Ο Έλληνας που πέτυχε το αδιανόητο: Ο Θωμάς Κρασώνης μιλά στο newsauto.gr

Άραγε, έχουμε αναρωτηθεί πόσο δύσκολο είναι ένα παιδί στην Ελλάδα να φτάσει σε επαγγελματικό επίπεδο στον μηχανοκίνητο αθλητισμό, πόσο μάλλον να γίνει πρωταθλητής Ευρώπης; Ρωτήσαμε τον πρώτο που τα κατάφερε και φέρνουμε τις απαντήσεις.

Η ιστορία του περιέχει πρόσωπα, όπως ο παγκόσμιος πρωταθλητής F1, Ζακ Βιλνέβ και ο θρύλος του ελληνικού μπάσκετ, Θοδωρής Παπαλουκάς!

Σε πολλούς ακούγεται σαν ψέμα, σε άλλους περνά στα ψιλά, ενώ λίγοι συνειδητοποιούν το μέγεθος της επιτυχίας, η οποία ήρθε με όλες τις αντίξοες συνθήκες που υπάρχουν στην Ελλάδα για ένα παιδί που ονειρεύεται να κατακτήσει τις πίστες.

Εδώ και περίπου 20 ημέρες, όμως, είναι γεγονός: ένας Έλληνας επαγγελματίας οδηγός αγώνων είναι πρωταθλητής σε μία μεγάλη κατηγορία! Η 12η του Οκτώβρη 2025 έχει πια χαραχθεί ανεξίτηλα στην πολύ μικρή ιστορία του μηχανοκίνητου αθλητισμού στη χώρα μας, όντας η μέρα που ο Θωμάς Κρασώνης κατέκτησε τον τίτλο της OPEN στο NASCAR Euro Series.

Και ενώ οι περισσότεροι τώρα ανακαλύπτουν αυτό το 24χρονο (πια) παιδί, ο ίδιος μαζί με την οικογένεια, τους φίλους, τους συνεργάτες και φυσικά τους χορηγούς του γνωρίζουν, ότι αυτό το πρωτάθλημα στο EuroNASCAR είναι -από το 2019 που μπήκε στην κατηγορία- απόρροια τεράστιων κόπων, θυσιών και προσπάθειας.

Η οποία ξεκίνησε πριν από κάτι παραπάνω από 10 χρόνια. Και μάλιστα στη χώρα που δεν έχει πίστες, αυτοκινητοβιομηχανία, επαγγελματικές ομάδες που να αγωνίζονται σε κάποιο πρωτάθλημα και γενικότερα τη φιλοσοφία του μηχανοκίνητου αθλητισμού

Τα πρώτα συναισθήματα

Όλα αυτά, βέβαια, έρχονται σε μεταγενέστερο στάδιο όταν συναντάς τον πρώτο πανευρωπαϊκό πρωταθλητή αγώνων στην ιστορία της Ελλάδας. Το πρώτο που θες να μάθεις, είναι τι περνούσε από το μυαλό του όταν έφτασε στη γραμμή του τερματισμού και ανέβηκε στον πρώτο του θρόνο:

«Σίγουρα ένιωσα ανακούφιση, από εκεί ξεκινάνε όλα. Ήταν μια προσπάθεια πολλών ετών και όταν επιτέλους πετυχαίνεις αυτόν τον στόχο που έχεις θέσει από μικρό παιδί –που τότε δεν ήταν τόσο συγκεκριμένος, δεν έλεγα δηλαδή “θέλω να πάρω το EuroNASCAR”, αλλά ήθελα να πετύχω στην Ευρώπη σαν οδηγός. Το πρώτο πράγμα που σκέφτεσαι είναι “ναι, το έκανα”.

