Ο Νίκολιτς έχει ένα τεντωμένο σχοινί μέχρι τη νέα ορθολογική ΑΕΚ, αλλά ήρθε αποφασισμένος να το προχωρήσει

Ο Κώστας Τσίλης επιχειρεί ένα ταμείο της προετοιμασίας στην Ολλανδία, αλλά κυρίως βάζει στο τραπέζι τις επόμενες μέρες για την ΑΕΚ, μέσα από τα λόγια και τις ξεκάθαρες περιγραφές του Νίκολιτς

Επέλεξα για βασική φωτογραφία αυτού του μπλογκ, πρώτον διότι μετά από αρκετά καλοκαίρια, αυτή η ομαδική στο τέλος της προετοιμασίας, βγήκε μέσα στο γήπεδο και όχι μπροστά στο ξενοδοχείο. Είχε και ένα μεγάλο ενδιαφέρον το 2022, εκείνη εντός του ξενοδοχείου που ήταν κάποτε φυλακή. Και έγινε αγαπημένη σημειολογικά και όχι μόνο, καθώς η ΑΕΚ εκείνη την σεζόν απελευθερώθηκε από μισό αιώνα χωρίς νταμπλ. Όμως γενικώς είναι πολύ πιο ποδοσφαιρικές και αποτυπώνουν όλο αυτό που γίνεται στην προετοιμασία, φωτογραφίες σαν και αυτή που τραβήχτηκε φέτος μέσα στο γήπεδο. Είναι πάντα πιο όμορφο να βλέπεις τους προπονητές και τους παίκτες στο στοιχείο τους.

Ο δεύτερος λόγος που την επέλεξα, είναι πως μπορεί να αποδειχθεί συλλεκτική με την απολύτως κυριολεκτική έννοια του όρου. Πολλοί απ’ αυτούς που βρίσκονται μέσα σ’ αυτή την φωτογραφία, ακόμα και αν είναι χαμογελαστοί, πιθανότατα δεν θα βρίσκονται στο ρόστερ της ΑΕΚ την επόμενη σεζόν. Ίσως να μην βρίσκονται καν στα Σπάτα μέχρι και το τέλος του μήνα. Βλέπετε, ο Νίκολιτς ήταν πολύ ξεκάθαρος και πολύ συγκεκριμένος σ’ όσα μας είπε χθες, μετά το τελευταίο φιλικό.

Ο Νίκολιτς «φωτογράφησε»...

Δεν πέταξε απλώς ένα αόριστο, «κάποιοι από αύριο δεν θα είναι μαζί μας». Σχεδόν τους φωτογράφησε μ’ όσα είπε. Και αν έχεις παρακολουθήσει προσεκτικά την δουλειά αυτές τις 17 μέρες εδώ στην Ολλανδία, το πετάς και το «σχεδόν». Ο Νίκολιτς επανέλαβε (διότι δεν είναι η πρώτη φορά που το λέει), πως θέλει παίκτες νέους σε ηλικία, που να τρέχουν, που να πρεσάρουν, που να είναι «πεινασμένοι» και να είναι μαχητές. «Υπάρχουν παίκτες που βρίσκονται 3-4-5 χρόνια στην ομάδα και έχουν ήδη κάνει πολλά, χρειαζόμαστε καινούργιο αίμα στην ομάδα».

Είναι στα μάτια μου απολύτως σαφές πως ο Νίκολιτς έχει πάρει τις αποφάσεις του με ονόματα και διευθύνσεις. Δεν μας τα αποκάλυψε εμάς τα ονόματα, παρότι φυσικά και τον ρωτήσαμε, διότι θέλει πρωτίστως να τα πει στην διοίκηση. Δίκαιο και σωστό. Και ως εκ τούτου θα ήταν άδικο και λάθος να αρχίσω εδώ να αραδιάζω ονόματα, παρότι ο Νίκολιτς και περιέγραψε και φωτογράφησε και το πράγμα φωνάζει από μόνο του με την ποδοσφαιρική λογική.

Υπάρχουν ποδοσφαιριστές της ΑΕΚ απ' αυτούς που είναι στην ομάδα πολλά χρόνια, που δεν έκαναν καθόλου καλή προετοιμασία. Και για να το διευκρινίσω, το "όχι καλή προετοιμασία", σημαίνει πως ήταν ένα (ίσως και παραπάνω) κλικ πίσω από τους υπόλοιπους. Τόσο αγωνιστικά, όσο και πνευματικά. Μάλιστα αυτό το δεύτερο, το έβαλε ως σημαντικά παράμετρο και ο ίδιος ο Νίκολιτς.

