Η ανάγκη για step-up των ψηλών, η άμυνα και η τελευταία ευκαιρία στο ΣΕΦ

Ο Παναθηναϊκός βρίσκεται σε μία οριακή θέση, μέσω της οποίας θα κληθεί να επιβιώσει την Κυριακή (8/6, 21:00) στο ΣΕΦ και παρακάτω θα αναλύσουμε τους τρόπους που θα καταφέρει να βγάλει εις πέρας την αποστολή του.

Εν μέσω της όλης έντασης και τοξικότητας, το μπάσκετ συνεχίζει να υφίσταται. Οι αγώνες θα γίνουν κανονικά και όσο οι δύο ομάδες αγωνίζονται και πατάνε παρκέ, καλό είναι να στρέφουμε την προσοχή μας μόνο εκεί. Ο Παναθηναϊκός ηττήθηκε στο Game 3 από τον Ολυμπιακό και πάει για ένα do or die ματς στο ΣΕΦ την Κυριακή (8/6, 21:00).

Οι πράσινοι δεν βρίσκονται στο peak τους αγωνιστικά, όμως δεν είναι αναγκαστικά αυτό που χρειάζονται αυτήν τη στιγμή. Θέλει απλά να τηρήσουν μερικές αρχές που ώρες - ώρες στα τρία ματς ως τώρα των τελικών με τον Ολυμπιακό δεν τις έχουν τηρήσει. Αυτό, έχει ως αποτέλεσμα οι ερυθρόλευκοι να εκμεταλλευτούν τα λάθη των παικτών του Αταμάν και να ανατρέψουν την σειρά.

Εν προκειμένω, στο Game 3, οι ερυθρόλευκοι ήταν παραγωγικότατοι. Και το τριφύλλι, δεν πήγε πίσω, ωστόσο το να δέχεσαι 99 πόντους στην έδρα σου δείχνει πως υπάρχουν τρωτά σημεία. Οι πράσινοι δεν έπαιξαν και την καλύτερη άμυνα και το ζητούμενο στο Game 4 είναι να την σφίξουν. Όπως ήταν και στο Game 3, άλλωστε. Οι Πειραιώτες είχαν καλά ποσοστά:

• 60% στα δίποντα (18/30)

• 44% στα τρίποντα (14/32)

• 52% συνολικά (32/62)

Όχι πως οι πράσινοι είχαν τραγικά χειρότερα ποσοστά, αλλά το 49% εντός πεδιάς μπορεί να φτιάξει, γιατί όλα κρίνονται στις λεπτομέρεις. Το αρνητικό για τον Παναθηναϊκό και το αντίστοιχα ευεργετικό για τον Ολυμπιακό, είναι πως ο Γιώργος Μπαρτζώκας βλέπει τους σταθερά καλούς του παίκτες να αποδίδουν ως συνήθως και μαζί με αυτούς, να ανεβαίνουν κι άλλοι.

Σάσα Βεζένκοφ κι Εβάν Φουρνιέ ήταν από τους πλέον κομβικούς για το πρώτο break της σειράς, ενώ μαζί με αυτούς «έλαμψαν» και οι Νίκολα Μιλουτίνοφ και Τάιλερ Ντόρσεϊ. Μιλάμε για δύο παίκτες που καθ' όλη τη σεζόν δεν έχουν πιάσει τα στάνταρ τους και όσον αφορά τον Ντόρσεϊ, έχει λάβει περιορισμένο χρόνο συμμετοχής, με αρκετά DNP μάλιστα.

Από την άλλη, από τον Παναθηναϊκό λείπει ο πλουλαρισμός στην επίθεση. Ο Τσεντί Οσμάν το τελευταίο διάστημα αποτελεί τον πλέον σταθερό και επικίνδυνο παίκτη του Αταμάν, ενώ ο Ναν κουτσά στραβά θα κάνει καλό ματς (αμφότεροι έβαλαν 25 στο Game 3). Ο Κώστας Σλούκας σημειώνει ραγδαία άνοδο στα τελευταία ματς, ωστόσο από ό,τι φαίνεται δεν αρκεί αυτό.

Κι αυτό γιατί ο Παναθηναϊκός παίρνει ελάχιστα πράγματα από τους ψηλούς του. Ας δούμε για παράδειγμα το Game 3. Γκέιμπριελ 4 πόντοι, Γιουρτσεβέν άλλους 4, Ερνανγκόμεθ 3 και ο Μήτογλου δεν σκόραρε. Μιλάμε για 11 πόντους εκ των 88. Και, οκ, δεν λέμε πως ο Παναθηναϊκός έχει ανάγκη ψηλούς πολυβόλα, που τα βάζουν όλα, όμως δεν φαίνεται να αποτελούν απειλή για την άμυνα του Ολυμπιακού.

