Τα παλιά αυτοκίνητα μας σκοτώνουν

Ας δούμε επιτέλους την πραγματικότητα κατάματα. Η τεχνολογία στα αυτοκίνητα δεν είναι πολυτέλεια. Eίναι η γραμμή που χωρίζει τη ζωή από τον θάνατο…

Κάθε νέα γενιά οχημάτων φέρνει εξελιγμένα συστήματα ασφάλειας, από αερόσακους πολλαπλών σταδίων μέχρι αυτόματο φρενάρισμα και υποβοήθηση λωρίδας. Και όσο προχωρά η τεχνολογία, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες ένα λάθος στον δρόμο να αποδειχθεί μοιραίο.

Το αποτέλεσμα είναι αναμφίβολα απτό. Η πιθανότητα να τραυματιστείς σοβαρά ή να χάσεις τη ζωή σου σε ένα σύγχρονο αυτοκίνητο είναι αισθητά χαμηλότερη από ό,τι σε ένα παλιό δεκαετίας ή δεκαπενταετίας. Πρόσφατες ευρωπαϊκές και αμερικανικές αναλύσεις δείχνουν ότι όσοι οδηγούν οχήματα ηλικίας 8 έως 15 ετών έχουν περίπου 19% μεγαλύτερο κίνδυνο θανάτου σε σύγκρουση σε σχέση με οδηγούς σε οχήματα έως 5 ετών, ενώ στα άνω των 15 ετών ο κίνδυνος ανεβαίνει πάνω από 30%. Τα ποσοστά αυτά δεν αποτελούν θεωρητικά μοντέλα. Εχουν αποτυπωθεί εντυπωσιακά και σε συγκρούσεις παλιών με νέων αυτοκινήτων.

Στα crash tests τύπου «παλιό εναντίον καινούριου», το παλιό καταρρέει δομικά, με σοβαρές εισχωρήσεις στην καμπίνα και θανατηφόρες επιταχύνσεις για τους επιβάτες. Το νεότερο, αντίθετα, διατηρεί χώρο επιβίωσης, ενεργοποιεί σωστά τους αερόσακους και απορροφά την ενέργεια της σύγκρουσης μεθοδικά.

Η διαφορά ανάμεσα σε δύο ή ακόμα περισσότερο σε τρείς γενιές δεν είναι απλώς θέμα εξοπλισμού, η σχεδιαστικής αισθητικής, αλλά δομικής φιλοσοφίας. Η σημερινή ασφάλεια δεν είναι μόνο παθητική – δηλαδή πώς αντιδρά το αυτοκίνητο μετά τη σύγκρουση. Είναι και ενεργητική. Πολλά ατυχήματα δεν συμβαίνουν ποτέ. Η προειδοποίηση σύγκρουσης, η αυτόματη πέδηση με αναγνώριση πεζών και ποδηλατών, η υποβοήθηση διατήρησης λωρίδας και η παρακολούθηση κόπωσης οδηγού προλαμβάνουν τη συντριπτική πλειονότητα των σφαλμάτων που πριν από λίγα χρόνια θα κατέληγαν σε τραγωδία.

Στην Ελλάδα, το θέμα είναι ακόμη πιο κρίσιμο. Ο μέσος όρος ηλικίας του στόλου ξεπερνά τα 18 έτη – ο γηραιότερος στην Ευρώπη. Αυτό σημαίνει εκατομμύρια οχήματα που κινούνται χωρίς τα σύγχρονα συστήματα ενεργητικής και παθητικής ασφάλειας, με φθαρμένες δομές και περιορισμένες δυνατότητες απορρόφησης ενέργειας. Αν η ανανέωση στόλου προχωρούσε με ταχύτερους ρυθμούς, όπως συμβαίνει στη Δυτική Ευρώπη, οι ελληνικοί δρόμοι θα ήταν πολύ ασφαλέστεροι. Λιγότερα ατυχήματα, ηπιότερες κακώσεις, μικρότερη πίεση στα νοσοκομεία και –κυρίως– λιγότερες απώλειες ζωών.

Η σύγκριση δεν αφήνει περιθώρια αμφιβολίας. Τα στατιστικά στοιχεία θνησιμότητας δείχνουν καθαρά ότι όσο νεότερο το αυτοκίνητο, τόσο μικρότερος ο κίνδυνος. Οι δοκιμές πρόσκρουσης γίνονται κάθε χρόνο αυστηρότερες, οι δείκτες προστασίας κεφαλιού και θώρακα βελτιώνονται, και οι κατασκευαστές κυνηγούν την ασφάλεια με την ίδια όρεξη που κάποτε κυνηγούσαν τις επιδόσεις. Τα πέντε αστέρια του 2005 δεν ισοδυναμούν με τα πέντε αστέρια του 2025, γιατί τα πρότυπα έχουν γίνει πολύ πιο αυστηρά και οι απαιτήσεις για προστασία όλων των επιβατών –ακόμα και των πεζών– πολύ υψηλότερες.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση, πέρα από την περιβαλλοντική της πολιτική, ετοιμάζεται να λάβει νέα, αποφασιστικά μέτρα και για λόγους οδικής ασφάλειας. Γιατί πολύ απλά, το αυτοκίνητο δεν ζει για πάντα. Ένα παλιό όχημα, όσο καλά και αν συντηρείται, έχει φυσική φθορά στα κρίσιμα δομικά του σημεία, παλαιάς τεχνολογίας μέταλλα και ξεπερασμένα ηλεκτρονικά συστήματα. Η αντικατάστασή του δεν είναι περιβαλλοντικό «καπρίτσιο» ούτε εμπορική πίεση. Είναι προϋπόθεση για ασφαλέστερους δρόμους και λιγότερους θανάτους.

Η αλήθεια είναι απλή: κάθε χιλιόμετρο με ένα παλιό αυτοκίνητο είναι ένα χιλιόμετρο με αυξημένο ρίσκο. Κάθε χιλιόμετρο με ένα νέο, σωστά συντηρημένο αυτοκίνητο, είναι ένα χιλιόμετρο ζωής. Και αν κάτι πρέπει να αλλάξει άμεσα στην Ελλάδα, αυτό είναι η ηλικία του στόλου μας, γιατί όσο τα αυτοκίνητα μας γερνούν, τόσο μειώνονται οι πιθανότητες να γυρίζουμε στο σπίτι μας κάθε βράδυ.

Πηγή: Newsauto.gr