«Μετά, αρχίζεις και σκέφτεσαι όσα έχεις περάσει για να το καταφέρεις: αναμνήσεις, αμέτρητους αγώνες, καλές και κακές στιγμές. Είναι ένα μείγμα πολλών συναισθημάτων εκείνη τη στιγμή», είναι η πρώτη του σκέψη με την επόμενη να αφορά σε μερικούς από τους ανθρώπους που τον συνόδευσαν σε αυτό το ταξίδι:

«Χάρηκα πάρα πολύ, γιατί είχαν έρθει όλοι όσοι ήταν από την αρχή του ταξιδιού μαζί μου. Ήρθε πολύς κόσμος που ήθελε να δει τους τελικούς και είχα τους δικούς μου ανθρώπους κοντά μου να πανηγυρίσουν.

«Αυτό ήταν πάρα πολύ σημαντικό για μένα και τους ευχαριστώ όλους, έναν προς έναν: τον γυμναστή μου, τον Πολ Τίμπα, τον πρώτο μου δάσκαλο στο αυτοκίνητο, τον Χάρη Μπουροθανασόπουλο και φυσικά τον Γιάννη-Μάριο Παπαδόπουλο, που στηρίζει τους ελληνικούς αγώνες όσο μπορεί και προσπαθεί. Ήταν από τους πρώτους δημοσιογράφους που βοήθησαν. Ήταν μεγάλο στήριγμα, και επαγγελματικά και προσωπικά– δεν θα μπορούσε να λείψει από τους τελικούς.

«Φυσικά και οι χορηγοί μου ήταν εκεί: η Costamare και η Δωδώνη. Ήταν κάτι τρομερό», υπογράμμισε ο Θωμάς ενώ δηλώνει… ευχάριστα κατακλυσμένος από την απήχηση που είχε αυτή η επιτυχία:«Τις μέρες που ακολούθησαν υπήρξε μεγάλος ενθουσιασμός. Υπάρχει πολύς κόσμος που προσεγγίζει, πολλά τηλέφωνα… Ακόμα δεν το έχω ευχαριστηθεί όσο θα ήθελα, γιατί δεν έχω ηρεμήσει -αλλά αυτό είναι καλό.

«Αυτό κυνηγάγαμε: να έρθει μια επιτυχία, να αρχίσει να ακούγεται περισσότερο όχι μόνο το δικό μου όνομα, αλλά γενικά ο ελληνικός μηχανοκίνητος αθλητισμός. Γιατί από τη χώρα μας πρέπει να ξεκινήσει η ανάπτυξη για τους Έλληνες οδηγούς.

«Όλα αυτά μαζί δεν με έχουν αφήσει να το χαρώ πλήρως, αλλά σίγουρα το έχω συνειδητοποιήσει. Ειδικά το πρώτο βράδυ, δεν μπορούσα να κοιμηθώ.

«Είναι ο πρώτος ευρωπαϊκός τίτλος που έρχεται στην Ελλάδα. Ο κόσμος ίσως δεν το έχει συνειδητοποιήσει, γιατί το μηχανοκίνητο δεν είναι τόσο διαδεδομένο, δεν είναι ούτε το τέταρτο ούτε το πέμπτο άθλημα στην Ελλάδα. Λογικό, όταν δεν υπάρχουν πίστες, όταν δεν υπάρχει αυτοκινητοβιομηχανία, δεν μπορεί να δημιουργηθεί παράδοση στους αγώνες.

«Τα ελάχιστα event που υπάρχουν είναι κυρίως στο drift. Δεν το λέω υποτιμητικά. Το drift έχει τη μεγαλύτερη προβολή και αναγνωρισιμότητα στην Ελλάδα, πολύ περισσότερο από τους αγώνες ταχύτητας. Είναι πιο εύκολο να ακουστεί κάποιος που θα κάνει επιτυχία στο drift, παρά κάποιος στους αγώνες.

«Εγώ θέλω να φτάσουμε κάποια στιγμή να είναι όλα τα κομμάτια του μηχανοκίνητου –drift, αναβάσεις, ταχύτητα, kart– στο ίδιο επίπεδο. Να πηγαίνει ο κόσμος στην πίστα κάθε Σαββατοκύριακο», τόνισε ο Κρασώνης.

