Το ποδόσφαιρο στις ΗΠΑ έμοιαζε εξωγήινο και τώρα λάμπει - Πελέ, ροκάδες, Κρόιφ, ελικόπτερα, ουίσκι, όπλα και απάτες...

Τη δεκαετία του ’60 το ποδόσφαιρο ήταν κάτι το εξωτικό στις ΗΠΑ, αλλά αυτό άλλαξε την επόμενη δεκαετία με ένα κύμα αστέρων που δημιούργησαν αξέχαστες ιστορίες.

Τώρα, η χώρα φιλοξενεί το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων της FIFA. Πολύ πριν φτάσει σε αυτό το σημείο, το ποδόσφαιρο ήταν θαμμένο κάτω από το μπέιζμπολ, το μπάσκετ, το αμερικανικό ποδόσφαιρο, το χόκεϊ επί πάγου και την πυγμαχία του Κάσιους Κλέι (Μοχάμεντ Άλι).

Τη δεκαετία του ’60 ήταν σχεδόν... εξωγήινο. Έπρεπε να χτιστεί κυριολεκτικά στο πουθενά. Με βουνά από δολάρια, οι ΗΠΑ κατάφεραν να προσελκύσουν τους Πελέ, Κρόιφ, Μπέκενμπάουερ, Εουσέμπιο, Μπεστ, Κινάλια, Νέεσκενς, Μίλερ... Μεταγραφές που συνδύαζαν όπλα, ροκάδες, μπαρ, μπουκάλια, ντισκοτέκ, ελικόπτερα, μοντέλα και φυσικά, κάποια γκολ.

Χωρίς αίγλη και χωρίς ποδοσφαιρική παράδοση, η ενοποιημένη αμερικανική Λίγκα έκανε τα πρώτα της βήματα το 1968. Έλειπε το μεγάλο όνομα. Και δεν υπήρχε τίποτα καλύτερο από το να «αγοράσεις τον ουρανό»: ο Πελέ, κάτοχος τριών Μουντιάλ, ήταν ο στόχος.

Το 1974, στα 34 του, ο Πελέ αποχωρεί από τη Σάντος και υπογράφει στους New York Cosmos, ιδιοκτησίας της Warner. Η επιχείρηση για να τον πείσουν διήρκεσε χρόνια και περιλάμβανε ακόμη και τον τότε Υπουργό Εξωτερικών Χένρι Κίσινγκερ. Ο Πελέ φέρεται να εισέπραξε 5 εκατ. δολάρια για 6 χρόνια, ποσό τεράστιο για την εποχή, ενώ έπαιρνε και το 50% των εσόδων από την εικόνα του. Ένα επιχειρηματικό χτύπημα με όραμα.

Στη Νέα Υόρκη, εκτός από το ποδόσφαιρο, τον Πελέ περίμεναν και πάρτι με τον Μικ Τζάγκερ, τον Ρόμπερτ Ρέντφορντ, τον Γούντι Άλεν και άλλους αστέρες. Ο Σπίλμπεργκ του είπε κάποτε: «Θα σε κινηματογραφήσω μια μέρα στη Σελήνη, είναι το μόνο μέρος που δεν έχεις παίξει ακόμα».

Ο Πελέ και το ουίσκι

Ο Πελέ ντεμπουτάρει με τον Cosmos το 1975 και αλλάζει τα πάντα. Η αύρα του γεμίζει γήπεδα και προσελκύει άλλους αστέρες. Το ποδόσφαιρο δεν είχε ισοπαλίες — το αποτέλεσμα κρινόταν σε 1vs1 πέναλτι παίκτη-τερματοφύλακα.

Κάποιος γιατρός πρότεινε στον Πελέ να πίνει ένα σφηνάκι ουίσκι πριν τον αγώνα για να "ζεσταθεί"... μια ιδέα της επιστήμης.

Ωστόσο, δεν ήταν αρκετός για να φέρει τίτλους. Το 1976, η Cosmos αποκτά τον Τζόρτζιο Κινάλια, έναν Ιταλό φορ με ρίζες στο ράγκμπι και φήμη από τη «Λάτσιο των όπλων». Ένας σκληροτράχηλος, ακροδεξιός τύπος που μετέφερε κυνηγετικό όπλο στο ντουλαπάκι του αυτοκινήτου του. Στην πορεία, συγκρούεται με τον Πελέ λέγοντας: «Εγώ βάζω τα γκολ, δεν με νοιάζει τι λένε. Ναι, έχω πρόβλημα με αυτόν».

Η άφιξη του Μπέκενμπάουερ

Το 1977, η Cosmos ταράζει τα νερά φέρνοντας τον Φραντς Μπέκενμπαουερ, αρχηγό της εθνικής Γερμανίας. Ο ίδιος είπε: «Με πήγαν με ελικόπτερο πάνω από το Μανχάταν, μου έδειξαν τη Warner… υπέγραψα αμέσως».

Υπέγραψε για 2,8 εκατ. δολάρια για 4 χρόνια, με φοροαπαλλαγές. Ο Μπέκενμπαουερ, στα 32 του, κρατά τη συνοχή ανάμεσα στον Πελέ και τον "οπλισμένο" Κινάλια. Το 1977 κατακτούν το πρωτάθλημα. Ο Πελέ αποχωρεί, ο Μπέκενμπαουερ κερδίζει άλλα δύο και επιστρέφει για λίγο το 1983. Ο Κινάλια γίνεται μέτοχος το 1984.

