό οξυγόνο, δηλαδή λιγότεροι από 3%, κάνοντας έτσι την επιτυχία του Bargiel να ανοίγει νέο κεφάλαιο στην ιστορία της ορειβασίας αλλά και στα ανθρώπινα όρια και αντοχή. Το γεγονός ότι ο Bargiel παρέμεινε 16 ώρες στη ζώνη θανάτου του Έβερεστ, υπογραμμίζει το μέγεθος του επιτεύγματός του. Σε αυτό το υψόμετρο, η σκέψη και η λήψη αποφάσεων επιδεινώνονται ραγδαία, ενώ ο κίνδυνος θανατηφόρου εγκεφαλικού ή πνευμονικού οιδήματος αυξάνεται κατακόρυφα. Συνήθως, η παραμονή σε αυτήν τη ζώνη περιορίζεται στο ελάχιστο δυνατό, ακόμη και όταν χρησιμοποιείται συμπληρωματικό οξυγόνο. Η παρατεταμένη έκθεση χωρίς οξυγόνο ασκεί τεράστια πίεση στο σώμα, καθιστώντας την ασφαλή κατάβαση του Bargiel ένα εντυπωσιακό παράδειγμα της ανθρώπινης αντοχής στα άκρα των φυσιολογικών δυνατοτήτων. Όπως χαρακτηριστικά δήλωσε ο Δρ. Patrycja Jonetzko, Γιατρός της Αποστολής: «Με τόσο μικρή ποσότητα οξυγόνου στην ατμόσφαιρα, αυτό που κατάφερε ο Andrzej ξεπερνά τα ανθρώπινα όρια. Σε αυτό το υψόμετρο, χωρίς οξυγόνο, το σώμα παλεύει για κάθε βήμα.»

Η ομάδα

Όλοι μαζί ενωμένοι αντιμετώπισαν ακραίες καιρικές συνθήκες τόσο στην ανάβαση όσο και στην κατάβαση, επικίνδυνα περάσματα στο Khumbu Icefall και τη συνεχή απειλή της ζώνης θανάτου πάνω από τα 8.000 μέτρα, όπου η έλλειψη οξυγόνου και η σωματική εξάντληση κάνουν κάθε βήμα εξαιρετικά επικίνδυνο. Παρά τις δυσκολίες, η συντονισμένη τους προσπάθεια ήταν καθοριστική για την ασφαλή ολοκλήρωση του εγχειρήματος. Όπως δήλωσε Bartek Bargiel – Αδελφός και Χειριστής Drone: «Η ανάβαση και κατάβαση σε τόσο δύσκολο έδαφος ήταν μεγάλη πρόκληση από μόνη της. Το γεγονός ότι καθοδηγούσα τον αδελφό μου, έκανε την πίεση που ένιωθα ακόμα μεγαλύτερη. Οι πιο δύσκολες στιγμές ήταν στο πέρασμα της κορυφογραμμής και του παγετώνα. Όταν τον είδα να τα καταφέρνει, επιτέλους μπόρεσα να ανασάνω.»

Αναλυτικά η ομάδα υποστήριξης: Tomasz Gaj (Αρχηγός Αποστολής), Patrycja Jonetzko (Ιατρός), Piotr Sadowski (Φυσιοθεραπευτής), Jan Gąsienica-Roj (Υπεύθυνος Ασφαλείας), Dariusz Załuski (Αθλητική Υποστήριξη, Κάμερα), Maciej Sulima (Κάμερα), Bartek Bargiel (Χειριστής Drone), Bartek Pawlikowski (Φωτογράφος), Seven Summits Treks και η ομάδα των Σέρπα της αποστολής.

Σχετικά με τον Andrzej Bargiel

Ο Andrzej Bargiel γεννήθηκε το 1988 στην Łętownia της Πολωνίας. Από μικρός ασχολήθηκε με το βουνό και τον αθλητισμό. Είναι πρωταθλητής Πολωνίας στο σκι ορειβασίας και διεθνώς γνωστός για τις πρωτοποριακές καταβάσεις του από τις ψηλότερες κορυφές του κόσμου, ξεπερνώντας συνεχώς τα όρια του αθλήματος αλλά και βάζοντας καινούργια.

Με τα κατορθώματά του, έχει κερδίσει παγκόσμια αναγνώριση, εμπνέοντας νέες γενιές ορειβατών και σκιέρ.

Κύρια Επιτεύγματα του Bargiel

  • Έβερεστ (2025): Πρώτη πλήρης κατάβαση με σκι χωρίς συμπληρωματικό οξυγόνο.

  • Gasherbrum I (2019): Πρώτη κατάβαση με σκι χωρίς οξυγόνο.

  • Gasherbrum II (2019): Πρώτη κατάβαση με σκι χωρίς οξυγόνο.

  • K2 (2018): Πρώτη και μοναδική πλήρης κατάβαση στην ιστορία χωρίς οξυγόνο.

  • Snow Leopard (2016): Κατάρριψη ρεκόρ με αναρρίχηση πέντε κορυφών 7.000 μ. σε 30 ημέρες.

  • Broad Peak (2015): Πρώτη κατάβαση με σκι χωρίς οξυγόνο.

  • Manaslu (2014): Πρώτος Πολωνός που κατέβηκε με σκι, σε χρόνο ρεκόρ 21ωρών και 14 λεπτών.

  • Shishapangma (2013): Πρώτος Πολωνός που κατέβηκε από την κεντρική κορυφή με σκι.

Όπως δήλωσε ο Dariusz Załuski, ορειβάτης της αποστολής στο Έβερεστ για τον Bargiel: «Η κατάβαση του Bargiel από το K2 το 2018 έθεσε νέα πρότυπα στο σκι ορειβασίας. Η επιτυχία του στο Έβερεστ επιβεβαιώνει τις εξαιρετικές του ικανότητες και την αντοχή του». Ο Adrian Ballinger οδηγός βουνού της αποστολής στο Έβερεστ, σημείωσε: «Η πλήρης κατάβαση του Έβερεστ με σκι, χωρίς οξυγόνο, είναι κάτι το απίστευτο. Ο συνδυασμός της ανάβασης χωρίς οξυγόνο με την τεχνικά δύσκολη κατάβαση είναι σχεδόν αδιανόητος.»