Το πίστευε εξ αρχής

Πέρυσι στα Μέγαρα, μας είπε πως υπάρχει ένα χρονοδιάγραμμα το οποίο σε μερικά χρόνια τον βρίσκει στο NASCAR των ΗΠΑ. Επιπλέον, θα ξεκινούσε τη σεζόν με μία ομάδα πρωταθλήτρια, την PK Carsport. Το περίμενε πως θα πήγαινε έτσι η σεζόν του 2025;

«Στον μηχανοκίνητο αθλητισμό τίποτα δεν θεωρείται δεδομένο. Αυτό που ξέραμε είναι ότι με τη δουλειά και την προετοιμασία που είχαμε κάνει, θα ήμουν σίγουρα ένας από τους διεκδικητές. Εγώ, προσωπικά, πάντα πίστευα ότι θα το πάρω. Ακόμα κι από πέρυσι στα Μέγαρα, είχα πει ότι ο στόχος είναι το πρωτάθλημα -όχι το βάθρο, όχι η τριάδα. Και αυτό δεν έχει αλλάξει.

«Η πρωταθληματική ομάδα σε κάνει να βελτιώνεσαι. Εκεί δοκιμάζεσαι, βλέπεις αν μπορείς όντως να το κάνεις. Υπήρχαν αγώνες που κέρδιζα και αγώνες που έχανα, ακόμα και με τον Γκιρέλι (ο πρωταθλητής teammate του) απέναντι. Είχαμε δύο οδηγούς στην ομάδα που ήμασταν μέσα στους τρεις πιο φορμαρισμένους του πρωταθλήματος, χωρίς αμφιβολία.

Το σημείο αναφοράς του μηχανοκίνητου αθλητισμού στην Ελλάδα

Ο Θωμάς Κρασώνης ενσαρκώνει τα όνειρα κάθε Ελληνόπουλου που φαντάζεται τον εαυτό του κάποια στιγμή να κατακτά νίκες και πρωταθλήματα σε μεγάλες πίστες της Ευρώπης και όλου του κόσμου.

Προσωπικά, τον χαρακτήρισα άνθρωπο-ορόσημο για τον μηχανοκίνητο αθλητισμό στην Ελλάδα. Ο ίδιος, πώς το βλέπει; «Αυτό έχει δύο ερμηνείες. Από τη μία, δεν το έκανα για να πάρω αναγνώριση από τη χώρα, δεν περιμένω να μου δώσει κάτι πίσω. Η προσπάθεια ήταν καθαρά δική μας – της ομάδας, των χορηγών, της οικογένειας, των φίλων. «Από την άλλη, θέλω ο κόσμος να βλέπει ότι γίνεται. Ότι δεν είναι κάτι απίθανο. Να το δουν οι νέοι και να πιστέψουν ότι μπορούν. Είναι σημαντικό να υπάρχουν πολλοί Έλληνες οδηγοί στο εξωτερικό, γιατί αυτό ανοίγει και την αγορά για χορηγούς.

«Όταν υπάρχουν πολλοί και οι χορηγοί βλέπουν ότι κάποιος δεν είναι διαθέσιμος, θα ψάξουν τον επόμενο Έλληνα – όχι απλώς τον επόμενο Ευρωπαίο.

«Θα ήταν υπέροχο, αντί να είμαι μόνο εγώ, να υπήρχαν άλλοι πέντε. Και θα είμαι ο πρώτος που θα συγχαρεί τον επόμενο που θα πάρει τίτλο. Μακάρι του χρόνου κιόλας να υπάρξει κάποιος που θα τα καταφέρει. Αυτό θα βοηθήσει και εμένα, κάνοντας τη δουλειά μου πιο εύκολη και κυρίως τους επόμενους που θα ακολουθήσουν.

