Σ’ αυτή την ΑΕΚ του Αλμέιδα, οι παίκτες της δεν κοιτάζουν ποιος θα είναι ο αντίπαλος ή ποιο θα είναι το ματς, αλλά μπαίνουν και έχουν την ίδια νοοτροπία και αγωνιστική ταυτότητα. Γράφει ο Κώστας Τσίλης

Ο Πινέδα μπορεί και να είναι ο καλύτερος παίκτης του φετινού πρωταθλήματος. Σίγουρα είναι από τους σταρ της ΑΕΚ και αυτός που την έχει οδηγήσει τις τελευταίες δέκα μέρες από τη νίκη στο ντέρμπι κορυφής με τον Παναθηναϊκό, μέχρι και την θεαματική ποδοσφαιρική παράσταση με τον Παναιτωλικό.

Θα μπορούσε λοιπόν ο Πινέδα, στην άκρη του μυαλού του, να είχε την σκέψη πως δεν θα χρειαζόταν να βάλει τα πόδια του στην φωτιά και σ’ ένα ματς κυπέλλου με μια ομάδα μικρότερη κατηγορίας. Και μάλιστα για ολόκληρο 90άλεπτο. Θα μπορούσε να θεωρεί κιόλας πως το δικαιούται. Δεν θα ήταν και πολύ παράλογο. Αλλά θα συνέβαινε μόνο σε μια άλλη ΑΕΚ, σε μια άλλη κατάσταση και σίγουρα μ’ έναν άλλον προπονητή.

Ο Πινέδα και ο Γκαρσία και... όλοι

Σ’ αυτή την ΑΕΚ του Αλμέιδα, οι ποδοσφαιριστές της δεν κοιτάζουν ποιος θα είναι ο αντίπαλος ή ποιο θα είναι το ματς. Μπαίνουν και παίζουν πάντα με την ίδια ένταση, τον ίδιο ρυθμό και κυρίως το ίδιο πάθος. Ο Πινέδα ξεκίνησε βασικός με τον Πανσερραϊκό. Όπως είχε μπει αλλαγή για να παίξει ακόμα και δεξί μπακ με την Κηφισιά πριν από μια εβδομάδα. Όχι μόνο δεν το είδε ως αγγαρεία, αλλά ήταν και ο κορυφαίος παίκτης του γηπέδου. Με πολλές δουλειές μέσα στο γήπεδο και στο τέλος μια γκολάρα.

Και δεν ήταν μόνο ο Πινέδα σ’ αυτή την λογική. Ο Γκαρσία που είναι ο πρώτος σκόρερ της ΑΕΚ και του πρωταθλήματος, δεν έμεινε στον πάγκο στο ματς με τον Παναιτωλικό. Τον έριξε ο Αλμέιδα στο γήπεδο στο δεύτερο ημίχρονο. Έβαλε ένα γκολ, έδωσε μια ασίστ, έκανε και δυο – τρεις προσπάθειες που έκαναν άνω – κάτω την αντίπαλη άμυνα. Το διαχειρίστηκε το ματς με πάθος και διάθεση σαν να ήταν ακόμα και ντέρμπι και όχι ένα παιχνίδι κυπέλλου. Και αυτό ισχύει και για τον Γιόνσον και για τον Άμραμπατ που ήρθαν από τον πάγκο.

Για τον Αραούχο δεν χρειάζεται αναφορά, γιατί δεν μπαίνει ποτέ η περίπτωση του σε τέτοιες συζητήσεις. Ο Σέρχιο θα μπει για ένα φιλικό προετοιμασίας με την μικτή ενός χωριού της Ολλανδίας και θα κάνει στο γήπεδο όσα χιλιόμετρα γράφει και στα ντέρμπι. Μπορεί και περισσότερα. Αλλά έτσι κι αλλιώς ο Αραούχο είναι κατηγορία μόνος του. 

