){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
){kind=small}
_page-0001.jpg){kind=small}
){kind=small}
EuroLeague
,fit(480:))
Ο Κώστας Σωτηρίου γράφει για την υπερ-προσπάθεια της ΑΕΚ στο Φάιναλ Φορ του BCL, όπου αν δεν είχε συναντήσει τη σύγχρονη έκδοση της Λιμόζ του 1993, θα είχε κατακτήσει τον τέταρτο ευρωπαϊκό τίτλο στην ιστορία της!
Στο δεύτερο Φάιναλ Φορ της ιστορίας της στο BCL (τρίτο αν συνυπολογίσουμε και το Φάιναλ 8, που είχε διοργανωθεί στο ΟΑΚΑ) η ΑΕΚ τα έβαλε με τα θηρία και παρότι δεν κατέκτησε τον τίτλο, πανηγύρισε την τρίτη θέση σαν να ήταν πρωτιά! Αυτό δεν αποτελεί ευφυολόγημα, αλλά πραγματικότητα.
Η ΑΕΚ αντιμετώπισε ομάδες με θεαματικά υψηλότερο μπάτζετ και όμως εμφανίστηκε άκρως ανταγωνιστική καταφέρνοντας να υποτάξει στον μικρό τελικό μια ισπανική ομάδα, την Τενερίφη, που αυτή τη στιγμή φιγουράρει στη δεύτερη θέση της πανίσχυρης Λίγκας ACB. Μια ομάδα που μετρά πέντε περισσότερες νίκες από την Μπαρτσελόνα και οκτώ περισσότερες από την Μπασκόνια, οι οποίες έχουν εγγυημένη συμμετοχή στην Ευρωλίγκα!
Αυτό που δεν έφερε εις πέρας ήταν ο ημιτελικός με την μετέπειτα κάτοχο του back-to-back τίτλου Ουνικάχα Μάλαγα των… δέκα εκατομμυρίων ευρώ (η ΑΕΚ έχει δεν έχει μπάτζετ δύο εκατ. ευρώ), όχι γιατί υστέρησε στο κομμάτι του μπάσκετ, αλλά γιατί δεν μπόρεσε να τη συναγωνστεί στο… κατς! Διότι, ας με συγχωρήσει ο αξιόλογος Ιμπον Ναβάρο, αλλά αυτό που παίχτηκε στον ημιτελικό δεν ήταν μπάσκετ. Ήταν άλλο άθλημα με την ανοχή των διαιτητών, που θύμιζαν… ανέκδοτο: ένας Παναμέζος, ένας Πολωνός και ένας Σλοβένος! Οι οποίοι μάλιστα έπαιξαν και στον τελικό!
Τι περισσότερο θα μπορούσε να κάνει ο Χάντερ Χέιλ, ή ο Κουζμίνσκας, που είναι μπασκετμπολίστες; Όταν το «ξύλο» πέφτει αλύπητα, χαλάει το μυαλό του αθλητή και γίνονται λάθη. Απόλυτα φυσιολογικό. Η Μάλαγα αύξανε διαρκώς την ένταση σε αυτό που κάποιοι θέλουν να αποκαλούν «άμυνα», με αποτέλεσμα κάποια στιγμή στην τέταρτη περίοδο η ΑΕΚ να μην αντέξει και να παραδοθεί χάνοντας στις λεπτομέρειες. Στο ένα σουτ, που δεν μπήκε (1/10 τρ.), σε κάποια λάθη εξάντλησης και αρκετά χαμένα αμυντικά ριμπάουντ απέναντι σε μια ομάδα, που θύμιζε την… Λιμόζ του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς το 1993!
Για τέτοιο ξύλο μιλάμε, που σίγουρα θα έκανε τον αείμνηστο Πέταρ Σκάνσι να… στριφογυρίζει στον τάφο του. «Συγνώμη που το λέω, αλλά απόψε νιώθω πως πέθανε το μπάσκετ!», είχε δηλώσει μετά την ήττα (59-55) της Μπενετόν Τρεβίζο στον τελικό του Φάιναλ Φορ από την Λιμόζ στο ΣΕΦ. Ψέματα είχε πει;
Ίσως για αυτό, ο οργανισμός της ΑΕΚ πανηγύρισε -σαν να ήταν η κούπα- την κατάκτηση της τρίτης θέσης στο Φάιναλ Φορ, έπειτα από τη συγκινητική ανατροπή 17 πόντων στον μικρό τελικό με την Τενερίφη, ενώ η Ουνικάχα προετοιμαζόταν για τον τελικό με το αουτσάιντερ Γαλατασαράι. Το πήραν, μπράβο τους, αλλά αυτό δεν ήταν μπάσκετ! Όπως και να έχει, η ΑΕΚ (και οι αντίπαλοί της, παίκτες, προπονητές και ταξιδιώτες) θα έχει να θυμάται την απίστευτη ατμόσφαιρα που δημιούργησαν οι οπαδοί της όχι μόνο στον ημιτελικό, αλλά και στον μικρό τελικό. Ειδικά, οι παίκτες και ο προπονητής της Ουνικάχα θα έχουν να το λένε για τον παλμό και τον θόρυβο, που συνάντησαν, ίσως για πρώτη φορά στην καριέρα τους.
Όσο για την επόμενη μέρα; Η ΑΕΚ θα επιδιώξει να εμφανιστεί όσο πιο ανταγωνιστική γίνεται στο φίνις της Greek Basketball League και να οργανωθεί για την επόμενη αγωνιστική σεζόν. Με ακόμη καλύτερες παροχές στους υποστηρικτές της, με εκπλήξεις για τους θεατές στο γήπεδο (νέο, ακόμη πιο εντυπωσιακό cube οροφής), νέα γήπεδα - μπαλόνι για τις Ακαδημίες στον περιβάλλοντα χώρο και φυσικά ανταγωνιστική ομάδα, που ήδη θεωρείται η τρίτη δύναμη στην GBL, αλλά με όραμα και στόχους για ακόμη μεγαλύτερη ανάπτυξη. Το κέρδος της γεμάτης «Sunel Arena» αποτελεί οδηγό για τα επόμενα χρόνια. Το μπάσκετ (ξανα)μπήκε στην καθημερινότητα του μέσου ΑΕΚτζή και κάθε νέο μικρό ή μεγάλο βήμα θα συνιστά πρόοδο για μια ομάδα, που ακόμη δεν έχει πιάσει το ταβάνι της.
)
)
)
)
)
)
)
)