Η ΑΕΚ (απ)έδειξε πως φέτος την Ευρώπη την βλέπει αλλιώς

Ο Κώστας Τσίλης γράφει για όσα έδειξε για την ΑΕΚ και την ευρωπαϊκή της προσέγγιση η εξάρα επί της Αμπερντίν και τι δεν έδειξε για το ντέρμπι της Κυριακής

Καταλαβαίνω αυτούς που θα σπεύσουν να πουν πως η Αμπερντίν δεν είναι δα και κανένα θεριό ανήμερο ποδοσφαιρικά. Αλλά ειδικά τα τελευταία χρόνια, στην ΑΕΚ δεν έπαιζε στην Ευρώπη και πολύ ρόλο το τι ήταν ο αντίπαλος. Η προσέγγιση και η διαχείριση που έκανε η ίδια, διαμόρφωνε πάντα τα δεδομένα. Διότι ακόμα και προτελευταία που είναι η Αμπερντίν στην Σκωτία, έχοντας κατακτήσει πέρυσι το κύπελλο απέναντι στην Σέλτικ και έχοντας φέτος φτάσει μέχρι τον όμιλο, προφανώς και πολύ πιο πάνω και από τη Νόα και από τη Βελέζ.

Όμως η ΑΕΚ που μπήκε στο γήπεδο για να αντιμετωπίσει τους Σκωτσέζους, δεν είναι η ίδια μ’ αυτή που έπαιξε με τους Αρμένιους και με τους Βόσνιους. Κυρίως σε νοοτροπία και σε προσέγγιση. Ο Νίκολιτς όταν έφτιαχνε το αγωνιστικό πλάνο για το παιχνίδι με την Αμπερντίν, δεν σκέφτηκε πως την Κυριακή έχει ντέρμπι με τον Ολυμπιακό και επομένως ίσως να έπρεπε να ξεκουράσει τον Βίντα για να μην κάνει τρια συνεχόμενα ματς σε μια εβδομάδα. Ή να προστατεύσει τον Ρότα ή τον Μαρίν ή τον Πινέδα.

Ο Νίκολιτς είπε την παραμονή του ματς με τους Σκωτσέζους, πως αντιμετωπίζει το παιχνίδι σαν να είναι νοκ άουτ. Όχι σαν να είναι για όμιλο. Δεν ήθελε να δώσει τόσο δραματικό τόνο, αλλά εννοούσε πως ήταν ένας «τελικός» για την ΑΕΚ. Και στην πραγματικότητα ήταν, διότι για μια ομάδα που έχει στόχο να μπει στην οκτάδα και που ήδη έχει χάσει το πρώτο ματς, δεν υπήρχε περιθώριο για νέα απώλεια ειδικά εντός έδρας. Ο Νίκολιτς το είπε και στη συνέντευξη Τύπου την Τετάρτη, πως ο φετινός στόχος είναι η ΑΕΚ να πάει μακριά στην Ευρώπη. Και σχεδόν 24 ώρες μετά, το έδειξε με την εικόνα της και με τη νοοτροπία της μέσα στο γήπεδο.

Ναι, φυσικά και υπήρχε διαφορά ποιότητας ανάμεσα στις δυο ομάδες. Αλλά και πάλι η ΑΕΚ έπαιξε με τρόπο τέτοιο, ώστε να αναδείξει στο έπακρο αυτή την τεράστια διαφορά. Δεν είναι άλλωστε μόνο τα έξι γκολ που πέτυχε. Έχει και τέσσερα δοκάρια. Έχει και ευκαιρίες που ήταν πιο κλασικές ακόμα και από… δοκάρι. Αυτό που χάνει δηλαδή πρώτο ο Πιερό και στην αμέσως επόμενη φάση και ο Ελίασον, στο φινάλε του πρώτου ημίχρονου, είναι ακόμα και έξω από κάθε συζήτηση για το όλα χάνονται και όλα μπαίνουν.

