Η ισοπαλία σαν... ήττα για τον Παναθηναϊκό και οι Συμπληγάδες που πλησιάζουν

Ο Λάμπρος Γκαραγκάνης γράφει για το αποτέλεσμα του Τριφυλλιού, στο ντέρμπι της Λεωφόρου με τον Παναθηναϊκό, και τα μεγάλα αγωνιστικά ζητήματα που καλείται να λύσει, μέσα σε αγώνες, ο Χρήστος Κόντης.

Η αρχή στην αξιολόγηση τού 1-1, στο «Απόστολος Νικολαΐδης», μπορεί να αρχίσει από την επόμενη ημέρα. Αυτή, βρίσκει τον Παναθηναϊκό με δύο νίκες σε δέκα παιχνίδια, επτά χαμένους βαθμούς στο Πρωτάθλημα στα τελευταία λεπτά, κόπωση Σεπτέμβριο μήνα και όλα αυτά σε ένα αβέβαιο περιβάλλον για το πώς μπορούν όλα αυτά να επιλυθούν άμεσα και δίχως άλλες βαθμολογικές απώλειες στα ανοικτά μέτωπα.

Συνολική λύση, σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν γίνεται να υπάρξει ούτε από κάποιον θαυματοποιό. Αν πρέπει να απομονωθεί το αγωνιστικό σκέλος της κρίσης από το μόνιμο διοικητικό, προφανώς και η απόφαση να παραμείνει ο Ρουί Βιτόρια στη θέση του προπονητή, το περασμένο καλοκαίρι, δεν βγήκε. Αν συνέβαινε κάτι διαφορετικό, ο Πορτογάλος προπονητής θα βρισκόταν ακόμα εδώ. Οι μεταγραφές, σε συνδυασμό με το υπάρχον ρόστερ, αφορούν παίκτες που δεν διακρίνονται από αθλητικότητα και ταχυδύναμη, αλλά από διαφορετικά skills τα οποία δεν αξιοποιούνται με επάρκεια.

Ο Ίβηρας προετοίμασε μία ομάδα για να μπει σε League Phase ευρωπαϊκής διοργάνωσης και το κατάφερε, στο Europa League μάλιστα. Όταν άρχισαν, όμως, τα διαδοχικά παιχνίδια δεν μπόρεσε, από day one, ο Παναθηναϊκός να τα βγάλει πέρα. Κάτι που είχε επισημανθεί σε προηγούμενο σημείωμα στο Sportal. Όταν μία ομάδα κρατάει αποτελέσματα στα χέρια της, σε προχωρημένο χρονικό σημείο αγώνων, και δεν τα διατηρεί, είτε από αγωνιστικά ελλείμματα, είτε από φόβο να νικήσει, προφανώς και, υφίσταται πρόβλημα. Με τη Γιουνγκ Μπόις στη Βέρνη και τον Παναιτωλικό στο Αγρίνιο, μέσα σε ταξίδια, σε παιχνίδια εκτός έδρας (το ένα σε πλαστικό χλοοτάπητα) και με συγκεκριμένο rotation, το μέλλον φαντάζει δύσκολο.

Δεν πρόκειται καν για μία στενωπό, μιλάμε για Συμπληγάδες Πέτρες που απειλούν να συνθλίψουν τη σεζόν του Παναθηναϊκού από πάρα πολύ νωρίς. Δίχως, ακόμα, να είναι ξεκάθαρο ποιος προπονητής μπορεί να έρθει προς την επόμενη διακοπή, λόγω Εθνικών ομάδων, ποια χαρακτηριστικά μπορεί να διαθέτει, τι επιρροή μπορεί να έχει στο σύνολο και πώς όλα αυτά, όλα μαζί, γίνεται να επιλυθούν επιτυχώς ανάμεσα σε κρίσιμους αγώνες «τελικούς».

Ο Ολυμπιακός ισοφάρισε στο 90’+2’

Από εκεί και πέρα, επιστρέφοντας στην Κυριακή, ο Παναθηναϊκός προηγήθηκε με τον Σίριλ Ντέσερς. Τον κανονικό φορ που ήρθε, δίχως, μετά από γκολ σε ντέρμπι, ουδείς να ασχολείται μαζί του. Είναι πιο σημαντική η αποθέωση στο υλικό του κόουτς Μεντιλίμπαρ, που το έχει ο άνθρωπος, ο τρόπος που επέστρεψαν οι «ερυθρόλευκοι» στο ματς, ο γκολτζής Ελ Κααμπί, οι διαμαρτυρίες για τη διαιτησία. Παρά τα δύο γκολ σε δύο παιχνίδια ενός παίκτη που ήρθε, υπό αμφισβήτηση, και δείχνει να ξεχωρίζει ήδη μετά από λίγες ημέρες στην ομάδα. Η αλήθεια είναι ότι η ισοπαλία 1-1, στη Λεωφόρο, αντιμετωπίζεται ως... νίκη του Ολυμπιακού και ως... ήττα του Παναθηναϊκού. Δεν ισχύει!

Αυτόν τον Παναθηναϊκό, που η γενική γνώμη περιγράφει και κριτικάρει, ο Ολυμπιακός θα έπρεπε να τον είχε κερδίσει εύκολα... Έτσι δεν είναι; Πέραν του επικοινωνιακού «αφοπλισμού», στον οποίο το Τριφύλλι ενδίδει, η πραγματικότητα είναι η εξής. Η ζημιά στον Παναθηναϊκό δεν έγινε σε αυτούς τους δύο χαμένους βαθμούς, σε ένα ντέρμπι που όλα γίνονται. Έγινε με τη Λιβαδειά και την Κηφισιά. Στο 90’+2’ ισοφάρισε ο Ολυμπιακός, που δεν πέρασε μπροστά στο σκορ ούτε για ένα δευτερόλεπτο στο παιχνίδι.

Και κάτι τελευταίο, για το προβοκάρισμα προς τον κόσμο του Παναθηναϊκού τις προηγούμενες ημέρες. Θα ήταν, λέει, καλύτερα να τιμωρηθεί η έδρα, για να μην γίνουν επεισόδια. Οι φίλαθλοι των Πράσινων στάθηκαν πλάι στην ομάδα, στο ύψος των δύσκολων περιστάσεων και δεν έκαναν τη χάρη σε κανέναν που περίμενε... Κούγκι τη Λεωφόρο. Όταν επέλθει η ηρεμία, με αποτελέσματα και αυτό που λείπει από τον οργανισμό, βραδιές σαν της Κυριακής θα έχουν ιστορική αξία για το πώς οι Παναθηναϊκοί έβαλαν, όπως έπρεπε, την ομάδα επάνω από τον κάθε περαστικό παράγοντα...