Βάλτο βρε Σαντιάγκο...

«Φώναζε» το ματς ότι μια στιγμή έφτανε και περίσσευε για να έβγαζε νικητή και ο Έσε έχασε την ευκαιρία για να προσφέρει απλόχερα το τρίποντο στον Ολυμπιακό μέσα στο «Κλ. Βικελίδης».

Στο 0-0 έμειναν ο Άρης με τον Ολυμπιακό στο «Κλ. Βικελίδης». Τρίτη επίσκεψη του Χοσέ Λουίς Μεντιλίμπαρ στο Χαριλάου, αλλά ακόμη δεν έχει κάνει σεφτέ, καθώς έχει δύο ισοπαλίες και μία ήττα. Ήταν από τα ματς που «φώναζε» από μακριά ότι θα ήταν πολύ κλειστό και ότι όποιος έβρισκε δίχτυα, στο τέλος θα έφευγε νικητής. Παρουσιάστηκε λοιπόν η τεράστια ευκαιρία στον Έσε στο 85’ μετά τη μαγική πάσα του Μουζακίτη, αλλά το πλασέ του ήταν απογοητευτικό.

Εννοείται ότι δεν του χρεώνουμε το 0-0, όμως, βρέθηκε σε τέτοια θέση βολής που θα μπορούσε να κάνει ένα καλύτερο τελείωμα. Ο Έσε όταν μπήκε στο ματς βοήθησε σε πολύ μεγάλο βαθμό τους Πειραιώτες για να κλείσουν τον Άρη στα καρέ τους στα τελευταία λεπτά.

Πάμε όμως να δούμε από την αρχή το τι έγινε στο ματς. Τί μας έδειξε στο πρώτο ημίχρονο ο Ολυμπιακός; Ότι έψαχνε κυρίως τον Ζέλσον για να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για κάποια σοβαρή ευκαιρία. Από την πλευρά του Πορτογάλου προσπαθούσε να προκαλέσει ρήγματα και να διασπάσει την άμυνα του Άρη. Δεν γινόταν όμως να παίζει μόνος του.

Δεν είχε βοήθειες από τον Κοστίνια, ενώ στην απέναντι πλευρά θα έπρεπε να περάσει ένα μισάωρο για να αρχίσει να δείχνει κάποια πράγματα ο Στρεφέτσα και αυτά όχι στον βαθμό που έδειχνε σε άλλα παιχνίδια. Δεν στεκόμαστε στην χαμένη του ευκαιρία μετά την πάσα του Ταρέμι, αλλά γενικότερα στις επικίνδυνες συνθήκες που δημιούργησε ο ίδιος για να προκαλέσει μπελάδες στην άμυνα των «κίτρινων».

Ο Ολυμπιακός ήταν πολύ πιο απειλητικός από τον Άρη και αυτό δεν αμφισβητείται. Δημιούργησε τις περισσότερες καταστάσεις στην περιοχή του Αθανασιάδη, όμως, έδωσε δικαιώματα στην άμυνά του στη μεγάλη χαμένη ευκαιρία του Πέρεθ. Κι αυτό, γιατί έγινε ένα ρεσιτάλ λαθών από την εκτέλεση του πλαγίου έως το γύρισμα του Ντούντου και την εκτέλεση του Πέρεθ. Είναι ανεπίτρεπτο να κυκλοφορούν την μπάλα οι παίκτες του Άρη δίχως την παραμικρή ενόχληση από τους Πειραιώτες. Και πάλι καλά για τους νταμπλούχους που ο Πέρεθ έπιασε άτσαλα το σουτ.

Πάντως ήταν εμφανές ότι ο Ολυμπιακός δεν πήρε πολλές βοήθειες από τον άξονα (σ.σ. τρομερό ματς ο Ράτσιτς), ενώ ούτε οι ακραίοι του μπακ ανέβηκαν για να προσφέρουν κάτι το ιδιαίτερο στο δημιουργικό/παραγωγικό κομμάτι. Ειδικά από τον Κοστίνια περιμέναμε περισσότερα πράγματα στο πρώτο 45λεπτο. Όσο για τον Ονιεμαέτσι; Πολύ λίγα πράγματα στο δεύτερο μισό του γηπέδου...

Στο δεύτερο μέρος ήρθε η αποβολή του Ντάνι Γκαρθία για να χαλάσει προς στιγμήν τις ισορροπίες. Ο Ολυμπιακός έμεινε με 10 παίκτες στο 51’, άργησε να βάλει τον Έσε γιατί έφτανε στο σημείο να παίζει μόνος του ο Μουζακίτης στα χαφ, όμως, σε αυτό το σημείο βοήθησε ο Ταρέμι που γύρισε πίσω και η αλήθεια είναι ότι μας εξέπληξε επειδή πρόσφερε ανασταλτικά, κάτι που δεν μας είχε δείξει σε άλλα παιχνίδια.

Ήρθε η αποβολή του Φαντιγκά στο 61’, μπήκαν στη συνέχεια οι Έσε και Τσικίνιο για να παίξει ο Ολυμπιακός χωρίς εξτρέμ, αλλά του πήρε χρόνο για να προσαρμοστεί ακόμη και στο δέκα εναντίον δέκα. Ο Άρης πήρε θάρρος, προσπάθησε να απειλήσει, όμως, όσο περνούσε η ώρα και φτάναμε στο τελευταίο δεκάλεπτο, ήταν ολοφάνερο ότι ο Ολυμπιακός ήταν πιο κοντά στο γκολ παρά οι «κίτρινοι». Είχε την ευκαιρία με τον Γιάρεμτσουκ, η είσοδος του Ορτέγκα βοήθησε στο να προκληθούν προβλήματα στην άμυνα του Άρη από τα δεξιά, όμως, στο τέλος αυτό που έμεινε ήταν η μεγάλη χαμένη ευκαιρία του Έσε στο 85’.

Προφανώς και δεν χάθηκε τίποτα στην σημερινή αναμέτρηση για τον Ολυμπιακό. Το 0-0 δίνει ψυχολογία στους παίκτες του Άρη, οι Πειραιώτες ήθελαν να φύγουν με τη νίκη, όμως, όπως και να ‘χει παραμένουν ακόμη στην κορυφή και οδηγούν την κούρσα.