Στην πραγματικότητα αυτό που έγινε στη Νέα Φιλαδέλφεια, είναι πως η ΑΕΚ έπιασε τον ρυθμό που ήθελε να πιάσει απέναντι σ’ έναν αντίπαλο τόσο ευάλωτο όσο η Αμπερντίν. Και το πήγε μέχρι τέλους, ακριβώς διότι ήξερε πως εκτός από τη νίκη και τους τρεις βαθμούς, έτσι όπως είναι το σύστημα της διοργάνωσης, στο τέλος θα μετρήσουν πολύ και τα γκολ. Οι ισοβαθμίες θα παίξουν ίσως τον κομβικό ρόλο. Και η προσέγγιση της ΑΕΚ στην βραδιά, ειδικά όσο περνούσε η ώρα, ήταν πως το υπολόγιζε κι αυτό. Ακόμα ένα δείγμα το πόσο μεγάλο βάρος δίνει ο Νίκολιτς και οι παίκτες του, στην προοπτική να προχωρήσουν στην Ευρώπη.

Προφανώς και όλο αυτό το ξέσπασμα έκανε καλό και στο κλίμα. Ο κόσμος στο ξεκίνημα του ματς ήταν μουδιασμένος από την ήττα από τον ΠΑΟΚ. Και η ΑΕΚ μ’ αυτά που έκανε στο γήπεδο, τον έβαλε σε μια διαδικασία να ακολουθήσει τον ρυθμό της και να συμμετάσχει στο ποδοσφαιρικό πάρτι που έστησε. Διόλου αμελητέο, σε μια στιγμή που η ατμόσφαιρα είχε βαρύνει μετά το κυριακάτικο. Άλλωστε η ΑΕΚ, καλώς ή κακώς δεν υπάρχει νόημα να το ψάξεις, δεν είναι οργανισμός που οι κακές ήττες, δεν αφήνουν έντονο αποτύπωμα. Οι οπαδοί της Αμπερντίν έκαναν έναν σκασμό χιλιόμετρα, έφαγαν έξι και στο μετά το ματς διασκέδαζαν αποθεώνοντας τα γκολ του γιού του Γιόβιτς και του Βίντα. Στην ΑΕΚ τα πράγματα είναι διαφορετικά.

Φυσικά και αυτή η νίκη σ’ ένα ευρωπαϊκό ματς, το κλίμα το άλλαξε και εν πολλοίς το ίσιωσε. Σίγουρα στην κερκίδα. Αλλά ακόμα και μέσα στα αποδυτήρια. Το πιο σημαντικό όμως που έκανε, ήταν πως έδωσε μια σειρά από οφέλη, στις ευρωπαϊκές βλέψεις που αποδεδειγμένα πλέον έχει και ο Νίκολιτς, έχουν και οι παίκτες του. Τρεις βαθμοί, πολλά γκολ που θα χρησιμεύσουν στην ισοβαθμία. Και επόμενο ματς στη Νέα Φιλαδέλφεια με αντίπαλο την Σάμροκ Ρόβερς, που τυπικά παίζει να είναι και λίγο χειρότερη από την Αμπερντίν.

Βεβαίως για να ξέρουμε και τι λέμε, το κυριακάτικο ματς με τον Ολυμπιακό στο Φάληρο είναι πολύ διαφορετικό. Και δεν συνδέεται καθόλου μ’ ότι έκανε τώρα η ΑΕΚ με την Αμπερντίν. Αν το ματς με τους Σκωτσέζους στράβωνε, σύνδεση θα υπήρχε. Για πολλούς λόγους. Τώρα αυτή η εξάρα στο μόνο που βοηθά, είναι πως πάει με ηρεμία η ΑΕΚ σ’ ένα πολύ σημαντικό ματς. Επίσης έτσι όπως εξελίχθηκε το παιχνίδι, παρά τα πολλά γκολ και τις πολλές φάσεις, πολλή ενέργεια δεν ξοδεύτηκε. Ωστόσο αυτή η εξάρα, έχει σημασία σχεδόν αποκλειστικά για την Ευρώπη. Το ντέρμπι της Κυριακής είναι μια εντελώς άλλη ιστορία και κατάσταση.