Το step-up του Σλούκα στους τελικούς και η... ανακούφιση που θα φέρει ο Σορτς

Η συγκινητική προσπάθεια του Κώστα Σλούκα στους τελικούς με τον Ολυμπιακό και η πολύτιμη βοήθεια που θα προσφέρει ο Σορτς με την έλευσή του στο ασόδυο.

Η σεζόν ολοκληρώθηκε και αφήνει μία πικρή γεύση στον Παναθηναϊκό. Η απώλεια των δύο περσινών τίτλων δεν μπορεί να ξεχαστεί με την κατάκτηση του κυπέλλου και πλέον όλα τα βλέμματα στρέφονται στην επόμενη μέρα.

Όσον αφορά, πιο συγκεκριμένα, τους τελικούς με τον Ολυμπιακό, δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που θέλει να κρατήσει ο Παναθηναϊκός, ωστόσο αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπήρξε τίποτα θετικό. Ο Κώστας Σλούκας πήγε να κάνει τα συνηθισμένα του, τις... τρέλες του, αν θέλετε, όμως δεν ήταν αρκετό.

Ο αρχηγός των πράσινων έκανε ένα ξεκάθαρα step-up και εν συγκρίσει με τα υπόλοιπα παιχνίδια του μέσα στη χρονιά, θύμισε τον παλιό καλό Σλούκα. Για να μην πούμε τον περσινό, αφού με τις καθοριστικές του εμφανίσεις υπήρξε ο MVP στις κατακτήσεις Ευρωλίγκας και Πρωταθλήματος (όπως και του φετινού κυπέλλου).

Στο Game 1 είχε γεμάτη στατιστική με 7 πόντους και από 5 ασίστ και ριμπάουντ, ωστόσο είχε 2/10 σουτ εντός πεδιάς και αυτό αποτέλεσε το μοναδικό του ψεγάδι στο εν λόγω ματς, το οποίο κιόλας δεν στοίχισε στην ομάδα του, αφού σημείωσε τη μοναδική της νίκη στους τελικούς με το 80-68 στο ΟΑΚΑ.

Στο δεύτερο και τρίτο ωστόσο παιχνίδι, είδαμε τον πραγματικό Σλούκα, αυτόν που ήθελε ακριβώς ο Παναθηναϊκός προκειμένου να καθαρίσει τη σειρά. Στο Game 2 έβαλε 16 πόντους, μοιράζοντας 8 ασίστ και κατεβάζοντας 5 ριμπάουντ. Κοινώς, έκανε αρκετά από όλα. Δεν έφτασαν όμως για να φτάσει και η ομάδα του στη νίκη.

Παρομοίως, στο Game 3. Στο ΟΑΚΑ ο Σλούκας έμοιαζε να παλεύει μόνος του μαζί με τους Οσμάν και Ναν (είχαν από 25 έκαστος), με τον πολύπειρο Έλληνα άσο να έχει 15 πόντους, 4 ασίστ και 2 ριμπάουντ. Βλέπετε, δεν είναι μόνο τα νούμερα, αλλά και η αποφασιστικότητα που έβγαζε στο παρκέ, μπαίνοντας πολύ δυνατά σε όλες τις φάσεις προσπαθώντας παραλλήλως να διεμβολίσει την άμυνα του Ολυμπιακού.

Ξανά, το αποτέλεσματα δεν ήρθε και το τελικό 88-99 έδωσε στον Ολυμπιακό το προβάδισμα τίτλου, το οποίο εκμεταλλεύτηκε την Κυριακή (8/6) στο ΣΕΦ. Το τελικό 85-71 βρήκε τους ερυθρόλευκους πρωταθλητές από το τέταρτο ματς, με τον Σλούκα κι εκεί να έχει μια γεμάτη εμφάνιση, με 11 πόντους και 7 ασίστ.

Στο οργανωτικό και δημιουργικό κομμάτι, ο αρχηγός των πράσινων είναι μανούλα, κάτι που απέδειξε στη σειρά. Προτού δε, εκείνη ξεκινήσει, είχαμε μιλήσει το πόσο θέλει έναν καλό Σλούκα ο Παναθηναϊκός, τον γνωστό δηλαδή Σλούκα που κάνει το βήμα παραπάνω και βγαίνει μπροστά για την ομάδα του στις κρίσιμες και clutch στιγμές.

