Η αμφισβήτηση είναι το καλύτερο καύσιμο για τους σπουδαίους παίκτες

Πέραν των βραβείων και των αλλεπάλληλων αποθεώσεων, ο Κέντρικ Ναν έχει γίνει δέκτης πολλών αμφισβητήσεων, τις οποίες όμως ξέρει καλά πως να τις μετατρέπει σε κίνητρο...

Πολλές φορές, ακόμα και οι καλύτεροι παίκτες, οι MVP, δεν μπορούν να είναι απόλυτα σταθεροί στις αποδόσεις τους. Όλοι έχουνε τα ups και τα downs τους γιατί δεν είναι ρομπότ, αλλά άνθρωποι. Οκ, κλισέ, αλλά έτσι είναι. Και σε αυτήν την κατηγορία βρίσκεται και ο Κέντρικ Ναν.

Ο προβληματισμός για τη φόρμα του MVP της φετινής Ευρωλίγκας και αρχισκόρερ του Παναθηναϊκού είχε ήδη αρχίσει περίπου ένα μήνα πριν, στα τέλη του Απρίλη και συγκεκριμένα στη σειρά με την Εφές. Εκεί, πολλά είχαν ακουστεί για «κακό φεγγάρι», «ντεφορμάρισμα» και τα σχετικά. Ποια είναι η αλήθεια όμως; Ότι ακόμα κι έτσι, στην «κακή του φάση», ο Ναν είχε 15 πόντους, 4 ασίστ και 3 ριμπάουντ.

Όταν μάλιστα του το είχα αναφέρει αυτό στη συνέντευξή του στο Sportal, λίγο πριν το Final Four του Άμπου Ντάμπι, ο ίδιος μας είχε... ευχαριστήσει! Κι όμως, σε αυτό το σημείο έφτασε ο Ναν, έχοντας πρώτα ακούσει τα πάνδεινα σε μία σειρά που -οκ- απλά ήταν άστοχος και δεν έπαιρνε τις προσπάθειες που συνηθίζει, αφού η άμυνα της Εφές ήταν προσαρμοσμένη πάνω του.

Όπως και να' χει, τα ίδια ακούστηκαν και για τον Ναν στη σειρά των τελικών με τον Ολυμπιακό. Ίσως εδώ, οι κατηγορίες αυτές είχαν μεγαλύτερη βάση, όμως και πάλι πως μπορούμε να μιλάμε για έναν παίκτη που στη χειρότερη έβαλε 10 πόντους και στα άλλα ματς είχε απόο 14, 25 και 18 πόντους; Σίγουρα, μεγάλο ρόλο για να δημιουργηθεί η εντύπωση αυτή παίζουν τα ποσοστά ευστοχίας του, αφού μόνο στο Game 3 κατάφερε να έχει άνω του 50% εντός πεδιάς -στα υπόλοιπα, όλα είχαν μπροστά τον αριθμό «3».

Και πάλι όμως. Μιλάμε για έναν παίκτη που όλη τη σεζόν έχει κάνει τα απίστευτα, έχει βάλει τη μία τριαντάρα μετά την άλλη, έχει θέσει νέα ρεκόρ στην Ευρώπη και, σαν να μην έφταναν αυτά και τα βραβεία που κέρδισε, μας έχει αφήσει σίγουρα over 3,5 φορές με το στόμα ανοικτό λόγω ενός «κουφού» σουτ ή ενός ακραίου ankle-breaker. Έχω την αίσθηση πως τέτοιου είδους παίκτες πρέπει να αντιμετωπίζονται με μεγαλύτερη επιείκια και κατανόηση στις κακές τους μέρες.

Επίσης, δεν το πηγαίνω στο άλλο άκρο. Δηλαδή, στο ότι με μία τόσο καλή σεζόν και αλλεπάλληλα καλά ματς, δικαιούται να έχει και κακές στιγμές. Σίγουρα όταν μιλάμε για Final Four, playoffs και τελικούς πρωταθλήματος, ό,τι και να έχει γίνει μέσα στη σεζόν το ξεχνάς και μπαίνεις μέσα παίζοντας δίχως να υπάρχει αύριο. Όμως, αυτήν την ενέργεια την είδαμε από τον Ναν. Δεν φάνηκε «πτώμα», ούτε εξαντλημένος. Φάνηκε πεινασμένος.

