Ο δικός του ο δρόμος

Ο Λάμπρος Γκαραγκάνης γράφει από τη Γλασκώβη για τη δύσκολη συνθήκη να αρχίζει η ευρωπαϊκή πορεία του Παναθηναϊκού κόντρα στη Ρέιντζερς, αλλά και για το manual επιτυχίας των Πράσινων που μπορεί να τους οδηγήσει στην πρόκριση.

Ο Παναθηναϊκός καλείται, Ιούλιο μήνα, να δημιουργήσει τις καλύτερες δυνατές συνθήκες έναρξης της νέας σεζόν. Είναι όπως το λέγαμε και το γράφαμε, όταν χάθηκαν όλοι οι τίτλοι πριν λίγους μήνες. Η δεύτερη θέση στο Πρωτάθλημα μπορεί να δημιουργήσει τις βέλτιστες προϋποθέσεις, για μία νέα αγωνιστική περίοδο καλύτερη. Με σημείο αναφοράς το Champions League. Ήρθε η ώρα, λοιπόν, όλο αυτό να αρχίσει να παίρνει ανάστημα. Τα δύο παιχνίδια με τη Ρέιντζερς, για τον δεύτερο προκριματικό γύρο, αυτό ακριβώς προσφέρουν.

Η πρόκριση διασφαλίζει μία θέση στη League Phase του Europa League και μετά την Πλζεν ή τη Σερβέτ. Νορμάλ... Ένα ποσό κοντά στα δεκαπέντε εκατομμύρια ευρώ minimum στο ταμείο της ομάδας, εξέλιξη που μπορεί να καθορίσει ανοικτά μεταγραφικά ζητήματα αυτό το καλοκαίρι. Από τον Ουναΐ ή τον αντι - Ουναΐ, μέχρι τον αριστερό εξτρέμ που θα έρθει και την πώληση που μπορεί να γίνει πιο άνετα και δίχως καμία λαιμητόμο επάνω από το κεφάλι του συλλόγου.

Ο αποκλεισμός δεν είναι η συντέλεια του κόσμου, όσο και αν στον Παναθηναϊκό αυτή έρχεται εύκολα και επαναλαμβανόμενα. Περιμένουν, βέβαια, Μπεσίκτας ή Σαχτάρ Ντόνετσκ. Πρόβλημα. Βήμα - βήμα, όμως... Το πρώτο παιχνίδι στο «Άιμπροξ» είναι σημαντικό, διότι επάνω σε αυτό μπορεί να «χτιστεί» ή να χαθεί η πρόκριση. Το Τριφύλλι του Ρουί Βιτόρια, το 2025, έχει μία νίκη εκτός έδρας (στη Νέα Φιλαδέλφεια με την ΑΕΚ) σε έντεκα αγώνες, ανεξαρτήτως διοργάνωσης. Και το sold out «Άιμπροξ» μόνο παίξε - γέλασε δεν είναι...

Οι Σκωτσέζοι κάνουν επανεκκίνηση σε όλους τους τομείς, διοικητικά και αγωνιστικά. Πέρασαν την προηγούμενη δεκαετία δύσκολα, φτάνοντας ως τις μικρές κατηγορίες της χώρας, λόγω οικονομικών προβλημάτων, και ξέρουν πώς να εκτιμήσουν την ευκαιρία που υπάρχει εδώ. Είναι πιο έμπειρη ομάδα, τα τελευταία χρόνια, από τον Παναθηναϊκό στην Ευρώπη, έχοντας παίξει μέχρι και τελικό Europa League. Είναι αδιανόητο, πραγματικά, και πέρα από κάθε ποδοσφαιρική λογική και ρεαλισμό να θεωρείται βατός αντίπαλος η Ρέιντζερς, καλοκαιριάτικα, για τον Παναθηναϊκό που τώρα ξανακάνει τα δικά του baby steps στην Ευρώπη μετά το ban.