Το αβάσταχτο κόστος και οι θυσίες της οικογένειας

Όταν μιλάμε για Ελλάδα και motorsport, οι δυσκολίες δεν είναι απλά μεγάλα εμπόδια, αλλά σχεδόν αδιαπέραστα τείχη! Σε μία πιο προσωπική ερώτηση που ο Θωμάς Κρασώνης με άνεση μας απάντησε, αναρωτηθήκαμε τι χρειάστηκε να περάσει η οικογένεια και οι φίλοι αυτής, για να συνεχίσει να τρέχει:

«Ο πατέρας μου έλεγε πάντα πως για να πετύχεις κάπου πρέπει να έχεις διάρκεια. Οι μεγάλες δυσκολίες άρχισαν όταν ανεβήκαμε επίπεδο στα πρωταθλήματα και το οικονομικό βάρος δεν μπορούσε πλέον να καλυφθεί εξ ολοκλήρου από την οικογένειά μου. Μας βοήθησαν και φίλοι, άνθρωποι που πίστεψαν σε μένα και τους ευχαριστώ πολύ.

«Πρέπει να υπάρχει συνέπεια και διάρκεια. Δεν μπορείς να κάνεις χρονιές με κενά, γιατί χάνεις ρυθμό και σε ρίχνει επίπεδο. Το δύσκολο για τον Έλληνα είναι όταν έρθει η ώρα της υπέρβασης να μπορέσει κάποιος να τη στηρίξει, για να συνεχίσει να τρέχει.

«Να προτιμάς μια χρονιά σε χαμηλότερο επίπεδο παρά μια χρονιά αποχής. Έστω με επιλεγμένους αγώνες. Καλύτερα να τρέξεις λίγους αλλά προετοιμασμένα, παρά να απέχεις. Γιατί ακόμα κι ένας αγώνας με σωστή προετοιμασία μπορεί να κάνει τη διαφορά.

«Ναι, είναι ρίσκο, γιατί όταν είναι λίγοι αγώνες, μια εγκατάλειψη μπορεί να σου στοιχίσει τα πάντα, αλλά τουλάχιστον είσαι εκεί. Υπάρχεις, συνεχίζεις, έχεις παρουσία. Αυτό μετράει, για να μπορείς μετά να πας σε έναν χορηγό και να τον πείσεις. Πρέπει, λοιπόν, να ζυγίζεις τι πρέπει να κάνεις. Αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι», παραδέχεται πριν ανοιχτεί σχετικά με τις θυσίες της οικογένειας Κρασώνη:

«Και πρέπει να το αποδέχονται και οι γονείς αυτό, ότι δεν μπορούν να κυνηγήσουν άμεσα τίτλους, αλλά το παιδί πρέπει να συνεχίσει να τρέχει. Εμείς κάναμε πολλές οικογενειακές θυσίες – και οικονομικές και περιουσιακές και προσωπικές.

«Ο αδερφός μου, για παράδειγμα, στερήθηκε πράγματα και δεν παραπονέθηκε ποτέ. Οι θυσίες είναι αναπόφευκτες, εκτός αν προέρχεσαι από οικογένεια που μπορεί να τα καλύψει όλα.

«Και μετά έρχεται και η ψυχολογική δυσκολία. Πρέπει να συνειδητοποιήσεις ότι αυτό που κάνεις είναι προνόμιο. Όταν το καταλάβεις, φεύγει το άγχος. Ό,τι αγώνες έχεις να κάνεις, τους απολαμβάνεις. Ήρθες να τρέξεις, αυτό μπορείς, αυτό θα κάνεις – και πρέπει να το χαίρεσαι», δηλώνει ο 24χρονος πρωταθλητής EuroNASCAR.

Σήμερα που μιλάμε ο Θωμάς Κρασώνης έχει χορηγούς και επαγγελματικό συμβόλαιο. Αλλά την περίοδο των οικονομικών δυσχερειών, όπου είχε και τις σπουδές του στο Sport Science & Management, σκέφτηκε ότι όνειρο ήταν και… πάει:

«Η μόνη στιγμή που πραγματικά σκέφτηκα ότι μάλλον σταματάμε – δεν ήταν γιατί ήθελα να τα παρατήσω, απλώς είχα αποδεχθεί ότι εδώ ίσως τελειώνει η διαδρομή- ήταν η χρονιά πριν το 2023, πριν κάνω το συμβόλαιο με την Costamare. Η τελευταία μου χρονιά με τους Ιταλούς, με την Academy τότε.