Και επειδή η ζωή είναι μαραθώνιος και όχι κατοστάρι, ο Ναν ξέρει καλά πως είναι τα bouncebacks. Ξέρει πως είναι να αμφισβητείσαι και να πρέπει να κλείσεις στόματα μέσα από τέτοιες καταστάσεις. Το έχει βιώσει και το έχει καταφέρει στην Αμερική όντας undrafted, εδώ θα κολλήσει; Αν δεν με πιστεύετε, απλά δείτε ΕΔΩ τι ρεκόρ έχει θέση στο NBA ο Ναν ως undrafted rookie και κρίνετε μόνοι σας.

Και ναι, σίγουρα υπάρχουν στιγμές που ο ίδιος χάνει την ψυχραιμία του. Σίγουρα αυτό, κάνει κακό και στην ομάδα και είναι κάτι που πρέπει να δουλέψει. Όμως, όλοι οι αθλητές έχουν ψεγάδια. Αγωνιστικά δεν έχω να καταλογίσω κάτι στον Ναν, αυτό που ήταν να κάνει το έκανε. Το αν θα μπει το σουτ δεν είναι μόνο skill πολλές φορές. Είναι ρυθμός, είναι ψυχολογία, είναι η κούραση και οι ανάσες. Το μπάσκετ είναι ένα σύνθετο άθλημα και είναι άθλος να καταφέρεις να είσαι σταθερός και συνεπής σε μία σεζόν με τόσα παιχνίδια, το ένα πάνω στο άλλο.

Βέβαια, ο Ναν δεν έχει να αποδείξει κάτι νομίζω, σε κανέναν. Όλοι ξέρουμε τι μπορεί να κάνει, όλοι ξέρουμε τι έχει κάνει και όλοι ξέρουμε τι μπορεί να κάνει στο μέλλον. Το αν είχε μία κακή σειρά playoffs, τελικών ή ένα κακό ματς στο Final Four νομίζω δεν μπορεί να το αξολογήσει κανείς. Αν μιλάγαμε για έναν Ναν που είχε μπει μέσα και είχε βάλει σε όλα 2 πόντους, είχε τραγικά ποσοστά και δεν είχε κρατήσει τον Παναθηναϊκό με τα σουτ, τις δύσκολες προσπάθειές του, αλλά και τις ασίστ του, τότε ναι, θα μπορούσαμε να πούμε πως δεν τα πήγε καλά.

Και μιας και είπαμε για ασίστ. Ο Ναν είναι ένας underrated πασέρ κι ένα παίκτης που έχει την ικανότητα να δημιουργήσει. Όμως, όταν οι άμυνες που παίζονται πάνω του ώρες-ώρες είναι στα όρια -ή και χωρίς τη λέξη αυτή- φάουλ, τότε είναι λογικό να κλείνει το οπτικό του πεδίο και να του είναι εξαιρετικά δύσκολο να βρει τον ελεύθερο παίκτη. Στο pick n roll άλλωστε, πόσες φορές τον έχουμε δει να βγάζει την μπάλα από το... καπέλο και να την εμφανίζει στον ψηλό του ή και στον ελεύθερο παίκτη στην αδύνατη.

Το μόνο νομίζω που έχει να κρατήσει ο Ναν από αυτούς τους τελικούς είναι η αμφισβήτηση. Πολλές φορές έδειχνε να μην «τραβάει» και γενικά να υπάρχει μία ανησυχία επειδή δεν βάζει 30άρες που μας έχει συνηθίσει. Αυτό ακριβώς, πρέπει και αναμένεται να αποτελέσει εφαλτήριο για τον Ναν, για μια... revenge season!