Η ΑΕΚ του Νίκολιτς πέτυχε κάτι, που σχεδόν κανείς τον Ιούλη δεν θα πόνταρε τα λεφτά του

Ο Κώστας Τσίλης γράφει για τη νίκη επί του Αστέρα αλλά κυρίως για το αγωνιστικό ταμείο που κάνει η ΑΕΚ στα τέλη του Αυγούστου, το οποίο πρακτικά και ποδοσφαιρικά είναι υπερβατικό

Να τα βάλουμε τα πράγματα σε μια σειρά πάνω στο τραπέζι, για να καταλάβουμε λίγο που έχει βρεθεί η ΑΕΚ στα τέλη αυτού του καλοκαιριού. Πέρυσι ακριβώς τέτοια εποχή, είχε αποκλειστεί από την Ευρώπη από τη Νόα και είχε πετάξει δυο βαθμούς με την Λαμία μέσα στη Νέα Φιλαδέλφεια. Ασχολίαστη κατάσταση. Πριν από δυο χρόνια, πάλι τέτοιες μέρες, είχε κάνει σούπερ πρόκριση επί της Ντιναμό Ζάγκρεμπ, είχε πετάξει την ευκαιρία να παίξει ομίλους Τσάμπιονς Λιγκ απέναντι στην Αντβέρπ και επίσης είχε πετάξει δυο βαθμούς στο πρωτάθλημα, απέναντι στον Πανσερραϊκό.

Φέτος η ΑΕΚ, την τελευταία μέρα του Αυγούστου, συμπλήρωσε απέναντι στον Αστέρα Τρίπολης πέντε συνεχόμενες νίκες μέσα στη Νέα Φιλαδέλφεια, σε διάστημα 38 ημερών. Πέντε νίκες στις οποίες δέχθηκε μόλις ένα γκολ και αυτό με πέναλτι. Έχει το απόλυτο σε νίκες στις δυο πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος, κάτι που πρέπει να πας αρκετά χρόνια πίσω για να το ξαναβρείς. Και ταυτόχρονα έχει κάνει και τρεις συνεχόμενες ευρωπαϊκές προκρίσεις, για πρώτη φορά στην ιστορία της.

Η ΑΕΚ έχει βάλει στο αγωνιστικό της ταμείο στις 31 Αυγούστου κάτι, για το οποίο δεν νομίζω να υπήρχαν πολύ που θα στοιχημάτιζαν σ’ αυτό τα λεφτά τους, στα μέσα του περασμένου Ιούλη. Ίσως και κανείς. Άλλωστε για να ξέρουμε και τι λέμε, αυτά τα μηχανήματα του διαβόλου που πλέον δίνουν ποσοστό για όλα τα μελλούμενα στο ποδόσφαιρο, στην ΑΕΚ έδιναν ένα 20% να καταφέρει να φτάσει μέχρι και την League Phase. Ενώ χωρίς αυτά τα μηχανήματα, αλλά με την μακράν σε επίπεδο σχέσεως ζωής εμπειρία μας από ΑΕΚ, η πρόβλεψη για ένα ματς σαν αυτό με τον Αστέρα, δεν ήταν επουδενί αισιόδοξη για νίκη.

Δεν νομίζω πως χρειάζεται να ανατρέξω σε αποδεικτικά στοιχεία από το παρελθόν. Όλοι μας καταλαβαίνουμε πως απλά και όμορφα, ένα ματς μετά από θρίαμβο την Πέμπτη, σε κατάσταση γενικής ΑΕΚτζήδικης ευφορίας, πριν από διακοπή πρωταθλήματος και με αντίπαλο έναν ζημιάρη όπως ο Αστέρας, μύριζε γκέλα από την… Δεκελείας. Ίσως και από πιο μακριά. Αλλά και σ’ αυτό η ομάδα που έχει φτιάξει ο Νίκολιτς, έριξε προβλέψεις στα βράχια. Διότι η πραγματικότητα του γηπέδου έδειξε, πως απλά και ήρεμα και ποδοσφαιρικά σωστά, η ΑΕΚ την δουλειά την έκανε.