Στην Cosmos αγωνίστηκαν και άλλοι θρύλοι, όπως ο Κάρλος Αλμπέρτο και ο Γιόχαν Νέεσκενς, ενώ εκτός Νέας Υόρκης εμφανίστηκαν επίσης μεγάλοι παίκτες.

Το πάρκο του Κρόιφ

Το 1979, ο Κρόιφ επιστρέφει στο ποδόσφαιρο λόγω οικονομικών προβλημάτων — ο συνέταιρός του είχε αδειάσει τους λογαριασμούς του. Η Cosmos τον πλησίασε, αλλά εκείνος προτίμησε τους Los Angeles Aztecs. Δεν του άρεσε το τεχνητό χορτάρι, ούτε το επίπεδο. Έκανε προπονήσεις σε δημόσιο πάρκο, κάπνιζε στα αποδυτήρια και σχολίαζε: «Ο προπονητής είναι ηλίθιος, οι παίκτες δεν ξέρουν τι κάνουν». Παρ' όλα αυτά, αναδείχθηκε MVP και έγινε σύμβολο φιλανθρωπίας στην Ουάσινγκτον, προτού διαλυθεί η ομάδα του.

Ο Εουσέμπιο

Ο Πορτογάλος θρύλος άλλαζε συνεχώς ομάδες (Boston Minutemen, Las Vegas Quicksilvers, κ.ά.). Το 1975 ξανασυναντήθηκε με τον Πελέ σε έναν φιλικό αγώνα όπου η προσέλευση ξεπέρασε τις προσδοκίες. Το ματς διακόπηκε αφού ο Πελέ τραυματίστηκε όταν το πλήθος εισέβαλε στον αγωνιστικό χώρο.

Ο Τζορτζ Μπεστ

Ένας ιδιοφυής ποδοσφαιριστής παγιδευμένος στο αλκοόλ. Φημισμένη ατάκα του: «Το 1969 παράτησα το ποτό και τις γυναίκες. Ήταν τα χειρότερα 20 λεπτά της ζωής μου». Έπαιξε στους Aztecs, στους Strikers και στους Earthquakes. Μια φορά, λέγεται πως έκλεψε 10 δολάρια από μια τσάντα για να πιει άλλο ένα ποτό. Παρόλα αυτά, έλαμψε και μέσα στο γήπεδο με την τεχνική του.

Ο Γκερντ "Τοrpedo" Μίλερ

Συμπαίκτης του Μπεστ στους Strikers, ο Γερμανός φορ έμεινε τρία χρόνια και έβαλε 40 γκολ σε 80 ματς. Δεν έμαθε ποτέ αγγλικά. Το γήπεδο ήταν η μόνη του γλώσσα.

Ο πρόεδρος Τζίμι Κάρτερ δήλωσε: «Ο Πελέ ανέβασε το ποδόσφαιρο σε απίστευτα ύψη στις ΗΠΑ. Μόνο αυτός μπορούσε».

Η εμμονή του Ρομάριο

Την άνοιξη του 2006, ο Βραζιλιάνος, παθιασμένος με την επίτευξη των 1.000 γκολ, υπέγραψε για τη Μαϊάμι FC, μια ομάδα δεύτερης κατηγορίας στο United Soccer League.

Ο Ρομάριο έφτασε στη Φλόριντα μετά τη μεταγραφή του από τη Βάσκο ντα Γκάμα με αυτόν τον μοναδικό στόχο. Η κακή σεζόν στη Βάσκο δεν ήταν αρκετή για να εκτροχιάσει την επιτυχία του επιθετικού, καθώς ήταν ήδη 40 ετών εκείνη την εποχή.

Μερικούς μήνες αργότερα, ο Ρομάριο, έφευγε για την Αυστραλία. Ήδη το 2007, επιστρέφοντας στη Βάσκο, σε έναν αγώνα με την Σπορτ Ρεσίφε, γιόρταζε επιτέλους το γκολ υπ’ αριθμόν 1.000. Η FIFA και άλλοι παρατηρητές δεν αναγνώριζαν αυτόν τον αριθμό γιατί ο επιθετικός είχε συμπεριλάβει φιλικούς αγώνες, αγώνες φιλανθρωπίας, εκτελέσεις πέναλτι και άλλα κόλπα. Ο Ρομάριο αποσύρθηκε με 1002 γκολ, σύμφωνα με τον ίδιο.

Μετά τη λαμπερή αρχή, το ποδόσφαιρο στις Ηνωμένες Πολιτείες εισήλθε σε φάση παρακμής. Μέχρι που επέστρεψε η λάμψη. Στα αμερικανικά γήπεδα έπαιξαν τα τελευταία χρόνια, μεταξύ άλλων, οι Ραούλ, Μάρκος Σένα, Τζέραρντ, Κακά, Τιερί Ανρί, Ιμπραΐμοβιτς, Μπέκαμ, Γκάρεθ Μπέιλ, Πίρλο και τώρα ξεχωρίζουν οι Μέσι, Λουίς Σουάρες, Μπουσκέτς και Τζόρντι Άλμπα.