Αυτούς τους παίκτες που έδειχναν σταδιακά να μην μπορούν να ακολουθήσουν τον ρυθμό δουλειάς των υπολοίπων, ο προπονητής άρχισε να τους διαχειρίζεται και ανάλογα. Κάποιοι έπαψαν να είναι πρώτες επιλογές ή ακόμα και δεύτερες επιλογές. Κάποιοι έπαψαν να είναι γενικώς επιλογές, χωρίς χρόνο συμμετοχής είτε στα δυο τελευταία φιλικά, είτε μόνο στο τελευταίο. Κάποιοι που παρέμειναν ακόμα και πρώτες επιλογές, ήταν αυτοί που συγκέντρωναν τα περισσότερα αγωνιστικά παράπονα από τον Νίκολιτς, σχεδόν σ' όλα τα φιλικά. Εικόνες δηλαδή από κάποιους παίκτες, που κουμπώνουν σ' αυτό που περιέγραψε ο προπονητής για την επόμενη μέρα μετά την προετοιμασία.

Δύσκολο, περίπλοκο αλλά με ποδοσφαιρική λογική..

Είναι απολύτως καθαρό, πως ο Νίκολιτς είδε και προχωρά για να υλοποιήσει, αυτό που έπρεπε να έχει δει ήδη (τουλάχιστον) από πέρυσι το καλοκαίρι η ΑΕΚ. Πως ο κύκλος κάποιων ποδοσφαιριστών στην ομάδα έχει κλείσει. Δεν είναι κακό, ούτε υποτιμητικό. Δεν είναι κακός παίκτης, όποιος έπιασε ταβάνι προσφοράς σε μια ομάδα. Άλλωστε σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να μην είναι καν αγωνιστικό αλλά και πνευματικό και ψυχολογικό. Να νιώθουν μέσα τους δηλαδή κάποιοι παίκτες, πως ό,τι ήταν να δώσουν για την ΑΕΚ, το έδωσαν. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Απλώς όταν συμβαίνει, πρέπει να το δεις και να μην το αγνοήσεις για λόγους συναισθηματικούς. Και ακόμα και αν είναι περίπλοκο και δύσκολο, να πράξεις ανάλογα. Αυτό δηλαδή που φαίνεται πως κάνει ο Νίκολιτς.

Διότι δεν είναι καθόλου εύκολο να συζητάμε πως ήδη από αύριο, η ΑΕΚ θα μπει σε μια διαδικασία να παραχωρήσει (διότι μόνο έτσι γίνεται), τρείς ή και τέσσερις παίκτες. Αφήστε που οι εκκρεμότητες ως προς το μέλλον κάποιων ποδοσφαιριστών, είναι πολύ περισσότερες. Για παράδειγμα, με τον Λαμέλα πρέπει να βρεθεί μια λύση. Αυτό που έκανε 17 μέρες στην Ολλανδία, χωρίς να είναι τραυματίας, είναι αδύνατον να συνεχίσει να το κάνει και ολόκληρη την σεζόν. Και για πρακτικούς λόγους και για λόγους ισορροπιών μέσα στην ομάδα.

Ο Περέιρα έχει κάνει μια προετοιμασία που ήταν συνεπής αλλά δεν έδειξε και μια πολύ διαφορετική εικόνα σε σχέση με την περυσινή σεζόν. Και κυρίως αν πάρεις ένα προς ένα τα χαρακτηριστικά που έχει βάλει ως προϋπόθεση ο Νίκολιτς, δηλαδή τρεξίματα, εντάσεις, «πείνα», ο Αργεντινός δεν έχει ούτε ένα απ' αυτά. Δεν τα έχει τώρα. Κάποτε πολύ πιθανό, αλλά όχι τώρα. Και η ποδοσφαιρική του σκέψη, δεν αρκεί. Επίσης υπάρχει και η περίπτωση Μαρσιάλ, που είναι και θα παραμείνει ένα ερωτηματικό, με το πιο ακριβό συμβόλαιο.

Φυσικά μαζεύονται πολλά, αλλά ο Νίκολιτς ήταν ξεκάθαρος. «Σ’ αυτές τις 17 μέρες είδα ποιοι μπορούν και ποιοι δεν μπορούν. Και καλύτερα που έγινε τώρα και όχι αργότερα». Ξεκάθαρες κουβέντες. Και δύσκολες διότι αυτό που με απλά λόγια συζητάμε, είναι μια ριζική αλλαγή στο ρόστερ στο φετινό καλοκαίρι. Με καμιά δεκαριά να φεύγουν και καμία δεκαριά να έρθουν (ήδη έχουν έρθει τέσσερις). Δεν είναι καθόλου παράλογο να έχει καταλήξει ο Νίκολιτς σ’ αυτό το συμπέρασμα και σ’ αυτή την επιθυμία. Αντιθέτως είναι ένας δρόμος που κανείς δεν ξέρει αν θα οδηγήσει στην επιτυχία, αλλά σίγουρα περνάει μέσα από την ποδοσφαιρική λογική. Ναι, είναι λογικό ένας προπονητής να θέλει να ρίξει τον μέσο όρο ηλικίας δραστικά και να φέρει και παίκτες που διψάνε για να πετύχουν.

