Ο Μπέιλ, ο Ρονάλντο και τα μεγαλύτερα αστέρια που σταμάτησαν νωρίς το ποδόσφαιρο (vids)
i

Ρονάλντο Ναζάριο/©Photo by Alessandro Sabattini/Getty Images/Ideal Images

Ο Μπέιλ, ο Ρονάλντο και τα μεγαλύτερα αστέρια που σταμάτησαν νωρίς το ποδόσφαιρο (vids)

Κώστας Τόπας 13:35 - 10.01.2023 / Ανανεώθηκε: 13:48 - 10.01.2023

Ρονάλντο, Μάρκο φαν Μπάστεν, Ζινεντίν Ζιντάν, Ερίκ Καντονά, Γκάρεθ Μπέιλ και πολλοί ακόμα αστέρες του ποδοσφαίρου. Το όνομα του Ουαλού εντάσσεται στη δυσάρεστη λίστα των σπουδαίων παικτών που άφησαν πρόωρα το ποδόσφαιρο.

Η είδηση ότι ο Γκάρεθ Μπέιλ έβαλε τέλος στην πλούσια ποδοσφαιρική του καριέρα μετά την κατάκτηση 5 Champions League και τριών πρωταθλημάτων Ισπανίας και στην ηλικία των 33 ετών, έπεσε σαν κεραυνός εν αιθρία στον κόσμο του ποδοσφαίρου.

Το SPORTAL ξεχώρισε δέκα από αυτές τις περιπτώσεις ποδοσφαιριστών που η μοίρα δεν στάθηκε στο πλευρό τους και τους ανάγκασε να κρεμάσουν τα «παπούτσια», ενώ είχαν να δώσουν κι άλλο από το ταλέντο τους στον χώρο του ποδοσφαίρου.

Ρονάλντο Ναζάριο

Το «Φαινόμενο» είναι ένας από τους κορυφαίους επιθετικούς στην ιστορία του ποδοσφαίρου -σίγουρα ο καλύτερος των 90s και των 00s- που θα μπορούσε να κάνει ακόμη σπουδαιότερη καριέρα αν δεν τον είχαν τσακίσει οι τραυματισμοί. Με την εθνική Βραζιλίας αγωνίστηκε σε 98 ματς, βάζοντας 62 γκολ και οδηγώντας την στην κορυφή του κόσμου το 2002 (πρώτος σκόρερ). Οι τίτλοι που κατάκτησε στην καριέρα του, ήταν 19. Αναλύονται σε 14 τίτλους σε συλλογικό επίπεδο και 5 σε επίπεδο Εθνικών Ομάδων. 4 τίτλοι στη Βραζιλία, 2 στην Ολλανδία, 7 τίτλοι στην Ισπανία και ένας στην Ιταλία απαρτίζουν το παλμαρέ του, που σε προσωπικό επίπεδο έχει… σαρώσει τις διακρίσεις. Στα 34 του έβαλε τέλος στην ποδοσφαιρική του καριέρα, μετά από συχνούς τραυματισμούς. «Δεν άντεξα άλλο. Ήθελα να συνεχίσω, αλλά δεν μπορώ. Σκέφτομαι τα γκολ, αλλά δεν το εκτελώ όπως θέλω. Εφτασε η στιγμή», είχε πει στην ανακοίνωσή του ο Ρονάλντο.

Μάρκο Φαν Μπάστεν

Ο σπουδαίος Ολλανδός επιθετικός χρειάστηκε να αποχαιρετήσει τα ποδοσφαιρικά γήπεδα σε ηλικία 31 ετών λόγω σοβαρών τραυματισμών στον αστράγαλο και στο γόνατο. Ο Ολλανδός χτυπήθηκε αλύπητα από τραυματισμούς με αποτέλεσμα το τελευταίο παιχνίδι της καριέρας του να είναι ο τελικός του Champions League το 1993. Αποτέλεσε μέλος αρχικά του Άγιαξ (μέχρι το 1987) και στη συνέχεια της υπερηχητικής Μίλαν του Σάγκι και των συμπατριωτών του Γκούλιτ και Ράικαρντ, μιας από τις σπουδαιότερες ομάδες όλων των εποχών, σημείωσε 218 τέρματα σε 280 εμφανίσεις με τα δύο αυτά κλαμπ. Παράλληλα σήκωσε 3 Πρωταθλητριών (1989, 1990, 1994), 2 Διηπειρωτικά (1989, 1990), 1 Κυπελλούχων (1987), 3 Ευρωπαϊκά Σούπερ Καπ (1989, 1990, 1994), 4 Πρωταθλήματα Ιταλίας (1988, 1992, 1993, 1994), 4 Σούπερ Καπ Ιταλίας (1988, 1992, 1993, 1994), 3 Πρωτάθλημα Ολλανδίας (1982, 1983, 1985) και 3 Κύπελλα Ολλανδίας (1983, 1986, 1987).

