Το Sportal σας παρουσιάζει τους πέντε τελικούς που έμειναν στην ιστορία του Wimbledon.
Σε λίγες μέρες ξεκινά στο Λονδίνο το Wimbledon, το πιο αναγνωρισμένο τουρνουά τένις σε χόρτο στον κόσμο, και ίσως το κορυφαίο συνολικά. Μια διοργάνωση με αιώνες ιστορίας και παράδοσης, που μαγνητίζει την προσοχή όλων των φίλων του αθλήματος.
Τα γήπεδα του All England Club έχουν γίνει σκηνικό εντυπωσιακών αγώνων, με δραματικές εξελίξεις. Και οι φίλοι του τένις συχνά τα θυμούνται με νοσταλγία.
)
14:03 - 10.06.2025
Ο Αλκαράθ κινδυνεύει να χάσει σχεδόν τα μισά χρήματα από το έπαθλο του στο Roland Garros
Ο υψηλός φόρος που καλείται να πληρώσει ο Κάρλος Αλκαράθ για το χρηματικό έπαθλο του Roland Garros, μπορεί να του «φάει» ακόμα και το 50% των κερδών του.
Με αφορμή την έναρξη του Wimbledon το Sportal σας παρουσιάζει τους πέντε τελικούς που έμειναν στην ιστορία του τουρνουά.
Ράφα Ναδάλ - Ρότζερ Φέντερερ, τελικός, 2008
Συχνά χαρακτηρίζεται ως ο σπουδαιότερος αγώνας τένις στην ιστορία, ο τελικός του 2008 ανάμεσα στον Ράφα Ναδάλ και τον Ρότζερ Φέντερερ ήταν μια επική μάχη, που διήρκεσε 4 ώρες και 48 λεπτά.
Ο Φέντερερ, τότε βασιλιάς του χόρτου με πέντε συνεχόμενους τίτλους (2003-2007), αντιμετώπισε τον Ναδάλ, τον «βασιλιά του χωμάτινου γηπέδου», που επιδίωκε τον πρώτο του τίτλο στο Wimbledon.
Ο Ναδάλ κέρδισε τα δύο πρώτα σετ με 6-4, 6-4, αλλά ο Ελβετός επέστρεψε με δύο νίκες σε tie-break (6-7, 6-7), συμπεριλαμβανομένου ενός από τα πιο δραματικά tie-break στην ιστορία (10-8 στο τέταρτο σετ).
Στο πέμπτο σετ, που παίχτηκε σχεδόν στο σκοτάδι, ο Ναδάλ επικράτησε με 9-7, τερματίζοντας το σερί 65 νικών του Φέντερερ σε χόρτο και γινόμενος ο πρώτος παίκτης μετά τους Μπιορν Μποργκ και Ροντ Λέιβερ που κέρδισε το Roland Garros και το Wimbledon την ίδια χρονιά.
Ο αγώνας, που διακόπηκε δύο φορές λόγω βροχής, χαρακτηρίστηκε από τον Μποργκ ως «ο σπουδαιότερος αγώνας τένις που έχω δει».
Μπιορν Μποργκ - Τζον ΜάκΕνρο, τελικός, 1980
Ο τελικός του 1980 ανάμεσα στον «ψυχρό» Μπιορν Μποργκ και τον εκρηκτικό Τζον ΜάκΕνρο είναι μια κλασική αναμέτρηση, που σημάδεψε την αντιπαλότητά τους τη δεκαετία του '80. Ο Μποργκ, που επιδίωκε τον πέμπτο συνεχόμενο τίτλο, έχασε το πρώτο σετ με 1-6, αλλά κέρδισε τα επόμενα δύο (7-5, 6-3).
Το τέταρτο σετ έφτασε σε ένα θρυλικό tie-break 34 πόντων, γνωστό ως «Ο Πόλεμος του 18-16», όπου ο ΜάκΕνρο έσωσε πέντε match point και ο Μποργκ πέντε set point, πριν ο Αμερικανός επικρατήσει με 18-16.
Παρόλα αυτά, ο Μποργκ διατήρησε την ψυχραιμία του και πήρε το πέμπτο σετ με 8-6, για να υπερασπιστεί τον τίτλο του. Αυτός ο αγώνας έμεινε αξέχαστος για την αντίθεση των στυλ - το παιχνίδι από τη βασική γραμμή του Μποργκ απέναντι στο serve-and-volley του ΜάκΕνρο, και για την απίστευτη ποιότητα του παιχνιδιού, ειδικά στο tie-break, που παραμένει μια από τις πιο εμβληματικές στιγμές στο τένις.