Ιδίως από τη στιγμή που τραυματίστηκε ο Φαλ και οι ερυθρόλευκοι είχαν ως μοναδικό καθαρό σέντερ τον Μιλουτίνοφ, οι περισσότεροι περιμέναμε να δούμε τους πράσινους να εστιάζουν στο να φθείρουν το ζωγραφιστό του Ολυμπιακού. Κάτι τέτοιο ωστόσο δεν έγινε και η συμμετοχή των ψηλών στην επιθετική ανάπτυξη και τα plays του Παναθηναϊκού ήταν περιορισμένη και μάλλον βοηθητική.

Ίσως εκεί, θα έπρεπε να εστιαστεί η προσοχή τους για να «φορτώσουν» και τον Μιλουτίνοφ με φάουλ. Κάπως έτσι, ο Ολυμπιακός θα είχε περαιτέρω θέμα με τους ψηλούς του και αυτό θα μπορούσε να αποτελέσει και το κλειδί για τη νίκη του Παναθηναϊκού. Δυστυχώς, ο Μουσταφά Φαλ φαίνεται πως δεν ταλαιπωρείται από έναν απλό τραυματισμό και δυστυχώς ο αθλητισμός τα έχει αυτά.

Από εκεί και πέρα, ο Παναθηναϊκός θα πρέπει να εκμεταλλευτεί αυτό το κενό που αφήνει η απουσία του Φαλ στο κομμάτι των σέντερ και να πολιορκήσει το ζωγραφιστό του Ολυμπιακού. Αυτό θα γίνει φυσικά τροφοδοτώντας παίκτες όπως ο Γιουρτσεβέν ή ο Γκέιμπριελ και φυσικά, όχι απλά για να σκοράρουν. Όταν η μπάλα περνάει «μέσα», μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ως σκαλοπάτι.

Δηλαδή, το ότι η μπάλα θα φτάσει στο ψηλό στο ζωγραφιστό, δεν σημαίνει μόνο απειλή από τον ίδιο τον ψηλό, αλλά και από το off-ball παιχνίδι και κινήσεις των υπόλοιπων παικτών της περιφέρειας. Τα κοψίματα και τα screen που αναγκάζουν την άμυνα να αποδιοργανωθεί και να περιστραφεί, ώστε να προσαρμοστεί στα δεδομένα που της θέτει η επίθεση. Ξέρω, πολλή θεωρία, αλλά πολλές φορές, έτσι είναι!

Αλλά, το πλέον σημαντικό κομμάτι που πρέπει να προσέξει ο Παναθηναϊκός είναι η άμυνα. Ο Ολυμπιακός βομβάρδισε με τρίποντα πολλάκις στο δεύτερο μέρος και πήρε μομέντουμ. Κάτι αντίστοιχο συνέβη και στο Game 2 στο ΣΕΦ. Αν αυτό συμβεί και στο Game 4, τότε η ψυχολογία θα είναι ακόμα περισσότερο με το μέρος του Ολυμπιακού. Άλλωστε, μην ξεχνάμε πως στο Game 1 ο Παναθηναϊκός επικράτησε λόγω της καλής του άμυνας.

Τα κλεψίματα έγιναν καλάθια, τα καλάθια έδωσαν μομέντουμ και η καλή αμυντική λειτουργία μπέρδεψε τον Ολυμπιακό, που προέβη σε αβίαστα λάθη. Παίκτες κλειδία σε αυτές τις περιπτώσεις είναι οι Τζέριαν Γκραντ και Χουάντσο Ερνανγκόμεθ. Αν αυτοί οι δύο βρεθούν σε καλή μέρα, πρωτίστως αμυντικά, τότε είναι ξεκάθαρα στο χέρι του Παναθηναϊκού η έκβαση του ματς.

Όλα αυτά όμως είναι, όπως προείπα, θεωρία. Όλα θα τα δούμε στο παρκέ, ελπίζοντας πως για μία φορά το μπάσκετ, η τακτική και το πάθος για το άθλημα θα πρυτανεύσει και θα ξεχωρίσει. Ας μείνουμε όσο γίνεται μακριά από τη διχόνοια κι ας δούμε/μιλήσουμε όσο γίνεται μόνο και μόνο για μπάσκετ.