Όμως η πραγματικότητα είναι πως για να φτάσει ο Νίκολιτς σ’ αυτή τη νέα ποδοσφαιρικά ορθολογική ΑΕΚ, θα πρέπει να ισορροπήσει και να περπατήσει σ’ ένα τεντωμένο σχοινί πάνω από γκρεμό. Διότι αυτές οι ριζικές αλλαγές, θα πρέπει να γίνουν σ’ ένα καλοκαίρι που η ΑΕΚ παίζει την ζωή της σε τρεις συνεχόμενες ευρωπαϊκές προκρίσεις, μέσα σε διάστημα ενός μήνα. Το ξέρει πολύ καλά ο Νίκολιτς και γι αυτό επιμένει συνεχώς με τον χρόνο που πιέζει. Και γι αυτό με τον τρόπο του, πιέζει και τον Ριμπάλτα γι αυτούς που πρέπει να έρθουν. Είναι απολύτως συνειδητοποιημένος ο προπονητής, διότι εκτός των άλλων, ξέρει καλά και τι σημαίνουν οι ευρωπαϊκές προκριματικές μάχες στο καταλόκαιρο.

Είναι ωστόσο αποφασισμένος αυτό το τεντωμένο σχοινί να το διαβεί, προκειμένου να φτάσει μέχρι αυτή την ποδοσφαιρικά ορθολογική ΑΕΚ, που έχει σχεδιάσει να φτάσει. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρει. Κανείς δεν το ξέρει. Παρόλα αυτά για να είμαστε δίκαιοι, έχει σημασία όταν κάτι γίνεται προς την σωστή κατεύθυνση. Όταν δηλαδή έχει ποδοσφαιρική λογική και ας είναι περίπλοκο. Οι αποφάσεις του Νίκολιτς μοιάζουν απόλυτα (φυσιο)λογικές και ποδοσφαιρικές, απλώς είναι από μόνες τους δύσκολες, σ’ ένα καλοκαίρι που έτσι κι αλλιώς για την ΑΕΚ είναι δύσκολο.

Και κάτι ακόμα για να είμαστε απολύτως καθαροί. Το πιθανότερο είναι πως δεν θα υπάρχει κανείς μα κανείς, που από την Κυριακή δεν θα είναι στα Σπάτα. Το κάποιοι δεν θα συνεχίσουν να είναι μαζί μας, που είπε ο Νίκολιτς, αφορά προφανώς την επόμενη σεζόν, διότι η ΑΕΚ ούτε μπορεί, ούτε θέλει απλώς να ανοίξει μια πόρτα μεγάλης φυγής. Πάντα άλλωστε υπάρχει ο αστερίσκος της ανατροπής των δεδομένων. Κυρίως όμως πρέπει να βρεθούν οι κατάλληλες και συμφέρουσες για όλες τις πλευρές λύσεις. Και για να είμαστε εξηγημένοι, μέχρι να γίνει αυτό, όλοι μα όλοι, επειδή πρωτίστως είναι επαγγελματίες, θα πρέπει να κάνουν με την ΑΕΚ την δουλειά τους όπως πρέπει, όπου απαιτηθεί. Εξάλλου είμαι σίγουρος πως θα το κάνουν πρώτον διότι έχουν αποδείξει πως είναι καλοί επαγγελματίες και δεύτερον διότι πλέον, περισσότερο από ποτέ, παίζουν για το επόμενο πολύ καλό συμβόλαιό τους.

Και κάτι τελευταίο. Ο ρόμβος μέχρι τώρα δεν έχει δουλέψει σχεδόν καθόλου. Σκεφτείτε όμως πως το πραγματικό τεστ για το εάν μπορεί ή όχι να περπατήσει αυτός ο σχηματισμός, θα πρέπει να γίνει με Πένραϊς να έχει προσαρμοστεί ως αριστερό μπακ, τον Μουκουντί και τον Ρέλβας να έχουν βρει απολύτως τα πατήματα τους στο κέντρο της άμυνας, ίσως με μεταγραφή δεξιού μπακ, με την μεταγραφή του χαφ στην βάση του ρόμβου, με την προσθήκη του Πινέδα στις θέσεις των εσωτερικών χαφ και με την τριάδα της επίθεσης να έχει τακτοποιηθεί μόνιμα, όταν θα έχει έρθει και η μεταγραφή του φορ. Και επειδή η ερώτηση είναι, αν τα πράγματα είναι έτσι, τότε τι δούλευε στην τακτική αυτές τις 17 μέρες ο Νίκολιτς, η απάντηση είναι απλή. Δούλευε ρόλους και αγωνιστικές αρχές και θέσεις και όχι πρόσωπα.