Έρικ Καντονά

Ο Γάλλος επιθετικός αποσύρθηκε στην κορυφή του παιχνιδιού του σε ηλικία 31 ετών. Ο Ερίκ Καντονά άλλαξε τα τετριμμένα. Γάλλος ποδοσφαιριστής μα πάνω από όλα σούπερ σταρ σε όλα του. Φιλόσοφος στις δηλώσεις του. Όταν κρέμασε τα παπούτσια του ασχολήθηκε με τη δεύτερη του αγάπη: τον κινηματογράφο. Ο «Βασιλιάς» που λατρεύτηκε όσο λίγοι από τους οπαδούς της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ήταν αυτός που συνέβαλλε τα μέγιστα στην αναμόρφωση της. Χαρακτηριστικό του Καντονά είναι ότι απεχθάνεται την αδικία, μισεί τους διαχωρισμούς, σιχαίνεται τους φασίστες. Και αυτό το έδειξε σε έναν αγώνα πριν από 27 χρόνια που τον σημάδεψε σε όλη του τη ζωή. Τότε που κλώτσησε μέσα στο πρόσωπο, τον ίδιο τον φασισμό. Αγωνίστηκε με τις Οσέρ, Μαρτίγκ, Μαρσέιγ, Μπορντό, Μονπελιέ, Νιμ και Λιντς Γιουνάιτεντ, προτού ολοκληρώσει την καριέρα του, με την Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, με την οποία κατέκτησε τέσσερα Πρωταθλήματα Αγγλίας σε πέντε σεζόν και δύο νταμπλ.

Κάρλες Πουγιόλ

Ο σπουδαίος αρχηγός της Μπαρτσελόνα αποσύρθηκε σε ηλικία 34 ετών λόγω συνεχών προβλημάτων στα γόνατά του. Το 2014, ο πρώην Καταλανός αμυντικός επισημοποίησε το κλείσιμο του κύκλου του στον σύλλογο μετά από 19 χρόνια παρουσίας σε ακαδημίες, δεύτερη και πρώτη ομάδα από το 1995, όταν και αποκτήθηκε από την ομάδα της γενέτειράς του, Πόμπλα ντε Σεγούρο. Ο Πουγιόλ αγωνίστηκε για πρώτη φορά στην πρώτη ομάδα της Μπαρτσελόνα τη σεζόν 1999-2000 κι έκτοτε μετράει 392 συμμετοχές (και 12 γκολ) στο πρωτάθλημα, 58 συμμετοχές (και 4 γκολ) στο Copa del Rey, 129 συμμετοχές (και 2 γκολ) σε Champions League και Europa League και 14 συμμετοχές σε ισπανικά και ευρωπαϊκά σούπερ καπ και σε Παγκόσμια Κύπελλα Συλλόγων.

Μισέλ Πλατινί

Ο Γάλλος αστέρας της δεκαετίας του 1980 αποσύρθηκε από το ποδόσφαιρο σε ηλικία 32 ετών, με τα δικά του λόγια, επειδή δεν του άρεσε πλέον το ποδόσφαιρο. Ο πρώην πρόεδρος της UEFA είναι σύμφωνα με τη FIFA ο 6ος καλύτερος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα, καθώς έχει κερδίσει τη Χρυσή Μπάλα τρεις φορές στην καριέρα του. Παρότι κατέκτησε πολλούς τίτλους και διακρίσεις, ενώ είχε ακόμα χρόνια σπουδαίας μπάλας μπροστά του αποφάσισε να αποχωρήσει από την ενεργό δράση.

Τζορτζ Μπεστ

Στα 26 του ανακοίνωσε για πρώτη φορά την απόσυρσή του από την ενεργό δράση. Ωστόσο, συνέχισε να αγωνίζεται άλλα δύο χρόνια όταν το πήρε απόφαση οριστικά να αφήσει τη Γιουνάιτεντ. Στη συνέχεια ξεκίνησε ένα απίστευτο σαφάρι στο εξωτερικό ωστόσο είχε αποσυρθεί πραγματικά όταν αποχώρησε από το Ολντ Τράφορντ. Σαφέστατα αποτέλεσε ένα σπάνιο «διαμάντι» για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο, μιας και ήταν ποδοσφαιριστής με ταλέντο όσο κανείς αλλά δυστυχώς με άπειρο αλκοόλ να κινεί το μυαλό του. Ακόμα και έτσι όμως ο Βορειοϊρλανδός ήταν όνομα και πράγμα. The Best ή αλλιώς, ο καλύτερος…