Κάποιος θα πει πως το φινάλε ήταν αγχωτικό. Ισχύει. Αλλά περισσότερο επειδή όλων στη Νέα Φιλαδέλφεια, η σκέψη πήγε στα τελευταία λεπτά και με το ματς στο 1-0, σ’ όλα αυτά που ανέλυσε παραπάνω. Ωστόσο αυτό που πραγματικά έδειχνε το γήπεδο, ήταν πως πιο πιθανό ήταν η ΑΕΚ να βρει τον τρόπο βάλει ένα δεύτερο, έστω και σχεδόν εξουθενωμένη μετά το 90άλεπτο, τρεις μέρες μετά την μάχη με την Άντερλεχτ, Και όχι να απειληθεί, που επί της ουσίας δεν απειλήθηκε και καθόλου. Σέντρα στην σέντρα που ίσως άλλες εποχές, μ’ άλλους τερματοφύλακες που είχαν στο μυαλό τους να μην βγάλουν αυτοί τα κάστανα από την φωτιά, μπορεί και να κινδύνευε. Τώρα ακόμα και ο Στρακόσια, είναι ένας άλλος τερματοφύλακας σε σχέση μ’ αυτό που ήταν πέρυσι.

Η ΑΕΚ το ματς με τον Αστέρα το κέρδισε και με ευκολία και μέσα από ποδοσφαιρική δικαιοσύνη. Περισσότερα γκολ δικαιούταν με βάση την εικόνα της και λιγότερο κίνδυνο στα νότα της. Και επειδή προφανώς η νίκη μετρά πάνω απ’ όλα και αυτή είναι η βασική φιλοσοφία του Νίκολιτς, μη νομίζετε πως έγινε με κανέναν κλεφτοπόλεμο. Ναι, η ΑΕΚ ξεκίνησε μουδιασμένα και είχε ο Αστέραςς 58% κατοχή της μπάλας. Αλλά στο ξεκίνημα του δευτέρου ημιχρόνου και με το σκορ στο 1-0, η κατοχή είχε πάει στο 58% υπέρ της ΑΕΚ. Και ήταν αυτή που για ένα 25λεπτο, ίσως και παραπάνω στο δεύτερο ημίχρονο, έπαιξε και χορταστικό ποδόσφαιρο με καλή κυκλοφορία της μπάλας, με φάσεις και με δοκάρι. Δεν είναι δηλαδή πως απλώς κέρδισε, που ήταν έτσι κι αλλιώς το ζητούμενο. Άρεσε κιόλας.

Βεβαίως υπάρχουν πολλά που από την επιστροφή μετά την διακοπή για τις εθνικές θα πρέπει να αλλάξουν. Ο Νίκολιτς έκανε μόλις τρεις αλλαγές με τον Αστέρα. Το έκανε διότι είχε απουσίες αφενός και αφετέρου είχε στον πάγκο κάποιους παίκτες που υπολογίζει από ελάχιστα εως καθόλου. Υπάρχουν ακόμα 48 ώρες για να γίνουν οι μεταγραφικές κινήσεις που θα μπορούν να μπουν στην ευρωπαϊκή λίστα. Υπάρχουν 12 μέρες που μπορούν να γίνουν και κινήσεις που θα αφορούν μόνο τις εγχώριες διοργανώσεις και καθαρά αριθμητικά ίσως είναι εξίσου απαραίτητες. Υπάρχουν και 14 μέρες για να καθαρίσει το μυαλό και να καθαρίσει και το ιατρικό δελτίο.

Όλα αυτά που περιγράφω όμως, θα γίνουν με την ΑΕΚ να έχει κάνει δυο νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια στο πρωτάθλημα και να έχει εξασφαλίσει και την θέση στην φάση των ευρωπαϊκών ομίλων. Μια θέση που είναι απολύτως προνομιακή και για την οποία πρώτος ο Νίκολιτς και μετά οι παίκτες του δούλεψαν σκληρά και συστηματικά και την κέρδισαν με το σπαθί τους, χωρίς να τους χαρίσει τίποτα και κανείς.