Ωστόσο, ένας... Σλούκας δεν φέρνει την άνοιξη. Συνολικά ο Παναθηναϊκός δεν έδειξε καλό πρόσωπο και οι καλές επιδόσεις του ίδιου έμειναν ανεκμετάλλευτες. Υπενθυμίζουμε πως ο Σλούκας έχει άλλον έναν χρόνο στην ομάδα βάσει του συμβολαίου του και τον ερχόμενο Γενάρη κλείνει τα 36.

Είναι λογικό και φρόνιμο να πούμε πως προφανώς ο Παναθηναϊκός δεν μπορεί να ποντάρει τεράστιο μερίδιο στον Σλούκα, αφού σε τέτοια ηλικία είναι λογικό να μην μπορεί να αγωνίζεται σταθερά σε τέτοιο τέμπο και για αρκετά λεπτά το ματς. Στους τελικούς για παράδειγμα, το λιγότερο που έπαιξε ήταν 21 λεπτά στο Game 1, ενώ στο δεύτερο έμεινε στο παρκέ για 33 ολόκληρα.

Τα δεδομένα με τη μεταγραφή του Σορτς

Προφανώς και αυτό προκύπτει από την ύπαρξη του Λορέντζο Μπράουν στο ρόστερ, μία μεταγραφή που δεν βγήκε. Εάν ο επίσης έμπειρος νατουραλιζέ Ισπανός έπιανε τα συνηθισμένα στάνταρ του μέσα στη σεζόν, τότε ούτε θα είχε μείνει εκτός από τα τρία πρώτα ματς των τελικών, ούτε θα είχε αγωνιστεί μόνο για 5 λεπτά στο Game 4, δίνοντας σημαντική βοήθεια, αλλά και ανάσες στον Σλούκα.

Ιδίως στο σχήμα των τριών γκαρντ, που είδαμε να εφαρμόζει ο Αταμάν, είναι αδύνατον να υπάρξει μεγάλο ροτέισον. Με τον ερχομό του Τι Τζέι Σορτς και την ενδεχόμενη αποχώηρηση του Μπράουν από το ρόστερ της ομάδας, η ανισορροπία και το κενό που δημιουργήθηκε ουσιαστικά, ίσως καλυφθεί και με το παραπάνω, αφού μιλάμε για έναν διαφορετικό παίκτη.

Ο Σορτς είναι κατά 7 χρόνια μικρότερος από τον Μπράουν, πολύ πιο εκρηκτικός και ταχύς και μπορεί ταυτόχρονα να σκοράρει και δημιουργήσει. Τα χαρακτηριστικά αυτά δεν είναι ότι δεν τα έχει ο Μπράουν, ωστόσο ο Σορτς έχει μεγαλύτερη πείνα και είναι η στιγμή του, είναι στο peak του και μπορεί με αυτό να δώσει στον Σλούκα τις απαραίτητες ανάσες στα μεγάλα παιχνίδια.

Ο Έλληνας γκαρντ είναι ό,τι πρέπει για αυτό που λέμε clutch moments και τα special occasions (ειδικές συνθήκες). Στην ηλικία των 36 χρειάζεται να παίρνει ανάσες και δεδομένου του φορτωμένου προγράμματος των ομάδων, θα είναι επικίνδυνο να αγωνίζεται σε σταθερό ρυθμό 20λέπτου ανά ματς, αφού έτσι μεγεθύνεται και η πιθανότητα για τραυματισμούς.

Εν κατακλείδι, ο Κώστας Σλούκας έκανε το κομμάτι του στους τελικούς. Μπήκε μέσα, έδωσε ενέργεια, πάθος και λύσεις στον Παναθηναϊκό. Ωστόσο, η συνολική εικόνα του τριφυλλιού δεν ήταν η ιδεατή και πόσω μάλλον δεν ήταν η περσινή, προκειμένου να επιτρέψουν στον Σλούκα και την ομάδα να επαναλάβουν τα περσινά.