Ζινεντίν Ζιντάν

Πρωταθλητής κόσμου με την εθνική Γαλλίας το 1998, πρωταθλητής Ευρώπης με τη Ρεάλ Μαδρίτης, πρωταθλητής Ιταλίας και νικητής της Χρυσής Μπάλας με τη Γιούβε, ο «Ζιζού» υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους ποδοσφαιριστές όχι μόνο της γενιάς του αλλά στην ιστορία του αθλήματος. Αναδείχθηκε τρεις φορές Παίκτης της χρονιάς από τη FIFA, καθώς και Ευρωπαίος Ποδοσφαιριστής της χρονιάς. Το ποσό που δαπάνησε η Ρεάλ Μαδρίτης για να τον αποκτήσει από τη Γιουβέντους ήταν τότε το μεγαλύτερο για μεταγραφή ποδοσφαιριστή παγκοσμίως (53,2 εκατομμύρια ευρώ). Επίσης, το τέλος στην ένδοξη ποδοσφαιρική καριέρα του θρυλικού Ζινεντίν Ζιντάν γράφτηκε με μια ιστορική κουτουλιά στον Ματεράτσι και μια αποβολή, στην παράταση του μεγάλου τελικού στο Παγκόσμιου Κυπέλλου του 2006.

Ούλι Χόνες

Ο αμφιλεγόμενος πλέον πρώην ηγέτης της Μπάγερν Μονάχου ήταν ένας από τους μεγάλους του γερμανικού ποδοσφαίρου που αποσύρθηκε πρόωρα λόγω των συνεχών προβλημάτων του στο γόνατο. Ήταν μόλις  27 ετών. Σπουδαίος επιθετικός με απίθανη ταχύτητα. Οι αντίπαλοι έβλεπαν συνήθως την… πλάτη του, καθώς έτρεχε τα 100 μέτρα σε 11 δευτερόλεπτα! Χάραξε σπουδαία πορεία στη Μπάγερν, στέφθηκε Παγκόσμιος Πρωταθλητής με την Δυτική Γερμανία.

Πάτρικ Κλάιβερτ

Ο Ολλανδός επιθετικός ήταν 32 ετών όταν ανακοίνωσε την αποχώρησή του το 2008. Ήταν μέλος της Λιλ τότε. Ένας από τους καλύτερους επιθετικούς του παγκοσμίου ποδοσφαίρου γεννήθηκε στις 1 Ιουλίου του 1976 στο Άμστερνταμ. Τις σεζόν 1983-1994 ξεκίνησε να ασχολείται με το ποδόσφαιρο στους μικρούς του Άγιαξ. Το 1994 κατάφερε και ανέβηκε στην πρώτη ομάδα του «Αίαντα» καταφέρνοντας έως το 1997 να πετύχει 39 γκολ σε 70 εμφανίσεις. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του αγωνίστηκε σε 7 σωματεία και 6 πρωταθλήματα. Συνολικά, έπαιξε 343 αγώνες με την οποία σκόραρε 149 γκολ. Με τον Άγιαξ κέρδισε το κύπελλο τρεις φορές στην Ολλανδία και το πρωτάθλημα, το Διηπειρωτικό Κύπελλο, Τσάμπιονς Λιγκ, Ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, ενώ το 1997, έγινε ο πρωταθλητής της Ισπανίας στην Μπαρτσελόνα.

Φίλιπ Λαμ

Ο παγκόσμιος πρωταθλητής με την φανέλα της Γερμανίας το 2014, Φίλιπ Λαμ δήλωσε μετά το τέλος του ματς με την Βόλφσμπουργκ το 2017: «Κλείνω την καριέρα μου στο τέλος της σεζόν. Έχω ενημερώσει την διοίκηση σχετικά με την απόφασή μου». Ο Λαμ αναδείχθηκε από τις Ακαδημίες της Μπάγερν Μονάχου, στις οποίες εγγράφηκε σε ηλικία επτά ετών. Εκτός από τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή, έχει επίσης πανηγυρίσει ένα Champions League, ένα παγκόσμιο Κύπελλο συλλόγων, ένα ευρωπαϊκό Σούπερ Καπ, έξι πρωταθλήματα και ισάριθμα Κύπελλα Γερμανίας καθώς και δύο Σούπερ Καπ Γερμανίας. Με τη Γερμανία, πλην του Παγκοσμίου Κυπέλλου της Βραζιλίας, έφτασε μέχρι την τρίτη θέση στις διοργανώσεις του 2006 και του 2010, ενώ υπήρξε φιναλίστ στο Euro 2008, αλλά και στο Euro κ-19 του 2002.