Η άψογη άμυνα στο ζωγραφιστό, οι καλοί και οι κακοί αριθμοί της πρεμιέρας και ο μπούσουλας για τη συνέχεια

Θωρακίζοντας το ζωγραφιστό της, η Εθνική έλυσε τον γρίφο κόντρα στην Ιταλία και το Sportal αναλύει τα νούμερα και τα προχωρημένα στατιστικά της πρεμιέρας, που πρέπει να αποτελέσουν... case study για τα επόμενα ματς της Γαλανόλευκης.

Μεγάλο βράδυ, πολύ καλή πρεμιέρα. Οριακά ιδανική θα μπορούσε να τη χαρακτηρίσει κανείς, όμως είναι κρίμα να χρησιμοποιούμε από τόσο νωρίς, τόσο βαρύγδουπες εκφράσεις. Η Εθνική έκανε το πρώτο από τα αρκετά απαιτούμενα βήματα και πλέον έχει την ευκαιρία να τερματίσει στις πρώτες δύο θέσεις του ομίλου, περνώντας από τη θεωρητικά δεύτερη δυσκολότερη αντίπαλο -στα χαρτιά- στον όμιλό της.

Ακολουθεί τώρα το ματς με την Κύπρο (30/8, 18:15), όπου οι διεθνείς μας αναμένεται να μην δυσκολευτούν το ίδιο όπως με την Ιταλία, ενώ το ματς-παγίδα είναι κόντρα στη Γεωργία την Κυριακή (31/8, 15:00). Οι ψηλοί της εχθές έκαναν πάρτι κόντρα στην οριακά ανήμπορη να αντιδράσει Ισπανία, θέτοντας νέα και πολύ ενδιαφέροντα δεδομένα στον όμιλο. Αυτό το... διαβολοσαββατοκύριακο θα κρίνει ακόμα περισσότερα για την Εθνική, η οποία θα σβήσει τον όμιλο με τα ματς κόντρα σε Βοσνία και Ισπανία.

Τα τρομέρα αμυντικά ποσοστά της Ελλάδας

Αν παίξει όπως έπαιξε κόντρα στο σύνολο του Ποτσέκο, η Εθνική αυτόματα θα συγκεντρώσει πολλές πιθανότητες υπέρ της. Και δεν μιλάμε μόνο για τη φάση των ομίλων, αλλά όπως είπαμε, είναι νωρίς ακόμα για τέτοια! Το θέμα είναι το τι πρέπει να κάνει το αντιπροσωπευτικό μας συγκρότημα για να παραταχθεί ίδιο στο παρκέ και στα υπόλοιπα ματς. Και αυτό, φυσικά, είναι κυρίως η άμυνά της. Από εκεί πήρε αυτοπεποίθηση για μπροστά, από εκεί άρχισε να γεμίζει με πάθος η όλη προσπάθεια των διεθνών μας το βράδυ της Πέμπτης.

Είναι χαρακτηριστικό πως κάτω από το καλάθι (λεγόμενο και ως χαμόγελο ή restricted area) η Ιταλία είχε 13/25 προσπάθειες, που μεταφράζεται στο χαμηλό 52%, την ίδια στιγμή που η Ελλάδα είχε 15/18 με το εντυπωσιακό ποσοστό του 83%. Αυτό πρακτικά σημαίνει πως το ζωγραφιστό μας ήταν προσταττευμένο από... κέρβερους, με πραγματικά καθένα που βρισκόταν στην αντίστοιχη θέση να πηδάει με τέτοια αυτοθυσία, που να κινδυνεύει να τραυματιστεί από άτσαλη προσγείωση.

Πιο έξω, αλλά εντός ζωγραφιστού, οι Ιταλοί δοκίμασαν επτά φορές να απειλήσουν, παρόλα αυτά δεν το έκαναν πειστικά (είχαν 2/7, δηλαδή 29%). Όχι ότι η Εθνική τα κατάφερε (είχε 3/12, δηλαδή 25%), όμως οι παίκτες του Βασίλη Σπανούλη είχαν πολύ καλύτερα ποσοστά σε τρίποντα (7/18, δηλαδή 39%) και δίποντα (20/34, δηλαδή 59%). Από την άλλη, οι Ιταλοί είχαν ίδια εύστοχα τρίποντα, όμως σε 27 προσπάθειες (άρα και 26%), αλλά και τέσσερα λιγότερα εύστοχα δίποντα σε τέσσερις περισσότερες προσπάθειες (άρα και 35%).

Τα... οξύμωρα στατιστικά της Ιταλίας

Πετύχαμε τους Ιταλούς σε κακό βράδυ; Από άποψη εκτέλεσης, ίσως. Όμως να αναφέρουμε κάπου εδώ και το εξής ενδιαφέρον. Οι Ιταλοί πήραν πολλά επιθετικά ριμπάουντ (12 έναντι μόλις 4) και είχαν 17 πόντους από δεύτερες ευκαιρίες, ενώ η Εθνική μόλις 4. Επίσης, η Ελλάδα δεν σκόραρε ποτέ πόντους από αιφνιδιασμό (να κάτι που χρίζει βελτίωσης ενόψει της συνέχεια), ενώ η Ιταλία είχε 6. Επίσης, οι Ιταλοί είχανε 19 ασίστ για μόλις 11 λάθη, ενώ οι διεθνείς μας 13 ασίστ για 16 λάθη.

Αν δει, δηλαδή, κανείς μόνο αυτά τα νούμερα, θα νόμιζε ότι το ματς είτε έληξε υπέρ της Ιταλίας, είτε ότι έστω ήταν πιο ντέρμπι από ό,τι πραγματικά ήταν. Και αυτό το αναφέρουμε γιατί η Ιταλία ποτέ, μα ποτέ στο εν λόγω ματς δεν προηγήθηκε! Ούτε μία στιγμή, μόνο να ισοφαρίσει κατάφερε. Για αυτό και φαίνεται η αξία της άμυνας εδώ. Γιατί ενώ η Εθνική δεν είχε τα ιδεατά νούμερα, κατάφερε να είναι ουσιαστική στα πιο... ουσιαστικά!

Έπαιξε καλή άμυνα κάτω από το καλάθι, κατάφερε να εξουδετερώσει εκεί τους Ιταλούς και έπειτα του έστρεψε στις επιλογές εκτός ζωγραφιστού, από όπου και απέτυχαν παταγωδώς να σκοράρουν. Τα αδέρφια Αντετοκούνμπο έδειξαν τον δρόμο στην άμυνα του ζωγραφιστού, ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε και τη συνεισφορά των Μήτογλου και Παπανικολάου, που πραγματικά ήταν εξαιρετικοί στο αμυντικό σκέλος. Και αυτό, έκανε τους Σλούκα, Λαρεντζάκη, Τολιόπουλο, Ντόρσεϊ και Καλαϊτζάκη, να έχουν πιο ήσυχα τα μυαλά τους.

Δεν ήταν λοιπόν μόνο η άμυνα στον Φοντέκιο και η επακόλουθη αστοχία του που έκανε τη δουλειά. Ήταν η γενικότερη λειτουργία, συνεννόηση και συγκέντρωση των διεθνών μας κυρίως στην άμυνα και έπειτα στην επίθεση, με κύριο εκφραστή φυσικά τον Γιάννη Αντετοκούνμπο των 31 ολάκερων πόντων. Η πρώτη εικόνα και τα πρώτα επίσημα δείγματα λοιπόν, ήταν κάτι παραπάνω από ενθαρρυντικά για τη συνέχεια.