Κανείς από τους παίκτες της ΑΕΚ του Αλμέιδα, όσο σταρ και όσο κομβικός και σημαντικός παίκτης και αν είναι, δεν βλέπει κανένα παιχνίδι και κανέναν αντίπαλο διαφορετικά από κάποια άλλα ή κάποιους άλλους. Είναι το ίδιο πάθος και η ίδια αγωνιστική φιλοσοφία, που ο Αργεντινός έχει περάσει στους ποδοσφαιριστές του. Και πλέον, για να ξέρουμε και τι λέμε, δεν χρειάζεται καν να τη ζητήσει. Είναι αυτή η νοοτροπία και αυτό το πάθος, που οι παίκτες της ΑΕΚ θα βγάλουν έτσι κι αλλιώς μέσα στο γήπεδο. Όποιος και αν είναι ο αντίπαλος, αλλά και όποτε και αν μπουν στο γήπεδο.

Οι βασικοί έχουν το ίδιο πάθος μ’ αυτούς που έρχονται από τον πάγκο. Διότι αυτή είναι η νοοτροπία και η ταυτότητα της φετινής ΑΕΚ… γενικώς. Όχι στα ντέρμπι ή στα κρίσιμα ματς. Παντού και πάντα κάθε φορά που μπαίνει στο γήπεδο. Το δούλεψε πολύ αυτό ο Αλμέιδα για να συμβεί. Και δεν ήταν και καθόλου εύκολο να το πετύχει. Να βλέπεις παίκτες όπως είναι ο Πινέδα, να παίζουν 90άλεπτο σε ματς με τον Πανσερραϊκό, να πρεσάρουν και να κυνηγούν τις φάσεις μέχρι και το τελευταίο λεπτό και να το απολαμβάνουν κιόλας, δεν είναι κάτι απλό.

Όταν πατά γκάζι χάνεται, αλλά την Κυριακή θα είναι αλλιώς

Όσο για το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι, η ΑΕΚ δυσκολεύτηκε για ένα ημίχρονο να βγάλει φάσεις, πάτησε γκάζι στο δεύτερο ημίχρονο και τέλος. Είναι αλήθεια πως ο Πανσερραϊκός ήταν πολύ πιο σωστός τακτικά και στάθηκε πολύ καλύτερα από κάποιες άλλες ομάδες πρώτης κατηγορίας που πέρασαν από τη Νέα Φιλαδέλφεια. Αλλά πλέον η ΑΕΚ μπορεί να πιάσει τέτοιους αγωνιστικούς ρυθμούς μέσα στην έδρα της, που δεν είναι εύκολο για καμία ομάδα ούτε να ακολουθήσει, ούτε καν να αντέξει.

Η ΑΕΚ ουσιαστικά τελείωσε από τώρα το θέμα πρόκρισης στον ημιτελικό του κυπέλλου και το έκανε χωρίς να πολύ-ιδρώσει μεν, αλλά χωρίς να χάσει και τον αγωνιστικό της ρυθμό. Και ίσως αυτό να την βοηθήσει την Κυριακή στο ματς πρωταθλήματος στη Νίκαια απέναντι στον Ιωνικό. Εκεί πάντως, που το έργο για την ΑΕΚ θα είναι πολύ διαφορετικό.

Θα είναι διαφορετικό, όχι επειδή ο αντίπαλος θα είναι καλύτερος από τον Πανσερραϊκό. Πιθανότατα δεν είναι. Αλλά διότι οι παίκτες του Αλμέιδα για να πιάσουν τον αγωνιστικό ρυθμό τους, θα πρέπει πρώτα να ανταποκριθούν σε μάχες σώμα με σώμα. Δυνατές και σκληρές. Κάτι που δεν είχαν καταφέρει να κάνουν στην Τρίπολη τον περασμένο Νοέμβρη. Αλλά ίσως από εκείνο το ματς, το μάθημα το πήραν.