Ο Άρης δεν είναι έτοιμος, αλλά η πρόκριση είναι στο χέρι του

Ο Άρης χρειάζεται πολλή δουλειά ακόμα για να φτάσει στο επίπεδο που θέλει. Όχι για να ξεπεράσει το εμπόδιο της Αράζ. Γράφει ο Βασίλης Πολυχρονόπουλος.

Είναι... τρομακτικό το πως περνάει ο καιρός πραγματικά, όσο κλισέ κι αν ακούγεται. Σαν χθες μοιάζει που γράφαμε για τον σχεδιασμό που έπρεπε να τρέξει ο Άρης και το πως σκοπεύει να κινηθεί, για το βασικό στάδιο της προετοιμασίας στην Ολλανδία, για τα πρώτα φιλικά. Και να που ήρθε η ώρα να κάνουμε έναν μικρό απολογισμό του τελευταίου φιλικού και να ασχοληθούμε με το πρώτο επίσημο παιχνίδι, που είναι μόλις έξι μέρες μακριά.

Ο Άρης κατάφερε να πάρει την πρώτη του νίκη πριν την Ευρώπη, αφού στο τελευταίο φιλικό παιχνίδι, που αντιμετώπισε την Ανόρθωση στο «Κλεάνθης Βικελίδης», επικράτησε με 2-1 χάρη στα γκολ των Μορόν (45') και Δώνη (78'). Ωστόσο, θέλω να είμαι σταθερός στην άποψη που έχω εγώ και νομίζω γενικά η πλειονότητα. Το τελευταίο που μετράει σε αυτά τα παιχνίδια είναι το αποτέλεσμα. Ίσως στην προκειμένη περίπτωση επειδή ήταν μερικά 24ωρα πριν το πρώτο επίσημο να βοήθησε λίγο την ομάδα ψυχολογικά η νίκη, αλλά δεν είναι εκεί η ουσία.

Η ουσία είναι πως σε καμία περίπτωση ο Άρης δεν εντυπωσίασε με την εμφάνιση του κόντρα στους Κύπριους και φυσικά έκανε ξεκάθαρο πως δεν είναι ακόμα έτοιμος. Προσέξτε, λέω «η ουσία» και όχι «το πρόβλημα» γιατί αυτό είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό. Δεν νομίζω να περίμενε κανείς η ομάδα να είναι πανέτοιμη από τις 18 Ιουλίου. Για την ακρίβεια δεν νομίζω να υπάρχει ομάδα στον πλανήτη -πλην των Σκανδιναβών- που να είναι 100% έτοιμη τέτοια εποχή. Άρα είναι παράλογο να έχουμε αυτή την απαίτηση από τον Άρη των δέκα -μέχρι τώρα- μεταγραφών.

Όπως επίσης, η ουσία είναι πως είδαμε κάποια πολύ θετικά στοιχεία. Και από τα νέα μεταγραφικά αποκτήματα, αλλά και από τους «παλιούς». Ο Ντιαντί μοιάζει να είναι άλλος ποδοσφαιριστής σε σχέση με πέρυσι, Μόντσου σταθερά πολύ καλός, Γιαννιώτας για ακόμη μία φορά κάτι παραπάνω από φιλότιμος, Πέρεθ εντυπωσιακός δεδομένου πως πριν πέντε μέρες έκανε την πρώτη του προπόνηση στα «κιτρινόμαυρα», Ράτσιτς μπήκε και γέμισε το κέντρο και Δώνης αρκετά καλά πρώτα δείγματα, πέτυχε και το νικητήριο γκολ, αλλά δυστυχώς στάθηκε άτυχος, καθώς αποχώρησε τραυματίας και μένει να φανεί η σοβαρότητα του προβλήματος.

Και δεν είναι μόνο αυτοί, απλά αυτοί μου έκαναν εμένα περισσότερο το... κλικ κόντρα στην Ανόρθωση. Όπως επίσης δεν είναι μόνο τα θετικά στοιχεία, που είδαμε ατομικά από κάθε παίκτη, αλλά και από την ομάδα γενικά. Εν ολίγοις, ναι ο Άρης δεδομένα δεν είναι έτοιμος τη δεδομένη χρονική στιγμή, αλλά όπως είπε και στις δηλώσεις του ο Μαρίνος Ουζουνίδης έχει πολύ ποιότητα πλέον στο ρόστερ του και φαίνεται ικανός να κάνει σπουδαία πράγματα, αρκεί να «δέσει». Κάτι που φυσικά χρειάζεται χρόνο. Τον έχει ο Άρης; Όχι θα σκεφτεί κανείς, δεδομένου πως το πρώτο ματς με την Αράζ στο Μπακού για τον δεύτερο προκριματικό γύρο του Conference League είναι την ερχόμενη Πέμπτη (18/07).

Δεν είναι έτσι ακριβώς τα πράγματα όμως. Και αυτό γιατί ο Άρης χρειάζεται πολλή δουλειά ακόμα για να φτάσει στο επίπεδο που θέλει. Για να γίνει η ομάδα που θα μπορέσει να τρυπήσει το -έως τώρα- ταβάνι της και να κάνει πρωταθλητισμό και να κυνηγήσει διακρίσεις. Όχι για να ξεπεράσει το εμπόδιο της Αράζ. Εννοείται πως δεν υποτιμάω την ομάδα από το Αζερμπαϊτζάν και κυρίως δεν πρέπει να το κάνουν οι «κιτρινόμαυροι» που την έχουν πατήσει στο παρελθόν από αντίστοιχες ομάδες. Απλά πιστεύω ότι δεν είναι απαραίτητο να είναι 100% έτοιμη η ομάδα για να κάνει τη δουλειά κόντρα σε έναν τέτοιο αντίπαλο.

Εξάλλου το είπε ανοιχτά και ο Μαρίνος Ουζουνίδης. «Δεν θα είμαστε 100% έτοιμοι», ήταν τα λόγια του Έλληνα προπονητή, που ξέρει καλύτερα απ' όλους την κατάσταση της ομάδας του. Αλλά είναι τέτοια η ποιότητα που διαθέτει πλέον ο Άρης, που με τη δουλειά που έχει να κάνει και μέσα στις επόμενες ημέρες, φτάνοντας σε έναν ικανοποιητικό βαθμό ετοιμότητας -και όχι στον απόλυτο- θα είναι στο χέρι του η πρόκριση.