«Ο πατέρας μου μού είχε πει ξεκάθαρα από την αρχή: “Άκου, Θωμά, αυτά έχουμε. Θα κάνουμε συγκεκριμένους αγώνες, ό,τι βγει. Κοίτα να το ευχαριστηθείς”. Αυτό ήταν το 2022, η αγωνιστική σεζόν του ’22.

«Εκείνη τη χρονιά είχα πάει ήδη στην Ολλανδία για σπουδές, γιατί ήξερα πως κάποια στιγμή θα τελειώσει όλο αυτό και θα έπρεπε να έχω ένα χαρτί στα χέρια μου. Δεν φανταζόμουν ποτέ ότι θα εξελιχθούν έτσι τα πράγματα, ούτε ότι θα μπορώ να συνεχίσω χάρη στους χορηγούς και στα αγωνιστικά συμβόλαια. Πήγα λοιπόν για σπουδές, απλώς δεν ήξερα πότε θα τελειώσει το κεφάλαιο «αγώνες».

«Ο πατέρας μου τότε μου είπε: “Με αυτά τα χρήματα θα κάνουμε επιλεκτικά δύο-τρεις αγώνες. Διάλεξε ποιες πίστες σ’ αρέσουν να πάμε να τρέξουμε και να το ευχαριστηθούμε”. Κι εγώ μέσα μου έλεγα “μάλλον τέλος”. Εκεί ήταν το δύσκολο κομμάτι.

«Ψυχολογικά είχα πιεστεί πολύ, όχι τόσο αγωνιστικά όσο υπαρξιακά. Είχα αφεθεί σωματικά τελείως. Δεν πρόσεχα το σώμα μου, δεν ήμουν “αθλητής”. Είχα πάρει κιλά, έφτασα 95, ήμουν σε άθλια κατάσταση. Εκείνη ήταν η χρονιά που πραγματικά πίστεψα ότι τελειώνουμε», παραδέχεται.

Ο δεύτερος πατέρας, Χάρης Μπουροθανασόπουλος και ο… Ζακ Βιλνέβ!

Το μακρινό ταξίδι για τον Θωμά ξεκίνησε -όπως συμβαίνει με όλα τα παιδιά- από το karting. Αλλά επειδή τότε δεν υπήρχε coaching, ο Κρασώνης χρειάστηκε τις γνωριμίες του Χάρη Μπουροθανασόπουλου και την εκπαίδευση του πρώην οδηγού F3, Σταμάτη Κατσίμη.

Και στο δρόμο προς την κορυφή βρήκε έναν παγκόσμιο πρωταθλητή Formula 1 και φυσικά τον παρόντα αγωνιστικό του coach και τετράκις πρωταθλητή EuroNASCAR, Άλον Ντέι:

«Στο κάρτ δεν υπήρχε δάσκαλος, δεν υπήρχε coaching τότε. Πήγαινες, έτρεχες, προσπαθούσες μόνος σου να γίνεις καλύτερος. Η ομάδα κάτι σου έλεγε, αλλά δεν υπήρχε “coach ”, όπως σήμερα. Τώρα έχει αλλάξει πολύ, βάζουν μέχρι και τηλεμετρίες στα καρτ!

«Όταν πήγα στο αυτοκίνητο, δεν είχα ιδέα. Βρέθηκε τυχαία η ευκαιρία να τρέξω στο Junior Saloon Championship με τα Saxo κι εκεί εμφανίστηκε ο Χάρης Μπουρθανασόπουλος, που ήξερε τον Σταμάτη Κατσίμη. Ο Χάρης είπε στον Σταμάτη να με βοηθήσει να μάθω να οδηγώ αγωνιστικά, κι έτσι ξεκίνησαν οι προπονήσεις.

«Ο Χάρης έφερνε το αμάξι και βοηθούσε πολύ στο ψυχολογικό και στο mentality του αγώνα, ενώ ο Σταμάτης ήταν καθαρά στο οδηγικό κομμάτι: “αυτή είναι η γραμμή, αυτό είναι το φρενάρισμα, έτσι μπαίνεις”. Αυτοί οι δύο μαζί μου έδωσαν το έναυσμα της αγωνιστικής οδήγησης», δηλώνει ο Θωμάς πριν παραδεχθεί πως ο πατέρας του Άγγελος βρισκόταν Λατινική Αμερική, για να υποστηρίξει οικονομικά την οικογένεια!