Ο Ρουί Βιτόρια, πλέον, διανύει τον ένατο μήνα στην Ελλάδα και γνωρίζει άριστα την ομάδα που προπονεί. Τις παθογένειές της, αυτά που τη χαντακώνουν, τα προτερήματά της και ότι, δίχως τον Αζεντίν Ουναΐ, όσα μπορούν να κάνουν τη μεγάλη διαφορά λιγόστεψαν. Οι Πράσινοι, ουσιαστικά, είναι η ίδια ομάδα με πέρυσι, χωρίς τον καλύτερο παίκτη της από τον Φεβρουάριο έως τον Μάιο. Οι υπόλοιποι νεοφερμένοι αντικατέστησαν ποδοσφαιριστές που βρίσκονταν στο περυσινό ρόστερ. Ο Μαροκινός δεν αντικαταστάθηκε... Πέρα από το υπόβαθρο του πρώτου ματς στη Γλασκώβη και της δυάδας αγώνων με τη Ρέιντζερς, στο αγωνιστικό κομμάτι, καθαρά, οι Πράσινοι επιβάλλεται να διατηρήσουν σταθερές.

Κεφαλίδα, η αποφυγή των ατομικών λαθών. Αν κάτι μπορεί να τορπιλίσει την όλη προσπάθεια είναι μία γκέλα (ας μην αναφερθούν περυσινά παραδείγματα, για το γούρι), η οποία θα φέρει την ομάδα με την πλάτη στον τοίχο και σε καθεστώς ψυχολογικής πίεσης. Επόμενη σταθερά, η ανάδειξη πρωταγωνιστών. Ναι, δεν υπάρχει Ουναΐ στην εξίσωση. Ωστόσο, ο Παναθηναϊκός καλοπληρώνει αρκετούς ποδοσφαιριστές, με potential, βιογραφικό και προσωπικότητα, να πάρουν το σύνολο από το χέρι και να το πάνε παραπέρα. Οι δύο αρχηγοί, Ιωαννίδης και Μπακασέτας, ανήκουν σε αυτήν την κατηγορία.

Οι Τετέ, Πελίστρι, Σφιντέρσκι, Ίνγκασον, Βαγιαννίδης αποτελούν μεγέθη, από τα οποία η διαφορά δεν αναμένεται απλώς. Κρίνεται επιβεβλημένη. Τη δεδομένη χρονική στιγμή, το Τριφύλλι θα πρέπει να εμφανιστεί, σε «Άιμπροξ» και «ΟΑΚΑ», με μεγαλύτερη συνοχή, σε σχέση με τον αντίπαλό του που, τώρα, αλλάζει «δέρμα» σε όλους τους τομείς. Η ταυτότητα μπαίνει τελευταία παράμετρος σε αυτή τη shortlist, ωστόσο είναι μείζονος σημασίας. Όσο και αν είναι νωρίς στη σεζόν, ο Παναθηναϊκός πρέπει να πείσει τον εαυτό του τι θέλει να παίξει και στη συνέχεια να το διοχετεύσει στο γήπεδο, στους φιλάθλους και σε όλους τους υπόλοιπους.

Έως τώρα, στους εννέα μήνες με τον Ρουί Βιτόρια στον πάγκο, δεν είναι ευδιάκριτη η αγωνιστική ταυτότητα. Ελπιδοφόρα ήταν η εικόνα στο δεύτερο ημίχρονο του φιλικού με τη Βέστερλο, όπου, πράγματι, οι Πράσινοι παρουσίασαν ένα στοιχείο στο παιχνίδι τους που δεν το είχαμε δει ξανά. Πίεση ψηλά και «κλοιός» για τον αντίπαλο στην περιοχή του. Η Ρέιντζερς δεν είναι Βέστερλο και, μάλλον, δεν βολεύει αυτο το μοτίβο κόντρα στους Σκωτσέζους. Αν το επιβάλλει, όμως, ο Παναθηναϊκός, έστω για 15 - 20 λεπτά, μπορεί, ως τακτική, να του αποφέρει κέρδος. Πυλώνας στα πάντα είναι, τέλος, η αποτελεσματικότητα.

Ο Παναθηναϊκός θα δημιουργήσει ευκαιρίες και στη Γλασκώβη και στην Αθήνα. Το ζήτημα είναι η αξιοποίησή τους. Να γίνουν όλα αυτά καλά, μοιάζει και είναι δύσκολο. Εφόσον, η ομάδα του Ρουί Βιτόρια πάρει υποφερτούς βαθμούς σε κάποια και φέρει τη σειρά στην Αθήνα, με την πρόκριση να παίζεται, το βήμα παραπέρα μπορεί να είναι πιο στέρεο και επωφελές.