Τζον Ίσνερ - Νικολάς Μαχούτ, πρώτος γύρος, 2010
Αν και δεν ήταν τελικός, ο αγώνας ανάμεσα στον Τζον Ίσνερ και τον Νικολάς Μαχούτ στον πρώτο γύρο του Wimbledon το 2010 είναι ο μεγαλύτερος σε διάρκεια αγώνας τένις στην ιστορία, με 11 ώρες και 5 λεπτά, σε τρεις ημέρες.
Με σκορ 6-4, 3-6, 6-7, 7-6, 70-68 στο πέμπτο σετ, αυτός ο μαραθώνιος έσπασε όλα τα ρεκόρ σε games (183) και διάρκεια. Το πέμπτο σετ μόνο του διήρκεσε 8 ώρες και 11 λεπτά, καθώς τότε το Wimbledon δεν είχε tie-break στο τελευταίο σετ.
Ο Ίσνερ νίκησε μετά από μια εξαντλητική μάχη, στην οποία και οι δύο παίκτες έδειξαν απίστευτη αντοχή και πνεύμα. Ο αγώνας τράβηξε την παγκόσμια προσοχή και οδήγησε στην καθιέρωση tie-break στο 12-12 στο πέμπτο σετ από το 2019 και μετά.
Ρότζερ Φέντερερ - Άντι Ρόντικ, τελικός, 2009
Ο τελικός του 2009 ανάμεσα στον Ρότζερ Φέντερερ και τον Άντι Ρόντικ ήταν ένας από τους πιο δραματικούς στην ιστορία του Wimbledon, με διάρκεια 4 ώρες και 16 λεπτά.
Ο Φέντερερ, μετά την ήττα του από τον Ναδάλ το 2008, επιδίωκε τον 15ο τίτλο Grand Slam, ενώ ο Ρόντικ πάλευε για τον δεύτερο. Ο αγώνας ήταν εξαιρετικά αμφίρροπος, με σκορ 5-7, 7-6, 7-6, 3-6, 16-14.
Ο Ρόντικ, που έχασε μόνο ένα break σε όλο τον αγώνα, έχασε την ευκαιρία να νικήσει, όταν ο Ελβετός επικράτησε στο 30ό game του πέμπτου σετ. Αυτός ο αγώνας έμεινε αξέχαστος για το συναισθηματικό του φορτίο και την υψηλή ποιότητα του παιχνιδιού, με τον Ρόντικ να σημειώνει ρεκόρ games για ηττημένο παίκτη (39).
Νόβακ Τζόκοβιτς - Ρότζερ Φέντερερ, τελικός, 2019
Ο τελικός του 2019 ανάμεσα στον Νόβακ Τζόκοβιτς και τον Ρότζερ Φέντερερ ήταν ο μεγαλύτερος σε διάρκεια τελικός στην ιστορία του Wimbledon, με 4 ώρες και 57 λεπτά. Ο Τζόκοβιτς, που υπερασπιζόταν τον τίτλο του, αντιμετώπισε τον 37χρονο, που επιδίωκε τον ένατο τίτλο του. Το σκορ ήταν 7-6, 1-6, 7-6, 4-6, 13-12, με τον αγώνα να κρίνεται στο πρώτο tie-break στο 12-12 του πέμπτου σετ, που είχε καθιερωθεί ως νέος κανόνας.
Ο Φέντερερ είχε δύο match point στο πέμπτο σετ με το σερβίς του, αλλά ο Σέρβος τα έσωσε και κέρδισε το tie-break με 7-3. Αυτός ο αγώνας έμεινε αξέχαστος για την εξαιρετική ποιότητα των χτυπημάτων και την αντοχή των δύο παικτών, με τον Ελβετό να γίνεται ο πρώτος παίκτης μετά από 70 χρόνια που έχανε τελικό Wimbledon έχοντας δύο match point. Ήταν και ο τελευταίος τελικός του Φέντερερ στο Wimbledon, σηματοδοτώντας το τέλος μιας εποχής.
Το Wimbledon είναι κάτι παραπάνω από ένα τουρνουά - είναι η σκηνή για επικές μάχες που ορίζουν το τένις. Από τον μαραθώνιο των Ίσνερ και Μαχούτ μέχρι τις κλασικές αναμετρήσεις Ναδάλ - Φέντερερ, αυτοί οι αγώνες είναι απόδειξη του πνεύματος, του ταλέντου και της αντοχής των παικτών. Ενώ περιμένουμε το Wimbledon 2025, αυτές οι στιγμές μας υπενθυμίζουν γιατί αυτό το τουρνουά παραμένει η κορυφή της τέχνης του τένις.