«Δύο χρόνια μετά, ο Χάρης έμεινε μαζί μου στην Αγγλία. Ο πατέρας μου είχε φύγει τότε οικονομικός μετανάστης στη Βραζιλία, οπότε ο Χάρης ήταν μαζί μου σε όλους τους αγώνες -σαν δεύτερος πατέρας.

«Σήμερα είναι ακόμα δίπλα μου. Βοήθησε πάρα πολύ, δεν ζητούσε τίποτα, το έκανε πραγματικά από την καρδιά του. Και το εκτιμώ βαθιά. Έχει κερδίσει το δικαίωμα να είναι όπου θέλει, όποτε θέλει μαζί μου. Για αυτό είναι ακόμα δίπλα μου.

«Όσο για τον Ζακ Βιλνέβ, δεν είχαμε προσωπική σχέση ως teammate, εγώ ήμουν ένας πιτσιρικάς στο EuroNASCAR, στη δεύτερή μου χρονιά, ούτε που υπήρχα στην κατάταξη. Ήμουν τελευταίος, κακός rookie. Ήμουν επιρρεπής στα λάθη, είχα ατυχήματα, τράκαρα.

«Η εμπειρία με τον Ζακ Βιλνέβ ήταν ένα μάθημα. Βλέπεις πώς λειτουργεί ένας παγκόσμιος πρωταθλητής, ακόμα και στα τελειώματα της καριέρας του. Ο τρόπος σκέψης του, το mentality του, είναι εκεί. Είχε έρθει για να κερδίσει, όχι για να… παίξει.

«Ο Άλον (Ντέι) μου έμαθε ουσιαστικά τι σημαίνει πρωταθλητισμός. Από τον Βιλνέβ είδα κάποιες στιγμές, πήρα κάποια πράγματα, αλλά κυρίως τον παρακολουθούσα. Δεν είχαμε ιδιαίτερη τριβή. Ανταλλάξαμε μερικές κουβέντες, αλλά μέχρι εκεί. Ήταν και ιδιότροπος άνθρωπος. Από ένα σημείο και μετά “μαλάκωσε”. Έπαιζε ρόλο και ότι δεν ήμασταν ανταγωνιστές.

«Με τον Άλον πλέον δουλεύουμε δύο χρόνια non-stop — προπόνηση σε simulator, πίστες, στρατηγική. Όλο το αγωνιστικό μου project άλλαξε επίπεδο από τη στιγμή που είπε “ναι”. Η ομάδα και η Costamare μού είχε πει ξεκάθαρα: “Πάρε top προπονητή, ορίστε και το μπάτζετ. Οδηγός χωρίς προπονητή δεν γίνεται. Πρέπει να έχεις κάποιον να σε καθοδηγεί”. Και είχαν δίκιο.

«Ο Άλον με έχει μάθει κάτι θεμελιώδες: αν το κάνω εγώ, μπορείς κι εσύ. Αν η τηλεμετρία δείχνει ότι το φρενάρισμα εκεί δίνει αυτό το χρόνο, τότε φρενάρεις εκεί, τέλος! Ο φόβος πρέπει να φύγει.

«Υπάρχουν στροφές που φαίνονται “αντιαγωνιστικές” στο μάτι, αλλά είναι οι σωστές. Μπορεί να πρέπει να αστοχήσεις επίτηδες το apex, ώστε να κρατήσεις περισσότερη ταχύτητα. Όλα αυτά τα μαθαίνεις.

«Η διαφορά με οδηγούς όπως ο Άλον είναι, ότι εκείνοι το βρίσκουν μόνοι τους. Εγώ το μαθαίνω από αυτόν και το αντιγράφω 100%. Το κάνω, γιατί ξέρω ότι δουλεύει. Μόλις το εφαρμόσεις μία φορά και δεις ότι όντως πιάνει, μετά το σώμα το αποδέχεται», λέει ο Κρασώνης, παραδεχόμενος πως ο Άλον Ντέι τον βοήθησε να κάνει το βήμα παραπάνω.

Η παρουσία του… Θοδωρή Παπαλουκά στο πλευρό του!

Όπως είπε και ο ίδιος, σήμερα σχεδόν όλα τα πρόσωπα που τον στήριξαν στο δύσφορο αυτό ταξίδι είναι δίπλα του. Αλλά στις μεταδόσεις των αγώνων του παρατηρήθηκε στην προσωπική του ομάδα και μία τεράστια προσωπικότητα που είναι θρύλος του ελληνικού μπάσκετ, ο Θοδωρής Παπαλουκάς! Πώς προέκυψε αυτό;

«Ο Θοδωρής Παπαλουκάς είναι πολύ κοντά μας. Ήταν φίλος του συγχωρεμένου του θείου μου, του Θωμά Sr., που ήταν ατζέντης στο μπάσκετ και είχαν πολλή τριβή μεταξύ τους. Μετά γνωρίστηκε και με τον πατέρα μου, μας παρακολουθούσε, του άρεσε η προσπάθειά μας και τη στήριξε με τον δικό του τρόπο βοηθώντας και με κάποιες του επαφές.

«Έχει έρθει σε αγώνες, είναι υποστηρικτής και είναι πραγματικά δίπλα μου. Είναι όμορφο να βλέπεις έναν άνθρωπο από άλλο άθλημα να παρακολουθεί κάτι που δεν είχε καμία σχέση με αυτόν, να το χαίρεται και να το στηρίζει.

«Τον ευχαριστώ πολύ, είναι τεράστιο θετικό για μένα. Βλέπω μέσα από αυτό, πως η προσπάθεια και ό,τι έχουμε κάνει έχει αντίκτυπο. Γιατί τραβάς τέτοια άτομα και τους πείθεις, ότι αυτό που κάνεις είναι ωραίο, είναι και δύσκολο. Για αυτό τον ευχαριστώ πάρα πολύ. Είναι τρομερός άνθρωπος και πολύ φίλος», μας ενημερώνει ο Θωμάς.

Στόχος ο τίτλος της EuroNASCAR PRO το 2026

Ο Θωμάς Κρασώνης θα αγωνίζεται και του χρόνου στο NASCAR Euro Series, αυτή τη φορά μόνο στην κατηγορία PRO. Και πάλι θα αποτελεί μέλος της PK Carsport και πάλι θα έχει teammate τον δις πρωταθλητή, Βιτόριο Γκιρέλι. Ποιος είναι, λοιπόν, ο επόμενος στόχος πριν εξετάσει τις πιθανότητές του για το NASCAR των ΗΠΑ:

«Νιώθω πάρα πολύ καλά. Οδηγικά είμαι στο καλύτερο σημείο μου, δεν νιώθω ότι υστερώ από κανέναν. Αν έχω να κάνω αυτοκριτική, είναι στο qualifying. Εκεί πρέπει να βελτιωθώ -χάνω θέσεις που κάνουν τον αγώνα πιο δύσκολο. Σε race pace, όμως, ήμουν φέτος από τους πιο σταθερούς σε όλες τις πίστες.

«Στις μάχες είμαι δυνατός. Μόνο ένας, ο Μούλντερς, κατάφερε να μου κρατήσει άμυνα ως το τέλος. Πρέπει να φτιάξω τις κατατακτήριες, αυτό δουλεύω τώρα. Κομμάτι-κομμάτι χτίζεσαι σαν οδηγός.

«Εάν αρχίσω να παίρνω pole position και στην PRO σταθερά, θεωρώ ότι είμαι σίγουρα μέσα στους τρεις που θα παίξουν για τον τίτλο. Μακριά από ατυχίες να μείνουμε μόνο και όπου βγει. Δεν έχω να χάσω τίποτα, δεν φοβάμαι κανέναν και συνεχίζουμε δυνατά»!

Πηγή: newsauto